Sandro

Hmmm, ik denk dat ik op dit moment een relaxtere vader ben. Maar het klopt natuurlijk helemaal dat drank een uitvlucht is van al het geruzie, gemekker en gedoe thuis met twee jonge en drukke kinderen. Ik zie echter wel in dat het nuchter veel beter gaat. Sowieso is het onmogelijk om goed op te voeden als je door de drank veel te veel toe laat. Maar goed, het is idd zwaar als alleenstaande. En wat ik zeg: ik wil het goede voorbeeld geven aan mijn zoons. Zij mogen mij niet dagelijks met drank zien en al helemaal niet onder invloed.

Ik heb gelukkig genoeg te doen op dit tijdstip met twee kleine kinderen dus dat scheelt Mijn oudste wordt over een aantal maanden 6 jaar en heeft daarmee een leeftijd dat hij vast wel wat mee heeft gekregen van mijn drankzucht. Dat is ook een grote motivatie voor mij. Binnenkort wil ik inderdaad weer gaan sporten ('s avonds).

Dat is heel herkenbaar. Koffie nadat je net lekker ingedronken hebt, dat doe je toch niet?! Mind of an alcoholic. Maar dat het je opvalt is al een eerste stap natuurlijk Buiten het feit nog dat je er niet aan toegeeft uiteraard.

Nog een uur en het is half 8....

Het zijn slinkse mensen, die Chinezen Eet jij zoveel sambal bij dat hij een kwart literfles nodig had, joh? Het wordt tijd om van die sambalverslaving of te komen!

Ik heb het moeilijker vandaag. Voel me inmiddels weer kiplekker; het niet hebben van de gebruikelijke kater zorgt voor een frisse kop en de slaapproblemen zijn voorbij. Goed gevoel dus. Ik weet dat ik dit juist moet vasthouden, maar..... het betere gevoel zorgt juist voor een grotere zucht. Merk ook dat ik het lastiger vind om de uren zo tussen half vijf 's midsags en half 8 's avonds te doorstaan (de uren die ik normaal al vulde met drinken). Het wordt een steeds zwaardere opgave...

Goed bezig zeg! Ik wil het net als jij ook in stapjes doen. Heb nog niet een helder einddoel voor me. Eerst maar eens wat momentum opbouwen verder. Zie het als het krijgen van je eerste baby: je hebt in het begin geen idee wat je allemaal tegen gaat komen Ben nu dus bijna een week op weg met drastisch minderen. Daar wil ik op zn minst nog een aantal weken mee verder. Daarna wil ik nog een volgende stap maken naar nog verder minderen, zodat ik binnen de marge blijf van wat 'niet ongezond' is (lees: 3 eenheden per dag , dus zo'n 20 per week). Echt volledig stoppen zie ik als allerlaatste redmiddel en hoop ik te kunnen voorkomen. Ik zal wel eigenwijs zijn, maar ieder zn eigen manier. Als je er zelf maar achter staat!

Nog een vraagje. Zijn er alleen maar geheelonthouders hier (die indruk krijg ik een beetje), of zijn er hier ook mensen die zo af en toe wat drinken?

Bedankt allemaal. Over naar de huisarts gaan, had ik eerlijk gezegd nog niet gedacht. Heeft ook wel te maken met slechte ervaringen die ik heb met de h.a. (o.a. een doodzieke baby van mij maar naar huis blijven sturen en veel te laat doorverwijzen naar het ziekenhuis. Is uiteindelijk gelukkig goed gekomen met mijn kind, voor wie het zich afvraagt). Maar misschien stap ik hier nog eens overheen, of zoek ik een nieuwe h.a. Het is nu bijna 6 etmalen geleden dat ik mijn alcoholconsumptie drastisch naar beneden heb gebracht (heb al 50 eenheden 'bespaard' en na vanavond zijn dat er 60). Van ontwenningsverschijnselen is nauwelijks sprake. Eerste nachten sliep ik slecht door 'gemaal', afgelopen nacht alweer veel beter. Verder wat hoofdpijn, waar ik normaal gesproken nooit last van heb. Is zo weinig 'last' erg uitzonderlijk? Als ik zo lees welke verschrikkelijke dingen je allemaal kunt ervaren tijdens ontwenning dan mag ik mezelf erg gelukkig prijzen. En zegt het ook iets over de mate van lichamelijke verslaving? Ik heb altijd al het idee gehad dat het bij mij veel meer een psychologisch dan een lichamelijke ding is. Ik zal mijn leven drastisch om moeten gooien, herstructureren, en nieuwe doelen moeten zien te vinden. @kruidenthee67 goede vraag. Op dit moment zie ik het stapje voor stapje voor me, dus niet cold turkey. Misschien leiden die stapjes uiteindelijk tot helemaal stoppen, maar misschien ook niet. Vooralsnog werkt het, maar ben ik er nog lang niet. Sporten gaat me op de iets langere termijn verder helpen. Mijn plan voor de komende maanden: Alcohol minderen -> fitter worden -> weer kunnen/gaan sporten -> savonds trainen -> minder tijd om te drinken -> nog verder minderen, etc.

