CPAS

Nou, Spud, aan het eind van de week kun je misschien wel kiezen.

Anna, Met een zo druk leven als jij hebt, zou ik ook moe zijn. Naast je voltijdse baan run je een druk huishouden. Tijd voor jezelf heb je nauwelijks. Misschien moet je ergens een tandje terug zien te nemen. Blacky, Apostille is iets vergelijkbaars met legaliseren. In onze ogen hetzelfde, maar de Belgische overheid stelt keihard de apostille-eis. En mensen, in het algemeen hier, de eis om apostille geldt in de hele EU. Als je de hele wettelijke uitleg wil, google dan even op het woord apostille, de derde treffer legt het in redelijk normaal NL uit.

Ik ben terug van mijn yogales. Het was lekker. Aansluitend heb ik een klein stukje gerend. Het zal nog wel even duren voor ik conditie en ritme weer te pakken krijg. Iig: het begin is er. Nu ben ik moe. Marjo, De loopschoenen die ik gekocht heb, zitten lekker om te lopen. Als ik jou was, zou ik gelijk komende donderdag gaan. Krijg je eerst een gesprekje vooraf? Had ik wel en dat ervoer ik toch als prettig. Dan zit je niet meteen met een hele groep mensen. Deze groep heeft trouwens alle hogere macht en god e.d. uit de teksten gezeefd. Je doet het zelf en de groep helpt en steunt je. Ik had echt gehoopt dat ik er iets kon vinden, maar dat was niet het geval. Laat je daardoor echter niet afschrikken. Ik vind koor echt leuker om naar toe te gaan. Mijn eerste stappen om van drank los te komen en dichter naar een sociaal leven te gaan waren yoga en koor. Die dingen ruil ik niet in voor iets waardoor ik juist wel met drank bezig ben. Bij yoga en koor ben ik helemaal vrij van die gedachten en dat is wel zo prettig. Als de aa-groep op een andere avond bijeen zou komen, dan zou ik wel gaan. En dan zullen er mensen zijn die zeggen: ga dan naar een andere groep. Nee, ik heb geen zin om 's avonds laat door NL te zwerven. Gem, Met mijn concentratie gaat het vrij goed, anders was ik niet aan die cursus begonnen. Stien, Heb jij tegenwoordig ook behoefte aan een middagdut. Voel je nu niet alleen staan. De meeste mensen zakken even door hun energie in het begin van de middag. Ik heb altijd middagdutjes gedaan als ik vrij had en er de ruimte voor was in tijd en plaats. Nu laat ik er dingen voor staan. Ik heb het gewoon nodig, anders presteer ik niets meer en slaap allerbelabberd tijdens de nacht. Blacky, Dat van de dekbedovertrek binnenste buiten keren had ik al eens gehoord en geprobeerd. Eerlijk: ik zit dan nog veel meer te sukkelen. Mss is dat omdat vrijwel al mijn hoezen een smalle ingang hebben. Met kopkussenslopen werkt de methode fantastisch. Die apostilles zijn echt een keiharde eis in België. Wees nog blij dat jouw documenten van Spaanse origine zijn. Voor Britse documenten betaal je € 12,5 per apostille. En dan te weten dat die documenten niet altijd zo grondig geverifieerd worden. 't Is echt pure geldklopperij van overheidswege. Pippi, Ik hou niet zo van breien. Dat gaat mij te langzaam. Leuke sollicitatiebrieven . Albertina, Slaap ze! Spud, Voor jou zal ik duimen morgen. Thil, Voor je zoon zal ik ook duimen.

