Myle

Ik snap er ook niks meer van, ik probeerde er een beetje een luchtige opmerking tussen te gooien om de sfeer een beetje okey te houden. Maar waar dit nu weer heen gaat? Kom op mensen, we zijn volwassen toch?

Een goed boek en een doos chocola Geweldige combinatie. Lezen icm chocola is altijd geslaagd!

Ik geloof dat ik het weet. Ik had even enorm veel trek en ik las je berichtje. En ik was een sigaret aan het roken en dacht eraan dat ik er nog maar 2 heb voor de rest van vandaag. Gek genoeg hielp het wel even om flink te huilen. Trek is weg, zieligheidsfactor ook weer een stuk gedaald. Dankjewel

Ik begin opeens spontaan onbeheersbaar te janken na het lezen van je bericht @Lika. De zin "Met drank en sigaretten: niet te proberen." Hakt er even in. Weet niet waarom. Pff.Ben wel een beetje een emotioneel geval zo. Lach mezelf tussendoor half uit. Edit: Even herpakken. @Manou Arme hamster, straks wordt ie nog zeeziek!

Lekker Steffen!!! Nu wil ik taart als avondeten

Goedemiddag iedereen

Hey, goeiemiddag @Denise79 Ik heb gisteren of vannacht ergens toch al die flessen maar in een grote vuilniszak gestopt en weggegooid in de container. Behalve die kapotte want ik was bang dat de zak ervan zou scheuren. Nu zit ik nog met die ene @Steffen Ergens ben ik behoorlijk 'bevoorrecht' dat ik al in het hulpverleningscircuit zit, ik ben opgenomen in een instelling vanwege met name dissociatieve problematiek. (Begeleid wonen, zelfstandig appartementje). Het is op een psychiatrisch terrein en ik kan elk moment aangeven dat ik bijvoorbeeld een meer intensievere behandeling nodig heb of wens. Bijvoorbeeld een periode een gesloten opname. Mijn probleem hierin is dat ik bang ben om aan te geven dat ik hulp nodig heb, alles steeds zelf wil oplossen, geen hulp durf te vragen, mezelf liever zo onzichtbaar mogelijk maak. Niemand tot last wil zijn. Uiteindelijk heb ik daar alleen mezelf mee en zien de begeleiders om me heen natuurlijk ook wel dat ik niet alles alleen kan. Het idee van naar een huisarts gaan lijkt me dan weer minder eng, maar mijn huisarts is verbonden aan het GGZ terrein waar ik verblijf, en rapporteert meteen ook door naar alle andere begeleiders, psycholoog, psychiater, zelfs aan degene waarbij ik fitness. Het is mij te nauw verweven met elkaar en dat maakt het open zijn voor mij op dit moment nog zo benauwend. Alsof meteen heel mijn wereld op zijn kop zal staan en iedereen erin ook. Het idee dat ik 'ineens' een grote schreeuw doe om aandacht, terwijl ik toch zo rustig mijn gang ga? CT stoppen lijkt mij trouwens wel het makkelijkste. Misschien niet het meest verstandig maar ik ben nu al een aantal keer een aantal dagen gestopt, en die dagen zijn steeds best heftig en soms hel, maar ik denk dat ik het wel het best zo kan doen. Wie weet stel ik mezelf een ultimatum om toch de psycholoog of een van mijn persoonlijk begeleiders over de hoeveelheid alcohol te vertellen. Open en eerlijk te zijn. Want terwijl ik dit alles aan het typen ben heb ik het idee, vroeg of laat moet ik toch in het diepe.

Ik ben niet zo gemeen als het op dit moment misschien lijkt. Ik heb overigens geen drank in huis gehaald. Ik wilde het , ik had er weer ideal voor geinstalleerd. Het was een no go. ik snap wel dat het een easygo is. Voor mij ook, maar het is niet toegangbaar. Niks meer. Ik hoop echt niks meer ik ga eraan kapot

Heel veel sterkte en moed@Smaragd

@Smaragd Ik wilde je niet triggeren. Het spijt me als dat toch is gebeurd. Tot morgen lieve jij. Volgens mij bedoelen we niks verkeerd. Slaap zacht voor nu. Ik wens je een hele goede nacht

Ik had een heel bericht geschreven maar( door alcohol) het is niet zo uitgekomen als ik wilde. Geef jezelf vooral een beetje liefde. Volgens mij kun je dat nu wel gebruiken. Je bent het waard, meer dan je zelf denkt waarschijnlijk. Hold on!

