safidepafi

Carolientje/Kirky welterusten Het is hier net als in het echte leven, dinge kunnen beter uitgesproken worden, anders blijft het hangen. Waarom zou het hier rustiger zijn dan in je eigen leven.

Hey die Marjo...had je nog helemaal niet begroet, las dat je vakantie een groot succes was en ben blij voor je.

Was er I J S ????????????? Heb ik het gemist.....Druppie!!! Nou ja gelukkig.ga ik morgen met mijn lievelingsvriendin bij de beste Italiaan in Groningen een reusachtige ijscoupe eten. Ik ga me ook niet in de discussie mengen. Ik wil alleen wel wat kwijt aan Wannes. Wannes Je schrijft hier geregeld wat cryptische dingen, waar ik ook niets mee kan. Meng je eens in de discussie of reageer op berichtjes die anderen geschreven hebben. Zo kunnen we ons een beter beeld van je vormen. Ik hou ook niet van die berichten zo laat die onrust veroorzaken. Vind het ook vreemd dat je dacht dat iemand iets in je drankje had gedaan en voordat je weet of het echt zo is, hier zulke vreemde berichten gaat schrijven. Ik ben het met Ziza eens, volgens mij heb jij professionele hulp nodig en hoop dat je die binnenkort inroept.

Toen ik nog flink dronk en omgeven was met alcoholisten en junkies, had ik een grote groep vrienden om me heen. Iedereen kon op me rekenen, ik stond voor iedereen klaar, er was altijd een open huis, biertje, bed, maaltijd, briefje van 5. Zelf was ik ook overal welkom en kon ik op mensen hun hulp rekenen. Ik zag dit aan voor echte vriendschap en was oprecht blij met al die mensen, die ik toen kende. Wat een feesten hebben we gevierd, diepe gesprekken hebben we gehad, emoties gedeeld. Mooie en slechte tijden gezien, met al die bijzondere, kwetsbare mensen om me heen. Maar met de jaren en het verstrijken van de tijd, zag ik meerderen dieper wegzakken in hun verslavingen, werd er misbruik van mijn vriendelijkheid en goedgevigheid gemaakt. Zag ik wat junkies voor leugenaars kunnen wezen, met een stalen gezicht je voor konden liegen. Zag ik vrienden die ook alcoholisten waren, veranderen in eenzame drinkers die met iedereen mot maakten, mensen wantrouwden en een kwade dronk kregen. Zelf werd ik depressief van al de drank/drugs en de onmacht om mensen te helpen die weg zakten. Vrienden boven water proberen te houden, maakte dat ik het gevoel had zelf te verzuipen. Het heeft ertoe geleid dat ik om mezelf te redden, alle vriendschappen van toen de rug toe heb gekeerd. Een fase in mijn levensboek, die afgesloten moest worden om me niet leeggezogen te voelen. Wat ik er na jaren, voor in de plaats kreeg, waren mensen die interesante dingen doen i.p.v drinken en drugs gebruiken. Ik kan ze op de vingers van 1 hand tellen, maar ze zijn me zo veel meer dierbaar, dan die grote groepen vrienden die ik vroeger had. Ik heb daardoor wel mezelf moeten veranderen, van zielige, zuipende alcoholist en druggebruiker tot een mens die respect verdiend. Die haar afspraken nakomt, kan geven en delen en oprechte warmte en vriendschap geeft. Maar zo iets moet wel groeien en dat kan alleen als je zelf groeit door de eerste te laten staan. Ik drink nu met mate, maar daardoor ben ik wel puurder en meer mezelf geworden en trek daardoor ook mensen aan die dat zijn. Als je jezelf veranderd in een oprechter mens, zul je ook oprechtere mensen tegen komen.

Wannes Even over de foto's die je laat zien Ik kan je heel fotoalbum bekijken, misschien vind je dat niet erg..maar ik dacht ik waarschuw je even

Zei ze en toen ging ze even de stad in...sorry maar tot later!