BamBam, Hm hm ik ben helemaal niet ongeduldig, het kan allemaal alleen niet snel genoeg. Marjo, Wanneer ga je naar je eerste bijeenkomst? Ik hoop dat je er veel aan hebt. Stien, Ik ben zo blij dat ik lopend naar mijn werk kan. Geen gestress op heen of terugweg en de functie kent wel drukke periodes, maar geen stress. Voor mij in mijn situatie een ideale baan. Mocht ik weer op mijn oude niveau willen gaan werken (als ik die geestelijke conditie terug krijg, nodig voor een managementsecretaresse), dan ben ik wel steeds in het arbeidsproces gebleven. Ik heb ook nog eens leuke collega's. Maar eerst ga ik die vrije uren goed besteden aan herstel en studie. Als ik die af heb gemaakt (over +/- 1,5 jaar) heb ik een diploma met meer kansen op financieel-administratieve banen. Eerlijk gezegd ben ik wel uitgekeken op secretariaten. Nu ga ik naar mijn yogales. Tot later!

BamBam, Leuk dat je je weer extra gestimuleerd voelt. Soothe, (Dek)bed verschonen vind ik ook niet leuk. Maar de grote beloning is natuurlijk een fris bed. Dory, Hier geen schoonmaakwoede. Orleando, Ja, er kleven meer positieve dingen aan nuchterheid. Albertina, Rosan, Moe? Wat dacht je dat je door het drinken je lichaam hebt aangedaan? Je hebt het uitgeleefd. Nu begint het herstel en moeheid is een van de symptomen. Geef voorzover dat mogelijk is maar toe aan die moeheid. Gun je lijf de rust. Ik deed het in het begin met een middagdut van dik een uur, nu kom ik gewoonlijklijk met een half uur rust. Ik moest 2x daags 25 mg Thiamine (B1) slikken. Sommigen moeten zelfs 100 mg per dag slikken. Als nu mijn thiamine op is, hoef ik niet meer te slikken. Tapas, Kate,

Tijd voor de middagdut. Tot later!

Lieve mensen, Hard gewerkt vanochtend en ik hoop dat ik die mailing morgen de deur uit kan werken. Het is hier overwegend droog en de zon doet haar best. Safi, Blij dat het met je been beter gaan en dat jullie een dagritme ontwikkeld hebben. Blacky, Brussel zal je drankgedachten verdringen. Spud, Het zou me niets verbazen als het met mijn zoon ook zo gegaan is. En succes voor morgen! Ik heb hier al dik 2 ordners vol met sollicitatie-activiteiten. En dat moet ik allemaal de komende 5 jaar bijhouden, want ze kunnen nog tot zolang terugvragen van de UWV. Arme zolder van me. Orleando, Ontwenningsverschijnselen horen bij het stoppen. Leuk zijn ze niet en ze pakken bij iedereen verschillend uit. Van stotteren en stokken bij het praten had ik ook veel en lang last. Daar kwam nog eens bovenop dat ik door concentratieproblemen halverwege een zin kon vergeten waar ik het nou toch over had. Ik heb het heel lang koud gehad. Vorig jaar april en mei waren schitterend warme maanden, maar ik zat bij 30 graden met een dikke trui en vest aan in het zonnetje te klappertanden. Tapas, Ik heb eens tegen een vriendin/ex-collega van me gezegd dat ze moest ophouden met diëten en alle tussendoortjes laten staan. En als ze 's avonds trek kreeg nam ze een boterham i.p.v. chips, nootjes of chocolade. Ze was onder de indruk van het resultaat na een paar weken. Trees, Ik vond de Da Vinci Code op zich een leuk, spannend verhaal. Het eindigt wel in een anticlimax. Soothe, quote ... de Mathäus Passion! Een prachtig getoonzet sprookje. unquote Bach appricieert deze uitspraak van je.

Goeie morgen allemaal, Hier doet de zon haar stinkende best om er door te komen. Ben benieuwd. Pippi, Geef je arm eens een volledige dag rust en kijk of het dan beter gaat. Dat heb ik ook gedaan met mijn arm eergisteren en hij is er echt beter van geworden. Orleando, Sterkte vandaag. Gem, Succes met de cursus. Ik heb een publiek geheim: ik drink niet vandaag.

Misstanden in de hulpverlening. Wat een hoogstaande beschaving hebben we toch. Mensen, ook ik ga nu naar bed. Ik denk dat ik wel zal kunnen slapen. Goede nacht.

