stien

Heftig draadje mensen. Ik ben wat beduusd, het alles is zo waar. Ik wordt weer gedwongen om in het verleden maar ook het heden te kijken. En wat al niet boven komt, het zat ver weg gestopt. Wie ben ik, wat heb ik een ander en mezelf aangedaan. Heb, krijg ik nog voldoende tijd om alles nog enigzins in het reine te trekken? Ook maakt dat me wel wat bang. Mijn denkraam kan niet sneller, het vermogen om alles te bevatten kost tijd. Het herstel kost tijd.

Rudy, je ondertiteling houdt mij bezig. Alsjeblieft, zeg dat er toch wel een héél klein beetje liefde bestaat. Ik wil dat zo graag geloven misschien zelfs wel tegen beter weten in. Toch kan ik het er maar niet over eens zijn.

Er is al weer veel geschreven. Ik was vanochtend erg op dreef. Om 9.00uur al telefoontjes met mijn werk gevoerd, de interim heeft de schrik van het leven. Wat me dwars zat heel sumier verteld en daarbij dat ik een afspraak gemaakt heb bij hogere hand voor met z'n drieën volgende week dinsdag. Voor mezelf alles puntsgewijs op papier gezet wat ik dan besproken wil hebben. Tja, en dan zoals Rosie aangeeft het moeilijke. De emotionele gevolgen van het aktienemen, ik begon toch weer aan mijzelf te twijfelen en maar malen. Ik ben naar het zwembad geweest, banen trekken, een uur lang. De helft van de tijd was ik mij niet bewust dat ik in het water lag, ging buiten mij om. Eenmaal thuisgekomen toch een tevreden gevoel dat ik vanochtend direkt gebeld heb, en volgende week zie ik wel weer. SW, succes bij de tandarts en als ik jou was zou ik maar gauw de telefoon pakken. Mogelijk geeft dit veel duidelijkheid omtrent die beslaglegging en de omstandigheden met je vader. Soms denk je weleens had ik het maar eerder gedaan. Koh, fijn dat je weer even in rustige vaarwater bent.

Goedemorgen, Heerlijke nacht achter de rug, nuchtere brein en alles goed kunnen overdenken. Voor vandaag weer enige stappen te ondernemen maar zie hier niet tegen op. De eerste zonnestraaltjes stralen me tegemoed en ik heb er echt zin in vandaag. Dus ook die eerste neem ik niet en houd het droog vandaag!

Truste, BB.

Ja, morgen zal het wel erg goed voelen. Kunnen we nuchter alles overdenken en een plaatsje geven. Weer nieuwe akties ondernemen en hopen dat de zonnestraaltjes morgen wél aankomen. Ik ben erg benieuwd waar de AAérs mee terug komen. Wordt er door geprikkeld en toch ook wel erg nieuwsgierig naar. Als dat je nou zo'n goed gevoel kan geven en je er blij van terug keerd....... Moet het toch wel erg de moeite waard zijn.

Marion, het doet mij goed te lezen dat je bent gaan rusten en nu gekalmeerd bent. En dat je het droog gehouden hebt, pfffff....petje af hoor!!

Corinne, tja maar het is nou net die ene das hé die het 'm doet. Kate, heel mooi.

Ik lees steeds over een nieuw jasje, wel passend, niet passend. Moest ik even over nadenken. Hoe zit het met mijn jasje? Ik ben nog niet zo ver denk ik. Mijn winterjas heb ik verruild voor mijn zomerjas. Mijn zomerjas is eigenlijk te groot geworden en moet ik nog op zoek naar een passende. Mijn das ben ik maandag verloren, het was toen zulk mooi weer. Vandaag miste ik hem wel degelijk, oei wat was het koud zonder! Zo is het zowel letterlijk als figuurlijk.

