Quinn

Hey. Hell, wat is dat lastig, gewoon weer in te loggen na zulke afwezigheid. Weet ook niet goed wat wel en wat niet te zeggen. Dat hele openstellen staat nog wat in de kinderschoenen, als in, wat ik hier deel, maakt me geregeld weer aan het schrikken. Goed, okee, ook niet boeiend. Ik ben er, opgenomen en alcoholloos. Wel strak van de medicatie inmiddels. Het ging niet goed, heel erg niet goed. Compleet met paniekaanvallen en black outs. Maar ik ga vooruit. Inmiddels weet ik weer welke dag het vandaag is, dat is vooruitgang. Concentratie van een lieveheersbeestje, dus ik ben zo weer vertrokken. Denk ik. Nou ja, dat dus.

Goedemorgen mensen. Volgens Smipe is mijn valkuil vluchten uit de realiteit. Rare app. Hoe gaat het vandaag Lars? Dagpact: Lars Rosa jowan Kohtje Nadia Reacher Quinn en de witregels

Raak niet bij met lezen vanavond, ik houd het voor nu bij een afmelding voor het dagpact. Leeg, moe en nuchter.

Volgens mijn therapeut moet ik leren om me open te stellen, bloot te geven, als ik een stap dichter bij het hele herstellen en mezelf accepteren wil komen. Maar hell, wat vind ik dat moeilijk. Zelfs hier, op een internetforum waar je toch behoorlijk anoniem bent, want het gevoel dat we elkaar kennen is al best groot. En daar komt het weer, ik heb liever niet dat die kern dan gezien wordt, die kern waarvan ik de enige lijk te zijn die gelooft dat het bestaat. Verrotting enzo, ja, daar komt Quinn weer met zijn rottingsproces, sorry. Ik wil het wel proberen. Ha, moet je dat horen proberen. Proberen is de eerste stap naar je doel niet halen, dat houd ik zelf altijd aan leerlingen voor. Ik zal het proberen. Nee, je moet het gewoon doen. Gewoon doen ja. Dus Quinn, niet proberen, gewoon doen, openstellen. Dus bij deze, sorry alvast voor veel en deprimerende tekst. Als je er doorheen kunt komen dan. Tenzij ik eerder opgeef dan ik nu verwacht. Schriftelijke therapie. Lezen mag, maar hoeft echt niet. Ik ben... ik ben Quinn. Verslaafd aan verstoppen en verdringen. Het gemakkelijkst gaat dat met drank, omdat je dat zo prettig in je eentje kunt doen, zonder een belasting voor anderen te zijn en zonder iemand nodig te hebben ook. Pillen werken ook wel, tot op zekere hoogte, maar je hebt er steeds meer van nodig. Wil wel eens lastig zijn. Maakt verder niet uit wat eigenlijk, als het maar een verdovende uitwerking heeft. Liefst sterk genoeg om me in slaap te krijgen, een droomloze slaap, want dat lukt mijn hoofd zelfstandig niet meer. Als ik in slaap val zonder iets, dan droom ik altijd over dezelfde dingen. Over vroeger, dat ineens weer nu is dan. Over klappen, gebroken onderdelen, minachting, nachtelijke bezoeken. En als ik dan wakker word, is het er nog steeds. Diezelfde woede en walging die hij voor me voelde, voel ik dan voor mezelf. En daarom is drank ook dan van harte welkom. 's Nachts houdt het de nachtmerries weg, overdag legt het een dikke laag watten om de zelfhaat en de woede. Woede en haat waarvan hier gezegd wordt dat ik die anders moet richten. Niet op mezelf, maar op hem. Dat niet ik de dader ben, dat er geen logische reden is, dat het zo was en nu niet meer. Al jaren doe ik eigenlijk van alles om dat negatieve zelfbeeld maar te bevestigen. Tenminste, als ik zo terugkijk, geloof ik dat ik dat patroon wat begin te herkennen voor wat het is. Mijn straf heb ik tenslotte al lang gehad, dus waarom niet gewoon inderdaad alles doen om die straf alsnog te verdienen? Hoeveel mensen ik mijn excuses zou moeten maken, weet ik al niet eens meer. En ik was met een lijstje begonnen, als een soort reminder aan mezelf. Boetedoening noemde de peut het. En ze kritiseerde het lijstje ook meteen, had wel een mening over wie er bovenaan zou moeten staan. Mijn vriend, dacht ik, want dat is degene die ik het vaakst en het diepst kwets, omdat ik altijd de grens op blijf zoeken van wat iemand kan verdragen voor ie vertrekt. Of mijn vriendin, die hetzelfde in iets andere mate te verduren krijgt. Of mijn kinderen, want als je vader verslaafd is, kun je niet anders dan tekort komen. Peut schudde alleen maar haar hoofd. Je bent slim genoeg, zei ze, kijk vanavond maar gewoon eens in de spiegel. De grapjas, ik haat de spiegel. Maar inderdaad, ik ben slim genoeg, ik snap best wat ze bedoelt. Maar ik ben niet in staat om me te verontschuldigen voor de ellende die ik mezelf aan heb gedaan en nog steeds aandoe. Nog niet. Toch vind ik dit ook al een stap, toegeven dat het inmiddels zo is dat ik mezelf een hoop ellende aan doe. Ik, mezelf. Altijd maar weer mezelf blijven straffen en daarvoor weer straffen. Een twisted vicieuze cirkel. Ik ben een verziekte vicieuze cirkel. Nee, ik zit in een verziekte vicieuze cirkel. Of ik er zelf in gestapt ben, dat maakt niet meer uit. Het gaat erom dat ik er zelf uit ga stappen. Ik ben Quinn. En ik wil verder.

