erik

Dank je jowan. Eindelijk begrijp ik iets van jou kijk op nederigheid. Dat begreep ik al heeeeel lang niet. De benadering van Monster daar kan ik practisch veel mee. Ik word elke dag gelukig van geven om mensen. Ik mag het gelukkig zelfs mijn werk noemen. AR noemt de misvattingen over nederigheid zoals ik ze ook zag. Dat mezelf wegcijferen en nog kleiner maken niet productief gaat zijn voor iemand als ik. Maar zo blijkt het helemaal niet.

Ja op Nieuwmarkt met je gezicht naar AH en dan naar links ergens op de hoek van een zijstraat. Koffie en ijszaak. Ik ben trouwens gek op het banketbakkersijs van van der Linde op de Nieuwendijk.

Welkom alcohol1978 zijn we bijna even oud denk ik.... 1977 Welkom en succes

Klopt perfectie is onzinnig om na te streven. Het is een soort streven maar dan grenzeloos/onmatig dwz verslavingsgedrag in zichzelf. Het is echter wel een neiging die ik mezelf zie doen. Streven is idd nuttig om iets in beweging te zetten namelijk het veranderen. Het past bij het actieve proces van stoppen. Nu een jaar en een paar maanden vol met verandering streven....De betere ik uitvinden.....merk ik en werd gewezen op accepteren dat iets al goed is zoals ik ben. Niet mijn serieuzigheid aanpassen aan mensen maar het zien als onderdeel van mij. Accepteren dat het zo is. Dat vind ik moeilijk na een actief jaar van streven en verbeteren. Terugkomend op nederigheid en ego. Dat ik mezelf wat zwaar op de hand of serieus vind is omdat anderen dat vinden of ik bang ben dat ze dat vinden. Onzekerheid dus. Ik begrijp na de duizenden keren lezen over nederigheid en ego vermindering nog niet hoe dit het accepteren zoals ik ben kan verbeteren. Het aanpassen van mezelf komt voort uit onzekerheid. Mezelf waarderen en accepteren is juist een proces van zekerder zijn over mezelf. Hoe kan ik hierin iets met nederigheid en mijn ego nog kleiner maken....?

Ooit nog een spreekbeurt over Osho beweging gehouden.

Sterkte suikertje. In strijd zijn met Pinkels die alles verzinnen en ontkennen na goeddunken. Niet twijfelen aan je eigen waarheid.

Ik merk steeds meer dat wilskracht een kracht is die gekoppeld is aan perfectie en streven. Althans wilskracht helpt me altijd met veranderen en het beter doen. Die wilskracht van me is vrij sterk. Het streven naar beter en perfect is vrij sterk. Maar wilskracht kan ook zijn het is goed zoals het is. Wilskracht is niet alleen inspannen voor meer beter en perfect. Willen kan ook ontspannen zijn en kijken en voelen hoe het is. Beseffen dat het goed is zo. Dat wil ik. Dat is wilskracht anders gebruiken als ik het altijd ingezet heb. Dat is nieuw en wennen maar het kan wel als ik dat wil en dat wil ik.......

Zag ik vandaag en vind ik wel relevant voor vandaag.

Ben op het werk en lees de reacties. Weet het niet precies. Ben erg gestrest en snap mezelf ook niet helemaal behalve dat ik ernstig dat streven moet en wil laten. Ik wil de komende dagen er eens rustig bij stil staan ipv doorhollen weer. Neem alleen Urania haar super leerzame teksten, daar valt zoveel uit te leren. Dat zoeken naar een partner en mezelf daarin leren kennen en dat het mislukt steeds maakt dat ik contraproductief juist gestressed raak en contraproductief werkt, Het meteen naast me neerzetten en doorgaan werkt niet.....meteen door is mezelf voorbij lopen. En mezelf willen verbeteren zodat ik minder als serieus en zwaar op de hand zien.....moet echt kappen met mezelf beter willen maken/ perfectie na te streven. Ga er een paar dagen rustig over denken en nee ik ga niet weg, wil er wat van leren. En niet om er een betere versie van ik te worden. Maar dat wat serieus en wat minder oppervlakkig bij me hoort. Ga hier morgen op de draad niet meer gelijk de discussie aan. Even low profile en rustig zelf denken en niet reactief op alles en iedereen

Oke thnx Pinkman. Dacht te lezen dat je het over mij had........nu ga ik trainen.

Duim voor je Nancy, klinkt eng die knobbel. Hoop dat je snel hoort dat het niets is. Sterkte.

