Weekend in het land der tranen, vanochtend vroeg al huilen, stress!!!! Moest naar traject, kon mijn spullen niet vinden, en kreeg mezelf gewoon bijna niet aangekleed. Zooooooooo traag ging het. Huilen, huilen op de fiets. En het is ook wel heel lachwekkend, want wat voor item gingen we behandelen? Stressreductie!!!!!
Echt, als ik klaar ben met die burn-out heb ik een avondvullend programma gereed. Het wordt hilarisch.
Lika huilend op de loopband terwijl ze de therapeut wijst op het troosteloze uitzicht en hoe diep ze is gezonken, totaal overspannen jankend op de fiets naar de cursus stressreductie en oh ja..... ik stond vanavond ook al klaar om naar een feestje te gaan, maar dat is pas volgende week. Saved by the bell.
Leven: het is me wat.