Skip

Dank je wel Gerrit voor je relativerende bericht. Was fijn dat je reageerde voelde ik me iets minder alleen zo midden in de nacht met mijn dilemma. Na een nachtje goed slapen zien mijn gedachten er weer wat minder hysterisch uit. De kalmte is weer ingetreden. Dank!!

Zo is dat! Wijfie! Maak er een mooie dag van ... En dat geldt dan weer voor iedereen.

Goed gedaan wijfie! Je hebt t vandaag weer gewonnen ! Slaap lekker

Ik baal echt! Na mijn late dienst kom ik thuis zitten mijn zoon en zijn vriend( beiden 17 ) met glazige oogjes lacherig op de bank. Ik rook bij binnenkomst direct de alcohol lucht. Hadden ze via een andere vriend een fles wodka gekregen en aan het drinken geslagen. Ik ben niet echt boos geworden omdat dat op dat moment toch geen zin heeft maar heb de fles afgepakt en ze naar huis en naar bed gestuurd. Je vindt het niet leuk he mam zei mijn zoon. En ging schijnbaar schuldbewust zijn bed in. Ik weet gewoon niet wat ik er van moet vinden. Ik wil dit niet!!! Maar als ik het verbied doen ze het stiekem. Ik heb al eerder ook de gevaren van drank en de verslavingsgevoeligheid die erfelijk kan zijn aangehaald. Ze zijn op een leeftijd dat ze het gewoon leuk vinden. Een of twee biertjes in t weekend alla maar daar blijft t niet bij. Mijn man is vaak weg ( minstens 2 weken per maand) en dus ik kan mijn zorgen wat lastiger delen. Mezelf kennende ga ik morgen met mijn zoon in gesprek met de intentie om met hem in kontakt te blijven. Maar o wat is dat lastig met een puber die vindt dat ik veel te veel overdrijf en mijn eigen verleden als uitgangspunt neem. Ze hebben grenzen nodig maar dat is voor hem dan juist weer een uitdaging om die te overschrijden Hoe kan ik de grenzen voor mijn zoon bewaken als ik daar voor mezelf jaren lang overheen ben gegaan. En ook: Wat heeft hij daar van mee gekregen?

Wat jammer suiker.. Werken ging niet helemaal zoals je had gehoopt? Vol houden he je bent zo goed op weg.

Doe je goed Hanneke . Je kan het leed van de wereld nooit dragen. Je eigen leed is meer dan genoeg Neem je rust en afstand !

Een week met je schoonouders in een huisje.... Dat is geen vakantie dat is topsport bedrijven. Sterkte en veel plezier.... " erger je niet verwonder je slechts" zeggen wij altijd.

Lekker zoet denk ik.. Mooie vrijdag voor iedereen

Dwars door de pijn heen is volgens mij de enige manier. Knap monster om dit aan te gaan zo helder als maar mogelijk. Een groot compliment waard!

Gaat goed met je Runner ! Mooi om te zien Dat we daar nu pas achter komen he dat het zo anders kan

Ik vind je reactie juist wel ergens op slaan Gerrit . Soms lijkt het alsof ouders hun kinderen mee willen laten lijden met hun eigen verdriet. En het verstandigste wat je kunt doen is afstand nemen zodat je zelf niet in modderpoel wordt getrokken. Sterkte spud... Laat jouw leven niet verzuren door de teleurstelling van je ouders En maak je sterk en wapen jezelf door juist niet toe te geven aan de verdoving Maak wat van je EIGEN leven

Ik lees : een laatste waarschuwing en iedereen is boos.. Rij ontzegging lees ik op een andere draad. Het zou zo maar kunnen dat het probleem al vele malen groter dan dat ik uit je voorgaande postings had gehaald. Misschien is het wat om zachtjes aan of wellicht hard op zoek te gaan naar begeleiding die bij jou past. Er zijn op de verschillende draadjes te lezen wat er mogelijk is. Van opname , medicatie, AA , internetbehandeling. Er is best veel in de aanbieding. Je voelt je vast heel alleen nu maar je hoeft het niet alleen te doen. Maar je moet wel IETS doen. Het gaat niet vanzelf Stappen ondernemen keuzes maken en er voor gaan! Veel Sterkte en blijf komen ⚓️

Hee J S welkom hier. Goed dat je er bent! Hoop dat je je hier net zo thuis voelt als ik. Hoe kom je er op.... Stoeptegel...?