Tof An, eindelijk ook daar ondersteuning! Corinne ga maar even lekker liggen, wij houden de wacht wel.

Hallo AN:heart:...Kanjer!!

Dus al ik het goed begrijp Ziza dan zegt het laatste stukje Als je de illusie, die je hebt over jezelf, kan herkennen als een illusie dan verdwijnt ie Het herkennen wat een illusie is in jezelf betekend ook het beeindigen van die illusie. Het blijven vasthouden aan de valse werkelijkheid, over wie je bent, houd de illusie in stand. In het zien wie je niet bent, dus de illusie opgeven, onstaat de realiteit wie je wel bent, vanzelf. Stof tot nadenken, bedankt. Het sluit een beetje aan bij wat ik nu aan het lezen ben. Nl dat de er in werkelijk geen wereld om ons heen bestaat die ons bepaalt, vormt, beinvloedt of ziek maakt. De wereld om ons heen is een spiegel, waarin wij slechts onszelf zien en nog duidelijker onze Schaduw waarvoor wij bij onszelf blind zijn. Onze Schaduw boezemt ons angst in, omdat hij bestaat uit gedeelten van de werkelijkheid, die wij het verste bij onzelf hebben weg geschoven, die wij het minste willen beleven of in onzelf willen aantreffen. daarom hebben we een illusie over onszelf gemaakt. Dus er is nog plenty werk te doen

Anna Als je naar deze link gaat kun je meepraten op onze dagelijks discussie draadje, waar iedereen zijn dagelijks leed en geluk, vragen en antwoorden schrijft. http://forum.alcoholdebaas.nl/...TPAGE=4&enterthread=y Hier zul je Edflobe/Marjan ook kunnen vinden. Er wordt elke dag gepraat met een nieuwe draad.

Sandman...hard maar toch goed die refusal. En vandaag het kadootje, geen schuldgevoel en geen kater:present:

Treessie bijnna vergeten een bosje omdat het zo goed met je gaat :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: :present::present::present::present::present: En je zoon?? Al geslaagd met zijn huisvestiging of nog aan het aklimatiseren??

zo en nu weer even zonnen...Marieke duik ze!!

Soothe doet me denken aan dat liedje ....Opzij, opzij, opzij...maak plaats maak plaats, maak plaats!

Drup misschien moet je schuldgevoelens niet ver­warren met emoties van bedroefdheid Schuldgevoelens waarschuwen ons in de eerste plaats voor de zonde. maar bij het overlijden van je geliefden heb je geen zonde begaan Je schuldig voelen, het is mijn schuld, het komt door mij. Schuld impliceert slechte intentie, en verantwoordelijkheid. Ook hier geldt weer loslaten Drup. Hoe moeilijk het ook voor je zal zijn. Het geluk zit in de mooie herinneringen en de wetenschap dat hij je graag gelukkig zag. Het spijt me als ik je verdrietig heb gemaakt. Tina dank je ik zit ook steeds meer aan pesso therapie te denken, want in je eentje met hulp van mijn man en mijn vriendin is het wel een moeilijk gevecht eerlijk naar jezelf kijken. Toch blijkt de spiegel die een ander bied vaak het meeste te zeggen. Net als je, als je naar je eigen lichaam kijkt , alleen een klein gedeelte kan zien en de rest, de kleur van mijn ogen, gezicht, rug met behulp van de reflectie van een spiegel. Zo zijn we ook voor een heel deel van onze Zelf blind en kunnen we die slechts door projectie en refelctie met de wereld om ons heen leren kennen. Maar je moet je zelf wel herkennen in die spiegel, anders wordt het een illusie en geen kennis. Ik moet wel beseffen dat alles wat ik beleef en waarneem ik zelf ben en geen droom

En als Kohtje nu meeleest zal ie wel weer zuchten om mijn lange epistel maar gelukkigl weet hij het goed te waarderen. Hoe gaat ie Koh???

