Lucide

Gelukkig....Het forum bestaat nog

Ik wilde even laten weten dat hier alles oké is.
Ik zit inmiddels op 8 maanden en 9 dagen clean en daar ben ik trots op.
Nog steeds 3 NA meetings in de week, iedere dag contact met fellows en mijn sponsor, stappenwerk schrijven, bidden, mediteren, aan het eind van de dag een inventaris opmaken van de dag. Kortom, ik heb me volledig gestort op het 12 stappen-programma en ik ga daar goed op.
Ik werk nog steeds niet volledig en ga samen met mijn partner nog naar relatietherapie (die zijn vruchten duidelijk afwerpt).
 
Ik voel me beter, minder depressief. Ik kan weer genieten van kleine dingen en de band met mijn zoontje is misschien wel het allermooiste dat zich heeft ontwikkelt. 
 
Ik ben er nog niet maar ik heb vertrouwen dat het dag voor dag iets beter wordt.

De kerstdagen heb ik voornamelijk slapend doorgebracht.
De dag voor kerst werd ik overvallen door een iets (??) waardoor ik vrij hoge koorts had, het ijs- en ijskoud had,
de hele dag enorme slaap en misselijk..
Pas de zondag na kerst voor het eerst weer echt op, en een beetje gegeten.
Nadeel is dat ik in een dag of drie ruim vijf kilo ben kwijtgeraakt (kan ik niet echt missen), maar
een groot voordeel is dat ik ook zo'n drie dagen niet gerookt had.
 
Nu was ik al weer een tijdje van plan om een stoppen-met-roken-poging te doen, maar tja...
Eergisteren had ik voor het eerst weer zin in een sigaretje, maar ineens is er iets te verliezen, nl. die drie rookvrije dagen die 
ik zomaar kado had gekregen, waar ik geen moeite voor heb hoeven doen.
Alleen al dat in de schoot geworpen voordeeltje is voor mij genoeg om een half uurtje geleden zomaar
langs de sigarettenbalie te lopen zónder sigaretten te kopen en zónder het gevoel dat ik mezelf ergens tekort doe.
 
Ik heb me, voor zover ik weet, nog nooit zo zeker van mezelf gevoeld in de eerste dagen van niet-roken..
Heb zelfs het bedrag van automatisch sparen net maar wat opgeschroefd.

Lucide , fijn man!
 
nu fietsen met maatje
de zon schijnt
het leven is goed

Goedemorgen allemaal,
 
Al flink wat boodschappen gedaan.
Want 1 januari weer Weight Watcher dieet.
Boek heb ik al 15 jaar, met een heel menu voor de hele dag.
Ook heel gezond, met veel groenten en fruit.
Heb ik nu nog 2 dagen om me lekker vol te eten met hele foute dingen.
(Hoe gestoord kun je zijn?    )
 
Jane,
Vannacht een beetje aan het tobben geslagen dan?
Nou, maar even lekker uitwaaien met maatje dan he.
Inderdaad heerlijk weer momenteel,
 
Bollie,
Wat naar, dat wachten op uitslagen.
Onzekerheid is vaak nog erger, dan het maar weten.
Duim voor je hoor, voor de goede afloop
Fijn, trouwens, dat er even goed naar gekeken wordt.
 
Lucide,
harstikke leuk, om je weer te lezen,
Zeker met zulke goede berichten
Dus jij gaat met opgeheven hoofd, 2016 in
Goed man, want je vecht voor je eigen geluk nu, en zoals je zelf al zegt, dat werpt nu zijn vruchten af ! 

Hé Lucide.. Fijn om te lezen dat jij óók nog bestaat! En Hoe!!

Ik wilde even laten weten dat hier alles oké is.
Ik zit inmiddels op 8 maanden en 9 dagen clean en daar ben ik trots op.
Nog steeds 3 NA meetings in de week, iedere dag contact met fellows en mijn sponsor, stappenwerk schrijven, bidden, mediteren, aan het eind van de dag een inventaris opmaken van de dag. Kortom, ik heb me volledig gestort op het 12 stappen-programma en ik ga daar goed op.
Ik werk nog steeds niet volledig en ga samen met mijn partner nog naar relatietherapie (die zijn vruchten duidelijk afwerpt).
 
Ik voel me beter, minder depressief. Ik kan weer genieten van kleine dingen en de band met mijn zoontje is misschien wel het allermooiste dat zich heeft ontwikkelt. 
 
Ik ben er nog niet maar ik heb vertrouwen dat het dag voor dag iets beter wordt.

