stien

Anna, tandarts nu al weer vergeten?

Fran, fijn dat je weer mee schrijft. Anna, moedig van je. Mieke en Rosie, ik wilde niemand kippevel bezorgen. Je moet het lezen zoals je wilt, Rosie, beschouwend. Zelf heb ik het ook een paar maal gelezen en haal er steeds nieuwe dingen uit voor mijzelf. Zie het niet te zwaar en vooral niet negatief.

Doe mij ook maar een koffie, zonder melk en suiker.

Dit werd mij vanochtend toegezonden, even een nadenkertje voor wie dat nodig heeft. De trein van het leven. Het leven is als een treinreis. Mensen stappen op en mensen stappen af. Er zijn haltes met een gelukkig weerzien, en haltes met een droevig afscheid. Als we geboren worden stappen we op de trein, en ontmoeten onze ouders. En we denken dat ze de hele reis bij ons zullen blijven. De realiteit is echter anders. Ze stappen uit op een station. Ze laten ons achter in de trein, zonder hun gezelschap, liefde en genegenheid. Maar er stappen andere mensen in. Mensen die tijdens de verdere reis voor ons heel belangrijk zullen zijn. Het zijn onze broers en zussen, onze vrienden en al de andere mooie mensen die van ons houden. Voor sommigen is de reis een leuke uitstap. Voor anderen is het een droevige reis met zware bagage. Anderen staan klaar om te helpen. Sommigen laten een grote heimwee achter...... Anderen stappen in en onmiddelijk weer uit en geven ons enkel de tijd om hen slechts vluchtig te kennen. Soms zijn we verrast dat bepaalde medereizigers waarvan we houden in een ander rijtuig gaan zitten en ons verder alleen laten reizen. Natuurlijk houdt niemand ons tegen om hen in het andere rijtuig te gaan opzoeken. Soms kunnen we echter niet naast hen gaan zitten, als die plaats al is ingenomen Dat is niet erg, zo is de reis nu eenmaal: vol dromen en verrassingen, vol ontmoetingen en afscheid nemen, mee- en tegenvallers...... Maar er is geen terugreis. Laat ons de reis zo aangenaam mogelijk maken. Laten we proberen onze reisgenoten te begrijpen, en laten we zoeken naar de mooiste kanten van elk van hen. Weet dat er op elk moment van de reis één van onze reisgezellen ons begrip nodig kan hebben. Ook wij kunnen op een bepaald moment behoefte hebben aan iemand die ons begrijpt. Het grote mysteie van de reis is dat we niet weten wanneer we moete uitstappen. We weten ook niet wanneer onze reisgezellen uitstappen. Zelfs niet degene die naast ons zit. Ikzelf denk dat ik heel droevig zal zijn als ik moet uitstappen. Het afscheid van alle mensen die ik ontmoet heb zal pijnlijk zijn. Maar ik ben er zeker van dat ik zal aankomen in het Centraal Station, en dat ik hen daar zal terugzien, met veel meer bagage dan waarmee ze vertrokken zijn. Ik zal gelukkig zijn dat ik ze meer bagage bezorgd heb. Vrienden laat ons er een mooie reis van maken! Laat ons ervoor zorgen dat we mooie herinneringen achterlaten op het moment dat we uitstappen. Aan allen die in mijn trein zitten wens ik: een goede reis.

Rosie, dat is ook moeilijk. Schriftelijk zijn veel dingen voor tweeerlei uitlegbaar. Ik schrijf ook wel eens wat dat anders begrepen wordt als bedoeld, je kunt dan uitleg geven hoe je het wel bedoelde of het laten gaan voor wat het is. Vanavond had je kunnen volstaan met maar een paar woorden als, "dit vind ik geen leuke reactie" of zoiets. Dan kan iemand een weerwoord geven, nu tast een ieder in het duister toch? En gevoelig, zijn er velen van ons. We schrijven hier niet voor niets maar met een bepaald doel. Ik vind het juist erg fijn dat je veel met ons deeld. Al blijft het soms moeilijk om op je woord keus te letten i.v.m. de moderator. Maar ook die is nodig, anders zou het wel vaker hier geheel uit de hand kunnen lopen. Ik hoop dat je dat met me eens kunt zijn.

Ik laat het ook gaan, ben het kwijt, maar het kwam toch weer even boven. Vrijheid.......eigenlijk wel een heel mooi woord. Het gevoel is er nog niet helemaal bij.

