Yogajuf

Gipsy, supergoed dat je aan het nadenken bent over je stopdoelen. Wat je misschien kan helpen is om een soort "hoger doel" voor jezelf te stellen, een doel waar je volmondig JA tegen kan zeggen, voor de rest van je leven zelfs. Een soort van richtlijn op je levenspad, waar je al je andere doelen aan vast kunt knopen. Je kunt denken aan zoiets als "zelfliefde", of "balans", of "vrij zijn", of "gezond zijn", of "respect"… iets dat te maken heeft met jouw belangrijkste waarden en verlangens. Als dat hogere doel in gevaar komt, weet je dat je in de gevarenzone zit met je andere doelen.

Hummer, 'meditatie' is niets anders dan aandachtig 'zijn': observeren wat er in en om je heen gebeurt zonder te oordelen. Natuurlijk heb je daar geen yoga voor nodig. Maar volgens mij heb je dat zelf ook al ervaren...

Even bijgelezen voordat ik mijn ogen sluit. @ Spud: ja, dat ervaar ik ook. Soms, als het gebeurt, niet altijd, maar in wezen: ja. En ja, lijkt me leuk om over te kletsen. @ fruit: okido @ erik: de visie die ik verkondigde is de mijne, maar aan stofferis heb ik het kader van de verslavingszorg ontleend. Fruit weet dit want hij kent het boek waar ik me door liet inspireren, De grote verdoving

Leuk Blondie! Zal je heel goed staan denk ik.

Jazeker, Spud. Ik ben zelf op het non-duale paadje gekomen dankzij Jan Geurtz onder anderen, maar Knibbe's boek staat nog op mijn te-lezenlijstje.

Tja Fruit, ik respecteer je mening uiteraard en ik wil zeker niet in een ja-neediscussie belanden, maar aangezien ik hier zo sterk over voel geef ik toch mijn feedback. Ik geloof oprecht niet dat iemand er moedwillig voor kiest om als 'gebruikende alcoholist' door het leven te gaan. Misschien zegt of dénkt iemand dat hij ervoor kiest, maar dan is het mijns inziens om af te zijn van de vreselijke schuld- en schaamtegevoelens waar hij mee kampt. Of omdat hij gewoon niet gelóóft of wéét dat het anders kan. Daarbij komt dat motivatie en wilskracht en het aanpakken van de verslaving alleen vaak niet voldoende zijn. Het lukt ook zeer gemotiveerde verslaafden vaker niet dan wel om tot duurzame positieve resultaten te komen. Wie zegt dat die handvatten die worden aangereikt de juiste zijn? Ik heb niet zo'n hoge pet op van de reguliere verslavingszorg in Nederland. Er komt uit verschillende richtingen een oproep voor een alternatieve aanpak van verslavingen, alternatief aan de evidence-based behandelprotocollen met voornamelijk cognitieve gedragstherapie waarin het verslavingsgedrag en het middel centraal staan. Die hebben vaak kortdurende resultaten. Een oproep dus voor een perspectief waarbij de werkelijke gevoelens, behoeften en verlangens van de mens centraal staan en niet het middel. Een aanpak van het geheel waarbij we niet alleen kijken naar wat we doen en hoe we het doen, maar ook naar wie wij zijn en wat we van daaruit willen. Binnen dit perspectief houden hulpverleners zich niet bezig met het controleren of beheersen van problemen bij hun cliënt of patiënt, maar begeleiden zij hem op een weg van zelfontdekking. Ja, Stofferis… Je hebt zelf het zaadje geplant bij mij. Het punt is: ik denk dat hij groot gelijk heeft. Elke dag ben ik er weer meer van overtuigd. (En trouwens jowan had het over binge-drinken jongeren hè, maar mijn visie geldt voor iedereen met een alcoholprobleem).

Teleurstellend dat je dat zegt Jane My Lady vooral voor die arme kleine vogeltjes die zoo hard broeiden op hunne eieren...

Bedankt jowan want ik weet het nu zeker: ik ga een stichting oprichten ten behoeve van pro-bono, kwalitatief hoogwaardige ondersteuning vanuit een mensgericht, zingevings- en zelfontwikkelingsperspectief voor mensen met een middelenprobleem, mensen zoals jij en ik. Ooit... En de politieke en maatschappelijke lobby pak ik er ook bij; tegen stigmatisering en hypocriet beleid.