Al jaren vind ik van mezelf dat ik er helemaal mag zijn zoals ik ben en al jaren loop ik tegen mezelf aan dat ik wel oordeel en de betere ik wil uitvinden. Het valt niet mee om zoveel alleen te zijn, twee keer afgewezen in een korte tijd door iemand waar ik verliefd op werd en steeds is een van de kernen, altijd en overal eigenlijk wat ben je zwaar op de hand en serieus. Natuurlijk wil ik mezelf zijn en werk ik hieraan maar mag het wat minder alleen! Ook hier; ik denk best een redelijk beeld te hebben wat mij triggert, wat mijn pijnpunten zijn. Ik ken mezelf goed genoeg als iemand op bepaalde knoppen drukt wat mijn reactie is. En ik probeer altijd op te letten en waar te nemen als iets me triggert. Kan ik weken over nadenken en mee bezig zijn. Een van die emoties/verhaaltjes is dat ik hier op adb denk onder gelijkgestemden te zijn. Iedereen mankeert wel wat, heeft een gebruiksaanwijzing. Veel mensen hebben veel meegemaakt, iedereen moet hier wat voorzichtig zijn met op pijnpunten drukken. Mag wel want blinde vlekken zien is nodig maar voorzichtig en wat empatisch graag! Ja ik ben bereid de ander en wat hij zegt binnen te laten en mee in verbinding te gaan. Anders stelde ik me ook niet zo kwetsbaar op als ik nu doe! Maar als ik er van uitga dat we hier onder gelijk gestemden empatisch en voorzichtig omgaan met elkaar omdat we weten dat iedereen veel meegemaakt heeft/zijn kwetsbaarheden heeft dan schrik ik opeens. A3 ken en vertrouw ik al jaren! Knalt hij opeens dat zo in mijn gezicht. Ja dan gaat de boel mooi op slot! En dan duurt het wel even voor ik iemand weer vertrouw. (maar kijk maar wat ik aan rapi schreef en ook aan jou had kunnen schrijven Yo) Iemand die een beetje helpend en vriendelijk is vertrouw ik vrij snel en ook echt toe te laten. Hoeveel heb ik jou niet verteld Yo......natuurlijk laat ik jou binnen (jij oordeelt niet) Dit snap ik niet?!

Ff Jane als eerste.....ga lekker fietsen! Zit er niet teveel over in. Ga ik nog bewuster doen dan ik al deed, zou kunnen dat ik wat verblind ben door wat me kwetst nu. Want zo voel ik me ook nu. Dat doe ik in rust later.

* @Lars; vergelijk het eens met stotteren. Daar doe je je heel hard je best voor zo te lezen om dat zo min mogelijk te doen of in elk geval zo min mogelijk je dagelijks leven te laten bepalen. Als iemand op jou reageert van houd eens op met altijd dat stotteren, kan je dat niet laten? Helpt je dat? Of helpt even geduld hebben en je rustig je ding laten zeggen op jou manier? Ik weet dat ik wat serieus ben en dat weet iedereen die me kent. Net als jij met stotteren werk ik aan niet zo zwaarmoedig en serieus te zijn. Daarom reageerde ik ook op Rapi en op Yo gisteren. Iedereen die dat helpend/ondersteunend kan en dat hoeft niet altijd heel vriendelijk mag me tips geven over wat minder serieus zijn.

Thnx!!!! Rapi. Dat is exact wat ik bedoel. "Gun je alleen zo graag een luchtiger kijk op het leven" Dat gun ik mezelf ook, en dat lukt me niet altijd. Iedereen die me daarover op een liefdevolle betrokken manier schrijft zoals jij doet luister ik gelijk naar of ik daar wat van kan leren.

2 mensen die overdenken het forum te verlaten. LJ over de een: "Ik persoonlijk zal A3 ook missen; een kritische integere mening, die vaak aankomt." en over mij "als je besluit je hier niet meer thuis te voelen (want ja, ook dat zie ik als een besluit uiteindelijk) dan is dat jou keuze. En je kunt kiezen om dat als volwassene te doen of als verongelijkt kind. (sorry, maar zo ervaar ik je nu wel een beetje)." Zoek de verschillen (van iemand die weigert partij te kiezen) Zie me dan maar als een verongelijkt kind. Als ik dit zo in mijn face krijg van een frummer die me dierbaar is.....en ik alleen wat support vraag dat het voor mij ook niet leuk is wat gebeurd is...... Ja dan moet ik echt even nadenken wat ik nu nog wil hier. Als ik zo gezien wordt!

Ik wil mededelen dat ik wat betreft het oordeel alles zo bloody seriously al zo bewust ben en heel hard mijn best doe wat luchtiger te zijn. Ik ook niet helemaal anders kan als mezelf zijn. Ik wil graag support dat ik dat mag zijn zonder dat een ander daar over oordeelt. http://forum.verslavingdebaas.nl/topic/2242-treffende-uitspraken/?p=974018 Er is een rede dat ik ikke ben. Wil verder niks meedelen. Wil graag wat support/begrip.

