Dag 7, morgen een week. Het is goed dat ik met drinken ben gestopt. Soms zijn er kleine momentjes van puurheid of geluk die ik voel én dat is lang geleden. Ik sta er op dat moment bewust bij stil, ben er dankbaar voor én het zijn druppels op een gloeiende plaat. Het is (''surprise'') pittig, eerste dagen lichamelijk erg vervelend, nu komt het andere stuk. Ik weet, ik kan er wel een beetje omheen maar ga er beter nu helemaal doorheen. Deze week weer afspraak specialist. Ze zal wel aangenaam verrast zijn dat ik ben gestopt. Ik ben erg geschrokken van mijn laatste dip na veel alcohol en dat blijft nazinderen. Ik wil nooit meer daar belanden. Ik ben bang voor wat nog gaat komen. Weet even verder niet wat te zeggen. Dank voor het luisteren.