erik

Leuk dat je ook in mijn draad eens wat uitgebreider schrijft Het enige waar ik weerstand tegen heb is als ik het over het verlangen heb om samen een relatie op te bouwen en waarom dit niet lijkt te lukken het antwoord komt van dat is dan een gebrek aan zelfliefde. Dat verwacht ik dan want zoveel discussies en boeken hierover lijken dat zo vaak te beweren of ik begrijp het allemaal verkeerd..... Waar dat gebrek aan zelfliefde ooit helemaal waar was en mij het niet meer kon schelen hoeveel ik zoop, blowde slecht at, rookte en erg slecht voor mezelf zorgde en het vorig jaar nog waar was met L, waar je het nodige van weet, en ik door alleen maar geven van aandacht en energie helemaal op en leeg was en ik mezelf totaal vergat laat staan liefde voor mezelf te hebben.......heb ik niet stil gezeten afgelopen jaar en op zoveel punten gewerkt aan studie en mezelf. We hebben het eerder gehad over het streven naar perfectie in zelfliefde of hoeveel zelfliefde is nu wel eens genoeg.......Aannemend dat ik goed ben zoals ik ben en heel hard gewerkt heb aan mijn leerpunten en nu en voor altijd wel aan het leren zal blijven.....wanneer is je zelfliefde zo groot dat je jezelf het geluk gunt om samen met een ander te leven, ook uit het besef mezelf de moeite waard te vinden om relatie mee te hebben (als ik het geheel eens omdraai) Wat ik graag recht wil zetten is dat ik geen belang aan zelfliefde hecht of oog heb voor mensen waarvoor het wel heel belangrijk is. Ik weet dat het voor jou erg belangrijk is en dat is een van de redenen juist dat ik altijd alles graag lees wat jij waar dan ook schrijft. In de basis denk ik vooral aan jou teksten (want daar besefte ik het me voor het eerst het belang van zelfliefde voor mijn situatie) als ik bewust eens mild, vriendelijk ben voor mezelf en mezelf af en toe ook een beloning geef (weet je nog dat kaarsje voor jezelf aansteken en niet alleen voor andere zieken mensen, dat doe ik nog steeds wel eens) Echt het enige is dat als ik aangeef hoe ik er van baal al jaren alleen te zijn dat ik het niet leuk vind om dan weer te lezen over gebrek aan zelfliefde. Zoveel gesprekken, zoveel zelfhulpboeken gaan over dat begrip haast alsof het standaard is dat als je alleen bent je onvoldoende houd van jezelf. Dan denk ik we zijn met miljarden mensen en we willen allemaal hetzelfde in de basis en dat is een levenspartner om samen mee oud te worden. Snap je wat ik bedoel en ik helemaal niet een belangrijk iets voor jou (en voor mezelf) tekort wil doen. Natuurlijk is zelfliefde heel belangrijk. Ik weet als iemand waar ik veel om geef/gaf zoals L echt mijn grens opzoekt en overschrijd en ik niet meer slaap, rustgevende pillen moet en therapie moet ik voor mezelf en zelfliefde kies en dat ik dan wel alle contact kan stoppen. L was geen partner maar wel een goede vriendin waar ik (bijna) alles voor overhad. Maar ik blijk het wel te kunnen dat kiezen voor mezelf als het echt moet. Doorgaans ga ik heel ver voor de mensen om wie ik geef en ben daar gelukkig mee. Ik had het niet zo straf moeten formuleren als zelfliefde is een dooddoener; tevreden en gelukkig zijn met mezelf is een leerpunt voor altijd. Ook voor mij. Maar ik hoop niet in mijn uppie te blijven voor ik de opperste staat van zelfliefde bereikt heb........ Iedereen heeft ervaringen, een gebruiksaanwijzing, dingen gehad die impact hebben ook al wil je dat niet meer. Uiteindelijk ben ik best tevreden en gelukkig met mezelf, noem het zelfliefde. en met die tevredenheid over mezelf wil ik dat graag delen met iemand die net als ik (maar een compleet andere) gebruiksaanwijzing, levenservaringen.....iemand die net zo imperfect als ik is. Ik geloof in samen een beetje geven en nemen en niet in dat dit concessies doen is. Twee mensen met een basisniveau zelfliefde zodat ze ook alleen op eigen benen kunnen staan....maar kiezen om samen verder te gaan. Yogajuf