Goedemorgen!

Allereerst: goed bezig, ZBB. Ik ben nieuw en ken de omgangsregels niet zo goed, maar in neem aan dat enige openheid/directheid geen probleem is, toch? Ben het er zelf niet zo mee eens dat iemand een doordouwer is als hij "ondanks het zuipen werkt". Ik ben zelf zo iemand, dus ik spreek mezelf nu ook aan. Je bent pas een doordouwer als je de guts hebt om je leven op de rit te krijgen. Werken kan ook een vlucht zijn.

Ik heb iets gedaan dat ik te erg vind om op te schrijven. Ik mag * god op mijn blote knieën bedanken dat ik er zo bij zit als dat ik zit. Misschien dat ik ooit de moed verzamel om het hier te posten.

Ik zit pas sinds vanmiddag op dit forum, maar vind het nu al fantastisch! :-D Weer lekker kunnen hardlopen is een doel van me en geeft me energie om echt weer minder te gaan drinken en gewoon in algemene zin gezonder te gaan leven. Zevenheuvelenloop, here I come again! Ga binnenkort weer beginnen met trainen en een belangrijk onderdeel daarvan is ook afvallen (afvallen is geen doel op zich). Ik schat in dat ik nu ongeveer 100 kg weeg (bij 1.95 m). 15 kg moet ik er zeker vanaf kunnen krijgen in een aantal maanden tijd (is me jaren terug ook gelukt zonder al teveel problemen).

Dank jullie wel! Jullie hebben het beiden over de huisarts. Nu ben ik benieuwd, wat exact in mijn verhaal doet jullie dat concluderen?

Hallo allemaal, Even voorstellen: ik ben een man van midden 30. Woon samen met mijn vriendin en twee gezonde kids en mag me gelukkig prijzen met een goedbetaalde baan. Maar goed, dat is natuurlijk niet waarom ik me hier nu heb aangemeld....Ik vind het lastig aan te geven hoe lang ik precies aan alcohol verslaafd ben, aangezien de definitie van 'verslaafd' niet in beton gegoten is, maar het speelt al zo'n 20 jaar een veel te grote rol in mijn leven. Op 16-jarige leeftijd verstopte ik voor mijn ouders al bierblikjes onder mijn bed bijvoorbeeld. De laatste pakweg 5 a 10 jaar is er bijna geen dag voorbij gegaan dat ik niet gedronken heb (alleen als het echt niet kon). En dan bedoel ik niet maar een paar biertjes per avond. Het heeft zelfs tot weektotalen geleid van 100+ eenheden. Week in week uit. Jaar in jaar uit. Ik weet dat dit zeer ongezond is en het bijna niet anders kan dan dat ik mijn lichaam hiermee kapot maak. Het lukt me echter maar niet om het patroon te doorbreken. Bang dat ik ook ben voor alle weggestopte en nieuwe gevoelens die ik ga ervaren. Hoe moet ik dat in godsnaam doorkomen en hoe val ik in slaap? Nu heb ik sinds vijf dagen wel een succesje geboekt: ik heb in de afgelopen vier avonden namelijk 40 eenheden minder gedronken dan mijn routine. Mijn vorige poging om te minderen dateert alweer van 2011, dus ik wil dit momentum echt aangrijpen om weer eens een serieuze poging te wagen. Waar ik nu vooral tegenaan loop is dat ik erg moeilijk in slaap kom en ook vaak en vroeg wakker word. Ben nu behoorlijk kapot... Weet nog niet precies wat ik aan dit forum ga hebben, maar ik hoop uiteraard een hoop! Bedankt voor het lezen alvast.