En nu is het mijn taak om mezelf die negative etiketten te laten zien en Mezelf te vinden zonder de invloed van alcohol. PFFF maar wel de moeite waard.

Drup waarom ga je drinken? Omdat ik dacht dat het leven beter aan kon op die manier ik had zo'n pijn in mezelf maar wist eigenlijk niet waarom. Ik kan het proberen uit te leggen maar ik snap het zelf nog niet helemaal. daarom heb ik iets voor je gekopieerd wat mij een beter begrip gaf. Het is geschreven door Bram Moerland Ego, Schaduw en Zelf volgens Jung Het begrip ego kennen we vanuit allerlei esoterische leerstelsels daarien n treffen we meestal de goede raad aan onszelf ervan te verlossen. Daar zit wel wat in, maar het is toch ook een heel dubieus advies. Definities Ik zal eerst de begrippen ego en Zelf opnieuw definiëren. Zo'n definitie zegt niet wat iets is, maar is een afspraak onder elkaar om een begrip op een bepaalde manier te hanteren. Als ik dus de begrippen ego en Zelf definieer, dan is dat een uitnodiging om daaronder, datgene te verstaan wat ik daar per definitie als betekenis aan geef. Ik sluit daarmee aan op de visie van Carl Jung, de Zwitserse psychiater uit de eerste helft van deze eeuw. Goed, wat verstaat Jung onder ego en Zelf? Aanpassingsmechanisme We leven niet alleen op de wereld. We moeten de wereld delen met vele anderen. En reeds als jong kind wordt van ons verlangd dat we ons aanpassen aan de anderen. Op zich is er niets tegen dat we ons leren aanpassen aan onze sociale omgeving. Het is op zich een noodzakelijke vaardigheid. Maar dat aanpassen gaat gepaard met een bepaald mechanisme, namelijk het mechanisme van het vormen van onze sociale identiteit: wie zijn we als onderdeel van een groter geheel, de samenleving. Het probleem is dat die sociale identiteit niet altijd, en eigenlijk slechts zelden, samenvalt met dat wat we van nature zijn. Proces van ontkenning Daarom begint er dikwijls met dat aanpassingsproces vanaf onze kindsjaren ook een proces van ontkenning van een deel van onszelf. We willen zelf graag zijn zoals onze omgeving dat van ons verlangt. En dat houdt onvermijdelijk in dat we voor een kleiner of groter deel niet durven zijn zoals onze aanleg is. In dat aanpassingsproces gaan we daarom een deel van onszelf verstoppen, omdat we zo graag aan de verlangens van onze omgeving willen beantwoorden. We kunnen zelfs van een deel van onszelf gaan ontkennen dat het bestaat. We vergeten dat deel van onszelf gewoon. En zo kunnen we terechtkomen in een staat van niet-weten van onszelf. Ons ware Zelf raakt verborgen achter een masker, het masker van onze sociale identiteit. Jung noemt dat masker de persona. Vervreemding Die sociale identiteit, die als een masker werkt, noemen we hier het ego. Dat wat je van nature bent, je ware aard, dat noemen we/ik het Zelf. Bij de meeste mensen, en misschien wel bij iedereen, raakt tijdens de opvoeding het ego afgesneden van het Zelf; er treedt tussen deze twee gehele of gedeeltelijke vervreemding op. Het ego zie ik dus als de identiteit die we onszelf in een sociaal aanpassingsgedrag toekennen. Het Zelf noem ik de identiteit die we van nature hebben, onze ware aard. Door te denken dat we ons ego zijn, door ons met ons ego te identificeren, ontkennen we mogelijk het bestaan van ons ware Zelf, of althans een deel daarvan. Schaduw = dat deel van het zelf dat we ontkennen Dat deel van ons wezen dat we ontkennen of niet toelaten, gaat echter niet verloren. Het is een deel van onszelf dat er altijd zal zijn, ook al leidt het een verborgen bestaan. Het kleeft aan ons zoals een schaduw. Je kunt doen wat je wilt om je los te maken van je schaduw, je echte schaduw bedoel ik zoals die gevormd kan worden door de stralen van de zon, maar we weten allemaal dat dat niet lukken zal. Precies zo gaat het met dat deel van onszelf wat we ontkennen. Het blijft altijd bij ons, ook al zijn we ons daar niet van bewust. En het wil voortdurend erkend worden, het wil mee doen aan het leven. En dat heeft gevolgen. Wat je onderdruk