Har, Kan me in je betoog vinden. Jij kan dingen goed verwoorden. Charlie, Bah, nare droom. Heb je alles klaargezet voor morgenochtend?

An, Ik heb er nooit wat van gemerkt dat hij mij zou gehaat hebben. Ach, toen heb ik gedaan wat het beste was en het verdrongen. Kwam nu terug. Iedereen legt de nadruk op die haatgevoelens, ik leg die op hoe de boodschap is gebracht: dit is geconstateerd, trek nu je plan. Dat wringt. Maar nu: schluss. Het heeft nu 13 jaar na dato zijn plek gekregen. Pippi, Je ex ontbreekt het niet aan zelfvertrouwen. Begrijpelijk dat jij je zorgen maakt. Als hij akkoord gaat met het ontslag, heeft hij ws. niet eens recht op een uitkering. Je hebt als werknemer die bedreigd wordt met ontslag de plicht alles in het werk te stellen om je baan te behouden. Dani, Arme jongen. Ja, dan kan ik begrijpen dat je hem bij je houdt ondanks het risico van klappen. Marjo, Dan is de school van je kinderen naar mijn idee goed bezig. Thil, Een hele aardige remedie tegen trek. Ik ga me nu stilaan klaarmaken voor de nacht. Kom zo nog even kijken.

Anna, Tijdens die trainingen, die door een andere afdeling en andere professionals werd verzorgd, kregen we veel begeleiding zodat wij hem bij het toepassen in de dagelijkse praktijk konden begeleiden bij de huiswerkopdrachten. Uit zijn werkboekje heb ik ook e.e.a. geleerd. Ben er eigenlijk voorstander van dat elke basisscholier een dergelijke training krijgt.

Dani, Nee, dat begrijp ik niet. Daar mochten ze toch echt drie maand geleden mee komen. Maar er is meer in de hulpverlening/maatschappij wat ik niet begrijp. Zoals bij voorbeeld bij verkrachting. De dader wordt vertroeteld, want is o zo zielig, krijgt een korte gevangenisstraf en een tbs'je terwijl slachtoffer in de kou staat en voor het leven getekend is.

quote: Originally posted by: pippi Oké Corinne, maar dat kon jij dus toen niet relativeren? En hebt het voor waar aangenomen. Je hebt inderdaad veel hulpverleners die veel fouten maken. Idd toen nog niet. Ik heb het weggemoffeld en grondig. Ik moest toch doorgaan. Maar nu, jaren later, komt het ineens bovendrijven en door het gevraag hier, heb ik het op tafel (forum) gegooid. Nu heeft het zijn plek en voel ik me stukken beter. Vraag me af of ik het zonder jullie gekund had. Dus: dank allemaal.

Pippi, Het gaat er niet om dat mijn zoon op dat moment kennelijk haatgevoelens jegens mij koesterde. Dat heb ik hem meteen vergeven. Ik heb al eerder geschreven dat ook ik mijn ouders wel eens haatte. Het gaat erom dat ik (en mijn man) dat in het gezicht geslingerd kreeg. Niet door mijn zoon, maar door psychologen. En dat zij niet aangaven hoe ik met dat gevoel om kon gaan. Zoek het maar uit. Mijn zoon heeft aan de trainingen daarna veel gehad. Hij heeft het werkboekje dat erbij gebruikt werd ook lang bijgehouden. Het resultaat is dan ook heel positief (geweest).

Fruitvlieg, Heel goed dat je stopt voor jezelf. Dat is belangrijker dan je denkt. Mijn eerste stoppoging was omdat ik moest stoppen. Ze was matig gelukt? Ik ben zwaar hervallen. Mijn tweede stoppoging was puur voor mezelf kiezen. En nu gaat het makkelijker: ik sta centraal. Een heel gezond egoïsme dat er nu ook voor zorgt, dat ik er voor anderen kan zijn.

