Claudius

@lady jane dank je. Obsessie? Ja dat is zeker en vast een hele tijd geweest . Misschien kan ik later beter op antwoorden. Misschien zoek ik best een penne vriend of zoiets op. Ik wil zeker niet terug naar voor 2004, toen ik nauwelijks iemand durfde aan t spreken. Nu drank en andere lichamelijke klachten eerst

Er zijn verschillende suikervrije dranken beschikbaar. @ikkanhet Alchohol vrije bieren , zijn gewoonlijk suikerbommen.

Zoek ik zo eens op. Nu was ik eens op tijd in slaap. Maar opgestaan om naar ... , zo nog wat liggen hoor. Ik heb nog enkele uren voor mijn vaccinatie Ik weet dat er cafeïne in thee zit. Zou ik allemaal moeten opzoeken voor ik naar de winkel ga.

Bij koffie gebruikte ik nooit suiker en/of melk. Suiker is voor de smaak. Ik gebruik nu combinaties van theesoorten.

Nu drink ik weer teveel thee, suggesties voor dranken met weinig suiker? Water weet ik wel. DAGPACT: Claudius

Goeiemorgen. Zo nog een Trazodone nemen, ik heb mijn slaap nodig.

@Jannigje en anderen. ik weet ook niet of jij of sommige andere bij mij veel leesden, toen ik nog Renaldo61 noemde. Dom van mij dat ik mijn vorig account heb laten verwijderen. Ik ben in principe er tegen dat ik mijn reacties verwijder. Ik pas ze soms wel noodzakelijk aan wegens teveel taalfouten. Dit gezegd zijnde. Er werd mij hier soms verweten dat ik veel te snel verliefd word, dit klopt volgens mij helemaal niet. De laatste uit de verslavingskliniek verleden jaar Juli 2020 is ook de laatste waar ik verliefd op werd, ik kom nog steeds met een hand toe. Als ik die ene meetel die ik alleen maar van het internet ken en waar ik toen ook in 2004 mee begon te praatten, dan zijn het er zes. Nooit met iemand zoveel gepraat als met die van het internet. Ik zou het verleden moeten loslaten? Heu ja. Het klopt ook wel dat ik blijkbaar naar een moeder figuur op zoek ben. Ik heb heel mijn leven met mijn moeder samen geleefd. Dit was zeker niet steeds makkelijk voor mij. Ze liet me achter toen ik 5 jaar was met een gebroken been, putje winter in een beek. Mijn moeder hield zeker van mij. Mijn vader hield ook van mij. Mijn broer houd ook mij, maar we tonen dat te weinig. Ik ga hier zo weer afsluiten, het duurt zeer lang voor mij om dit klein stukje te typen. Een boek zal ik wel nooit schrijven.

Droge afmelding en weer eens wakker.

Dat gaat hier in de winkels niet snel te vinden zijn.

Soms weet ik niet of ik hier nog wat antwoorden? Citeren ga ik in ieder geval proberen te vermijden. Zoveel herkenbaar in je verhaal. Andere dingen dan weer helemaal niet .

in Parijs en Berlijn ben ik geweest. Wat ik in Berlijn niet zag waren landlopers. Voor mijn hotel in Parijs wel. Ik wijk af zeker?

Hmmm , het waren de privé gesprekken en grappen in de vrije tijd. Mijn laatste 10 dagen had ik ook veel plezier in een mede patiente, die telkens tijdens een soort sessie tegenover mij kwam zitten. Ze was in die kliniek al 3 maal daarvoor geweest. Voor cocaïne gebruik. Dus ze was een vaste klant. Zeer intelligent, ze had een eigen consulting bedrijf opgericht. De recepties waren voor haar er teveel aan. Die sessies duurden telkens een uur. Ik deed over een taak meerdere uren. Ik bereidde ze meestal op mijn kamer voor. We moesten via tekst, schilderen of tekenen of nog andere onze gevoelens en oplossingen in verband met verslavingen kenbaar maken. Zij deed er telkens een 10 minuten over. Dan was haar taak af. Ze lachte anderen nooit uit. Een ander voorbeeld, ik rook helemaal niet, ik kan er ook niet tegen in gesloten ruimtes, de meeste rookten wel, toch praatte ik met hun waar ze mochten roken. Geen enkele rookruimte was afgesloten. Ik hoop dat dit wat duidelijk is?

