stien

Kate, dat is zeker attent van hem. Ik weet nog dat ik een complimentje probeerde uit te lokken, dat pakte dacht ik niet zo goed uit. Mijn man vond het "normaal" dat ik niet dronk. Ik ga nog even van het mooie weer genieten, lange wandeling maken en een bezoekje aan mijn moeder (niet te lang) en dan weer heerlijk terug wandelen. Het aangename met het nodige verenigen of zoiets. Laterrrr..

Een hele goede morgen, Ferry een hele fijne verjaardag, gefeliciteerd! Ik sta droog, ik houd het droog, ik ben gewoon droog. Het zonnetje komt hier al aardig door, wordt vast een mooie 1 april dag.

Houtje truste, ik ga ook te bed heb maar weinig slaap gehad de afgelopen nacht/dag. Voor morgen allen een fijne dag.

En ja, ook hier lege verpakkingen in de kast. Paaseitjes gedoseerd in een schaaltje. Iets achter de hand houden voor als er visite is, is bijna onmogelijk. Dat vereist verstop werk, maar daar ben ik exper in heb héél veel geoefend. Gestopt met de drank is één ding, maar alle kwaaltjes (kwalen) nu te lijf gaan is ook weer zo wat. Ook ik worstel daar mee en weet donders goed waar het allemaal vandaan komt. Ik ben alleen nog niet zover dat ik hier openlijk aan artsen e.d. durf toe te geven. Misschien stom, misschien komt dat nog wel als ik echt niet anders meer kan.

Anna, dat gevoel herken ik, een begrafenis en dan veel mensen na lang weer eens te zien. Je hebt dan eigenlijk een blij gevoel terwijl dat niet bij een begrafenis hoort. Gelukkig had je goed en mooi weer om die lange rit te rijden. Houtje, ook ik heb met al dat soort innemende zaken moeite. Bij heel veel dingen plak ik een regel aan, zoals zoutjes tussen half 9 en half 10. Alleen chocola 's middags bij de thee en ga zo maar door, anders is het hek van de dam. Normaal had ik de geboorte gevierd met een borrel, nu mocht ik vanmezelf een flink stuk appelgebak. Lekerrrrrrr

Alcohol is inderdaad dubbelop en zeer zelf destructief en stapje voor stapje leer ik omgaan met het droogstaan. Ik kom op buitenstaanders altijd (tenminste dat zegt men mij) erg zelfverzekerd over, maar bemerk nu dat ik enorm onzeker ben. Ik trek zeer snel in mijn schulp en zoek direkt alles bij mijzelf. Het koste mij ook moeite om na te vragen of mijn gevoelens klopten met de werkelijkheid. Dit heeft mijn ogen geopend en ik ben vast van plan als ik wederom zulke gevoelens heb om niet alleen aan zelfonderzoek te doen maar hier ook bij betrokkenen navraag te doen. Als het moment zich er voor leent uiteraard. Een leerpunt dus. Ik voel me vereerd te mogen behoren tot de Oma's maar ik heb dat gevoel er (nog) niet bij. Eigenlijk ben ik plaatsvervangend of in elk geval niet echt. Prachtig is het wel, het meisje is wat klein uitgevallen dus moest ik vanmiddag eerst wat rompertjes van poppenformaat zien te kopen. Anjo, voor mij blijf je een kanjer hoor, alleen al het feit dat je het normaal vind. Dat zul je op dit moment niet erkennen maar er komen w.s. momenten waarbij je jezelf qua gevoelens even opzij moet zetten om die zorg te kunnen bieden die je voor ogen hebt. En geloof me dat is echt niet altijd makkelijk.

Ik heb inmiddels een paar uurtjes geslapen en probeer nu alles weer op een rijtje te krijgen. Mijn vakantie heeft direkt zijn vruchten afgeworpen na thuiskomst. Na het uitpakken werd ik in de gaten gehouden door mijn man en al heel gauw bood hij aan mijn laptop klaar te zetten en zei "open maar een draadje". Het belang van dit forum voor mij is voor hem duidelijk geworden en eens te meer voor mijzelf. Ik heb gisteren wat trachten te lezen en was behoorlijk in de bonen. Als de forumleden niet geroepen hadden had ik w.s. niet geschreven gisteravond, want wat was die fles oh zo dichtbij!!!! En nog veel belangrijker ik had nooit meer zo laat op de avond naar het ziekenhuis kunnen gaan. Nu ik hier stil bij sta voelt dit mega. 'S avonds laat nuchter zijn en na een belletje doen wat je voelt dat goed is. Ik moet er niet aan denken wat er allemaal mis hád kunnen gaan door die rot fles. Vannacht heb ik ook mijn onrust kunnen uiten qua mijn gevoelens. Ik ben érg gevoelig en voorheen gaf ik daar dus zelf een invulling aan en dempte dit met alco. Nu bleek er achteraf niet veel aan de hand en was het een uiting van spanning die op mij even gebotvierd werd en dat mij een héél groot schuldgevoel gaf maar wel misplaatst. Ze waren gisteren dan ook zichtbaar blij dat ik zo snel weer teruggekomen was en ik bén blij dat ik in dat even hier heb zitten lezen/schrijven waardoor ik het droog heb gehouden. Dus dames jullie hebben mij als het ware gered! Bedankt :present: Héle bossen hebben jullie verdiend! Overigens het is een "meisje". Het gaat goed met beide, het meisje ligt nog wel in de couveuse.