Wimmelt wat een ellende Sterkte man Hoop dat je een beetje slapen kan straks

Gefeliciteerd. Mooi!!!!! Ik ben blij voor je. Even een stom voorbeeld: ik heb een inbouw keuken waar gister de koelkast is uitgehaald omdat hij niet meer werkte. Sinds hij er uit is heb ik dat deurtje waar hij achter zat in 24 uur tijd al minstens 15 keer open getrokken in de veronderstelling daar de koelkast te vinden. Een ingesleten automatisme is niet zomaar uit je systeem en ik denk dat ik m nog wel 15 keer open ga trekken. En als het eindelijk weer normaal is dat er achter het deurtje wel weer een koelkast zit gaat je geest daar ook weer een patroon van maken. Net alsof ie niet is weggeweest..... Mooi he dat het allemaal toch omkeerbaar is Lijkt het een beetje op wat je schrijft? Misschien niet helemaal maar moest er zomaar aan denken

Goed van je zeg!Rike ! een hele stap . Je schrijft dat de psycholoog eerst de onderliggende problematiek aan wil pakken. Meestal heeft het een met het ander te maken. Als ik kijk naar wanneer ik steeds steviger ben gaan drinken was dat na aanleiding van verdriet en feleurstelling. Het verwerken van die zaken kan pas beginnen als je helder jn het leven staat . Mijn manier was om de boel te verdoven zodat het er niet was....ik voelde lekker niks meer. Nu leer ik helder naar de dingen kijken en de gebeurtenissen te doorleven en te doorvoelen. Eerder ging het niet beter met mezelf Nooit meer drinken is ook erg lang. Dat vind ik zelf ook. Maar begin maar eens met 1 dag. Zo zijn we hier allemaal begonnen: eerst maar eens 1 En als je het een tijdje hebt uitgeprobeerd zal het steeds beter voelen en steeds beter in je leven voegen. Nu zou ik niet anders meer willen maar daar is een heel traject aan vooraf gegaan. Een ding weet ik zeker : een sociale drinker word ik nooit . Ik heb al bewezen dat ik dat niet kan. Dan maar een sociale niet- drinker. Misschien wel socialer

Bij vrienden en familie moet je even door de zure appel heen want zij zullen ongetwijfeld merken dat je niet drinkt. Maar de meeste mensen zal het niet opvallen. Hoewel het voor jezelf nog " heel wat " is ,gaan anderen gewoon door met feesten. De feesten worden anders voor jou. Waarschijnlijk ben je meer op zoek naar mooie gesprekken en ben je voor twaalven thuis want zegt een kennis van mij altijd: Na 12 uur wordt er niets zinnigs meer gezegd. Helemaal waar. Er is hier eens gezegd dat met veel drank de energie verandert en in die energie voel ik me niet thuis. Niet meer... Dat is wel eens anders geweest. Ik leefde er naar toe Ik leefde me uit En daarna was ik afgeleefd Nu LEEF ik gewoon en dat is eigenlijk wel zo fijn

Wat leuk Mary! Be proud...

Zwaarbeladen.... En dat is het! Als je wilt minderen lijkt stoppen zwaar en ik kan je vertellen dat het lastig kan zijn maar uiteindelijk wordt het vederlicht. En dat weet je pas als je het een tijdje hebt uitgeprobeerd. Dus tot die tijd is het zeker zwaarbeladen. Of het gaat je gewoon lukken om te minderen. Dat kan natuurlijk ook. Het schijnt een kleine groep te zijn die dat kan. Eerlijk gezegd weet ik niet precies wie het wel lukt op dit forum.

WEEKPACT 21-7-2014. Bol. Blondie Jane Monster MijnGerrit Paddy Skip En dat is 7

Respijtzorg heet het. Het is speciaal opgezet om de meestal zwaarbelaste mantelzorger de kans te geven om even bij te tanken. Een zorghotel is denk ik meer bedoeld als een soort nazorg na een opname. Maar dat weet ik niet helemaal zeker

Om nog even terug te kom op de nacht draad van gister. Er bestaan logeeradressen waar mensen kunnen verblijven om de mantelzorgers te ontlasten. Kijk maar eens bij "respijtzorg" Jen. ( en misschien ook anderen)

En Jozef? Hoe gaat t?

Hoe gaat t ? Ook in mijn situatie kreeg ik geen steun. Maar dat heeft me alleen maar strijdbaarder gemaakt. " hoezo gaat dat niet lukken ??? Ik dacht t wel ! " Hier snapt iedereen je dus kom maar vaak hier. Even lezen, schrijven, slikken, zuchten ( van verlichting of opluchting) klagen of trots zijn...Alles mag En ook als t nog niet helemaal gaat zoals je zelf zou willen kom dan ook. Het is niet erg . We zijn allemaal 12 keer op ons muiltje gegaan voordat het de 13e keer echt lukte. Door dat te delen voel je je wat minder eenzaam in de strijd Kom op hè Jane D.

Haha dat zeg je grappig. Het mij niet gelukt om te minderen. Ik wilde net als iedereen in mijn omgeving gezellig sociaal drinken maar ik werd toch elke keer ongezellig asociaal Na veel vieren en vijven ben ik gestopt een jaar geleden. En ik ben er ongelooflijk blij mee. Wat een verrijking van alles: Ik zie Ik hoor Ik voel Ik beleef Alles veel intenser. En dat is ook wel eens pijnlijk maar het weegt niet op tegen jarenlange verdoving. Dit forum houdt mij scherp. Ik heb veel aan de " oud gedienden " die de klappen van de zweep zeer goed kennen en mij in t zadel houden. De " nieuwelingen" houden mij bij de les en herinneren mij van waar ik vandaan kom. Helemaal skippen is voor mij de beste beslissing. En dat kan voor jou anders zijn. Ga goed!!