Myle

@Denise79 !! gefeliciteerd Hou Vol hoor ! Je bent zo ontzettend goed op weg. De rest ook! Gefeliciteerd met jullie mijlpaal.

Aha, een mineola. Wel lekker!

Dit gevoel gaat weer over. Het gaat over. Zenn.

Het gaat even moeilijk. Ik heb weer de mogelijkheid om online te bestellen en in tegenstelling tot de begeleiding hou ik nu mezelf tegen. Wat wil ik zelf bereiken? Wat wil ik in @@%& bereiken? Ik voel me in tegenstrijd.

Nu ben ik bezig met fruit eten wat mijn pleegmoeder me ongeveer 'opdrong' met de allerbeste bedoelingen. Ik heb nu een tussenvariant van een manderijn en een sinaasappel. Ik weet niet hoe ik het moet noemen. een mandasappel?

11 op 12 sept was de laatste nacht.

Ik heb 1 keer alcoholvrije wijn gedronken en ook 2 keer alcoholvrije champagne. Die wijn was niks. De champagne was leuk, omdat ik dat deed met een vriendin en we samen vanaf haar balkon zogenaamd "dronken" waren. Maar zogenaamd. Het waren de bubbels. Lekker "boeren" Alcoholvrij op een terras heb ik nog nooit geprobeerd. Wil ik ook niet eigenlijk. Dan neem ik liever een cola of spa rood.

Ik wil nu eigenlijk iets wat het snelst verdooft. Sorry. Ik heb het niet en ik neem het niet. Maar pff. Ik kan er echt wel om janken.

Oké heel goed!! Goed om te horen! Ik drink ook niet hoewel het moeilijk is. En pril. Maar we zullen er komen!!!!! Vind je niet? Er zijn zoveel moeilijke momenten en dagen en er is soms een strijd. Maar weetje, die kunnen we winnen. Echt waar.. Want na een paar uur is het over. Dan kunnen we slapen. Dan is het de volgende dag. Weliswaar met dezelfde strijd, maar die gaan we dan ook weer aan. Maar wel ook weer met dezelfde uitkomst:Niet drinken. En dat kan dag voor dag. En hopelijk wordt dat elke dag ietsje minder moeilijk. Succes. Voor iedereen en ook een heel klein beetje in dit geheel, voor mij.

@Lika Ja, misschien kan ik iemand vinden om het te delen maar ik kan het financieel nu niet verantwoorden.

@Anna1985 Hoe gaat het nu? Drink je op het moment? Ik hoop van niet maar als het wel zo is, zeg je het dan eerlijk? Liefs Myle

Mijn maag en buik ook. Maar een kruik kan nooit schade aanrichten. Als je om een kruik heet water een handdoek wikkelt is het gewoon een fijn gevoel. Ik zeg het enkel om te helpen.

@Sandro Dan weet je dit ook weer! Ik vind het knap dat je dit zo hebt vol hebt gehouden. Neem deze positieve ervaring met je mee. Het is het echt waard Dat is het echt.

Een verzwaarde deken zou helpen bij mensen met autisme. Nou, ik denk dat ik dan ook een soort autisme heb (zonder de stoornis ergens ook maar teniet te doen). Ik wil veiligheid en geborgenheid. En een zware deken of een warme kruik als geborgenheid.

Ik ben mijn kruik nu kwijtgeraakt afgelopen winter tussen alle drankflessen. Maar ik slaap alleen in een 2persoons bed en ik neem gewoon de helft van de deken mee tegen mij aan. Ook veilig.

@Anna1985 Ik denk dat de HEMA wel een kruik heeft. Anders de Blokker/zeeman/wibra?. Ik heb regelmatig last van spanningsbuikpijn. En het idee van een warme kruik gaf me het idee van geborgenheid. Ik weet niet waarom. Goede tip is het wel.

Ik lees het van die warme kruik en krijg meteen iets van een soort warm gevoel over me. Misschien moet ik dat ook eens proberen. Dankjullie!!

Lika

Mijn pleegmoeder weer ervan sinds ongeveer 1.5 maand. Dit was de eerste keer dat ik haar zag trouwens, sinds ik het haar heb verteld. Ze had wel een vermoeden. We hebben toen ze thuis was nog wel even gebeld erover (gister overdag eigenlijk niet, bewust of onbewust het onderwerp vermeden). En het is wel een valkuil. Ik merk het vooral op het terrein hier om me heen. Ik help graag iedereen, maar die verschillende mensen die hun verhaal doen bij me komen ook weer onderling in contact en conflict bijvoorbeeld en dan kan ik vervolgens gaan bemiddelen. En ik ben degene die zich afzijdig zou kunnen houden, en kan denken -zoek het allemaal maar uit- maar dat lukt me maar moeilijk. Daarbij geeft het me ook wel een positief gevoel als ik het idee heb, of teruggekoppeld krijg dat iemand iets aan me heeft. Maar ik loop dan intussen wel zelf op mijn tenen. Hier heb ik dat wel iets minder omdat ik mezelf wat meer kwetsbaar voel. De meesten zijn en lijken zoveel verder dus wie ben ik om iemand te kunnen helpen? Maar het gevoel, instinct om dat te willen zit er wel. Ik ben inderdaad liever bezig met anderen dan te hoeven denken aan mezelf ja.