Na een nacht erover bezig te zijn geweest wat gisteren geschreven was en ik gisteren gefrustreerd over was.... Hoeveel invloed wil ik nu graag zien dat dit ene zinnetje en het hele boek ex nog speelt.......? Waar ik gisteren om aandacht en begrip ervoor vroeg omdat het voor mij wel zo is dat het niet niks is en me nog steeds veel doet.....vroeg ik me vannacht af hoeveel invloed wil ik dat het heeft? En dan klinkt het is maar een zinnetje heel anders. Het heeft 10 jaar lang meer dan genoeg betekent en wie weet hoe mijn ex die zin dan bedoelde of er wel wat was tussen ons in de jaren daarvoor.....nu is het van teveel invloed. Het betekent dat ik in een proces van elkaar leren kennen richting een relatie ik halverwege heel impulsief en paniekerig word als de ander even wil nadenken. Ik wil zo (te) graag dat er iemand van me houd en laat me teveel sturen door wat er tien jaar geleden gebeurde. Volgens mij is de sleutel tot dat oude boek sluiten aan de ene kant begrip dat het wel wat was toen en niet zomaar een zinnetje zoals het nu afgedaan wordt maar ook de vraag over het hier en nu en van hoeveel invloed ik dat ene zinnetje nu nog wil laten zijn. @Monster Voor een deel met je eens wat betreft het risico tot slachtoffer rol, been there done that.....maar ik wil wel oprecht naar mezelf blijven en dit verlangen in me. Ik ga niet doen alsof ik helemaal happy single ben waar ik dat niet ben. Dat is een kwestie van mezelf en mijn verlangens serieus nemen.

. Dubbelpost

Een zinnetje op het eind kan dat niet veranderen,,,,,,krijg daar helemaal het gevoel van dat mijn gevoel erover onzin gevonden wordt. Alsof ik gek ben en het vreemd is dat ik hier al zo 10 jaar zoveel last van heb want het is maar een zinnetje! Alsof het niks is dat ze dat moet zeggen als je geloofd hebt in elkaar. Ik kan meer met de reacties die wat begrip hebben voor dat het niet niks is als iemand met wie je 6 jaar samenleeft dat zegt. Natuurlijk zit er meer rondom die zin zoals het besluit van samen een huis kopen op een zondag en een woensdag dat het uit is. Compleet nutteloos door nieuwe vriend vreselijk hard tegen de grond geslagen waar 80 kennissen en vrienden bij zijn en een ex die niks doet en er tot op vandaag nooit een keer over wil praten. Het is wel wat als je ex je dat zegt! Ik begrijp je wel Kate. Je wil zeggen denk ik dat 6 jaar samen meer is dan wat ik net beschrijf....maar nu is het alsof die oude pijn helemaal niet serieus te nemen is want wie is er zo gek om zich wat aan te trekken van maar een zinnetje..... Hetzelfde met het verlangen dat iemand van me houd en op termijn met me wil samenleven. Dat is een reëel verlangen en van jezelf houden nogal een dooddoener. Zijn me met miljarden op deze wereld om ultiem gelukkig alleen te worden......Ik begrijp ook wel van hoe ik was er moeilijk van te houden valt met mijn destructieve leven dat ontstaan is na het uitgaan met mijn ex. Maar mag dat verlangen eens een keer of moet je maar geloven in de perfectie van zelfliefde. Ik heb inmiddels dingen aardig voor elkaar en iemand in mijn leven is meer dan welkom. Heb soms het idee dat ik me altijd moet verdedigen tegen al die mensen die altijd zelfliefde erbij halen als doekje voor het bloeden....is het zo gek om na tien jaar samen verder te willen ipv ultiem gelukkig in je uppie?

Het idee van geen drankverslaving hebben komt van anderen die als ze mij zien ze het niet kunnen voorstellen. Zoals dus ook vorige week. Ik vraag mezelf ook wel eens af hoe ver mijn verslaving gaat indien ik een goede stemming heb. Met een rot periode weet ik wel zeker dat drinken niet kan. Maar ik wil niet drinken. De vraag of ik echt verslaafd ben is niet relevant want wil toch niet drinken.

@Smart Doe maar hoor, heb wel wat aan een analyse/mening. Ja mijn oude gedachten vooral zijn niet bepaald functioneel, wel hardnekkig. Ja het is denk ik zo dat ik mijn schild meer laat zakken omdat ik me goed voel. Tevreden ben in feite met wie ik ben. Het enige is is dat het nog zo afhankelijk van de golven is, van heel blij tot verdrietig door externe dingen. Daarin wil ik wat stabieler worden want die Zaterdag voel ik me gelijk heeeeel down. De overwinning zat in open en eerlijk zijn over niet drinken en de hoofdlijnen van mijn alcohol verleden. Nadat zij zoveel persoonlijks en kwetsbaars gedeeld had heb ik hier uitgebreid over gehad. Dat was de eerste keer dat ik dat zo deed. Natuurlijk begrijpt ze het niet helemaal en dat bleek uit met wat drinken van denk dat je niet durft maar eigenlijk helemaal geen drankverslaving hebt. Mijn uitleg was dat ik met gezelligheid mezelf best zou vertrouwen dat ik een glas kan drinken maar als ik me een periode minder voel het mis gaat. Dat zou gebleken zijn. Had ik in de middag gedronken met gezelligheid dan was ik heel verdrietig stom dronken geweest op zaterdag avond.