wordt demonisch Alles wat je onderdrukt, daar kun je op rekenen, duikt vroeg of laat in je leven weer op. En meestal in een of andere demonische vorm. Met 'demonisch' bedoel ik dat het je aangepaste leven waaraan je zo gehecht was op een catastrofale wijze kan doorkruisen. Als je in zo'n situatie terecht bent gekomen, dan is het niet de duivel die je heeft verleid, maar je schaduw, het onderdrukte deel van jezelf, dat aandacht opeist, erkend wil worden, en verstorend optreedt in je 'normale' leven. Laten we nu maar een soort eerste wet van het ego en het Zelf formuleren: wat je onderdrukt wordt demonisch. We onderdrukken geen 'slechte' eigenschappen Het zijn overigens echt niet de slechte eigenschappen die we verdringen. Het zijn vaak juist heel positieve, zoals creativiteit, of het vermogen tot onvoorwaardelijke liefde. Ook die eigenschappen kunnen, als ze onderdrukt worden, demonisch worden. Ze slaan dan om in hun tegendeel. Creativiteit wordt destructiviteit, liefde wordt haat. De Schaduw maakt ons bang voor onszelf Dus ook onze onderdrukte liefde, onze onderdrukte creativiteit kunnen in onze biografie in een heel nare vorm tevoorschijn komen. Ze kunnen toeslaan op een manier die ons in verbijstering over onszelf achterlaat. Dat kan ons bang maken voor onszelf. Met als gevolg dat we nog krampachtiger zullen proberen ons ware Zelf te onderdrukken. Sommige mensen slagen daar zo goed in dat ze een 'model-mens' worden, en ze kunnen daar heel wat sociaal aanzien mee verwerven. Maar bij iemand die zo perfect is, zit er dikwijls een addertje onder het gras. Denk maar aan de tv-dominees in Amerika die telkens weer op het 'slechte pad' terechtkomen, tot verbijstering niet alleen van de goegemeente, maar zeker ook van zichzelf. Ego is deel van Systeem Al onze ego's samen staan niet op zichzelf. Ze zijn een onderdeel van de cultuur, van de structuur van de samenleving. Die structuur van de samenleving noem ik 'het Systeem'. En het lijkt nu wel alsof dat Systeem een eigen leven leidt, als een soort bovenpersoonlijk gegeven, dat ons niet alleen dwingt ons op een bepaalde manier te gedragen, maar ons ook onze sociale identiteit oplegt. Het Systeem is een deel van de cultuur die we erven van onze ouders. Het Systeem verlangt van ieder van ons dat we ons Zelf ontkennen en een identiteit aannemen die past binnen het Systeem. Als we ons willen bevrijden van het Systeem, dan kan dat alleen maar door eerst een 'iemand' te worden. Pas dan kunnen we in een eigen relatie treden tot ons Zelf. Samenvatting begrippen We hebben nu al een heleboel begrippen gehanteerd. Laten we die nog eens op een rijtje zetten: Zelf = je ware aard, dat wat je van nature bent. Ego = je zelfbeeld, je kunstmatige identiteit, als onderdeel van een Systeem; Jung noemt dat het masker, Schaduw= dat deel van je Zelf dat je ontkent, doet alsof het er niet is, onderdrukt, maar dat altijd om erkenning zal blijven vragen. Het Systeem = een stelsel van opvattingen die de leden van een groep of cultuur met elkaar delen, meestal zonder zich daarvan bewust te zijn, en meestal nauw verbonden met een collectief mens- en wereldbeeld. Doel van de groei tot een volwassen mens is: zelfrealisatie, worden wie je bent. De Zelfervaring gaat meestal samen met een gevoel van verbondenheid. Dat gevoel kun je ook liefde noemen. Als Zelf kun je de ervaring hebben deel te zijn van het grotere geheel. Als Zelf bén je ook een deel van het grotere geheel. Let wel: het grotere geheel, dat is niet de eigen secte, het vaderland, het eigen ras, de klasse der ingewijden, iedereen die een bepaalde opleiding volgt, of wat voor bijzonders en elitairs ook. Het grotere geheel, dat is: het leven, de aarde, de natuur, het universum. Moeten we ons ego kwijt? Moeten we ons ego kwijt, zoals in allerlei (westerse en oosterse) esoterische stromingen van ons wordt verlangd? Nee dat moeten we niet. Dat kan ook niet. Laat ik dat uitleggen. Ons ego is ook onze historische identiteit, verweven met onze biografie, ons