@Steffen Schaam je niet voor wat je te zeggen hebt okey? Het is hoe dan ook waardevol. Als je je er niet goed bij voelt mag je het altijd verwijderen maar weet dat dat niet nodig is. Je mag er zijn!

@Denise79 Ik ben inmiddels ook slordig in het verstoppen. In mijn badkamer (mijn keukenkastjes staan vol) heb ik 7 of 8 lege flessen staan, ik kan bijna niet meer douchen.Bleef en blijf die flessen naar de zijkant schuiven maar mijn douche/toilet is maar 3 m2. Ik ben bang om die flessen weg te kinkelen in de container maar hoop ergens dat de schoonmaakster hier toch een keer komt en het ziet. 1 fles is trouwens kapot. Dat is het gevolg van een keer proberen te douchen en een fles omschoppen. Overal glas. Heb dat vandaag opgeruimd (die scherven). Maar ja. Ergens probeer ik alles heel erg te verbergen en an de andere kant doe ik ook eigenlijk geen moeite. @Steffen Ik weet het. Jij bent wel op de goede weg zoals ik het lees. Daar kan ik een voorbeeld aan nemen. Ik vraag me af en toe af, je dronk ongeveer dezelfde hoeveelheid als ik deed. Is het dan voor mij wel verstandig om CT e stoppen? Ik heb verder geen hulp erbij, maar dat ligt dan ook geheel aan mezelf. Toch twijfel ik om ook eerst te minderen. Al heb ik van mezelf het idee dat dat mij niet gaat lukken. Ik heb enorme bewondering dat het jou lukt om af te bouwen, maar ik denk dat ik na enkele dagen meteen weer door zal schieten naar veel meer dan toegestaan. Onze angsten zijn trouwens niet hetzelfde misschien, maar PTSS is wel een overeenkomst waar we allebei mee moeten dealen. Ik wens je voor vannacht het beste!

Ik heb je een PB gestuurd @Steffen . Ik was/ben denk ik nog teveel in schaamte gehuld dat ik niet durf te vertellen of laten zien wat er aan de hand is met me. Van een ander die hier woonde weet ik dat hij elke dag zo'n 20 biertjes wegwerkte en zich daarvoor ook niet schaamde. Hij schaamde zich wel voor het knock out gaan. En door mij en verpleegkundigen in zijn bed getild worden. Terwijl ik in het geheim, net wat later begon en dan ook gewoon omdonderde. Soms sprak ik hem de volgende dag en sprak hij uitermate vrolijk dat hij niks meer wist. Ik kon dat 2 jaar geleden niet goed plaatsen. Nu wel een beetje. Ik doe eigenlijk precies hetzelfde. Lollig en ontkennend zijn, maar intussen dondersgoed weten dat het toch echt niet okey is. Ik kan beter eerlijk zijn. Niet alleen zeggen dat het afgelopen 2 weken mis is gegaan, maar eerder afgelopen 2 jaar. Langer, veel langer. 8 jaar is eerlijk. Maar hoe vertel je zoiets? Terwijl je al die jaren al in de GGZ zit? Ben ik dan zo goed in de ernst van alles verbergen of doe ik iets verkeerd? Is er iets wat ik overdrijf? Ik denk dat bijna een fles vodka per dag niet weinig is; alsnog. Ik weet voor nu even niet hoe hiermee verder. Ik voel me een enorme huichelaar. Een vreeslijke leugenaar. Maar ik ben de tijd tussen mijn 18e en 24e alleen maar opgelopen tegen een hoop zuchten en kreunen over pff waarom drink je toch... Hou toch op, doe eens normaal, kuch, kreun. Ik vond eigenlijk helemaal geen support. tot 2 jaar geleden. Maar toen was mijn vertrouwen een beetje weg. Oke, nu weer vooruit kijken. Het voelt lastig om iets van mezelf bloot te geven vooralsnog. Edit: Laatste 2 jaar drink ik meer en langduriger dan eerder. Ik heb ook lichamelijke klachten. Soms 'moet' ik wel eens een dag of 2 dagen echt niks drinken omdat ik anders denk dat ik het niet red. Lichamelijk gezien. Dit is geen leven.