Zit al een week aan te hikken hier wat te schrijven. Twee weken terug was er bij ons in de gemeente een verlate Valentijnsfeest van een FB groep *******vrijgezellen. Iemand van die groep volgde ik al een tijdje en we waren FB vrienden. Ik was heel benieuwd of zij zou komen en wat helemaal niks voor mij is, een pb sturen aan iemand die ik eigenlijk niet ken van he kom je ook vanavond? We gingen niet maar bleven wel chatten uren en uren. Als ik het teruglees sta ik nog te kijken wat we allemaal geschreven hebben in een week tijd. Had me voorgenomen rustig aan te doen maar zij liep nog harder van stapel als ik soms geneigd ben. Door onze post op FB wisten collega's vrienden familie en iedereen het ook gelijk. Een paar dagen later zagen we elkaar voor het eerst en daar stonden we elkaar gelijk te omhelzen en te zoenen waar ik nog bezig was met rustig aan doen vooral.......Zaterdag zouden we een dag samen eropuit gaan en wat ging dat stroef. Voor de een zal dit peanuts zijn maar voor mij was het na teveel jaren wel de eerste keer zoenen. Wat ik deed nadat ze Zaterdag halverwege de ochtend, alle verwachtingen aan het terugschroeven was en na nauwelijks een afscheid weg was om na te denken was toch een lief berichtje sturen zoals helemaal niet gek was gezien wat voor berichten we elkaar stuurde. Ik had meer geduld en vertrouwen moeten hebben en iemand die wil nadenken die moet ik met rust laten! Niet de eerste keer dat ik zo deed......wil hier van leren. Mijn ex was heel nuchter en zij was juist van het overladen met lieve berichtjes wat ik helemaal niet zo kende in die mate. Was zo overtuigd dat het zou werken tussen ons. Had al mijn verdedigingen van me beschermd opstellen laten zakken en sinds vorige week voel ik me zo kwetsbaar. Zo bewust van (liefst met haar, wat niet reëel meer is) maar anders met iemand anders samen dingen te delen, samen te leven. Wat ze deed was het beetje wat er was die week grondig de nek om te draaien. Er was niks....het was maar een week.....je kan amper verliefd zijn en zeker niet houden van....Dat maakt me verdrietig. Waarom moet dat kleine beetje wat er was ook nog stuk? Waarom mag er geen mooie herinnering meer zijn? Waar ik schreef smile because it happend en dat iets koesteren wil ziet zij het liever stuk.....of anders begrijp ik het niet..... Voor wie Liefdesbang kent, de dans van bindingsangst en verlatingsangst.....zo herkenbaar die verlatingsangst en hoe ik daarop reageer. Een van mijn pijnpunten van mijn ex (mijn enige ex) was na een relatie van 6 jaar me tijdens ons laatste gesprek zeggen we waren goede vrienden wellicht beste vrienden maar ik denk niet van je gehouden te hebben. Aangezien dat mijn enige geliefde was zit ik nog steeds met het gevoel van behalve ouders, zus.....wie kiest er ooit voor om van mij te houden? Dat gevoel doet echt zeer en ik twijfel erg aan mezelf als ik even niet sterk ben. En ik twijfel hard aan mezelf wat ik verkeerd deed afgelopen week ipv dat de dingen nu eenmaal zo gebeurde zoals het ging. Zelfverwijt en onzekerheid en het gevoel dat ik al die jaren netjes bedekt had ligt nu helemaal open. De vorige keren dat ik hoop had iemand ontmoet te hebben na mijn ex waren dusdanig dat ik altijd een reserve shield had. Nu niet............. Nu een week verder heb ik mijn werk en sport waar ik kan......maar ben best wel somber. Maar drink niet ook al heb ik een paar seconden met een fles in mijn hand in de supermarkt gestaan vorige week zaterdag. Ik wil juist niet verdoven, wil voelen, wil leren en wil verder........ PS; dank aan degene die me dit nummer liet horen. Ja dit gevoel http://forum.verslavingdebaas.nl/topic/2707-bij-welke-muziek-hou-jij-het-niet-droog/?p=970428

Allebei de helft hebben we een soort van mixed grill

Is het echt angst dat je weerhoudt te drinken? Je laatste zin lijkt iets anders te zeggen....... Een soort van ik voel dus ik ben. En het streven echt jezelf te willen zijn met dat gevoel en dat dit alleen zonder drank kan. Heel hoopvol toch? Fijn om je weer te lezen hier

Ik spareribs......kan er ook niets aan doen

Ik nuchter ? Punt 1 denk ik dat veel alcoholisten gevoelige mensen zijn en dat gevoel heeft veel met wegdrinken te maken (en daar chemische rust in vinden). Man of vrouw, maakt niet uit. Ik heb trouwens veel meer vrouwelijke vrienden maar ik oordeel niet graag wat betreft het stempeltje man of vrouw dat iemand heeft.