Anjo; wat een kanjer ben je. Goed zeg zoals jij je opstelt voor je x en gezin. Zo zie je maar dat je je gevoelens serieus moet nemen zoals jij je ex hebt aangevoeld. Doe wat je hart je ingeeft anders krijg je later misschien spijt en laat je moeder maar voor wat het is aangaande je x. Zal hoogst waarschijnlijk voortvloeien uit een soort van bezorgdheid om jou. Mick; ik hoop dat het inmiddels wat beter met je gaat. In elk geval heb je prachtig herstellend weer gekregen. Rustig aan en luister naar je lichaam. Blacky; Gefeliciteerd met je x aantal maanden N. Fijn dat het met je katertje iets beter gaat. En een hele goede zomer tip die ijsvruchtjes. Ik zag net even een heerlijk glas fris voor me met frozen bosvruchtjes!!

Moet wel volhouden, m'n man is laaiend. Ligt net half uurtje in bed, wordt net gebeld. Ze gaat voor een keizersnee. Ik wil er toch naar toe, ik ben bang.

Stientje is weer terug. Paar dagen gaan snel voorbij. Eerste twee dagen werd mijn man ziek en daarna was ik de gelukkige om het over te nemen, was een buikgriepje. Dus we hebben niet veel ondernomen, maar wel veel samen kunnen praten. Was wel nodig denk ik. Vanmiddag geprobeerd wat bij te lezen, moet morgen maar verder want ik ben wat van slag. Ben naar het zkh geroepen bij iemand die gevraagd had aan mij of ik hun oma wilde worden van het eerste kindje. Ze werd vandaag opgenomen met zwangerschapsvergiftiging. Mijn man was veel te moe (ik ook eigenlijk). Ben toch in de trein gesprongen en heb er vanavond een paar uur gezeten. Ik heb blijkbaar weer allemaal verkeerde dingen gezegd en iedereen is erggggg boos op me. Ze bellen me ook niet om op de hoogte te houden. Slapen kan ik er niet van. Ik weet het effe niet. En dan lees ik hier dat velen het moeilijk hebben, ik kweet niet meer wat en hoe ik moet doen. Ben alles effe kwijt.

Mick, sterkte met je zkh opname en gefeliciteerd met 4 mnd ADB BB, beterschap. En nu gaat de laptop voor een paar dagen uit, ohhhh wat is dat moeilijk.

Koh, geeft niets hoor dat je niet alles volgt. Ik probeer het wel maar is veel te veel voor me. Het is wel een heel genereus gebaar van je dat ik jou kant op mag meppen. Maar joh, ik sla héél hard zodat ze meteen richting Brazielie gaan. Ik denk dat jij genoeg aan je hoofd hebt als mijn gremlins er ook nog bij te nemen. En ja, we gaan een paar dagen erop uit de zgn relatiedagen zullen we maar zeggen. Wij leven door mijn wisselende diensten heel wat langs elkaar heen dus leek het ons wel zinnig. Lukt het een beetje bij jou? Misschien voor jou ook een optie, nu het beter weer wordt om wat leuks samen te ondernemen.

Hierbij doe ik even aangifte van Gremlins, gratis verkrijgbaar. Krijg je nl niks voor terug, ofwel je moet een kater morgen willen. Wil ik er een paar dagen op uit, valt dat even tegen. Ik heb in geen jaren een tas/koffer gepakt zonder het daarbij droog te houden. Alleen de associatie al. Het rare is dat als ik eenmaal weg ben ik helemaal niet naar alco taal. Althans dat was tot de laatste keer zo. Tijdens mijn vakanties (die alsmaar korter werden) dronk ik niet. Ik wilde deze dagen niet verknallen voor een ander. Des te heviger was de trek bij thuiskomst, het was bijna het eerste wat ik deed. Glas vullen en dan uitpakken. Wel altijd met de wetenschap dat als ik thuis kwam de fles stond te wachten. De laatste keer, vorig jaar oktober liepen de krokodille tranen over mijn wangen op de terugweg. Mijn man snapte er niets van. Ik wilde zo graag stoppen en durfde niet terug naar huis. Ik heb het toen ook niet droog gehouden maar het gevecht was begonnen. Niet lang daarna heb ik dit forum gevonden en ben in therapie gegaan. In eerste instantie om te minderen maar is door hier te schrijven allengs toch stoppen geworden. Nou ja, ik heb een uitglijder gehad. Daar ben ik niet trots op, maar wel op al die overige dagen. Jawel ik schrijf gewoon de gremlins van mij af, ga verder met inpakken onder begeleiding van heel veel bubbel water. Wat een uitvinding dit forum!!