Waar zou je ook willen komen, Lucide? Je gaat goed zo, ik herken me helemaal in jouw lijn van aanpak.
We streven niet naar volmaaktheid, maar naar gestage groei.
Fijn je zo te lezen!

Ik wilde even laten weten dat hier alles oké is.
Ik zit inmiddels op 8 maanden en 9 dagen clean en daar ben ik trots op.
Nog steeds 3 NA meetings in de week, iedere dag contact met fellows en mijn sponsor, stappenwerk schrijven, bidden, mediteren, aan het eind van de dag een inventaris opmaken van de dag. Kortom, ik heb me volledig gestort op het 12 stappen-programma en ik ga daar goed op.
Ik werk nog steeds niet volledig en ga samen met mijn partner nog naar relatietherapie (die zijn vruchten duidelijk afwerpt).
 
Ik voel me beter, minder depressief. Ik kan weer genieten van kleine dingen en de band met mijn zoontje is misschien wel het allermooiste dat zich heeft ontwikkelt. 
 
Ik ben er nog niet maar ik heb vertrouwen dat het dag voor dag iets beter wordt.

Ik wilde even laten weten dat hier alles oké is.
Ik zit inmiddels op 8 maanden en 9 dagen clean en daar ben ik trots op.
Nog steeds 3 NA meetings in de week, iedere dag contact met fellows en mijn sponsor, stappenwerk schrijven, bidden, mediteren, aan het eind van de dag een inventaris opmaken van de dag. Kortom, ik heb me volledig gestort op het 12 stappen-programma en ik ga daar goed op.
Ik werk nog steeds niet volledig en ga samen met mijn partner nog naar relatietherapie (die zijn vruchten duidelijk afwerpt).
 
Ik voel me beter, minder depressief. Ik kan weer genieten van kleine dingen en de band met mijn zoontje is misschien wel het allermooiste dat zich heeft ontwikkelt. 
 
Ik ben er nog niet maar ik heb vertrouwen dat het dag voor dag iets beter wordt.

Goedemorgen lieve frummers,
toch maar weer eens kijken of het forum nog bestaat. Gelukkig wel, zie ik!
Ik heb niet terug gelezen maar had wel van iemand het nieuws over Kaboutertje gehoord. Onvoorstelbaar! Ik ben blij dat ik haar nog heb mogen ontmoeten op de meeting in Nunspeet.
Verder wilde ik toch even laten weten dat ik oke ben. Gisteren heb ik kunnen vieren dat ik 6 maanden clean ben. Daar ben ik trots op maar ik besef me maar al te goed dat ik dat voor een deel aan jullie en mijn fellows bij NA te danken heb. Alleen was dat nooit gelukt.
Bedankt voor jullie aandeel daarin!
Langzaam aan word ik sterker in mijn herstel en begin ik dingen anders aan te pakken.
Laatst had ik bijna een terugval en is het me voor het eerst gelukt om daar doorheen te komen met behulp van anderen. Bellen vond ik altijd lastig maar het is me nu gelukt om fellows te bellen op een moeilijk moment.
Mijn keuze om het forum voorlopig even achter me te laten heeft goed uitgepakt. Het lukt me nu om me te focussen op het 12 stappen programma en mijn NA meetings. Dit bevalt heel erg goed.
Mijn relatie loopt redelijk. We groeien samen en komen dichter bij elkaar. Mede door de relatietherapie maar ook omdat zij naar AL ANON meetings gaat. We zijn laatst ook samen naar een AA conventie geweest en daar hebben we allebei een kijkje in elkaars keuken kunnen nemen wat meetings betreft. Heel bijzonder om te zien hoe een meeting van de ander er aan toe gaat.
Qua werk kwakkel ik nog een beetje. Zodra ik merk dat mijn herstel in gevaar komt doe ik een stapje terug. Dat is vervelend maar ook verstandig als ik wil slagen in mijn aanpak.
Nou, dat was het wel zo’n beetje. Hoop dat het jullie goed gaat.
Veel liefs
Lucide.
p.s. Kaboutertje, rust zacht...

Zolang er niets geks gebeurt ben ik er tegen 11 uur ook!
Tot morgen ;-)

Zolang er niets geks gebeurt ben ik er tegen 11 uur ook!
Tot morgen ;-)

wijs besluit Lucide
beter prioriteiten stellen
en dingen goed doen
dan alles half.
Misschien een updateje na die 2 maanden?
ga goed!

fantastisch Lucide!
Heel veel succes en altijd terug welkom!