Corinne, wat heerlijk dat je dat schrijft. Moest ik erg om lachen, doet je even goed! Maar gelijk komen er visioenen boven. Uitdelen die chocolade strijkijzers, gaan we morgen allemaal onze moeder (voor zo ver we die nog hebben) verrassen en het paaskleed strijken!

Marion, ook jij heb je dag niet. Toch goed om dan uit de situatie vandaan te gaan. Je zal zien, ook helpt het afschrijven en éérst je pc aan te zetten. Moeders, al zoveel over geschreven. Er komt een tijd dat wij zover zijn, hopelijk doen wij het anders. Marion probeer niet aan de alco te gaan, maakt het allemaal nog erger. Vaak gaat het dan juist buiten proporties. Probeer iets te verzinnen wat je kan afleiden van de trek. Strijken bv. Ik doe het met chocolade (niet de strijk natuurlijk) maar dat zal niet voor een ieder werken. Blijf schrijven, ik voel met je mee!

Fijn die reacties! Het is maar een interim leidinggevende, die moet het ook nog leren. De baas erboven liep ook rond, maar ik keek hem aan en bedacht me. Beter dat ik zelf even bekoel anders zit ik bij hem nog weer een potje te janken, daar voel ik me te goed voor. Arbo arts heb ik van mijn werk af gebeld maar was op dat moment niet bereikbaar. Ja, je loopt daar rond, verplicht door de arbo maar ik denk dat anderen er ook mee moeten leren omgaan. En ik had me een zin in ....maar heb dit zoals gewoonlijk weggesnoept met chocola. Dit helpt mij de laatste tijd wonderbaarlijk goed. En nu ik die moeilijke moment weer gepasseerd ben het hier heerlijk van me afschrijf (dat helpt echt wel) ben ik héél erg blij dat ik nog droog sta hoor. Maar ik ben inderdaad erg benieuwd hoe de niet alc drinkende mensen daar mee omgaan. BB, ik vind het knap dat je je zo goed voelt op je werk ook al huil je van binnen zoals je schrijft. Ik ben bang dat ik op dit moment niet de kracht heb, maar zo heb ik me in het verleden wel altijd opgesteld. Nu weet ik niet of dat wel zo goed is. Hoewel men zegt het getuigt van een provessionele houding maar je cijfert wel jezelf weg toch?

Vandaag had ik wederom een slechte dag. De emoties waren niet te houden. Een gesprek met leidinggevende mondde bij mij uit in tranendal. Er was geen ruimte om hetgeen wat ik gisteren hoorde van de arbo en fysio een plaats te geven. Meteen vanochtend vroeg werd me gevraagd of ik al vervangende diensten had geregeld voor mijn eigen ziekte dagen. Dat schoot bij mij verkeerd, heb aangegeven dat dat er psychologisch bij mij niet kon. Ik wordt niet begrepen, het is toch gewoon werk. Of ik nog iets kwijt wilde? Dacht het niet, gesprek met mij hierover is vandaag onmogelijk. Ik ben als het ware gevlucht en heb een berichtje bij een ander achtergelaten om door te geven dat ik weg ben. Helemaal fout, dat weet ik. Maar ik huil nooit op mijn werk, dat is niet dé plaats. Ik ben eerst eens een uurtje gaan slapen. Gedachten vliegen door mijn hoofd, waar ben ik aan begonnen met dat droog staan.