Ziza, langzaam begrijp ik mijn eigen reactie. Ik zal trachten het uit te leggen. God werkt inderdaad van binnenuit, maar dat kun je niet leren. Je kunt je ervoor openstellen en het ervaren. Ik vind niet dat je preekt en wordt absoluut niet moe van het woord God. Iemand die ervaren heeft hoe het werkt kan er niet genoeg over lezen en zet anderen er mogelijk toe hiernaar op zoek te gaan. Mijn mening is dat ik hier op aarde ben met een "doel", en zo is jouw doel hier op het forum ons te laten delen in je ervaring en dat is iets héél moois. Waar je me dan mee prikkelde vanmorgen was dat je schreef; Wat ik schrijf onzin is.....een stuk tekst van een verslaafde.......ik kom niet meer bij van het lachen.......hihihihi...... Anderzijds zeg je; ik leer eindelijk waarderen wie ik ben.... Het kan je wel degelijk schelen wat je schrijft, je probeert met je woorden continu je mede mensen te bereiken anders zou je niet zo getrouw mee schrijven op dit forum. Ik erger mij er aan dat je hierover lacherig doet en jezelf enigzins omlaag haalt terwijl dit helemaal niet nodig is. Terecht dat de rillingen over je rug lopen bij de gedachten hoe je er aan toe geweest bent, maar nu telt nu. En dat is geen tekst van een verslaafde. Dat is tekst van Ziza!

Allemaal een hele goede lentedag, lekker naar buiten als het mogelijk is. Helaas zijn er ook mensen die moeten aan de arbeid, nou ja in de pauze even genieten dan maar. Bibelle succes, misschien op het balconnetje? Ziza, ik zal iets later reageren. Even het draadje van gisteren lezen, en eerst nadenken alvorens ik schrijf, want mijn eerste reactie is niet best. Laterrrrr.......

Ik hoor net wel dat er morgen nog een stevige wind waait en als je gaat fietsen echt wel je jas nodig hebt. Ben ook erg benieuwd de komende dagen naar het weerbericht. Wij willen een paar dagen er tussenuit, de zgn. relatie dagen.

Zo ist maar net Marion. Knap dat je al deze mensen hebt onthouden. Hoezo betrokkenheid?

Ik heb wat teruggelezen en sommige stukjes meerdere malen. Dit betekent wat. Dit betekent dat het niet onbelangrijk is wat er geschreven wordt. Al zijn het stukjes wat men gewoon in het dagelijks leven bezig houdt en die ogenschijnlijk niets met ADB zijn/worden te maken heeft. Toch kan het een betekenisvol berichtje zijn waar ik mij aan op kan trekken of wakker geschut wordt. Dat kan de éne keer het weerbericht zijn dat van belang is en een andere keer dat iemand meldt dat die zich met muziek gaat vermaken of gaat sporten b.v. Het komt dus regelmatig voor dat er eye-openers geschreven worden voor mij al is dit niet speciaal aan mij gericht. Niemand vertelt mij wat ik móet doen, men geeft handvaten. En mogelijk kán ik er wat mee, soms van die simpele oplossingen waar ik gewoon niet bij stil heb gestaan dat zou kunnen werken. En als het een keer gebeurt dat er niet of nauwelijks op een berichtje van mij gereageerd wordt, tja, dan relativeer ik dat maar. Ik reageer ook niet op álle berichtjes. Daarin teleurgesteld zijn is ook een emotie waarmee je moet leren omgaan toch? Mensen blijf vooral vertellen, want al reageer ik niet altijd ik leer heel veel op dit forum en vind de betrokkenheid enorm.

BB, beterschap. Dat grieperige blijft maar in de lucht hangen, hier hebben we er ook nog wat last van. Misschien met het "mooie" weer in aankomst dat het overwaait. Bibelle, nog even met volle teugen genieten van de aanwezigheid van je latman! Knuf, gelijk heb je, dat je een maand rust uittrekt met al dat gedokter. Voor nu lekker over dwars in bed het zit er bijna op! Marieke, volgens mij ben je vandaag 15 weken ADB, Klasse!! en Gefeliciteerd. Bij jou kan ik het een beetje onthouden omdat je één week op mij voorloopt.