Rosie, die kunnen dus achteruit maar ook vooral vooruit rollen of holle!! Maar je kunt er ook in trappen en dan wordt het stappen of je blijft plakken.

Met stil zwijgen schep je geen duidelijkheid. Een ieder zou zich op deze manier aangesproken kunnen voelen. Nu hoef ik een avond niet om 21.00uur naar bed en heerst er spanning op het forum, dat vind ik erg jammer. We zijn allemaal "droge" zeer gevoelige mensen, maar hopelijk een klein beetje zover, dat we elkaar kunnen aanspreken als er iets verkeerd valt. Ik heb van de week ook al eens aangegeven dat ik blijkbaar nogal "bot" over kan komen. En geloof me die voelde ik goed. Nu dus AL..CO..d.ollen.

Rosie, we kunnen het uitpraten, zonder dollen of hollen?

Rosie, ik hoop dat je later nog even wat van je laat horen, even laten betijen? Op t.v. vanavond, uitzending Man bijt Hond. Was de uitleg van het woord alcohol. AL....CO......HOllen! Dat is dus wat het doet, niet dollen maar hollen! Klinkt enigzins bekend?

Cpas, als je een echte lezer bent, lezen we je vanavond voorlopig niet op het forum. Niet te veel buikschudden, een herkenbaar boek. Veel leesplezier en veel lering.

Joann, mooi stukje om bij stil te staan. Ik moest ook gelijk weer even terug denken aan de tijd dat mijn kinders klein waren. En weet je, ook al zijn ze groot, als je er even bij stilstaat heeft ook die tijd zijn aandoenlijke momenten. Bibelle, wat ik schreef over mijn zoon. Ja ik heb de situatie geaccepteerd. Járen zeiden we,"volgend jaar vieren we de feestdagen bij jou". Uitspraken als, als het je niet bevalt ga je maar en ga zo maar door. Daar kwamen alleen gefrustreerde gesprekken uit voort. Hierdoor had ik ook weer alco nodig, ik kan slecht tegen onenigheid. Berusten, leven en laten leven. Nou moet ik zeggen dat mijn ogen open gingen toen bij kennissen hun zoon (net even ouder en ook thuiswonend) dood in bed werd gevonden. Onderliggende problemen en tevens drank gebruik. Ik heb mijn zoon nog en heb weinig last van hem, hij werkt ook onregelmatige diensten dus als hij zijn eten op tijd krijgt en zijn was wordt gedaan is hij al gauw tevreden. Nee, toch niet helemaal. Hij wil wel altijd even "gehoord" worden als hij thuis komt. Daar was ik nogal eens onredelijk in, moest hij wachten als ik met iets bezig was. (drinken) Hierin ben ik veranderd en laat hem nu vertellen. Hij wil zijn verhalen dan even kwijt. Ik ga er van uit als hij een meisje krijgt, hij w.s. van de een op andere dag zal vertrekken. Velen zullen zeggen, hij hoort zelfstandig te zijn. Kan hij wel denk ik als het zover is. Ach blijft toch je kind niet.

Poeh, wat is er gister en vandaag al weer veel geschreven. Zo veel dat ik niet overal op kan reageren, dan zou ik pen en papier bij de hand moeten nemen. Wat mij brengt op routinematig, ik ben blij dat een deel van mijn invulling routinematig is. Ik zou het heel vermoeiend vinden als alles elke dag geheel nieuw voor mij zou zijn. Af en toe de automatische piloot aan kan heerlijk zijn, je gedachten krijgen dan ook wat meer speelruimte. En er kan creativiteit uit voortkomen, zonder stil te zitten. Maar ook weer niet alleen de automatische piloot, dat zou te eentonig worden, of ik zou te zweverig worden. Nee, het denkraam moet geoefend worden en de souplesse moet erin blijven. Dus afwisseling en een evenwicht hierin brengen is belangrijk. Dit was zomaar mijn gedachten die erover naar boven kwamen. Koh, tijd in je relatie steken. Dat wordt nog al eens vergeten, niet alleen leuke dingen ondernemen en delen, ook de minder leuke dingen en gevoelens die hier bij naar boven komen samen delen. Succes! BB, gefeliciteerd met je 7 maanden ADB, Anna, dat heb je goed geregeld met je werk! Mij bevalt die spreiding ook beter als die lange dagen. En als je moet gaan uitbreiden qua werktijd is het eenvoudiger een uurtje even aan te plakken. Deze week lunch ik mee, wat een zware uitbreiding hé, om vervolgens weer op huis aan te gaan.

