erik

Ik heb even veel aan mijn hoofd en ben heeel moe. Ik doe vandaag even niet mee maar houd het droog en blow en rook niet. /tot laters

Goedemorgen Ik had gisteren mijn eerste avonddienst en dat ging heel lekker eigenlijk. Ik heb net gegeten en ik ga nu ff een uurtje slapen. Vanavond kom ik weer even kijken hier.

Voor mijn avonddienst ontbijt ik altijd met een bijna warme maaltijd; biefstuk bakken stokbrood met kaas en sla. Dan blijf ik lekker lui in de ochtend en hoef daarna niet zoveel meer te eten. Koffie laat ik dus nog even staan. Ja vreemde routines heb ik.

Goedemorgen, heb zo om 15.00 avonddienst en ga eerst even eten en dan verder slapen in de zon en dan veel koffie en een lange koude douche en werken. Ik heb zin in mijn eerste avonddienst en ik hoop dat mijn collega (avondhoofd van de instelling) niet teveel naar andere plekken moet. Alhoewel ik het beste functioneer als iets echt moet. Ik leer altijd het meest in de zomer als er door personeelgebrek ik plots alles moet doen .....en dan blijk ik het dus te kunnen. Mijn voetbal tollerantiegrens is bijna al bereikt en de eerste wedstrijd duurt nog even. Het leven is zwaar in dze tijden voor een voetbal "hater" als ik. Gelukkig is de sportschool en snelweg altijd leeg onder wedstrijden. Vooral al die rotzooi, al die vlaggetjes overal en al die betweterige mannen in discussie....van mij mogen ze maar ik negeer het en/of ga wat anders doen.

Ontzettend cynische tekst. Waar ik normaal altijd het goede probeer te zien in mensen draait Rollins de boel eens lekker om.

Ja in de zin van zijn ondersteuning bij jou drank probleem. Gelukkig wel eigenlijk. Het lijkt me wel zo gezond in een relatie als niet de een exclusief het stempel patient heeft en de ander exclusief mantelzorger. Voor de psychiater van je man is het belangrijk dat hij weet van jou strijd tegen drank en de rol van je man hierin,,,,,weet hij iets over die strijd of ben je de sterke vrouw in zijn ogen die moeiteloos de last kan dragen?

Mantelzorger is zoals het woord zegt de mensen die nabij de client staan (zoals een mantel om een lijf) Dat is een verzamelnaam in de hulpverlening voor man, vrouw, kinderen, ouders maar het kan zelfs de buren zijn als zij de meest naasten zijn. Jij bent duidelijk de echtgenoot en mantelzorger van je man. En je bent kwetsbaar voor overbelasting omdat: 1. je duidelijk de enige bent die die taak vervult en geen ondersteuning hebt van andere familie 2. jij je eigen strijd voort tegen alcohol. Het worst case scenario is dat jij door teveel hooi op je vork gaat drinken. Dat is slecht voor jezelf als eerste en slecht voor je man vanwege de mantelzorg taken die je vervult. Dit alles draait altijd om draaglast en draagkracht. De last die de zorgtaken voor je man inhouden op een weegschaal met de draagkracht van het netwerk aan mensen om je man heen waar jij dus de spil in bent. Mantelzorg taken staat in je CAO en op basis van die taken en je nabijheid naar de client kan dit een reden zijn voor verlof. Vervullen van mantelzorgtaken kan in die zin het opnemen van verlof voor een familielid zijn. Maar ik weet natuurlijk niet of alles 1:1 Vlaams Nederlands hetzelfde is maar ik vermoed van wel in dit geval.