Maatje gevonden? Plaatsen kun je steeds en meepraten.

Ik mag het niet opzoeken zeker ? Laatst nog een documentaire over gezien. Came... , Camelot is het niet.

Nee, het was oorspronkelijk het hondje van mijn ex. Ik ben haar nog steeds dankbaar dat ze het hondje bij mij liet.

Toen ik uit de verslavingskliniek kwam ben ik daar enkele weken later een koffie gaan drinken. Bij de koffie was een beetje Advocaat en ik was terug vertrokken met alchohol te gebruiken. Het café is toegankelijk hoor. Maar ik ga straks met het hondje niet langs daar.

Nog steeds te warm om terug te gaan wandelen met het hondje. Het is gelukt, niet naar een terras geweest. Het is trouwens opgebroken waar ik vroeger veel ging. Foto bijgevoegd. Hoe was jou terras

De wandeling was wat warm voor mijn hondje. Nu naar plaatselijk klein warenhuis, geen terras of bier meebrengen.

Wandelen met hondje, pfff een hulpverlener ging me weken geleden terug bellen. Vandaag weer die belofte gekregen, nog niets .

Heu ja @Maja zelfde rede , legerdienst duurde wel geen jaren. Zelfs geen volledige 8 maanden. Zowel mijn hondje toen als Femke nu waren wel 10 / 7 weken niet meer bij me. Honden nemen dat blijkbaar kwalijk. Femke kan me nog steeds niet missen. Maar ze is niet steeds meer naast me.

Mijn ex vrouw maakte steeds lekker, simpel eten gereed. Veel van haar geleerd op dat vlak. Vandaag was het weer op de wijze die ik van mijn ouders, grootouders geleerd heb. In de verslavingskliniek waren veel ernstige korte persoonlijke gesprekken in de vrije tijd. Maar er werden ook veel grappen gemaakt over de meest onnozele dingen. Erg dat ik het moet zeggen, maar ik heb me nooit zolang gelukkig gevoeld als tijdens mijn aanwezigheid daar. Ik miste wel mijn hondje en zeker ook mijn moeder die toen in 't bejaardentehuis was. Het volgende heb ik nog nergens geplaatst, denk ik. Voor dat ik mijn militaire dienstplicht deed had ik ook een hondje, geen rashond. Leek wel wat op mijn huidig hondje. Blind aan een oog. Door mijn dienst in Duitsland was het niet meer mijn hond, maar de hond van mijn ouders, ze kwam niet meer spontaan bij me. Femke gedraagd zich nu ook anders.

Lekker gegeten, ik zou nog naar een grootwarenhuis moeten gaan of morgenvroeg als ik om mijn vaccinatie ga .

Wandelen geweest met het hondje. Ik laat haar niet graag alleen achter buiten aan de bakkerij. Weer geen eetlust vandaag. Zo toch maar wat beginnen gereed te maken. Spruiten, kalfslever, aardappelen. In de verslavingskliniek waren veel ernstige korte persoonlijke gesprekken in de vrije tijd. Maar er werden ook veel grappen gemaakt over de meest onnozele dingen. Ik voelde mij daar zeker niet in de steek gelaten door de mede patiënten. Dat gevoel heb ik echter niet overal. Bij de meeste van mijn collega's heb ik ook een goed gevoel

Daginvulling is blijkbaar zeer belangrijk, kreeg ik gisteren nog te horen. Ik had een videogesprek met 3 verschillende hulpverleners. Waarschijnlijk is mijn werk dat ik sinds 1986 deed niet echt een optie meer. Ik had vroeger nooit problemen met mijn directe leidinggevenden, nu sinds een 5 jaar wel.