Bibelle, druk,druk,druk. Loop jezelf niet voorbij!! Hoewel je vast een stapje harder kan nu je droogstaat, toch af en toe pas op de plaats houden hé? Niet echt dé dag voor een begrafenis zo vlak voor pasen maar het is niet anders. Ik hoop dat alles eenvoudig te regelen is met je werk, valt daar ook een beetje de druk van af. Veel sterkte. Anjo; je weet inderdaad nu wat je te wachten staat met zo'n onderzoek, scheelt toch. Nu maar weer afwachten zeker op de uitslag. En goed om de dingen afte wisselen, nu dus paasvoorbereidingen. Dat zijn weer leuke dingen. Marieke, Je ziet deze dag erg donker, vrees ik. Maar al wat je benoemd is herkenbaar voor mij. Vooral die éne rede waarom je dronk. Dat is oppassen geblazen vandaag. Voor mij was dat altijd het excuus om maar weer de gremlins uit te nodigen!! Terwijl als ik in de spiegel had gekeken mijn gezicht op zo'n dag op omweer stond laat staan wat er uit het bekkie rolde en hoé. Iedereen wil op zo'n dag bij mij uit de weg en zéker niet praten als ik op het oorlogs pad ben. Mogelijk dat je je ei inderdaad vanavond bij de AA kwijt kan, ben ik eigenlijk wel heel benieuwd naar. Horen deze dagen misschien bij het afkicken?

Zeker arbodag vandaag. Ook ik moest er vandaag weer aan geloven. Ik dacht goed bezig te zijn, een mooi plan bedacht voor reintegratie en vanochtend meteen maar mee gestart. No way!! Normaal gesproken ben ik daar met een kwartiertje weer weg, dat mens heb voor mijn gevoel uren op me in zitten praten. Daarna moest ik weer voor een overheerlijke massage naar mijn fysio. No way!! (hij was me toch gemeen bezig) Terwijl ik onderweg was van a naar b hebben ze samen zitten konkelen. Ik had nog gevraagd aan de arboarts even te wachten tot na mijn fysio afspraak omdat ik een week niet geweest was. No way!! Afijn weer twee maanden erbij om door te klungelen op mijn werk, vreselijk. Ik haat al die vroege diensten, om 21.00uur naar bed en om 5.00uur opstaan. Als ik thuiskom heb ik niets meer aan mijn dag. En schuld gevoelens heb ik niet (geloof ik), ik wil wel maar zij houden me tegen toch?

Bibelle, gecondoleerd. Woorden schieten bij dit soort situaties altijd tekort. Je neef treft het met jou, die aandacht heeft hij nu hard nodig. Sterkte.

Deze 1 april dag zit er voor mij al weer op. Gelukkig nergens "ingetrapt", zover ik weet tenminste. Tja, Houtje met haar negen kinderen telt niet vandaag, toch? Ferry, ik hoop dat je een fijne droge verjaardag hebt, en het niet te droog houdt voor je visite! Ze hebben mazzel dat het geen hoog zomerse dag is vandaag. BB, morgen weer eerste werkdag? Als dat zo is, veel succes! Allen bedankt voor de reflectie vandaag en truste voor straks, ik ga vast te bed.

Anna, precies is het zoals je het beschrijft. Het is ook mogelijk dat zij het niet kan maar wij denken wel dat wij haar gelegenheid moeten geven om zich te uiten. Daarom houden wij de bezoekjes kort maar wel regelmatig. Wel heel goed dat je mij waarschuwt dat onze verwachting mogelijk niet komt, de tijd zal dat leren en mogelijk dat we de gesprekken moeten stoppen ombuigen of wat dan ook met de tijd. Daar had ik nog niet zo bij stil gestaan. Bovendien is het ook voor mij een leerproces, om met mijn gevoelens te leren omgaan en dan zonder drank gebruik erbij. Weet je eigenlijk ben ik een beetje beduusd met je antwoord. Ik moest even nadenken hoe ik het moest verwoorden, maar naar mate ik hier langer schrijf blijken sommigen aan een half woord genoeg te hebben.