verhaal. Met ons ego zijn we in de wereld, nemen we deel aan de wereld, hebben we relaties met onze medemens. Wie zijn ego kwijt wil, kan dat alleen doen door kluizenaar te worden, door zich terug te trekken uit de wereld. Dat kan wel, althans dat lijkt me wel mogelijk, maar waarom zou je? Open relatie tussen Ego en Zelf Waar het om gaat is dat er een open relatie kan bestaan tussen je ego en je Zelf, zodat je ego en je Zelf niet van elkaar vervreemd zijn. Misschien kun je wel niet anders dan in je dagelijkse leven een masker dragen. Maar is er achter dat masker nog iemand herkenbaar? Achter masker, Zelf herkenbaar, transparant Bedenk dat de werkelijk grote toneelspelers altijd in hun toneelrol herkenbaar zijn. Het zijn grote persoonlijkheden, en juist daarom kunnen ze een perfecte toneelspeler zijn. Met hun persoonlijkheid geven ze de glans van het leven aan hun rol. Zo zou ook de relatie kunnen zijn tussen het ego en het Zelf. Het Zelf als de diepe laag in je persoonlijkheid die jou maakt tot wat je bent. Je ego is de rol die je afhankelijk van de omstandigheden speelt, en waar je ook mee speelt. Bij nader inzien kun je beseffen dat je niet met iemand anders samen iets kan doen, of zijn, zonder in relatie te zijn. Als je 'in relatie' bent, speel je altijd een ego. Misschien kun je alleen stilzwijgend twee Zelven zijn. Kortom, zodra je iets doet ben je een ego. Daar is helemaal niets tegen. Het kan gewoon niet anders. Maar het kan gebeuren dat je je voor altijd gaat identificeren met het ego dat je op een bepaald moment speelt. En dan ontstaat er de vervreemding van het Zelf waarover we het in het begin gehad hebben. Moet je je ego dus kwijt, zoals in veel spirituele tradities zou worden beweerd? Wat mij betreft dus liever niet. Je zou daartoe een non-persoon moeten worden zonder sociaal engagement. Waar het mij om gaat is dat je leert je ego op een creatieve wijze vorm te geven, vanuit een diepe verbinding met je Zelf. De creatieve vorm van je ego is zo tegelijk je sociaal engagement. Confrontatie met je Schaduw In de psychologie van Jung speelt de Schaduw een belangrijke rol. Voor 'heelwording' voor het herstel van de verbinding tussen ego en Zelf is nodig: de confrontatie met de Schaduw. Daarover bestaat een zeer veel voorkomend en daardoor al bijna ingeburgerd misverstand. Dat misverstand luidt dat de confrontatie met onze Schaduw zou betekenen dat we middels die confrontatie zouden moeten leren accepteren dat we 'slechte' kanten aan onszelf hebben. We zouden dus in het reine moeten komen met onze 'slechtheid' door die ten eerste te erkennen en ten tweede te aanvaarden. Maar dat is absoluut niet de betekenis die Jung er aan gaf. Wat bedoelt Jung er dan wel mee? Hoe ontstond ook weer de Schaduw? Door delen van ons Zelf weg te stoppen. Hoe doen we dat? Door ze 'slecht' te leren noemen. We leren bepaalde delen van ons Zelf negatief te etiketteren, en zo ontstaat de schijnbaar gerechtvaardige verdringing van die delen. Voor die negatieve etikettering van delen van ons Zelf schamen we ons (Let wel: we schamen ons voor de negatieve etiketten, niet voor ons Zelf). Maar we denken dat we werkelijk zo slecht zijn. Daarom menen we er goed aan te doen om die kant van ons Zelf maar te blijven verstoppen. Willen we die verstopte delen van ons Zelf terug halen, om weer 'heel' te worden, dan kunnen we niet langs die negatieve etiketten heen. Achter die negatieve etiketten gaan vaak zeer mooie eigenschappen van ons Zelf schuil. We moeten dus de confrontatie aangaan met die negatieve etiketten. Dat is dikwijls een pijnlijke zaak, vol schaamte. Maar de uitkomst is niet dat we aanvaarden dat we 'slecht' zijn. Als we bereid zijn onze negatieve etiketten onder ogen te zien dan is de uitkomst altijd (hier staat dus inderdaad: altijd!) dat er een bijna magische transformatie plaatsvindt. Je vermeende slechte kant blijkt juist een heel mooie kant van jouw eigen wezen te zijn. Dat is de helende transformatie van de Jungiaanse therapie.