Lucide,
Ik lees een zeer weloverwogen beslissing en ik wens je echt het allerbeste toe samen met je gezinnetje.
Jij komt er wel en daar mag je best trots op zijn.
Tot de 20e

Heb mijn avatar eens aangepast. Mijn naam Erik komt van Erik of het kleine insectenboek van Godfried Bomans. Dit las mijn moeder toen ze zwanger was van me en zo is mijn naam ontstaan. Bomans was een kennis van mijn opa en oma hij kwam wel eens op bezoek, zij woonde ook in omgeving van Bloemendaal. In Bloemendaal is in mijn geboortejaar een beeld onthuld in het Thijsse's Hof, Erik op de vlinder. Als kind hier vaak geweest met mijn opa en ouders en met name het beeld van mijn naamgenoot bezocht.
 
Ben ook bewuster bezig met hoe mijn kinderjaren met gevormd hebben tot wie ik nu ben. Mijn opa, mijn vader en ik staan daar centraal in. Vond wel een heel toepasselijk citaat van Bomans over vaders.
 
 
Het is opmerkelijk dat Godfried dit schrijft. Hij had een slechte relatie met zijn vader omdat hij zijn vader diep teleurgesteld had door schrijver te worden. Toch ziet Godfried in zijn vader een gekwetst mens. Gekwetst in de relatie met zijn eigen vader (Godfrieds opa).
 
Wat ik nog steeds zo mooi vind aan Erik of het kleine insectenboek is dat een volwassen man als Godfried Bomans zo de speelse wereld van het kind (zijn innerlijk kind?) kan binnenstappen. Zo via het boek, de tuin in en de wonderlijke avonturen op miniatuur schaal, zo in de belevingswereld van een kind, maar tegelijk vol met relaties naar de volwassen wereld. Het spelende behoud ik graag in mezelf en luisteren naar verlangen en behoeften van mijn innerlijk kind probeer ik. Probeer die behoeften aan mezelf te geven. Was een eyeopener dat je dat direct aan jezelf kan geven en dat dit werkt.
 
En een vlinder heeft natuurlijk ook een symboliek die past bij Adb. Vlinders staan voor het transformatie proces, uit een rups komt een mooie vlinder.
 
Mijn manderijn die zichzelf optilt en doorgaat vind ik niet zo passend bij hoe ik me nu voel. Dat voelt als doorzetten terwijl je je rot voelt feitelijk. En zo rot voel ik me helemaal niet
 
Tijdje zweven op een vlinder.....kijken hoe dat voelt.

Dag frummers,
ik ga sinds ik gestopt ben met gebruiken trouw 2 keer in de week naar een NA meeting. Misschien niet voor iedereen de manier maar mij past het heel goed.
Ik ben nu ruim 4 maanden verder maar ben nog steeds niet actief bezig geweest met het stappenwerk. Ik lees er wel over, ik luister naar de ervaringen en sommige punten pas ik toch al wel toe in mijn dagelijks leven.
Er eens echt voor gaan zitten stel ik echter steeds uit. Het zit me niet heel erg dwars omdat ik weet dat ik ook nu veel vooruitgang boek.
Één ding zat me echter niet lekker. Ik heb zoveel mensen gekwets, voorgelogen en besodemieterd. Als ik met de stappen bezig zou gaan, zou ik met stap 9 proberen om het met die mensen goed te maken.
Maar ik ben nog lang niet bij stap 9. En ik vind het ook maar eng.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik het goedmaken steeds heb uitgesteld. Zo van; Dat komt wel als ik bij stap 9 ben...
Ondertussen zijn er mensen die heel dichtbij me staan, heel veel voor ons doen in deze moeilijke tijd en waar we bijna dagelijks contact mee hebben. Ik ben daar zo dankbaar voor. Zeker na alles wat ik ze geflikt heb.
Gisteren heb ik besloten dat het uitstellen afgelopen moet zijn. Mensen hebben het verdiend om oprechte excuses van me te krijgen. Mijn uitstelgedrag mag niet meer ten koste gaan van mijn dierbaren.
Gisteren heb ik een langslepend conflict met mijn ouders uitgesproken en uitgebreide dankbaarheid en excuses uitgesproken naar een bevriend stel wat altijd voor ons klaar staat.
Pittige gesprekken, moeilijke stappen maar o zo'n opluchting. Hele fijne reacties, een last van mijn schouders en een kans om nu serieus een nieuw start te maken met deze belangrijke mensen in mijn leven.
Fijn!