Rosie, als ik jouw was zou ik het in een andere sector gaan zoeken. Iets geheel nieuws. Anna, even een vraagje, heb je al lang die tekst onderaan je berichtjes staan? Het viel me nu juist op. En ja, heel waar.

Knuffie, rustige wacht! Doe je het wel rustig aan?

Vandaag een goede werkdag gehad en geeindigd bij de fysio voor een heerlijke massage. Ik mag het niet te lekker vinden anders stopt hij ermee, en dat zou ik toch wel erg vinden. Ik heb vandaag regen, wind, hagel, sneeuw en nu het zonnetje gezien. Alles bij vlagen. Anjo, ben benieuwd wat je hebt ondernomen! Marieke, alles kan altijd erger met je zoon, acceptatie. De oudste van mij is bijna 30 en niet uit huis te krijgen. Hij werkt weliswaar en heeft een eigen huis die hij al járen aan het opknappen is. Ik denk maar zo, als ze niet aan de alco of drugs zijn of anderzinds dan heb je al heel wat goeds afgeleverd hoor! Bibelle, roerend verhaal over je ouders. SW, kun je niet samen met de buren de krant doen. Dat doen er hier velen in de buurt, scheelt toch kosten. 2x is wel wat overdreven.

Vandaag een goede werkdag gehad en geeindigd bij de fysio voor een heerlijke massage. Ik mag het niet te lekker vinden anders stopt hij ermee, en dat zou ik toch wel erg vinden. Ik heb vandaag regen, wind, hagel, sneeuw en nu het zonnetje gezien. Alles bij vlagen. Anjo, ben benieuwd wat je hebt ondernomen! Marieke, alles kan altijd erger met je zoon, acceptatie. De oudste van mij is bijna 30 en niet uit huis te krijgen. Hij werkt weliswaar en heeft een eigen huis die hij al járen aan het opknappen is. Ik denk maar zo, als ze niet aan de alco of drugs zijn of anderzinds dan heb je al heel wat goeds afgeleverd hoor! Bibelle, roerend verhaal over je ouders. SW, kun je niet samen met de buren de krant doen. Dat doen er hier velen in de buurt, scheelt toch kosten.

Sabine, succes er mee. Ik ga te bed, morgen weer vroeg dag. Truste.

Sabine, begrepen hoor.

Wie zou nou zoiets doms doen? Daar hoef je niet straalbezopen voor te zijn hoor, al die nieuwe technologie. Doe mij maar gewoon het stekkertje in het .....en als het bliksemt wil ik het horen of het afdrijft of dichterbij komt. Kan ik bijtijds mijn voorzorgsmaatregelen nemen. En mijn barometer geeft alleen veranderlijk aan, die gaat dus gelijk met mij op.

Dat klinkt niet erg hoopvol voor mij.

Weer overleefd!! Nee, zonder dollen, wat kan een mens een hoop angsten verzamelen. Ik hoop daadwerkelijk dat dit gaat afnemen nu ik droog sta. Voorheen had ik er minder erg in dat het er zovele zijn maar nu ik er bij stil sta... Ik vraag me af wanneer ik me al die tijd écht ontspannen heb.

Slecht weer hier, bliksem en hagelbuien. Brrrrrr. Ik hoop dat het morgen wat beter wordt. Bliksem nog weer een angst voor mij. Gaat de laatste tijd wat beter, maar voorheen kroop ik in de trapkast. Het enige plekje zonder raam. Nu, de gordijnen maar dicht en oren gespitst.

Bibelle, gefeliciteerd met een maand ADB dat het nog vele maanden mag duren!!! Scheelt een hoop werk, al die flessen zoeken, opruimen enz. Heb je nog meer tijd voor latman!

Kate, wat je zegt over dat zekerder gevoel ervaar ik eigenlijk vandaag pas erg goed. Gisteren niet voor, tijdens en na de verjaarsbezoek gedronken. Normaal gesproken zou ik vandaag alles zoveel mogelijk nagesproken hebben met mijn man. Ik was altijd zoekende naar hetgeen ik toch door de drank gemist had, verkeerd begrepen had, niet bemerkt had enz. Totaal geen last van vandaag, heerlijk. Wel ben ik net even op de bank gaan liggen, heb toch weer vast geslapen. Daar heb ik de laatste tijd vaker behoefte aan.