Ja ik ben nog rookvrij en tov van de eerste dagen is het aantal momenten van acute trek gehalveerd zo ongeveer. Wat helpt is net als met drank niet vechten tegen trek maar accepteren dat de trek er is en hier niks mee doen. Ja bij mij gaat trek op een gegeven moment dan weer weg terwijl als ik actief blijf vechten, ik de trek niet mag hebben van mezelf en het wegdruk de trek altijd veel sterker wordt. Ja soms is een beetje ervaring met kennis over verslaving best handig. Het is algemeen inzetbaar of het nu gaat over roken, blowen of drank Ik was wel eens anderhalf jaar gestopt, een keer twee en een half jaar en net was het 8mnd.....vandaar dat ik wat sceptisch ben in het roken ooit echt vies gaan vinden.....maar vandaag en morgen en.....rook ik niet :-)

We hebben het trouwens de hele tijd over lotgenoten in de zin van lotgenoten voor de mantelzorger Jen, Maar als ik het eens omdraai.....mijn tante gaat met een groep mensen met diverse psychische aandoeningen wandelen en daar is een psychiater bij. Dat is naast individuele behandeling. Heb je daar ook aan gedacht Jen....dat hij iets kan ondernemen met lotgenoten en begeleiding en jij wellicht een paar uur prive tijd hebt per week.....

Ja klopt. In de vaste systematiek van een verpleegplan is belastbaarheid mantelzorgers en dreigende/acute overbelasting mantelzorgers ook een vast onderdeel ook al heeft het geen betrekking op de zieke persoon. Mantelzorg is zo cruciaal dat het er toch inhoort.

Zo denken ze in de hulpverlening ook altijd. Mijn tante die manisch depressief is en na een TS opgenomen kon na een paar weken weer naar huis want ze had stabiele mantelzorgers zoals dat dan heet. Ik heb met mijn ouders en tante op een markt gelopen en zijn ons toen rot geschrokken over haar feitelijke toestand. Haal iemand met een psychische stoornis uit zijn/haar comfortzone en je ziet dat compensatie strategieen ineens niet werken. De setting van een markt vs de rust op een PAAZ afdeling was een wereld van verschil. Als mantelzorger moet je vooral zelf aan de bel trekken want iedereen beseft dat het wel zo makkelijk is dat de zorg geregeld is. Ik zou in je buurt zoeken naar ondersteuning specifiek voor mantelzorgers bij psychische aandoeningen. Overbelasting van de mantelzorger kan maar zo als je er 24/7 in zit. Weten de hulpverleners dat je vrij succesvol bezig bent alcohol de baas te zijn. Dat zou hun afweging mee moeten bepalen als het gaat om de inschatting van jou belastbaarheid. Mijn tante is nu trouwens vrij stabiel door lithium en het heel nauw monitoren van de bloedspiegel daarvan alsmede haar schildklierfunctie. Ik herken helemaal dat het eea te dichtbij kan staan voor familie. Mijn oma, tante en vader konden totaal niet omgaan met psychische aandoeningen zoals mijn tante heeft. Ook totaal niet instaat er op een normale manier over te praten.

Ik ga nu slapen en ik ga dit topic zeker nog doorlezen morgen. TrustenX

@Rapilos Ik lees jou verhalen zoals dat je net klaar bent met opleiding zeker ook maar ik heb soms echt de puf niet om op veel mensen uitgebreid te reageren. Ik vind dat wel eens aso van mezelf maar ook wel begrijpelijk. Dat biermerk dat je noemde staat standaard in mijn koelkast, Ik ben gek op 0.0% bier. En verse sinaasappelsap vind ik dan vaak te duur. Bezopen want een fles is goedkoper dan een fles wijn die ik vroeger dagelijks dronk zonder over die prijs ooit na te denken. Soms moet je jezelf alcoholvrij belonen. Of ik het echt goed doe....ik ga volgende week echt aan meer mensen feedback vragen. Dat doe ik altijd weinig en wacht op reacties ipv erom vragen. Maar ik heb zelf het vertrouwen dat het best goed gaat en ik er alles aan doe wat ik kan.