Dank je Twan voor het weerbericht. Lente, lente weer dat is wat we nodig hebben. Ik ben gisteren naar de uitreiking van de universiteit geweest, mijn jongste is afgestudeerd. Het praatje dat zijn "studiebegeleider" hield was een regelrechte aanfluiting. Voor ons was duidelijk dat hij nog steeds niet begrepen had wat het eindproject inhield. Hij heeft dan ook nauwelijks mijn zoon begeleid en hem regelmatig in het nauw gedreven. Toen mijn zoon zijn presentatie moest houden kwam hij te laat, men moest hem gaan zoeken notabene. Nu kwam hij naar mij toe en schudde de hand naar afloop, we hebben verder geen woord gewisseld. Mijn zoon wist niet hoe snel hij weg moest wezen, zijn papieren had hij binnen. Na afloop was er niets geregeld, ja wie zin had kon naar de kroeg aan de overkant komen. Die ene op de hoek (ze wisten niet de naam) en anders zaten ze wel in die andere kroeg. Heb je daar nou jaren zoveel geld voor moeten betalen? Mensen komen van ver, nog geen kopje koffie. Ik had in elk geval een probleem minder want mijn zoon wilde niet mee naar de kroeg. 's avonds zijn we met z'n allen (zevenen) naar de chinees geweest en hebben een bere gezellige avond gehad. Ik heb een grote kan water voor mezelf besteld (heb ik hier op het forum geleerd) en werkelijk nergens last van gehad. Het lijkt wel of de uitjes mij ook steeds makkelijker af gaan naar mate ik langer droog sta.

Rudy, Soms wordt ik moe van het gevecht tussen mijn gevoel een plaatsje geven en de hedendaagse praktijk. Ik heb het gevoel soms dat ik het één net verwerkt heb en het volgende dient zich weer denderend aan. Ouders kun je niet veranderen daarom moet ikzelf een weg vinden om hier mee om te gaan. Ik ben nu eenmaal gevoelig en daar wordt geen rekening mee gehouden. Alles mag tegen mij gezegt worden, ik ben geduldig heb een luisterend oor. Maar eenmaal weer op mijzelf raak ik helemaal van streek, want ik ga geen discussies meer aan, hoewel mijn moeder wat graag over vroeger praat. Maar weet je het is zo makkelijk te vertellen over je vader die niet meer leeft, die geen weerwoord kan geven. Gedoceerd weet mijn moeder telkens op nieuw nieuwe feiten van vroeger op te rakelen. Mijn man weet haar altijd te doorbreken, ik laat haar begaan. Enerzijds wil ik alles graag weten, anderzijds denk ik .......te laat, nu niet meer, genoeg, waarom, wat voegt het toe, wat moet ik ermee, en ga zo maar door.

Marieke soms zit het tegen maar soms zit het ook mee!!

Robby, veel succes! Anjo, respect heb ik voor je dat je die knop zo om kunt draaien. Sterkte, en vergeet jezelf niet! Bibelle, verfrissende happy ondertekst? Marieke, je bent zeker héél aardig. Vandaag een korte werkdag gehad, pas om half elf begonnen en om half drie was ik klaar. Nu een weekje vakantie en morgen de uitreiking op de universiteit. Mijn jongste studeerd (eindelijk) af. Dus leuke dingen in het vooruitzicht en daar heb ik echt zin in.

Weet je Anna, terwijl ik het schreef kwamen er toch nare gevoelens naar boven. Gewoon het feit dat ik op deze manier over mijn moeder schrijf en dat het de realiteit is die zij totaal niet beseft. Zij weet immers niets van mijn strijd af. Hoewel je toch zou denken dat ze wel wat gemerkt moet hebben inmiddels. Zij was met oudjaar bij ons en ik heb alleen water gedronken. Ik ga te bed, allemaal truste.

Rosie, dat is echt bálen voor je. Ik voel met je mee. Ook ik heb een claimende moeder die "gelukkig" de laatste weken beter te hanteren is. Wij, mijn man en ik, hebben hierover goede afspraken kunnen maken. Ik ga er niet meer alleen naartoe, ik raak dan helemaal van slag en is ook voor mij een groot risico factor. Afgelopen weekeinde begon ze haar stem te verheffen, mijn man ging nog even harder erover heen. Als ze begint te klagen gaat mijn man nog veel en langer klagen tot ze zegt hó maar. Hier is ze best van geschrokken, ik denk dat het kwartje begint te vallen. Voor klusjes moet ze de klusjesman bellen van mijn man, want als hij het doet is het toch nooit zoals zij het wil. En anders zou hij het b.v. scheef ophangen, en zegt dit gewoon tegen haar. Ik moet me afzijdig houden als deze situaties zich voordoen. Vorig weekeinde werkte dit. Maar ja, de ene moeder is de andere niet. In elk geval probeer ik het op deze manier droog te houden.