En dat onderscheid tussen 'probleemgebruikers' en 'verslaafden' is ook alleen maar tot stand gekomen door diezelfde behoefte aan stereotypering en ontmenselijking van de gebruiker en daarbij totaal niet houdbaar. Aantallen en frequenties zeggen zo weinig; een probleemgebruiker die 1 keer per week binget kan daaraan net zo goed verslaafd zijn als de alcoholafhankelijke kan vinden dat hij geen probleem heeft. En dan heb ik het nog niet over allerlei psychische en sociale stoornissen en trauma's die de oorzaak kunnen zijn van problematisch alcoholgebruik waarvoor de probleemdrinkers ook niet zelf verantwoordelijk zijn.

Zeker niet meebetalen! Op zo'n manier haal je alle verantwoordelijkheid weg bij een maatschappij die alcohol nog steeds als genotsmiddel ziet in plaats van de hard drug die het is, daaraan bakken met geld verdient, in volledig bewuste ontkenning van de gevolgen van dit beleid, de 'alcoholist' stereotypeert als 'de ander', geïnfecteerd door een soort zeldzaam virus, een zwak en willoos geval in plaats van het slachtoffer van een onmogelijke sociale paradox waarin "een beetje gebruiken" de norm is en iedereen net doet of dat normaal is, zo hoort en nodig is om te overleven in diezelfde zieke, bezit-, prestatie- en genotgerichte maatschappij. Zwaar hypocriet en schandalig zou ik het vinden. Zo, zei Yo

Stoeiende kinderen verstoorden met innig genoegen de nesten van dozijnen vogelparen en niet alleen vinken en meezen, maar ook de kloet en minder bekende soorten broeiden die zoomer tevergeefsch...

Oeps, sorry Loen, bloemist helemaal uitverkocht door bos voor Dribbel, nou ja, zo dan…?

Een heeeeele grote bos voor jou op je jaardag Dribbel!

Wel eerst even goed in het vet zetten hè Blondie, je schoenen dan. Hebben ze spekzolen? Of dropveters? Doehoei ik ga al....

Oei. Nou. Sterkte dan maar Blondie. En wel heel goed dat je bent gestopt met roken!

Blondie, het is half zeven 's ochtends!

Goeiemorgen allemaal Nog een paar dagen en dan is de zon terug.

Meditatie, Erik, in welke vorm dan ook Maar hé, ik wou je alleen maar van de illusie afhelpen dat roken het enige was dat je nog resteerde hè? Zie het vanuit dit positieve perspectief.

Murning allemaal, Lekker vol en intens weekend achter de rug en nu weer aan het werk. @erik: heb ergens gelezen dat je roken als je "laatste verslaving" ziet en dat het je daarom moeilijk(er) valt om op te geven, klopt dat? Ik denk niet dat roken je laatste verslaving is. Ik geloof dat je er nog veel en veel meer hebt - net als 99% van de mensen om je heen trouwens. Wat dacht je van 'denken' als verslaving? Met alle excessen die daarbij horen, zoals malen, piekeren, analyseren, sufdraaien… Het verslavingsmechanisme is hetzelfde: je denkt je problemen op te kunnen lossen met denken, maar al die malende gedachten dragen er alleen maar meer aan bij. Je kunt er niet mee kappen, hoe graag je ook zou willen, en het ergst is, je blijft je ermee identificeren. En dan zijn er nog tig andere gedragsverslavingen, over een paar jaar staan ze in de DSM, mark my words. Relaties, streven en presteren, sporten, werken, gezond leven, zorgen voor anderen, de wereld willen redden, dwangmatig lichtknopjes aan- en uitdrukken… Dus maak je geen zorgen, je houdt vast nog wel wat over om aan te werken

De vraag was of ze nog zou opstaan, het is haar weer gelukt hoor

Doet Yo het nog of doet ze het niet meer? That's the question...

Kweet niet meer waar ik het heb gelezen, maar 'sociale drinkers' schijnen helemaal niet te bestaan. Dus dat kan je ook nooit worden. De term 'sociaal drinker' wordt alleen door mensen met een alcoholprobleem gebruikt, iemand zonder alcoholprobleem zal zichzelf nooit zo noemen. De 'sociale drinker' bestaat dus alleen in het hoofd van de verslaafde, niet in het echte leven. Volg je hem? Was voor mij wel een eye-opener weer... x

Bolletje en Sowhat in de bloemetjes vandaag

Unstylish ben ik als ik de ganse dag in mijn joggingbroek rondsjok

Truste lieve mensen, tot morgen ⭐️