Dank je Drup:heart:

Goedemorgen allemaal..kan nog net:D Ik ben al een hele tijd wakker hoor, maar heb eerst heerlijk ontbeten met mijn lief. Hij was vroeg wakker en was al vroeg naar de winkel gegaan om alles voor een heerlijk ontbijt te halen. Lekkere broodjes, beleg, verse sju en een krantje en oh ja pure chocola voor bij de koffie. Ik heb blijkbaar iets goed gedaan vanacht;) Is het niet mooi dat je mekaar nog zo lief kan hebben, ook na 21 jaar. Het is niet elke dag vuur en vlam hoor..maar de vonken schieten er nog geregeld van af. En soulmaatjes zijn we elke dag...soms te symbiotisch vinden anderen maar zelf hebben we daar geen last van. We zijn het liefst in elkaars gezelschap. Het zal ook wel komen, omdat we samen door diepe dalen zijn gegaan, met onze verslavingen en onszelf en elkaar altijd de moeite waard hebben gevonden, om daar niet in te blijven hangen. Je moet het zelf doen, maar het is wel fijn als er iemand met je op de weg loopt die zegt. Kom op joh...vechten, doorzetten, staan laten, kletsen laten, je bent goed zoals je bent! Acceptatie voor wie we zijn en nog willen worden, is toch wel het allerbelangrijkste in een goeie relatie. En de ander niet willen veranderen, maar zelf het goeie voorbeeld geven doet wonderen. Of je groeit samen, elk op je eigen manier of je groeit uit elkaar. Maar dwingen en eisen, werkt gewoon niet is mijn ervaring. Ik zie het bij veel stelletjes om me heen die gescheiden zijn of in scheiding liggen. (typerend voor 45-50 jarigen?.) Er was vaak een wens om verandering, een ontevredenheid over de ander, die de druppel deed overlopen. Stien ik wens je een hele fijne vakantie met je man en ik hoop dat je nu een leuke tijd hebt bij je moeder. laat je door mij niet van de wijs brengen, dat is de alcohol niet waard. Volgens mij is je leven zo nuchter, beter behapbaar voor jouw. Alcohol geeft nl vele onrustige en onwerkelijke emoties, en als je daar al gevoelig voor bent, dat je je dingen gauw aantrekt, dan ga je gauw verkeerde conclusies trekken en dingen in je hoofd aanpraten. Nuchter zijn heeft daarom zoveel meer voordelen voor jouw. Je weet nog goed wat je zelf hebt gezegt, wat de ander zei en je durft beter voor je zelf op te komen. Je groeit nog steeds, dus waarom gaan twijfelen. Volgens mij haal jij nog elke dag voordelen uit het nuchter zijn. Ga lekker voort meissie. Pippi je valt in herhaling. Meer dan het berichtje weghalen en excuses geven zit er niet in. We zijn hier allemaal even kwestbaar, de kunst is om te vergeven en vergeten. Woede en wrok zijn gevaarlijke valkuilen dus doe je zelf een plezier en laat het achter je. Wij kunnen waarschijnlijk juist veel van elkaar leren, omdat we elkaar soms zo kunnen irriteren. Hier leren we, om er zonder woede en wrok mee te blijven zitten Drup..is ie er al ????...fijne dag met je broer. Ik vind motoren ook eng. Soothe..ik was in Schotland de enige die het portiek schoonmaakte en de vuilnisbakken bij de weg zette. En ik was de recovering alcoholic! Ook van de buren, anders bleven ze gewoon staan en groeiden , week voor week. Viespeuken! Als er een buurvrouw de deur uit kwam als ik aan het dweilen was dan zei ze meestal...oh dat wilde ik ook net doen...ja vast wel. Ik heb wel eens twee maanden gewacht maar nee hoor. Om ze terug te pakken deed ik altijd extra veel Disinfectant in het water...dat stinkt zo heerlijk naar ziekenhuis..daar hadden ze een hekel aan. Tina,..dank voor het delen van je verhaal over je moeder. Juffie..je hebt nogal wat mee gemaakt zeg:heart: Marjan/Edfobe, ik hoop ook dat je gauw een woning vind. Ik heb zelf ook maanden in een stacaravan gewoont, het is leuk maar wat meer ruimte is wel zo fijn Sandman..in vrede leven...met jezelf...ook ik kon dat niet en daarom dronk ik. Ik wilde het ook niet...had zoveel woede in me omdat ik dacht dat mijn vader niet van me hield. En nu achteraf, weet ik donders goed dat hij heel veel om me gaf, maar het gewoon moeilijk vond dat te laten zien, hij was nl ook alcoholist en kon helemaal niet met emoties omgaan. En had drie dochters , arme ziel. En ik wilde ook steeds die bevestiging en zocht aldoor maar de verkeerde bij hem. Dus leefden we in onvrede tot hij stierf. Pas toen ik het boek kon sluiten toen hij stierf, kon ik beginnen met hem te vergeven en aan mezelf te werken. Pas toen kwam de vrede met wie ik ben, maar daar werk ik al wel 12 jaar aan. Gelukkig zijn we nooit te oud om te leren, als we maar eerlijk naar onszelf en anderen blijven kijken. En dat doe je nuchter toch wel het beste. Dus ook ik doe mee vandaag en laat de eerste staan.