Alleen had ik graag gehad dat ze met mijn gevoelens hadden rekening gehouden en handvatten hadden aangeboden hoe er mee om te gaan. Ik had net een klap in mijn gezicht gekregen. Mijn man was trouwens net zo hard geschrokken van die uitspraak. En daar kon ik (en ook mijn man) het mee doen. Wat zou er gebeurd zijn als we hem als ondankbaar kind waren gaan zien?

Dani, Ik heb hem meteen vergeven, toen al. Bliksem, Hoewel ik nogal eens moeite heb met Ziza's schrijfsels, heb ik er veel uitgepikt. Een daarvan is: toegegeven dat ik machteloos sta t.o.v. alcohol. Sindsdien is het toch makkelijker geworden om niet te drinken.

Daarstraks kwam bij mij even een drankgedachte. Nee, ik heb ze niet weggemoffeld, maar in de ogen gekeken. Drank zou me niet geholpen hebben. En weg was de gedachte eraan. Die herinnering die de drankgedachte opriep zal ik een plaats gaan geven. Er in blijven hangen heeft geen zin, om te klagen bij de instantie is het te laat. Het is allemaal verjaard. Zoonlief is met mijn liefde groot geworden en houdt van me. En dat is een feit in het heden. Ik kwam in mijn agenda een toepasselijk citaat van Bill Gates tegen: 'Voor iedereen zou 640 K, als geheugen, genoeg moeten zijn.' Soothe, Hele mooie presentatie. Heel ontroerend en o zo waar, die uitspraken. Waar vind je die presentaties toch steeds? Of is dat het geheim van de chef-kok?

Albertine, Ik betwijfel of zoonlief zich nog veel herinnert van dat gebeuren en die tests. Hij was nog maar 7 jaar. En hij was er natuurlijk niet bij toen dat tegen mijn man en mij gezegd werd. Ik zal het hem eens vragen morgen of overmorgen als ik hem zie. Ik besef trouwens ook wel dat het om een momentopname gaat. En het is niet uitgesloten dat ik hem in of kort voor die periode een standje heb gegeven. Ik ben ook wel eens erg boos geweest op mijn (groot)ouders. Niks mis mee. Soothe, Ik kraak de AA niet af. Ik erken ten volle hun belang.

Allemaal bedankt voor het luisterend oor. Voel me toch wat opgelucht. Misschien moet ik mijn memoires maar eens gaan schrijven.

Houtje, Sorry dat ik die pijn bij je wakker maakte. Dikke knuffel terug. quote En bedoelt Kate/Corinne/Vie/Houtje niet gewoon het verdriet van het leven en de gedachten daaraan, die we juist zolang (met schade) hebben onderdrukt? quote. Ja, voor mij wel, en die knallen stuk voor stuk knalhard uit de snelkookpan springen. Ik kon vroeger alles wel hebben. Ik had een grote kluis voor al het onaangename. Zou het mss zo zijn dat het glas extra (sis), de glazen extra (sis sis sis), de extra fles (sis sis sis sis sis) allemaal een aankondiging waren van de rottigheid die eruit wou, als een zweer? En nu is ze opengebarsten, gestopt met drinken en alle vieze pus moet eruit.

quote: Originally posted by: Ziza JWW is niet de verrader... de leugen zat in mijn eigen hoofd... Cocaine is niet de verrader... de vijand zat in mijn eigen hoofd... Als ik tegen mijn eigen gedachtes ga zeggen "ga weg!" dan worden ze veel erger...omdat ik er weer aandacht aan besteed...en het is precies wat ""de vijand" wil... meer aandacht voor drinken en niet drinken...en zolang dat overheerst in mijn hoofd is de kans supergroot dat ik weer zal gaan drinken en of gebruiken...want ik verzon altijd wel een excuus om weer te beginnen... weer een nieuwe leugen of een oude leugen in een nieuw jasje...ik was totaal kansloos tegen de obsessie... Meer dan mijn halve leven heb ik geloofd in leugens terwijl ik dacht dat het waar was...zo realistisch leken mijn leugens... Vandaag geen gedachten meer over alcohol en drugs... heerlijk om vrij te zijn daar van... "The truth will set us free" ..... Iedereen een fijne avond gewenst, Love and peace Ziza, Wat ik nou niet begrijp, is dat jij zo druk bent met de AA en het forum, terwijl je steeds beweert niet aan alcohol en drugs meer te denken. Jij komt op mij over als uitermate geobsedeerd door die drugs en alcohol. Je laat je gezin zelfs alleen thuis om de wereld rond te reizen met een hele bups droge alcoholisten om conventies bij te wonen. Gun jezelf eens vrijaf en je gezin ook. En Liefde en Vrede teruggewenst.

