Roberto

Ik probeer nu mijn alcoholgebruik drastisch te minderen met het doel: stoppen. Die 10 mg maak ik mij nu niet zo druk over. In ieder geval de dosis niet verhogen. Die medicatie is een herhalingsrecept van mijn huisarts. De maximale dosis die een arts mag voorschrijven is 100 mg per dag. Gisteren heb ik nog 3 halve liters bier gedronken, de vierde na een slok laten staan. Ik heb last van mijn maag, drinken is eigenlijk levens gevaarlijk. Koken en gaan eten helpt wel tegen de trek.

Alcoholverslaving moet je niet onderschatten, is heel hardnekkig. Dagelijks op dit forum kijken, lezen, schrijven kan wel ondersteunend werken. ik ben net weer sinds twee dagen terug op dit forum, begon weer uit de hand te lopen.

En wat nu te doen denk ik nu.

Ja, Bor, dat was ook de bedoeling en was ook gelukt. Alleen ben ik toch weer langzaamaan begonnen met drinken. Toen een tweede keer noodgedwongen gestopt vanwege een ziekenhuisopname vorig jaar mei. Dat heb ik een aantal maanden vol gehouden. Op mijn verzoek heeft mijn huisarts toen pillen van 5 mg voorgeschreven, waarvan ik er 2 tegelijk slik 's morgens. Dat was met de bedoeling om te kunnen halveren en later stoppen. Ik ben op die 10 mg blijven hangen, slik soms 5, soms 15. Ik sta niet onder begeleiding van een arts, mijn huisarts doet dat niet.

Ik ben al eerder met behulp van chlooriazepoxide gestopt, ging vrij goed. Begonnen met 3 x 25 mg per dag. Ben wel blijven hangen op 10 mg per dag. Gisteren 30 mg geslikt. Dat vind ik eigenlijk niet goed. Zonet 5 mg. Ik heb pillen van 5 mg.

Gisteren de eerste stap genomen (met een fles sherry en wat pilsjes op). Het was een heftige dag vandaag, met gelukkig nieuw opgedane inzichten via dit forum. Ik had mij voorgenomen om vandaag niet gelijk te stoppen, maar voorzichtig af te bouwen. Er stond nog een aangebroken blikje bier, gisteren slechts een slok van genomen. En een bodempje sherry. Die heb ik vandaag zolang mogelijk laten staan. Als vrijwilliger 'help' ik een aantal mensen. Dat helpen, zonder verantwoordelijkheid over te nemen, is mij vandaag gelukt. Daarbij gaat het om een zeer ernstige situatie, niet om alledaagse burenhulp. Ik kon het niet laten om bij een ander te controleren hoe het er mee staat. Klonk ook zeer verontrustend. Soms kom ik in gewetensnood. Moet ik ingrijpen, of niet? ps mijn voornemen was om 3 halve liters bier te kopen, zijn er 4 geworden. Ik koop altijd 1 meer dan ik voorgenomen had. Voor de zekerheid...

Smart, alcohol ontspant even, maar geeft tegelijkertijd weer stress. Als ik niet drink voel ik mij beter. Mijn plan is nu om (weer) te stoppen. Ben bang om dat in een keer te doen, van de ene dag op de andere. Morgen stoppen werkt niet, want morgen komt nooit.

Gerrit, op een bepaalde manier herken ik dit wel. Vandaag 'moet' ik eigenlijk iets doen voor iemand, maar raak nu helemaal in de stress. Ik heb al wat lichamelijke klachten (ontwenningsverschijnselen?), maar die worden nu erger. Ik heb mij nu voorgenomen dat ik eerst wacht tot deze man mij belt. In plaats van zijn verantwoordelijkheid over te nemen.

Wat was jouw verklaring dan, MijnGerrit?

Anderen helpen was tot nu toe voor mij een onbekende valkuil. Weer wat wijzer geworden.

Op dit moment gewoon schrijven op dit forum, dat is de eerste stap.

Geen hulp geven aan anderen in die zin dat ik hun verantwoordelijkheid overneem. Dat is best lastig.

Afgelopen jaar ben ik voornamelijk bezig geweest met het helpen van andere mensen. ik merk dat dat eigenlijk ten koste van mijzelf gaat. Ik heb de neiging om mij verantwoordelijk te voelen. In plaats van de verantwoordelijkheid daar te laten waar die hoort: bij hun. Dat probeer ik nu te doen.

De vicieuze cirkel doorbreken kan alleen maar door de alcohol te laten staan, zo ver ben ik allang. De vraag is hoe? En eigenlijk niet eens hoe? Ik zoek naar 'iets' wat mij daar in ondersteund: schop onder je k... De eerste keer heb ik de cirkel zelf doorbroken door een paar dagen in retraite te gaan, weg uit mijn omgeving. Met behulp van chloordiazepoxide tegen ontwenningsverschijnselen. Ook zo snel mogelijk de dosis weer omlaag gebracht, van 75 mg naar 10 mg per dag. Dat was redelijk gelukt, toch een terugval. De tweede keer was noodgedwongen, vanwege een onverwachte ziekenhuisopname. Daar heb ik zelfs een delirium gehad, omdat ik van het ene moment op het andere niet meer kon roken, drinken en ik slik ook nog benzo's in een lage dosis.

Ik doe geen dingen die niet bij mijn 'werkelijke aard' horen. Ik neem mij zelf heel serieus. Daar zit het niet in.

Ja, ik ben grenzeloos, omdat ik de spanning / stress niet herken. Alcohol is voor mij stressreductie, maar geeft ook weer stress. Zo kom je dan in een vicieuze cirkel terecht.

Spanning stapelen bedoel je?

Het gaat allemaal met vallen en opstaan. Zit nu in een behoorlijke terugval. Gaat heel sluipend. De laatste keer op dit forum was ik smoor bezopen, durf het niet na te lezen. Mijn grootste probleem is dat ik spanning niet goed herken. Heel langzaam aan wordt het dan teveel.

Hoi Smart, Om een lang verhaal kort te houden: slecht.

Toch maar weer eens kijken vandaag. En wat nu te doen?

Ik heb voor vandaag mijn keus gemaakt.

Kastanje, Dat klopt helemaal.

Erik, Ik zie dit regelmatig gebeuren, ik bedoel niet mijzelf.

Kaboutertje, Wat ik niet leuk vind is dat je voor andere mensen hun eventuele reactie beantwoord / interpreteert.

Fruitvlieg, Het woord 'jeuk' heb ik niet opgevat als zin in drank. Maar als lichamelijke klacht, mogelijk veroorzaakt door neuropathie.