Singbluesilver

Oh balen. Dan toch maar die warme douche

Dat gun ik je zeker! En wat zegt leeftijd nu eigenlijk? Maar wat je zegt een goede leuke gezellige kletsvriend is ook altijd welkom. Toch? Geniet ervan!

Welkom merenqu. Wat ik weet van opnames is wat Lars al beschrijft. Verschillende regels bij verschillende instellingen. Bij verslavingszorg vaak inderdaad beperkt internet etc.... Veel succes en je bent al mooi op weg zo!

Dank je Jannigje. Jij sterkte met je nek en rug. Lamp al gevonden?

Warme douchestraal erop jannigje? Of iets van middelgan tijgerbalsem oid. Kun je nog wel bewegen?

Thanks dames. Inderdaad een beetje teleurstellend zo'n eerste stille en zieke week na de vakantie. En het wordt van de week nog koud ook. Na ja we kunnen er niks aan veranderen. Ik blijf nog maar even met mijn dekentje op de bank

Lief lars❤

Even wat geslapen. Gebeurt hier een hoop. Ik heb ook een hekel aan de wintermaanden. Als januari maar eenmaal voorbij is vindt ik. Dan voelt het soms alweer een stuk prettiger in februari. Maargoed we moeten er even doorheen! Sterkte allemaal met alles!

Dank je Lars

Sterkte Bor. Heb helaas even niks leuks te melden. Genieten Vol!

Ik ben erg van de planning en zekerheden. Ik moet loslaten hoe lang dit proces nu wel of niet gaat duren. Ik kan toch geen datum krijgen van zo: dan en dan ben je er doorheen. Maar het is voor mij goed te weten dat het ooit anders wordt. Dat de heimwee kennelijk kan slijten en ik mijn nieuwe ik misschien wat beter ga leren kennen en leuker ga vinden.

En helemaal omdat het nieuwe zo moeilijk en onwennig is

Dank je basta! En je beschrijft het goed. Het gevoel is dat ik heimwee heb maar ik wil niet terug. Is het niet altijd zo dat je graag het vertrouwde bekende weer zou willen voelen?

Ik hoop het zo bob. Voor nu kopje thee beschuitje en met dekentje op de bank. Het moet toch een keer beter gaan.

Dank je lady jane. Ik weet dat ik er doorheen moet maar het voelt soms zo verrotte zwaar. Maar ik weet dat het moet. Ik las je bericht huilend want oh wat heb ik nog een lange weg te gaan maar oh wat weet ik zeker dat ik dit pad wel moet blijven volgen en dat ik er net als jij op een dag rust in kan vinden.

Hier dan denk ik ook die variant Meya. Precies die klachten en ook de spierpijn in de rug. Misschien moet ik idd eerst dit maar weer even overwinnen. Dank je voor de heldere feedback. Ik moet gewoon rustig blijven

Maar ik ga niet drinken hoor! Zoals ik al beschreef voelt het als 'er is geen weg terug' en dat is ook echt zo. Ondanks dat het eng is is die weg terug er echt niet en ga ik hem ook niet opzoeken of nemen. Maar het leren omgaan met mijn nieuwe ik etc.... is gewoon wel een struggle. Maar ik weet dat ik de struggle aan moet blijven gaan en mijn alcoholloze weg verder moet gaan ontdekken. Maar ik vind mezelf gewoon minder leuk en erg moeilijk.

Ik denk ook dat mijn lichamelijke gestel niet meewerkt aan mijn psychische welbevinden maar ik ben de laatste maanden ook steeds maar ziek. Dat maakt ook dat ik heimwee heb naar hoe het hiervoor ging. Ik was nooit ziek. Althans had nooit griep enzo. En nu....ik ben al maanden verkouden en heb om de haverklap griep. Bah.

Ik voel me grieperig en heb een Burn out voel me daardoor waardeloos. Kan niks nergens puf voor en ga dan piekeren. Sinds ik niet meer drink heb ik het idee dat ik meer ziek ben. Volgens mijn behandelaar kan dat wel aangezien ik a-roofbouw heb gepleegd op mijn lichaam en b- als ik me wat ziek voelde ik dat ook onderdrukte met drank. Kortom voelde me toen altijd beter en energieker. Ik denk dat als ik me nu energieker zou voelen ik ook meer zou ondernemen om me ook mentaal wat sterker te kunnen gaan voelen. Ofzo. Ik mis gewoon mijn oude actieve ik en daar word ik somber van.

Heel herkenbaar hoor Lars!

4 maanden vandaag. Zou blij moeten zijn en aan de ene kant ben ik dat ook en brengt het niet drinken ook al zoveel moois. Maar het heeft ook een andere kant. Ik mis het ik mis het kunnen wegzakken en weggeraken van mezelf en alles wat er in mijn rugzak zit. Ik vind het moeilijk te accepteren dat ik een alcoholist ben en dat ik nu na jaren minderen definitief niet meer drink ik bang ben. Er is geen weg terug meer. Al zou ik het willen ik kan ook niet meer terug naar het proberen gecontroleerd te drinken. Mijn omgeving zou dat niet goedkeuren en niet snappen. Maar soms wil ik er wel naar terug. Op een feestje staan en daar keurig een paar wijntjes drink. Daar dan net doen of er geen probleem is. Zij wisten namelijk niet dat ik al een fles op had voordat ik erheen ging en ik na vertrek thuis nog even door zou drinken. Nu weten ze het. Ik vind het verschrikkelijk. 4 maanden lijkt al een eeuwigheid maar is eigenlijk nog maar zo kort. Ik heb heimwee. Heimwee naar de energieke S. Heimwee naar de S. Die enthousiast inging op uitnodigingen voor borrels en feestjes. Nu houd ik alles of veel af. Ik blijf thuis ik kan het niet. Ik ben mezelf kwijt zo voelt het. Praten over mijn verleden deed ik altijd makkelijk want he! Ik had er geen problemen meer mee ik had alles wel verwerkt en op een rijtje. Nu kom ik erachter dat dat helemaal niet zo is. Dat ik alles alleen maar verdoofd weggestopt en gemasqueerd heb. Maar wie ben ik dan en hoe moet ik met mijzelf en al mijn nieuwe gevoelens en inzichten omgaan. Ik weet het niet. Vind het een struggle. Je gaat alles nu nuchter aan zegt mijn behandelaar. Ja dat is zo maar zo fijn voelt dat allemaal nog niet. Ik weet dat weer geen drinken echt de oplossing niet is en dat ga ik ook niet doen. Maar ik heb echt heimwee.....

Eng hé?

Maar dat je het ziet is wel goed!! Probeer daar dan maar in te blijven hangen! Het zien en je er bewust van zijn is toch het halve werk. Zeggen ze.

Oeps te snel Herkansing: Geslagen of misschien wel verslagen voel ik me in alle opzichten

Vragen, enorm veel vragen, blijven open staan en onbeantwoord