Beste Albertina, An, Houtje, Vie, Marjo, Kate, Bliksem, Die nare herinnering is de volgende. Toen mijn zoon in groep 2 van de basisschool zat, werden mijn zoon en nog 4 andere kinderen gepest. Ze vormden een groepje, want ze kenden mekaar al van baby af, bij wijze van spreken. Die pesterijen kwamen gelukkig snel uit en samen met de andere ouders heb ik dit bij juf aangekaart. Er is toen adequaat opgetreden. Daar ben ik wel blij om. In groep 3 bleek mijn zoon niet goed mee te draaien in het groepsgebeuren. De SMW'ster heeft ons toen verwezen naar de riagg. Daar zijn een vijftal gesprekken gevoerd met zoonlief. Met ons werden ook enkele gesprekken gevoerd. Ze hadden ook tests afgenomen en uit één van die testen kwam naar voren dat hij zijn moeder (mij dus) haatte. Dat hakte er hard in bij mij. Uiteindelijk hebben ze hem een cursus sociale vaardigheden en assertiviteit geboden. Mijn eerste gedachte bij die mededeling dat hij mij haatte, was 'ondankbaar kind'. Die gedachte heb ik snel weggemoffeld, want hij was nog maar klein en had toch mijn liefde en zorg nodig. Ik heb dat dus heel goed en ver weggemoffeld, maar vandaag kwam het naar boven. Er is i.v.m. die mededeling geen enkele actie naar mij toe ondernomen en nu zit ik ineens met de vraag waarom haatte hij mij? Ik kan me niet voorstellen dat hij dat bewust deed. Hij is wel altijd een papa's kindje geweest. Tijdens de gezamenlijke gesprekken kleefde hij ook altijd aan mijn man. Daarover hebben ze wel adviezen gegeven aan mijn man om te leren hoe afstand te scheppen tussen hem en zoon. Terwijl de sociale vaardigheids- en assertiviteitstrainingen (was een keer of 10 op woensdagmiddag) plaats vonden, werden gesprekken gevoerd met alle ouders gezamenlijk. Mijn man kon daar door het werk meestal niet bij zijn. Ik nam vrijaf van mijn werk, want ik werkte ook 32 uur. Thuis moest natuurlijk ook gewerkt worden aan de taken die bij de trainingen hoorde. Zoonlief vond het allemaal niet echt leuk, die ging liever spelen met zijn maatjes op kinderdagverblijf. Er werden ook gesprekken 's avonds gevoerd. Dan bleef mijn man thuis bij de kinderen, want ik had toch al altijd alles gevolgd. Ik gaf hem steeds verslag van alles en dan gaf hij commentaar, wat ik dan weer meenam naar het volgende gesprek. Dat weggemoffelde gevoel is dus bovengekomen. Dus beste Ziza, voordat je nog eens nare gedachten als lariekoek wegzet: eerst nadenken. Achter nare gedachten zitten nogal weleens concrete gebeurtenissen. En nee, toen bestond mijn alcoholisme nog lange niet.

Vie, Houtje, Ja, naar buiten toe lijk ik een vrolijke, blije vogel. Ik vind het niet nodig om het voor anderen te verknallen. Ga maar wat aan het eten doen. Blijven zitten heeft ook geen zin.