O ja, dagpact. En meer simpelheid zou best prettig zijn. Soms. Dagpact: Lars Lieselotje Nadia Kohtje Quinn

Morgen. Goed je weer te zien Momentum, vijf maanden, top. Vervelend en moeizaam weekend gehad, maar ben er weer.

Worstelen met het bestaan, ja. Worstelen met niet drinken. Worstelen met niet toegeven aan al die andere verleidingen. Het lijkt zoveel gemakkelijker om het hoofd neer te leggen en alsnog voor de korte termijn te gaan.

Ga maar eens hand in hand met je vriend door de stad lopen Tomtom, dan merk je wel enige verschillen. Zou niet zo moeten zijn, ben ik met je eens, maar ze zijn er wel. En dat is dan alleen nog maar een stukje buitenwereld naar uitingen van genegenheid.

Doe je goed man, gefeliciteerd.

Welkom Truus, ik lees een aantal goede voornemens bij je. Je herkent de signalen waarom je gaat drinken, dat scheelt al een stuk. Wat Bob hierboven zegt, heb je een plan? Andere vraag, heb je overwogen om hulp in te schakelen, bijvoorbeeld van je huisarts? In dit stuk van het forum Ditjes, datjes, dagdraad wordt elke dag een nieuw topic geopend, een soort virtueel koffiehuis. Voor de gezelligheid, maar ook voor steun en snelle hulpvragen. Succes.

Misschien is de conclusie dat er helemaal geen oplossing is, dat het nu eenmaal is zoals het is. Hier zijn vandaag de tassen propvol gestopt, morgen breng ik vriendin en tweeling naar het vliegveld. Ongelofelijk hoeveel ze meeslepen voor een week, vooral als je bedenkt dat de wintersportuitrustingen al door opa en oma mee zijn genomen. Ik zal aan je denken bij de glühwein appte mijn zwager net. Mooi zo, stuurde ik terug, dat ontneemt je vast de trek in een tweede. Nee, wintersport is totaal niet aan mij besteed, dus het spijt me niks dat ik niet mee ga. Ik ga nooit mee, ben nou eenmaal niet graag van huis weg. Al die ophef over ontspannen door vakantie gaat mijn verstand te boven. Het hele vraagstuk van hoe straks verder begint hier steeds wat dringender te worden. Mijn lief thuisfront stelt dat ze me graag thuis hebben, maar hangen er wel meteen wat voorwaarden aan vast. Over doorgaan met therapie, over werken aan de werkelijke problemen, over nuchter blijven en dat soort dingen. Toen ik iets zei over therapiegedoetje, werd daar meteen ook op gehapt. Dat ik het niet serieus nam allemaal. Maar kom op nou, als ik dat stuk therapie serieus ga nemen, zou dat moeten betekenen dat ik mezelf serieus neem. Waardevol genoeg acht om daadwerkelijk therapie door te zetten, dieper te graven. Ik drink niet, vandaag al 71 dagen niet. En als ik heel eerlijk ben naar mezelf, zie ik dat als het hoogst haalbare. Niet drinken. Het leven is * en dan ga je dood.