Erik,
leuk om te lezen. Wij zijn toevallig vanmiddag door de modder en het gras wezen lopen bij het blotevoetenpad in Twello.
Met blote voeten door modder van 20 centimeter diep is een heel apart gevoel ;-)
We gingen vooral voor onze kleine maar die vond het maar raar allemaal, en een beetje wennen geloof ik..

Erik,
leuk om te lezen. Wij zijn toevallig vanmiddag door de modder en het gras wezen lopen bij het blotevoetenpad in Twello.
Met blote voeten door modder van 20 centimeter diep is een heel apart gevoel ;-)
We gingen vooral voor onze kleine maar die vond het maar raar allemaal, en een beetje wennen geloof ik..

Lucide, vaker als ik je lees denk ik geen woorden maar daden. Je hebt in mijn ogen iets heel constructiefs over je. Niet blijven hangen in nadenken over maar doen. Ik las laatst elders over het woord courage, het franse woord voor dapper. Daar zit niet voor niets cour in wat hart betekent. Toch iets doen wat heel moeilijk is omdat je in je hart voelt dat het moet, die mensen, die relaties het waard zijn. Fijn dat ik via dit forum kan leren van dit soort mooie voorbeelden.

Dag frummers,
ik ga sinds ik gestopt ben met gebruiken trouw 2 keer in de week naar een NA meeting. Misschien niet voor iedereen de manier maar mij past het heel goed.
Ik ben nu ruim 4 maanden verder maar ben nog steeds niet actief bezig geweest met het stappenwerk. Ik lees er wel over, ik luister naar de ervaringen en sommige punten pas ik toch al wel toe in mijn dagelijks leven.
Er eens echt voor gaan zitten stel ik echter steeds uit. Het zit me niet heel erg dwars omdat ik weet dat ik ook nu veel vooruitgang boek.
Één ding zat me echter niet lekker. Ik heb zoveel mensen gekwets, voorgelogen en besodemieterd. Als ik met de stappen bezig zou gaan, zou ik met stap 9 proberen om het met die mensen goed te maken.
Maar ik ben nog lang niet bij stap 9. En ik vind het ook maar eng.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik het goedmaken steeds heb uitgesteld. Zo van; Dat komt wel als ik bij stap 9 ben...
Ondertussen zijn er mensen die heel dichtbij me staan, heel veel voor ons doen in deze moeilijke tijd en waar we bijna dagelijks contact mee hebben. Ik ben daar zo dankbaar voor. Zeker na alles wat ik ze geflikt heb.
Gisteren heb ik besloten dat het uitstellen afgelopen moet zijn. Mensen hebben het verdiend om oprechte excuses van me te krijgen. Mijn uitstelgedrag mag niet meer ten koste gaan van mijn dierbaren.
Gisteren heb ik een langslepend conflict met mijn ouders uitgesproken en uitgebreide dankbaarheid en excuses uitgesproken naar een bevriend stel wat altijd voor ons klaar staat.
Pittige gesprekken, moeilijke stappen maar o zo'n opluchting. Hele fijne reacties, een last van mijn schouders en een kans om nu serieus een nieuw start te maken met deze belangrijke mensen in mijn leven.
Fijn!

Dag frummers,
ik ga sinds ik gestopt ben met gebruiken trouw 2 keer in de week naar een NA meeting. Misschien niet voor iedereen de manier maar mij past het heel goed.
Ik ben nu ruim 4 maanden verder maar ben nog steeds niet actief bezig geweest met het stappenwerk. Ik lees er wel over, ik luister naar de ervaringen en sommige punten pas ik toch al wel toe in mijn dagelijks leven.
Er eens echt voor gaan zitten stel ik echter steeds uit. Het zit me niet heel erg dwars omdat ik weet dat ik ook nu veel vooruitgang boek.
Één ding zat me echter niet lekker. Ik heb zoveel mensen gekwets, voorgelogen en besodemieterd. Als ik met de stappen bezig zou gaan, zou ik met stap 9 proberen om het met die mensen goed te maken.
Maar ik ben nog lang niet bij stap 9. En ik vind het ook maar eng.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik het goedmaken steeds heb uitgesteld. Zo van; Dat komt wel als ik bij stap 9 ben...
Ondertussen zijn er mensen die heel dichtbij me staan, heel veel voor ons doen in deze moeilijke tijd en waar we bijna dagelijks contact mee hebben. Ik ben daar zo dankbaar voor. Zeker na alles wat ik ze geflikt heb.
Gisteren heb ik besloten dat het uitstellen afgelopen moet zijn. Mensen hebben het verdiend om oprechte excuses van me te krijgen. Mijn uitstelgedrag mag niet meer ten koste gaan van mijn dierbaren.
Gisteren heb ik een langslepend conflict met mijn ouders uitgesproken en uitgebreide dankbaarheid en excuses uitgesproken naar een bevriend stel wat altijd voor ons klaar staat.
Pittige gesprekken, moeilijke stappen maar o zo'n opluchting. Hele fijne reacties, een last van mijn schouders en een kans om nu serieus een nieuw start te maken met deze belangrijke mensen in mijn leven.
Fijn!