Anna en Anjo: Jullie bedoelen het goed en ik zou er ook heel wat voor over hebben om zonder gremlins thuis te komen na het bezoek aan mijn moeder. Elke keer weer terug spreken mijn man en ik alles nogmaals door. We hebben al samen duidelijke afspraken gemaakt zoals dat ik niet meer alleen ga, niet te lang, ik aangeef genoeg is genoeg. Maar er zijn ook nog zoveel meer aspecten waar wij rekening mee proberen te houden die jullie logischer wijs ook niet kunnen weten. Ze probeert het boek in te vullen, dat brengt mee dat ze het verleden in moet duiken. We vermoeden ook dat ze bepaalde zaken niet wil opschrijven alvorens daar eerst over gesproken te hebben. Ze is door het boek min of meer "gedwongen" haar eigen verleden onder de loep te nemen en mogelijk nu pas te verwerken. Het geen zij nu steeds bespreekbaar maakt gaat over mijn overleden vader waarvan zij al heel lang geleden gescheiden is. Dat maakt het weer voor mij moeilijk maar voor haar is het een verwerkingsproces die in gang gezet is. Eigenlijk wacht ik op het moment dat zij eens over zichzelf gaat praten. Wij hebben gemerkt dat zij dat op de één of andere manier (nog) niet kan.

Houtje, is geen probleem. Doseer bakjes gebruiken waar je voor één of twee boterhammen de strooibeleg indoet. Ieder z'n eigen bakje en het pak in gesloten kast, op den duur ist niet meer nodig worden ze echt wel wijzer. Als deze methode niet werkt, bij alle speciale gelegenheden in plaats van wat anders een pak strooisel als kado of zo geven. B.v. bij sinterklaasfeest i.p.v. een chocolade letter een pak strooisel, met pasen geen paasei maar pak strooisel enz. Gaat echt wel over hoor, is altijd beter dan al die andere rotsooi dat verkrijgbaar is.

Houtje, tja dat gebeurt er nou als je van dagen zit terug te lezen. Zo'n geintje heb ik dan niet door, ik was al perplex en zat te dubben zal ik, of zal ik het niet vragen? Maar ik heb me voorgenomen gewoon alles te vragen met het risico om op mijn ....te gaan. Hi,hi,hi...je hebt toch geantwoord!

Houtje, in elk geval heb jij nog een beetje van de zon kunnen genieten. Hoewel je jezelf wel als kinderoppas hebt opgeworpen (kom even niet op een ander woord). Mogelijk dat anderen dus bewust binnen bleven. Ik hoop dat je het wel gezellig hebt gehad. Ik zat vandaag wat terug te lezen en heb een vraagje (je hoeft overigens niet te antwoorden hoor als je niet wilt). Een paar dagen geleden hadden jullie het over kinderen en schreef je; zeven kinderen tussen de oudste en jongste gingen verder gewoon goed hoor. Heb jij dan negen kinderen??? of sla ik de plank geheel mis?

Corinne, waarom loop je verkeert vandaag?

Anjo, je bent lekker op dreef zeg, wat een energie vandaag. SW, genieten van het weer het geeft een wisselwerking hier op het forum. Ik geniet van alle berichtjes hoe klein ook dat het lekker met je gaat. Tja, flauwe mopjes, wie heeft er nu zin met dit weer om te denken aan z'n psych of dokter? Maar wat blijft is; lachen is gezond!

Net terug van bezoekje aan mijn moeder. De wandeltocht is een autorit geworden van 10min heen en 10min terug, mijn man had er niet zo'n zin in. Mijn moeder erg op dreef in haar praatstoel. Ze heeft sinds ik haar een boek heb gegeven om in te vullen (allemaal vragen over vroeger), de gewoonte opgepakt als ik er ben om gedoseerd shokerende onthullingen te doen over vroeger. Ik laat het haar niet merken, maar het slaat op me in als een bom. Thuisgekomen, je raad het al. De gremlins staan mij bij de deur al te verwelkomen. Een goede gewoonte dus om altijd eerst die pc aan te zetten en een stukje te lezen. 's Middags mag daar even chocola bij, is nu inmiddels bijna een tablet, maar het helpt. Jullie "paar"berichtjes die ik dan lees zijn ongelooflijk belangrijk ineens. Woorden als: groot kado, gevoel van eigenwaarde, trots enz. worden ineens héél groot. Hoezo gremlins, ze zijn al weer verdwenen.