Nee joh, ik ben één keer mee geweest en vond de après ski erg leuk. Voor de rest heb ik een hekel aan wintersport.

Hmm ja, voorjaarsvakantie hier hè, traditie.

Heb je de boodschappen enigszins in de buurt dan Suikertje? Sterkte met de hoofdpijn Lars, twee paracetamol moet iets doen. En nee zeg, niks ontbijt op bed, vandaag vooral veel niks en rustig aan, want morgen gaan ze op wintersport. Maar thee is misschien wel een goed plan, tegen de koffie ging ze net grommen.

Even naar buiten kan helpen Lars. Of aspirines. Of koffie, koffie helpt altijd tegen alles.

Dank voor het zwaaien. Sterkte met vandaag.

Acht tonic, puur, gatver. Hoe krijg je het weg? Ook knap. Maar misschien toch beter voor je maag om het tempo te verlagen volgende keer.

Ha, goedemorgen. Goede inzichten gekregen, las ik. Vasthouden dat.

Morgen. Vind het alsnog vroeg voor een vrije dag, maar beter dan half vijf. Prettig dat je nog verder kon slapen Tomtom. Vriendin is ziek, dat is best ongezellig. Succes vandaag mensen.

Grinn... terwijl ik zelfs als ik werk, nauwelijks op mijn mail let. Er komt echt teveel onzin voorbij. Maar goed, jij bent ook veel plichtsgetrouwer dan ik.

Nee, Moonlight nog niet gezien, zag dat het pas in maart weer kan in Groningen. Op een maandag, dus afwachten of dat gaat lukken. Vind het verhaal in elk geval intrigerend genoeg om hem te willen zien, desnoods zonder bioscoop dan.

Minder denken blijf ik een lastige vinden @kruidenthee67 misschien overschat ik denken, maar het blijft een vastgeroest automatisme. Denk ik. Nee @Etty niet een probleem met leven en drank als oplossing, maar een probleem met leven en niet drinken blijkt niet de oplossing. Hoewel ik dat op voorhand wel wist, is het toch een verdorie, wat jammer gevoel. Want het was zo prettig geweest als het niet meer drinken (vrijwel) alles had opgelost. Zoals het bij sommigen hier lijkt te doen. En die benijd ik, zonder het hen te misgunnen. @Singbluesilver jep, ben onderweg as we speak. Lekker in de trein. @lieve schrijf zoveel je wilt, mag ook gerust hier hoor. Ik heb ook niks met één glas wijn. Ben altijd onderweg naar het volgende glas en de bodem van de fles. En dank je wel voor je complimenten. Ben blij met mijn baardgroei nu. @smart nee, nog steeds niet, niks goeds aan. En begrijp me niet verkeerd, maar er is me wel degelijk wat afgenomen. Een goede vriendvijand, die er altijd voor me was, me uiteindelijk wel in slaap wist te mokeren, op wie ik kon schelden als ik weer wakker werd, die soms een roesje meebracht. Die is me afgenomen en ik mag hem nooit meer welkom heten. Edit: dat taggen is best feestelijk gekleurd zo in de tekst.

Grenzen stellen en er vervolgens aan vasthouden. Maar dat dan wel weer in een balans. En nee, je hoeft niet alles te doen. Heb je wel eens een overvolle mailbox gewoon ongezien leeg gekieperd? Doe ik na elke vakantie/ziekte/gewoon te lang niet gekeken. Serieus, er is bijna niemand die dan nog op zo'n mailtje terugkomt, dus blijkbaar mis je er niks aan en loopt alles nog gewoon door zonder jouw bemoeienis ook.

Smart

Iemand "A cure for welness" al gezien? Heb zin om vriend mee te nemen naar de film, maar lees wisselende kritieken. Wil wel iets goed zien natuurlijk, al kan ik tijdens een slechte film dan ook gewoon naar links gaan zitten kijken.