Dag frummers,
ik ga sinds ik gestopt ben met gebruiken trouw 2 keer in de week naar een NA meeting. Misschien niet voor iedereen de manier maar mij past het heel goed.
Ik ben nu ruim 4 maanden verder maar ben nog steeds niet actief bezig geweest met het stappenwerk. Ik lees er wel over, ik luister naar de ervaringen en sommige punten pas ik toch al wel toe in mijn dagelijks leven.
Er eens echt voor gaan zitten stel ik echter steeds uit. Het zit me niet heel erg dwars omdat ik weet dat ik ook nu veel vooruitgang boek.
Één ding zat me echter niet lekker. Ik heb zoveel mensen gekwets, voorgelogen en besodemieterd. Als ik met de stappen bezig zou gaan, zou ik met stap 9 proberen om het met die mensen goed te maken.
Maar ik ben nog lang niet bij stap 9. En ik vind het ook maar eng.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik het goedmaken steeds heb uitgesteld. Zo van; Dat komt wel als ik bij stap 9 ben...
Ondertussen zijn er mensen die heel dichtbij me staan, heel veel voor ons doen in deze moeilijke tijd en waar we bijna dagelijks contact mee hebben. Ik ben daar zo dankbaar voor. Zeker na alles wat ik ze geflikt heb.
Gisteren heb ik besloten dat het uitstellen afgelopen moet zijn. Mensen hebben het verdiend om oprechte excuses van me te krijgen. Mijn uitstelgedrag mag niet meer ten koste gaan van mijn dierbaren.
Gisteren heb ik een langslepend conflict met mijn ouders uitgesproken en uitgebreide dankbaarheid en excuses uitgesproken naar een bevriend stel wat altijd voor ons klaar staat.
Pittige gesprekken, moeilijke stappen maar o zo'n opluchting. Hele fijne reacties, een last van mijn schouders en een kans om nu serieus een nieuw start te maken met deze belangrijke mensen in mijn leven.
Fijn!

Dag frummers,
ik ga sinds ik gestopt ben met gebruiken trouw 2 keer in de week naar een NA meeting. Misschien niet voor iedereen de manier maar mij past het heel goed.
Ik ben nu ruim 4 maanden verder maar ben nog steeds niet actief bezig geweest met het stappenwerk. Ik lees er wel over, ik luister naar de ervaringen en sommige punten pas ik toch al wel toe in mijn dagelijks leven.
Er eens echt voor gaan zitten stel ik echter steeds uit. Het zit me niet heel erg dwars omdat ik weet dat ik ook nu veel vooruitgang boek.
Één ding zat me echter niet lekker. Ik heb zoveel mensen gekwets, voorgelogen en besodemieterd. Als ik met de stappen bezig zou gaan, zou ik met stap 9 proberen om het met die mensen goed te maken.
Maar ik ben nog lang niet bij stap 9. En ik vind het ook maar eng.
Dit heeft ervoor gezorgd dat ik het goedmaken steeds heb uitgesteld. Zo van; Dat komt wel als ik bij stap 9 ben...
Ondertussen zijn er mensen die heel dichtbij me staan, heel veel voor ons doen in deze moeilijke tijd en waar we bijna dagelijks contact mee hebben. Ik ben daar zo dankbaar voor. Zeker na alles wat ik ze geflikt heb.
Gisteren heb ik besloten dat het uitstellen afgelopen moet zijn. Mensen hebben het verdiend om oprechte excuses van me te krijgen. Mijn uitstelgedrag mag niet meer ten koste gaan van mijn dierbaren.
Gisteren heb ik een langslepend conflict met mijn ouders uitgesproken en uitgebreide dankbaarheid en excuses uitgesproken naar een bevriend stel wat altijd voor ons klaar staat.
Pittige gesprekken, moeilijke stappen maar o zo'n opluchting. Hele fijne reacties, een last van mijn schouders en een kans om nu serieus een nieuw start te maken met deze belangrijke mensen in mijn leven.
Fijn!