Klinkt erg lekker Sammy. Houtje ..misschien 1 keer ind e maand als de kids naar ex zijn een etentje organiseren?

Tja ik denk dat het er aan ligt hoe ver je met de rug tegen de muur staat en hoe zat je er van bent. Toen ik hier kwam dronk ik gemiddeld 30-40 consumpties in de week. Dat was toen voor mijn doen minderen. Maar die katers die je krijgt met die hoeveelheid alcohol hingen me de keel uit. En het constant weer zwak worden als er iets gebeurde wat me triggerde. Vrienden waar ik mee dronk, een vervelende of leuke gebeurtenis..noem maar op. Alles waar door ik vroeger dronk was een trigger. Dus met heel veel wilskracht had ik het zelf al, van meer dan 100 consumpties tot 30-40 in de week terug gebracht in 11 jaar tijd. Maar ook dit maakte me niet happy meer. Dus toen kwam ik hier en heb de internetbehandeling gedaan. En met mijn wilskracht en de handvatten die ik daar heb geleerd is het me wel gelukt. Je leert nl herkennen, welke gedachten je aanzetten tot drank gebruik. En die stemmingen en stemmetjes ga je voor zijn door er anders mee om te gaan. Door op zulke momenten met de hond tegaan lopen, een lekker pot thee te gaan zetten, uitstellen als je heel erg behoefte hebt tot afstel door ontspanning oefeningen te gaan doen, etc etc Nu drink ik niet meer dan 3-4 in de 10 dagen. Misschien heb ik in de toekomst wel de behoefte om te stoppen of me weer klem te zuipen. Niemand weet wat de toekomst in houd. Ik heb hier vrede mee. En door het hier weer op te schrijven groei ik weer een beetje wilskracht.