Okee, nou dat is helemaal goed toch! Het gaat erom dat je er plezier aan hebt. Zo te lezen heb je dat en dat is fijn

Klopt helemaal. Alleen wanneer je 'echte' ouders degene zijn waarvoor je naar het andere eind van het land bent gevlucht (+ geheim adres enz) is dit liedje voor mij erg confronterend. Al is dit nummer voor Demi ook niet bepaald gemakkelijk.

Heel mooi nummer. En ik wilde je trouwens niet overweldigen. Ik snap dat het met autisme een stuk lastiger is om soms dingen te 'lezen'. Weet dat ik daar wel enige (redelijk wat) ervaring mee heb. Het spijt me dan ook dat ik best wel onnadenkend reageerde achteraf gezien. Ik heb stom en domweg weer wijn besteld via thuisbezorgd en ik ben bang dat het wordt ontdekt door de begeleiding, dat ik word betrapt, terwijl ik ergens zelfs hoop dat dat gebeurt. Ik snap echt even niks meer van mezelf.

Dankje @Bor, ik luister het nu. Het is denk ik van al die nummers die ik opnoemde het best van toepassing op mezelf. Alleen dan niet sorry voor mijn echte, maar wel voor mijn pleegouders.

Ik bedoelde het inderdaad gewoon goed. Als in dat ik je veel liefs en moed en sterkte wens. Een combinatie ervan, zoiets.

Sober- Demi Lovato. Vandaag ben ik gaan lopen- Acda & de Munnik Cut- Plumb Fight Song- Rachel Platten Vermillion part 2- Slipknot Down- Jason Walker ------ Nog meer maar dan is de lijst te lang

Thanks @Steffen! Ik herken het. Heb zelf vaak ook niet de kracht of energie om te antwoorden op iedereen waarop ik zou willen antwoorden. En steun te geven. Liefs! Een welgemeend voor jou moeite.

Lastig om er te zijn voor anderen merk ik. Ik wil heel graag inhoudelijk reageren, vooral omdat ik zoveel herken. Ik ben er lichamelijk en ook geestelijk niet altijd aan toe. Ik geef mezelf ervoor op m'n kop en zou dat graag anders zien. Liefde en verdraagzaamheid voor jezelf kunnen een soort sleutel zijn voor het helpen en tot steun zijn van een ander. Dat heb ik tenminste eens begrepen. Ik ben sowieso vrij goed in het minderwaardig maken van mezelf naar een ander. Zo heb ik mij in relatie(s) ook altijd opgesteld. Geven en geven tot er niks meer is en dan uiteindelijk tot een enorme frustratie komen en denken: Waar ben ik -zelf-, met míjn behoeftes, gedachten etc gebleven? Nu ben ik net 27 en wat weet ik nu van relaties of van leven? Waarschijnlijk niet teveel. Ik wil alleen wel dingen heel erg anders. Het start met geen alcohol meer. Ergens hoop ik dat dan de rest vanzelf volgt, maar ik zal alles stap voor stap moeten uitvinden. Voor nu weet ik wat ik wil en wat mijn doel is. Hopelijk is dat morgen niet verzonken in een diep gat. Ik ga maar eens mijn kat flink moe maken. Kan ik haar niet de schuld geven dat ik niet slaap. Ik schrijf hier nu even omdat herbelevingen weer behoorlijk aanwezig zijn en ik voel me nog steeds wankel net als vanmiddag. Wankel in de zin, moeite er bij te blijven met mijn hoofd/gedachten/ mezelf. Het wordt weer beter, daar houd ik me maar aan vast.

Ik hoop dat je wat positiviteit kunt vinden. Lees ergens vandaag dat je het niet makkelijk hebt. Beter weer drinken lijkt me niet zo verstandig maar dat weet je zelf ook waarschijnlijk (het beste). Ik wil je even veel sterkte wensen. En een voor jou. Hou die maand vol! en dan zie je weer verder.

@Bor Héérlijk kan het zijn, die vrijheid. Wat voor boot heb je trouwens? Ik heb redelijk wat ervaring met wedstrijdzeilen in een 1mansbootje. maar ook met "gewoon" op een zeilboot alle plaatsen langs het markermeer/ ijsselmeer en noordzee afgaan. Heb ook toevallig van mijn ouders uit een Friese achtergrond.