Hey Cleo66, dankje voor het vragen. Ik vind het soms een beetje lastig om de goede woorden te vinden om te reageren op anderen. Ik lees ook veel leed en moeites. En herkenbaarheid. En soms ben ik dan bang dat als ik reageer, ik teveel dingen naar mezelf toe trek. Daarom denk ik dat het soms beter is om even niks te zeggen hoewel ik wel iedereen lees en meeleef. Verder gaat het best wel goed, maar heb ik ook wel hele lastige momenten, terwijl ik me eigenlijk goed "hoor" te voelen. Zoals ik gisteren schreef op de dagdraad dat ik een superfijne dag had gehad met mijn pleegmoeder en vanalles had gedaan, allemaal leuke dingen. Geen vuiltje aan de lucht. (en het was ook echt heel gezellig hoor!) Behalve dat ze me "beroofde" van de -mogelijkheid- om alcohol te halen. Tegelijkertijd triggerde het me dat er de hele dag om me heen een alcoholverheerlijkende reclame om me heen zich af leek te spelen. Van op het terras mensen die vrolijk een wijntje dronken, bij het diner of we de wijnkaart wilden zien.Tot dat we bij de AH bij de ingang eerst langs de Gall&Gall moesten, tot in de AH langs het wijnschap, bij de kassa mensen in de rij met 2 kratten bier, achter ons een grote poster met glazen wijn en een kassière die vroeg of we glazenzegels wilden? Nee, bedankt. Ik heb al genoeg glazen. Dan moet ik er eerst een paar kapotgooien. Ik wilde trouwens gisteren geen alcohol in huis halen hoor, maar het was door de dag heen af en toe even de angst van 'Help' het kán ook niet. Het angstige gevoel en de zucht verdween wel weer en sterkt me wel gelukkig. Vandaag heb ik er ook weer een heel stuk minder last van. Misschien geldt voor mij wel dat het wel mag maar ik het niet wil/hoef. Dat las ik eerder hier op het forum. In het verlengde herken ik mezelf daarin ook wel wat terug. Sluit je mij op met een ibs of RM dan zet ik alles in het werk om te ontsnappen. Ik vecht en ik vecht en ik houd niet op. Vraag me om vrijwillig ergens te zijn en ik volg gewoon de regels. En als het moeilijk is om te blijven ga ik in gesprek en niet in gevecht.

Ik werd vanmorgen om half 11 gebeld door mijn pleegmoeder dat ze als verrassing over 10 minuten bij me zou zijn. Ik lag nog even uit te slapen. Snel kleren aangedaan en daarna heerlijk een dagje geshopt, koffie gedronken, fijn gepraat en 's avonds uit eten geweest. Daarna nog even naar de AH om een voorraad boodschappen in te slaan. We waren pas om half9 terug. Wat een super gezellige dag en zo fijn dat dit kon, omdat ik geen kater had. Eerder zou dit gewoon onmogelijk zijn geweest. Nu wel moe, maar op een goede manier.

Haha lol

@Moeps Volhouden hoor! Het gaat voorbij.

Na het patatje eten met een vriendin ben ik nog even gaan zitten bij een groep mensen bij het café hier op het terrein. Een beetje afleiding en onder de mensen dacht ik. Wat anders dan Netflix. Komen er al snel aan het tafeltje naast ons twee dames zitten die luid praten over hoe geweldig ze onder hun blaastest uit zijn gekomen en hoe ze nu lekker aangeschoten verder kunnen aan het alcoholvrije bier (maar straks op hun kamer nog port hebben. Haha wat zijn we die * verpleegkundigen toch te slim af! ) En zullen we morgen dit en dat gaan halen bij de super? Het groepje waar ik bij zat en ik keken elkaar een beetje meewarig aan. Ik merkte dat ik er een beetje verdrietig of bozig van werd. Waarom dat weet ik eigenlijk niet.

Ik heb me net toch flink de slappe lach gehad met een vriendin. Het ging echt helemaal nergens over. Nouja. Over vanalles en nog wat. Maar héérlijk! Had ik echt even nodig. Ik ga vanavond met haar een patatje eten. Ik kan er weer even tegenaan.