Stien ik heb ook al heerlijk gegeten. Lasagne, zelfgemaakt maar nu in twee een-eenpersoons schaaltjes van een restje macaronie saus van zondag. Salade erbij,,,was heerlijk. Het regent hier eindelijk...nog heerlijker. Al die regen die jullie in het westen hadden afgelopen weekend en door de week is hier steeds gewoon voorbij getrokken. Je zag donkere wolken en roze flitsen maar regen ..ho maar. Eindelijk afkoeling. Ik heb vandaag in tranen gezeten bij het bekijken van dit filmpje.had hem al eerder gezien. Maar die liefde dat raakt mij echt zo..prachtig ">http://www.snotr.com/video/1376 Soothe..die halve liter is lang niet zo lekker met dit mooie weer als die 50/50:D

Carolien Met je berichtjekan ik het niet eens zijn quote: Soothe, wie het kan, is in feite probleem-af en heeft hier weinig meer te zoeken. Geweldig voor die mensen, echt waar! Maar hier zitten mensen die steun zoeken om erAF te komen, die soms op het randje balanceren. Dan vind ik het 'not done' om die ff een dusdanig bemoedigend klopje 'kom op ik kan het ook, niks mis mee, zo erg is het allemaal niet ' op de rug te geven dat ze juist in het diepe donderen. Het eerste stuk bv...dit forum is voor mensen die Alcohol de Baas zijn of willen worden. Dat kan Stoppen betekenen maar ook minderen. Het feit dat ik kan minderen wil niet zeggen dat het probleem af is. Ik blijf hier dus zolang ik het gevoel heb iets te leren of een ander die ook wil minderen iets kan leren. Het tweede stukje...er zitten hier niet alleen mensen die eraf willen, daarvoor moet je bij de AA zijn. Er zitten hier ook mensen die steun willen als ze proberen Alcohol de Baas te blijven. Dit kan dan weer door stoppen of minderen zijn. Dus als ik een andere minderaar een bemoedigend klopje wil geven of als zelfs een Stopper me een bemoedigend woordje toespreekt omdat ik het goed doe dan wil dat niet zeggend at ze me het diepe in willen donderen. Bij de internet behandeling wordt je duidelijk gevraagt een plan te maken. Stoppen of minderen. En daar wordt dan niet bij vermeld dat het 'not done' is dat minderen en dat je eigenlijk het diepe in dondert. Ik heb geen probleem mensen te ondersteunen die willen stoppen. Dus waarom zo'n probleem, als mensen zeggen, dat ze nog wel eens een glaasje drinken. Ook dat is Alcohol de Baas. Iedereen in verantwoordelijk voor zijn eigen kunnen. Als iemand hier gaat drinken omdat ik zeg dat ik nog wel eens een glaasje drink, dan wou die persoon dat, ook zonder dat ik dat zei. Dan wordt er gewoon naar een excuus gezocht. En dan ben ik of een ander die mindert, de schuldige dat diegene naar het diepe dondert?? Ik dacht het niet. Sorry maar ik ben het absoluut niet met je eens.

en je leven..hihihi..maar als ik gebak lees staat dat op mijn netvlies. Las dat M en jij het weer lekker samen doen...mooi toch! Het leven is te kort om er alleen doorheen te wandelen als je graag samen bent.