Sowhat, terug dat is een leuk begin van het weekend.

Helemaal mee eens! Met of zonder autisme, jij bent nog steeds helemaal jij. Helemaal jezelf. En zo zie ik je graag. Wat fijn je wat frequenter te lezen weer.

Ik weet nog goed dat iemand tijdens mijn opleiding zei wellicht is het beter als je het bijltje erbij neergooit, wellicht kan je niveau 3 niet. Wellicht is de zorg toch niks voor je.......Kreeg daar een heel sterk gevoel van zal ze het allemaal eens laten zien. Om die reden vind ik de onorthodoxe aanpak van A3 niet eens zo gek voor iemand die alle adviezen van deze site al kent als haar broekzak. Blijkbaar moet helpend zijn soms anders als lieve Agnieta wellicht kan je met schoenen onder de douche gaan staan? Wat lees ik tranen drogen, boos worden, over iedereen heen vallen maar dat was het dan weer. Kom uit je slachtofferrol. Stop met vechten tegen maar ga vechten voor jezelf.

http://alcoholrehab.com/addiction-recovery/dry-drunk-syndrome/ Oke AA jargon, vandaar dat ik het niet ken.

Ik liet van de zomer toen ik me heel erg bewust was van terras zon zee b....tje de zin erin eens dichtbij komen. Smaak geur het effect en de gevolgen daarna.....Wil ik dit? Mijn antwoord was nee en trek verdween mee. Niet vechten tegen trek niet het een mijl van je vandaan houden....maar een soort exposure....en wil ik echt de hele package deal van dat drinken of alleen de escape short cut van verdoving? Daarin is het mij heel duidelijk dat ik het niet wil.

Ben ik de enige die niet weet wat droogdrinken is? Is dat je inbeelden dat je drinkt.

Was bang dat je als gevolg van eerlijkheid het account Truus en Fleurtje weg zou raken met je eeuwige ban. Goed dat je open en eerlijk was die dag en dat je nu weer Fleurtje bent. Welkom terug. Voor een alcoholist die de support van deze site soms nodig heeft vind ik een permanente ban een veel te zware straf.

Niet beter doen als je bent impliceert dat je weet wat de maximale grenzen zijn. Maar we kunnen zo ontzettend veel meer dan we denken. Zoals het er nu staat is het zelfbeperking. Denken dat je niet beter kan is een goed excuus om niet beter te doen. Just do it....

Hoi Akkordeon Wat fijn dat je weer schrijft. Over dat niet betrachten van niet drinken. Kijk eens op google naar de effectiviteit van EMDR onder middelen gebruik. Die therapie is veeeel minder werkzaam als je dan drinkt maar dat hebben ze je vast op therapie ook vertelt. En of je nu tracht wel of niet te drinken, niet drinken is denk ik belangrijk maar blijven delen wellicht belangrijker....... Heb vaak aan je gedacht en me zorgen gemaakt. Zoals je weet hebben we het vaker over autisme gehad, ik heb het niet gezien of gemerkt. Kan me er wat bij voorstellen dat niemand ook de hulpverleners dit gezien hebben. Aan de ene kant is het maar een etiket maar aan de andere kant formuleer je het zelf als het etiket wat juist een oplossingsrichting kan zijn, dat er de juiste hulp geboden wordt. Dat laatste hoop ik natuurlijk, dat ze eindelijk wat vinden voor je, dat er een uitweg is uit je problemen. Kijk ook eens in je pb wil je daar wat schrijven wat niet op deze draad past. Zou je ff willen kijken.... Maar vooral goed dat je er weer bent.

Rise and Shine Smart, maak er wat van die braak liggende dagen. Doe nu de gordijnen eens open.....je houd van lopen.....een oranje zonnetje nog, wel wat fris. Hoop dat je wat leuks gaat doen. Bestelling van Jannigje is aangekomen. (ook namens mij bedankt Jannigje) Die mediwiet olie in relatie tot spanningen en de hele berg gezondheidseffecten heel benieuwd naar. En weet niet of je vroeger echt geblowd hebt, triggert het echt blowen? Dat weerhoud me namelijk. Hoe is het voor iemand die net zo verslavingsgevoelig voor drank als blowen is?

jowan, we zijn het lang niet altijd eens/bijna nooit eigenlijk maar ben blij dat je er weer bent. Ook jij hoort bij het huismeubilair. Hoe is het ermee?

He A3 welkom terug man. Goed je te lezen

En nog even hier inbreken. Wijfie; wat een eerlijke open tekst Gaat goedkomen op deze weg