Maar een beetje begrip voor mijn persoon, dat het voor mij ook niet leuk is zo'n persoonlijk oordeel is ook wel gewenst.......Nu is het massale steunbetuigingen naar A3 (die van mij prima kan blijven) maar kunnen we niet gewoon helpend en ondersteunend naar elkaar zijn zonder de oordelen. Mogen mensen zichzelf zijn, mag ik mezelf zijn zonder oordeel? En dan leg ik me kwetsbaar uit waarom het me raakt en waarom ik dat eigenlijk helemaal niet wil dan is de reactie verongelijkt van ik ga wel weg..... Moet je hier eerst dreigen met weggaan voor je wat support krijgt?

Van mij hoef je niet weg A3 en te verantwoorden heb ik je nooit gevraagd. Ik vraag me af waarom je zo persoonlijk over mij en heel veel frummers oordeelt zoals ik de indruk heb dat je doet de laatste tijd. Waar zijn die persoonlijke oordelen voor nodig, mag ik niet mijzelf zijn? Ik heb gevraagd waarom doe je zo? Dat is niet verantwoording eisen. En het gaat niet om zomaar elke lettergreep. Waarschijnlijk wist je niet eens wat je schreef voor mij als pijnlijk ervaren wordt en ik er zo mijn best op doe dit anders te doen. Maar een simpel ik heb het niet zo bedoeld sorry dat ik je pijn deed kan ook......ken je lang genoeg om dat verder prima te vinden. Ga je toch dan is het wel je eigen keuze en dat heeft niks met moeten verantwoorden te maken.

Klopt en vooral wat ik even bold gemaakt heb. Je begrijpt me Monster. Dat begrip is even erg welkom nu. Als je advies hebt is het gevraagd advies...graag....dan wel via pb want ik voel me hier nu te kwetsbaar op de draad na wat er weer geschreven is. Dank je wel Monster.....echt hierdoor kan ik lekker slapen nu.

Ja dat kan. Vind je persoonlijke oordelen helpend en ondersteunend als zo zo in een paar woorden in iemands gezicht gegooid worden? Vind jij het helpend en ondersteunend zoals het geschreven is? Is oordelen nodig om iemand te helpen of te ondersteunen? Ik kan me best een helpende reactie voorstellen; via een pb uitleggen dat je de perceptie hebt dat iemand zo serieus (overserieus) overkomt en hoe dit anders kan met een voorbeeld of dit desnoods op de draad vrij voorzichtig en tactvol...... Mensen weten dat ze me alles kunnen schrijven en dat neem ik altijd serieus overweeg ik en doe ik iets mee. Heel veel van de mensen met reacties en likes die kennen me al jaren en weten dat ik aan van alles werk en mensen me heel veel kunnen zeggen als het maar opbouwend en helpend is. Dat hoeft niet vriendelijk. Ik blijf de reacties en likes niet begrijpen. Jullie weten dat ik serieus ben en ook probeer om gezellig en vriendelijk te zijn.......mag ik mijzelf niet zijn? Heb ik het recht niet om te beschrijven wat ik zo vervelend vind als ik het echt zo vind? Is er dan niet iemand die schrijft het rot voor mij te vinden dat ik me door dat persoonlijk oordeel waar ik zo mijn best voor doe zo neergezet wordt. Ik ga slapen en me afvragen hoe thuis ik me hier nog voel.

De een is lui de ander hardleers en ik ben wat serieus. Ik moet altijd mijn best doen niet zo serieus te doen en werk hard aan niet zo zwaar op de hand serieus maar wat luchtiger te zijn. Zo ben ik nu eenmaal en zo neem ik de karakters van anderen hier ook voor wat ze zijn. NOOIT zou ik oordelen alles zo bloody serious nemen. En als ik het wel zou doen zou ik heel voorzichtig iemand helpen hoe iets geschreven is hoe het overkomt en hoe het ook anders zou kunnen. Maar hier met A3 was een discussie puur op argumenten waar ik niks persoonlijk over A3 schrijf.....wordt je weer ingewreven waar je zo je best voor doet. Is dat helpend ondersteunend. Mogen mensen op Adb zichzelf niet zijn? Kunnen we oordelen niet laten of iemand echt proberen te helpen ipv schoppen. Want ja A3 een ander woord als schoppen heb ik er niet voor. Ik ben serieus de ander is weer anders. Mag ik dat zijn zonder oordelen over mij op de draad? Dat doe ik namelijk bij jullie ook nooit! * ik heb deze tekst bewerkt omdat ik Yo noemde die er bij nader inzien niks mee te maken heeft maar slechts de schooljuf was die er tussenin stond. Ik was niet in de stemming voor een grapje en reageerde het op de verkeerde af. Sorry.

En wat wil jij daarmee zeggen Yo? Alles zo bloody seriously....ik heb een discussie puur op argumenten zonder generalisatie tot alles en zonder het persoonlijk te maken. Vind jij de reacties dan helpend ondersteunend / vriendelijk Yo? Voel me aangesproken met jongens en geen idee waarom.