@Jen Na mijn werk sporten en me helemaal lichamelijk moe maken gevolgd door een sauna is nog steeds mijn recept wat werkt voor me. Ik merk wel dat ik sociale contacten mis. Mensen die echt zulke vrienden zijn dat ze je ze dit soort verhalen kan vertellen. Ook merk ik dat ik in mijn vrije tijd veel minder sociaal ben naar mensen omdat ik aan mijn grens zit wat het geven van aandacht betreft. Dat geeft opzich niet maar ik heb op deze site soms moeite om ook in de avond mee te lezen en te reageren op problemen van anderen. En ik ben de afgelopen weken toch in toenemende mate in gedachten bezig met mijn collega, wat ik precies voel voor haar en wat haar problematiek me doet. Ze heeft echt een rotjeugd gehad. Hierdoor is het best vaak dat ik in mijn hoofd zo moe ben van het denken en het meemaken. En ja moeheid en vinden dat je wat verdient.....de trigger is geboren en ik heb vandaag minuten bij het schap van speciaalbier gestaan om vervolgens verse sinaasappelsap te kopen en naar huis te gaan. Over jou; ik lees van je behoeften wel eens alleen te willen zijn zonder je man. Die nachten dat je zo doortrekt op je laptop hier.....zijn dat de uren dat je eindelijk alleen bent. Zou het zo kunnen zijn dat het omdraaien van je dag nacht ritme te maken heeft met alleen willen zijn?

Ik ervaar de laatste dagen op mijn werk als zwaar. Zoals jullie wel weten zit ik op mijn nieuwe werkplek sinds vrij kort. Ik zou willen dat ik er meer over kon schrijven maar ik kan het imo niet maken om veel te schrijven ivm beroepsgeheim. Het gaat om een jongen 3 jaar ouder dan ik met kanker en een achteruitgang die qua snelheid en heftigheid erger is dan ik me kon voorstellen. Ik kom uit de ouderenzorg maar palliatieve zorg is voor iedereen, Ook voor jonge mensen. Er zijn toevallig nu veel mensen jonger dan 50. Bij die jongen moet ik mezelf forceren om te blijven en het gesprek aan te gaan of er soms maar te zijn als hij trilt van de pijn en huilt uit het besef dat zijn laatste tijd zo ongeveer aangebroken is. Zijn vrouw (ook die leeftijd) zit er zelf ook huilend bij en zij is vooral ook doodop door wat er in een week gebeurd is. Ik leer zo ontzettend veel in een korte tijd! Van binnen word ik er wel eens wanhopig van maar van buiten slaag ik er volgens mij in om beheerst en betrokken te zijn. Hij is niet geholpen met als ik wanhoop uitstraal.....maar soms loop ik na de zorg echt even weg naar een stil plekje om me gedachten rustig te krijgen en mijn aandacht aan een andere zorgvrager te geven. Tegen collega's probeer ik zo eerlijk mogelijk te zijn met wat je gevoelsreflectie noemt in de zorg. Gelukkig is daar aandacht voor, En inmiddels zie je juist door dit soort dingen welke collega bij me past en welke minder. Mijn collega vandaag is nogal van laten overkomen dat ze alles weet en precies weet wat ze waarom doet. Soms is dat goed voor een client omdat het rust kan geven dat tenminste de verpleegkundige in controle is en precies weet waarmee ze bezig is. Terwijl ze haar aanpak wel 10x gewisseld heeft in twee dagen en het zichtbaar ook niet goed meer weet. Maar als collega's onder elkaar heb ik liever iemand die me echt laat meedenken en zelf ook wel eens expliciet is in twijfel en onmacht als collega's onder elkaar. Dat zie ik twee andere collega's juist wel doen.......en ik heb per September een begeleider nodig. Inmiddels kristaliseert het uit wie daarvoor voor mij het beste is.... Uit dit stuk moet niet de conclusie getrokken worden dat ik het als te zwaar ervaar of het idee heb dat ik het niet kan. Ik word juist bevestigd dat ik het wel kan als ik erg bij mezelf blijf, geen rol ga spelen en vertrouw in mijn kunnen. En mezelf blijven is bovendien een kwestie van eigenlijk mezelf leren kennen omdat juist door proberen en oefenen ik mezelf en mijn manier van aanpakken leer kennen en merk wat me nu past en wat niet bij me past. Het is allemaal zo nieuw voor me dat ik feitelijk mezelf nog moet leren kennen hierin. Nu twee dagen vrij, ben zo moe van de indrukken. Ik ga proberen te slapen over een half uur denk ik.

