basta

Lars, wat een bevrijding. Ik zit op een afstandje mee te genieten.

Hoi Kale, ik heb heel veel gehad aan mindfulness! Ik heb acht avonden gedaan, een vaste reeks, en daarna nog vele losse workshops. Even kijken of ik het onder woorden kan brengen... Er zijn twee pijlers. De ene is aandachttraning: ja maar dit, ja maar dat, ik moet nog hierheen, had ik maar dat gedaan, ssssst.... gewoon even doen waarmee je bezig bent, alleen dat en meer niet, hier en nu. De andere pijler is: probeer te 'kijken' naar je gedachten alsof het een grote schotel vol sprinkhanen is, ze bewegen, springen, gaan te keer... laat ze maar. Je hoeft er niet op in te gaan, je hoeft ze niet te geloven, niet te beoordelen, laat maar springen. Met die twee uitgangspunten ga je aan de slag. (Heel beknopt samengevat!) Veel meditatie, veel observatie. Mij heeft het veel gebracht, vooral op piekergebied.

Bedoel je je volwassen geliefden, als het gaat om 'doen alsof alles wel oké is'? Ik vind dat kinderen een muurtje mogen hebben om alle shit van hun vader heen. Ze kunnen er wel overheen kijken misschien, maar hij staat er wel, die muur. Lekker veilig. Of krijg je dat niet voor elkaar?

(Dit bericht was verkeerd opgevat. Heel begrijpelijk want het was nogal onduidelijk))

Dat is waar, Lars!! Maar ik denk steeds, hoe krijgen we Lars toch weer op de rails. Als iedereen zegt: 'Je bent een kanjer en je kunt het!' lijkt het een averechts effect op je te hebben, alsof het je kwetst dat we niet zien wie je bent. Maar ik realiseer me echt ook dat ik makkelijk praten heb. ("Jullie hebben allemaal makkelijk praten" is ook wel een grappige uitspraak van een stotteraar.)

Je kunt nooit falen zolang je zegt dat je een hopeloos geval bent.

Pfff... Ik klets graag uit mijn nek tegen jou, maar dit meen ik bloedserieus: Lars, je bent een held.

Code rood, Lars. Het zegel is verbroken, drinken is weer een optie. Je bent nog net op tijd, maar ik zou nu echtere aan de refusal gaan. Alle hens aan dek, anders ga je kopje onder.

Niet vergeten dat je heel hard aan het werk bent: het afbouwen van die medicijnen kost al je energie en daadkracht. Zit het maar gewoon uit, zonder er al teveel over na te denken, zonder al teveel weerstand. Deze tijd moet verstrijken. (Makkelijk praten, ik weet het Lars)

Ik was bang dat ik moeite zou hebben met zijn toon, een beetje te popie-jopie, klopt dat?

Die doet mij, los van de inhoud, zeer aan de oren. (sorry LJ) Omdat ik automatisch dit hoor: Geen verandeling zonder handeling. Of dit: Geen verandering zonder handering. Bekrompen oren, ik geef het toe.

Ik ben hem net aan het lezen, 'een klein leven'. Heel mooi. (tot nu toe) Quinn, ik weet niet of ik het goed begrijp: waaruit bestaat die muur? Mooi weer spelen? En wat is het alternatief?

LadyJane, je hebt me vandaag een nieuw mantra bezorgd: Kies je voor even, Of voor je hele leven. Heel raak, dank je wel. (Al was het voor Lars bedoeld. Mag ik 'm lenen, Lars?)

Je klinkt ook evenwichtig, hoor! Altijd wel, eigenlijk. Evenwicht is toch juist druk, rustig, binnen, buiten, vrolijk, somber... alles op de weegschaal en dan in balans zijn? Het is niet hetzelfde als gelijkmatig. En die niet helpende gedachten, ja, wat een raar fenomeen, hè? Hou er toch mee op! Fijn dat het al met al goed, en zelfs prima gaat!

X kan ook goet schrijfen!

Kon ik je maar geruststellen... Slaap lekker, Lars.

Hé Thee! Je draad zakt weg. Je gaat me toch niet vertellen dat je de definitieve balans hebt gevonden, hè?

Lars, ik moet je ook even zeggen dat ik het zo sterk vind dat je hier kwam in al je wanhoop, en vooral dat je je 'actie' hebt afgebroken. Héle grote knuffel(beer) van bitse Basta

Raadsel: zoek het ferme besluit: (Hint: let op de laatste twee woordjes, nét voor de punt)

Je was wanhopig en in paniek, óf je hebt me voor de gek gehouden. Lars, stop hiermee, zet die kleuter even in de ballenbak. Wat wil je: blijven drinken of de draad weer oppakken, het is één van de twee. Neem een besluit, en deel dat met ons. We denken met je mee, leren er zelf ook van, steunen je...

Niet zuipen maar slikken. sterk motto! Blondie, wat een glasheldere update schreef jij. (Ik weet niet meer waar... o ja, op je eigen draad!)

Pfjoei... Goed gedaan Lars. Inleveren terwijl je zit te drinken is moeilijk hoor.

Ja, ga het melden Lars! En daarna zien we wel weer. De opkrabbelbrigade staat klaar. Echt Lars, het is een uitglijer, wat zeg jij dan ook alweer altijd tegen anderen? En op het juiste moment, op lieve maar strenge toon, onvermoeibaar? Dit: Overeind krabbelen, handen afvegen en doorgaan.

Wil je doordrinken? Of wil je eigenlijk stoppen? Lars, je hebt gisteren toch ook een verpleger aan zijn jas getrokken?

Hoe reageerde je dochter?