Lika

Toi,toi,toi!

Goed zo Meis. Schrijf de momenten van dat verdrietige gevoel ergens op. Misschien komt het nooit meer, misschien wel en kun je er iets in ontdekken? ( tijd van de maand, herinnering aan etc,etc) fijne dag nog.

Veel plezier vanavond.

Zoveel gebruikers die meelezen? Meedoen? Nog even en we kunnen er een avondvullende voorstelling van maken. Gaan we op tournee. Er is een markt voor.... Iedereen: ❤ ik ga richting zwembad.

Oh ja, die kroeg. Nee. Ik zie er helemaal niet tegenop eigenlijk. Ben goed voorbereid. Dank MG! Er is een beperking in de tijd. Een aantal mensen moet vroeg weg. Ik weet wat IK ga doen. Niet drinken. Geen achterdeur. Dan is de rest simpel. En ik kijk wel of ik iets wil uitleggen als er wordt gevraagd of niet. Denk dat ik bij een vraag begin met: nee, ik drink geen alcohol meer. PUNT. ( see what happens next)

Dank jullie. Ik moet even wat vasthouden: ' vanuit een andere behoefte dan de kramp van perfectie'. Nodig zijn , nodig gevonden willen worden, om niet te verdwijnen. En opeens zie ik het patroon van ons gezin. Altijd er staan voor anderen. Alle plannen omgooiend omdat dat iemand anders beter uit kwam. Hoppa! Wie waren wij? ( we hadden wel kritiek hoor, want zulke deden het nooit helemaal goed natuurlijk) Nooit zo direct dat verband gezien. Ik kan het ook helemaal verklaren. Kan nu ook begrijpen waarom ik de laatste weken niet langer dan een uur bij mijn ouders kon zijn zonder het gevoel te hebben geen lucht meer te krijgen. Dit inzicht zat eraan te komen. Dat denk ik. dank Etty, Lieve. Ga maar even zwemmen. Mijn manier van mediteren.

Vandaag deel twee van het empirisch onderzoek? Kaarten met kopje thee? Go Pelle!

Ha, hoe heb jij geslapen dan? Goedemorgen.

Aarggh, wat een herkenning. Alles wat je schrijft herken ik Lieve. En Etty, zo beschreef ik mijn werk altijd. Ik ben degene met die stokken en die schoteltjes.... Lieve, voor de manier waarop we ons bij elkaar gaan rapen om sterker ons pad te kunnen vervolgen, ben ik er eigenlijk op uit gekomen dat het heel belangrijk is geen 'alles of niets' houding te hebben. Voor mij is het maken en accepteren van kleine stapjes zo ingewikkeld. Herken jij dat ook? Gedoe is het. Maar je gaat er komen hoor. Echt!

Zou ook heerlijk voor je zijn om weer zonder pijn te kunnen lopen. Ben benieuwd wat ze in het ziekenhuis gaan doen/zeggen.

Hallo Suikertje. Goedemorgen. Je klinkt wat beter?

Jawel jawel. *ademt in en ademt uit*

Als je maar niet zo'n standaard excentriekeling wordt......

Team Jannigje; daar wil ik in.

Toch hoef jij dat niet per sé te zijn hoor. ... maar rare, uiterst onplezierige situatie voor je.

Bah, lieve Lieve. Bah, bah, bah! Morgen is er een nieuwe dag. Dat is dan wel weer fijn?!

enne, ik begrijp het wel, maar je MOET niet bij iedereen schrijven hè? Je bent hier voor jezelf. Ik werk op het moment niet, got no life, dus ben hier veel. Maar dat zal in de toekomst ook weer anders zijn. Je gaat goed. Slaap lekker zo. Ik lig er ook al in. ( vergeet die brokjes niet uit je oren te halen vóórdat je naar je werk gaat. Staat zo raar anders....)

Wat ga je doen Vol?

Dat ken ik trouwens mijn meer vroegere depressie ook. 'S ochtends was een stuk zwaarder dan later op de dag. En ik lees met mijn kippige ogen: 'dan trekt de MOET op zeg maar'...fijn als de mist en de moet samen het veld gaan ruimen.

Ik heb dit weekend mijn eerste echte kroegbezoek met mensen met wie ik gewend ben (te veel) te drinken. Ben ook heel benieuwd hoe mijn verlichte staat ze gaat bevallen.... wat voor opmerkingen ik krijg. Ik zal mijn 'halleluja ' klein houden.

Met zieke dochter Trolls gekeken vandaag. Vond ik erg leuk. ( sssssttt) werd er vrolijk van en trollen zingen en dansen veel, maar knuffelen ook veel! Dat wist ik niet. En ( tipje van de sluier) : het loopt goed af!

Ha Rita, fijn dat je er bent. Het kan. Ik had ongeveer hetzelfde patroon als jij. Nu sinds 12 weken niets meer. Het kan, maar niet vanzelf. Succes op je pad en zonder dit forum was ik nergens geweest... lees en schrijf vooral.

Ha Rita, fijn dat je er bent. Het kan. Ik had ongeveer hetzelfde patroon als jij. Nu sinds 12 weken niets meer. Het kan, maar niet vanzelf. Succes op je pad en zonder dit forum was ik nergens geweest... lees en schrijf vooral.

Ja. Altijd aan het minderen toch? Lukte meestal niet, maar ach. Zo druk! Ja, ik kan ook alleen maar positief zijn over totaal NIET meer drinken. Maar ik probeer dat ook niet te luidruchtig van de daken te schreeuwen. Werkt averechts vaak. Maar wij weten beter....

Ik weet ook niet of ik zo goed bezig ben. Doe mijn best. Maar soms denk ik dat ik me niet aan moet stellen. Dat dat het alleen is. Nee. Goed dat ik het opschrijf. Ik weet eigenlijk wel beter. Gek. Al die stemmetjes in je hoofd...duiveltjes op schouders, beren op de weg.