Ja er is leven hier :-) @Lidia Natuurlijk ken ik jou stoppen nog, ik weet niet of je mij nog kent maar we waren ongeveer tegelijkertijd gestopt in de oude rookdraad. Ik was afgelopen maanden weer begonnen met een blowtje roken. Eerst af en toe, toen weer elke dag en ja dat draai ik niet puur maar met tabak. Echt in 2-3 dagen zat ik weer op dat pakje per dag. Wat nu wel helpt is dat ik een collega erg leuk vind en zij houd niet van roken. Dan zat ik al met het dilemma van samen pauze houden of ik in het rookhok om vervolgens ook nog te stinken. Natuurlijk doe ik het zelf maar een stimulans als dit werkt reuze mee. Ik ga nooit schrijven dat ik nooit meer ga roken want ben tevaak weer begonnen. En ik zal altijd opzoek zijn naar een middel als blowen of drinken. Als ik niet drink komt mijn oude alternatief weer boven en daarmee het roken. En op een moment ben ik het zat en stop met roken blowen en drinken en wie weet is het deze keer blijven, we zullen zien..... Yougoslavie ken ik. Nog nooit zoveel sigarettensmokkel in oa treinen gezien als daar en de Rakia staat gratis in de koelkast van een hostel en voor fris betaal je. Maar overal waar jongeren uit gaan is veel drank en gerook. Maar ik ga toch echt niet naar de familiecamping als ik alleen reis. Het soort vakanties die ik wil zitten vol verleidingen. Zo is dat nu eenmaal en ik moet leren er mee om te gaan en in elk geval niet stomdronken te worden en niet de hele dag en elke dag drank. Deze discussie vaker gehad op dit forum. Ik ben van mening dat dit anders is als je in een andere levensfase zit als ik. Neem als voorbeeld die collega (stuk jonger nog dan ik) haar facebook profiel staat vol kroegfoto's. Voor mij is het een feit dat ik het leven zonder drank, blowen en rook alleen volhoud als ik me beperk tot slapen werken sporten en sauna. Ik kan schrijven tot ik een ons weeg, hier kom ik toch nooit uit.....geeft ook niet vandaag en (over)morgen rook drink en blow ik niet. En ja ik weet dat ik wel drink deze vakantie, roken laten staan, dat hoop ik wel en blowen doe ik toch niet in het buitenland Verder veel succes Ludwig, Huttula en Lidia en iedereen die wil stoppen met roken. Uur tot uur steun of acute hulp is voor mij niet nodig. Af en toe wat schrijven, lezen en reageren vind ik wel helpen. Zowel met roken als drank. Waarom het twee fora zijn snap ik niks van. Volgens mij heeft bijna iedereen hier in bepaalde mate een meervoudige verslavingsprobleem. Onmatigheid is ons punt.

Lennox en Bowie, wist niet dat die samen gespeeld hadden. Ik houd wel van openlijk androgyne mensen. Mooi nummer ook zo live.

Ik ga mijn best doen. Vandaag kwam leidinggevende met een verzoek aan mij en ik kwam dus met de vraag voor die zondag. Maandag is de roostermaker terug en dan gaan we puzzelen. Stel dan ik er om 13.00 ongeveer ben, komt de rest dan echt stipt om 11.00 al.....ik kon uit de uitnodiging niet halen of het zin heeft mijn best te doen voor een halve vrij dag.....als iedereen om 13.00-14.00 weggaat is het wel ver rijden voor maar een uurtje jullie zien. Maar goed maandag ga ik kijken of ik dit kan oplossen.....