Sandro

Tijdig stoppen is wel raadzaam!

Eigenlijk, alles lusten is best een gevaar als je erover nadenkt.

Goedemorgen. Wat een k**nacht. Ik val in herhaling.

Je hebt gedronken, maar daar kun je nu niets meer aan doen. Het heeft nu dan ook geen zin om daar spijt van te hebben of het gevoel te hebben dat je gefaald hebt o.i.d. Je bent hier nu en dat is een goed teken.

En dat is dan meteen ook wel het zwakke punt van dat spul: je kiest er niet voor uit eigen kracht om niet te gaan drinken. En dat is (uiteindelijk) wel de bedoeling. Kan me wel voorstellen dat het op de korte termijn helpt om een start te maken (icm therapie). Een goede start kan het halve werk zijn.

Campral zou trek moeten verminderen. Daar zit een biologische theorie achter, maar de precieze werking is niet duidelijk. Vaag dus. Ook werkt het maar bij 1 op de 5 mensen én is dat in combinatie met psychosociale hulp...

Vergeet je zo maar de cola te noemen! Je zou denken dat het er inmiddels wel automatisch uitkomt bij jou Goedemorgen iedereen.

Weet je wat het is, ik werd zo moedeloos van mezelf dat ik me maar liet gaan. Het ging toch niet meer lukken. De gevaarlijkste fase die er is, eentje van, in principe, "no return". Maar nu zit ik in een opwaartse spiraal en ziet alles er zo anders uit. Leven ipv overleven.

Ik snap je wel, bumperjim. Leven totaal zonder prikkels rondom alcohol is bijna niet mogelijk. Onder een steen wellicht. Als je hebt ervaren dat die prikkels jou toch niet kunnen "raken" (door bv een keerje een biertje uit de mac drive mee te nemen) hoef je daar ook niet meer bang voor te zijn en kun je het helemaal los laten, hopelijk. Tot het punt dat een biertje hier of daar totaal geen probleem is. Voor sommigen vloeken in de kerk, maar ik geloof dat het mogelijk is. Als je het maar wilt en er 100% vertrouwen in hebt dat je het kan.

Hier ook weer even een update. Weer een week verder en in deze week weer 50 eenheden minder gedronken dan vóór mijn poging. Paar momenten gehad dat ik het heel even moeilijk had. Hoe vaker je die overwint, hoe makkelijker het de volgende keer wordt. Merk ik nu al. Ben momenteel erg gelukkig, maar ik merk dat er nog meer rek in zit. Over enkele weken ga ik mijn consumptie nog verder terug dringen. Ik voel dat het mogelijk moet zijn. Nog even wat meer moed en ervaring verzamelen. Vandaag was trouwens mijn moeder op bezoek. Die zat 's middags aan de wijn. Het kostte me geen enkele moeite om zelf niks te drinken. Ik realiseerde me dat (dat het moeiteloos ging) trouwens pas toen ik hier net weer ging lezen. Het ging zo moeiteloos dat ik er helemaal niet bij stil stond blijkbaar. Fijn!

Inderdaad. Veel lezen hier houdt me wel scherp. Maar ik lees hier ook regelmatig dingen waarin ik mezelf helemaal niet herken. Een voorbeeldje: ik snack een heel stuk minder sinds ik het drinken heb geminderd. Gewoon geen trek meer in. Dat geldt duidelijk niet voor iedereen, lees ik. Maar ook/juíst die verschillen zijn leerzaam! Het allerbelangrijkste is niet de manier waaróp je het doet, maar je moet 100% achter je keuze staan. Dan gaat het zoveel makkelijker en soms zelfs als vanzelf.

Je groot en sterk houden kost veel van jezelf. Knap dat je dat gelukt is, maar vanbinnen borrelt dat nog wel even. Wellicht dat dat de trigger was? Ik had zowel gisteren als vandaag een momentje trouwens. Kan dat wel plaatsen. Had puur met stress te maken. Moment was maar kort.

Wel haring van de visboer, hoop ik?

Ik ben afgestudeerd sociaal psycholoog (maar doe nu iets heeeeel anders). Wilde ooit doorgaan voor promotie naar doctor, maar dat ging gelukkig niet door. Iets later kwamen de onthullingen rondom Diederik Stapel en was ik hélemaal blij dat ik een ander carrièrepad heb gekozen. Subjectief als ik weet niet wat en met 'trucjes' in de statistiek kun je al helemaal alle kanten (jouw kant) op redeneren.

Tegenwoordig is het zelfs zo erg dat als je langs gaat bij de huisarts omdat je iets mankeert, de eerste vraag is: "Je hebt vast al gegoogled naar een diagnose. Wat kwam je tegen?".

Ik formuleerde het toch behoorlijk voorzichtig. Maar jij vindt het niet plausibel klinken dat de meeste autisten (is ook al een hokje, heb ik niet bedacht) ALS ze overmatig drinken dat ze dat dan doen om gevoelens als angst en onzekerheid weg te drinken? Lijkt mij logischer dan dat ze drinken om 'nieuwe dingen te vinden' uit impulsiviteit.

https://www.thecabinnetherlands.nl/onderzoekers-ontdekken-twee-soorten-alcoholisten-breinen/

Iedereen vertoont in meer of mindere mate autistische trekjes, maar dat maakt ons niet allemaal autist. Las vandaag een artikel over type 1 en type 2 alcoholisten. Ik denk dat autististen die alcoholist zijn, voor vrijwel 100% onder type 1 zullen vallen.

Ik zie nog niemand iets over gokken schrijven, maar helemaal uniek zal in er hier niet in zijn denk ik. We spreken alweer over ongeveer 10 jaar geleden, dus toen was ik mid/eind 20. Maar destijds heb ik in totaliteit wel 5.000 euro vergokt met online pokeren. De laatste keer dat het mis ging, begon ik met 600 euro en stond ik op een gegeven moment 7.000 euro winst een paar uur later. Maar dat vergokte ik weer, want ik wilde 20.000 , dronken dat ik was. Toen realiseerde ik me dat het totaal zinloos was wat ik aan het doen was en ben ik ermee gestopt. Online pokeren deed ik in combinatie met drinken en was gelukkig geen verslaving op zich. Ik vind er niks meer aan.

Kun je je een beetje voorbereiden op het gesprek, of is dat niet nodig? Helpt je jobcoach je daar dan ook mee? Komt vast goed! Dat je een beetje nerveus bent, geeft alleen maar aan hoe graag je het wilt. En wie wil nou niet een gemotiveerde kracht??? Als je tijdens het gesprek nerveus bent dan zou ik dat ook gewoon zeggen als ik jou was, met de reden erbij. Kan opluchten.

Een sollicitatiegesprek? Goedemorgen trouwens, iedereen.

Niemand MOET weg. Het is ook juist wel fijn om wat mensen hier te hebben die al een hele tijd "goed gaan". Daar kan de rest dan weer wat van opsteken hopelijk.

Ja zo is het ook. Op de één of andere manier wil ik het dan opgelost hebben voordat ik ga slapen. Terwijl ik weet dat er niet eens een oplossing is en al helemaal niet vanavond nog (ging in dit geval over mijn oudste zoon. Kinderen zijn een constante bron van zorg ;)). Lastig los te laten. 'Vroeger' dronk ik er dan nog een extra biertje op.

Hahaha ik wel hoor. Geen lenzen en geen bril nodig.

Dat je nog nooit een konijn met bril hebt gezien, kan misschien komen omdat je zelf je bril niet op had?