Skip

Ik hou wel van een beetje wedstrijd element of is de inschrijving op dinsdag gesloten? Zo goed Gerrit ? WEEKPACT 6-4-2014 Bol MijnGerrit Miranda Jane Mupke Monster Aicha Hanneke Rapilos Paddy Skip

Ook weer zo'n prachtig mooi traan pinkend moment vandaag, wat ik nooit meegemaakt zou hebben als ik de drank nog had gebruikt. Onze puberzoon van 16 normaal in gestrekte toestand op de bank liggend met zijn mobiel nu -rechtop en oprecht- geïnteresseerd hoe het voor mij is zo zonder drank: Wanneer kreeg je dat door dat je teveel dronk en wanneer besloot je dat het genoeg was geweest? En waarom heb je nu minder contact met vrienden? En ben je niet te veel gefixeerd op het stoppen geniet je nu nog wel? Nadat ik alle vragen naar eer en geweten en met een brok in mijn keel van ontroering had beantwoord zei hij: " ik vind dit veel interessanter dan dat jij aan mij vraagt hoe het op school was" En glimlachend fietste hij de straat uit op weg naar de voetbal.

Het gaat hier wel heel snel! Ik loop achter ......

Is toch grappig! Ik ben ook van het naïeve soort dat dit soort dingen kan vragen. Ik lach dan gewoon heel hard mee met de rest. Je leert er altijd van en.... Je hebt thuis weer wat te vertellen waar iedereen er dan nog een keer om kan lachen

Dat vind ik nou zo knap ! Dat je een uitglijer maakt, het durft te bekennen en dan weer opnieuw begint. Opeens ben ik me bewust dat ik daar zo bang voor was/ben en dat dat misschien de reden is dat ik me niet eerder durfde aan te melden op dit forum. Angst om op mijn snufferd te gaan. Dat is namelijk ook mij diverse keren overkomen maar toen had ik nog niet openlijk durven toe te geven dat wijn bij mij nogal hoog op mijn agenda stond. Verborgen agenda wel te verstaan. Dus niemand wist dat ik met mezelf een afspraak had dus kon ik ook de afspraak heel makkelijk weer cancelen. De enige die ik daar mee teleurstelde was mezelf.... Dat mijn eigenwaarde bij elke stoppoging steeds verder kelderde had ik niet in de gaten. Toen ik na een paar keer het stop en start traject had doorlopen was ik er blijkbaar wel klaar voor en voelde ik me krachtig genoeg om het te vertellen aan anderen. Dat dit niet altijd even positief werd ontvangen heeft me des te meer gestimuleerd om het vol te houden. Dus ik hoop zo dat dit forum jou het juiste steuntje in de rug geeft: Hierbij een spandoek : STEUNTJE VOOR LEUNTJE

Hee snoekie. Je bent toch al overgegaan tot actie?!!! Je bent gestopt !!! Dat is een enorme stap. En andere veranderingen komen vanzelf. De appel valt pas van de boom als hij rijp is. Echt!

En toch is het een heel krachtig gebaar om het glas weer terug te zetten.

Je hebt al een mijlpaal ! 1 maand toch? Ruim! Jezelf belonen helpt ook om vooruit te komen. Bossie rode rozen, nieuw behaatje, iets waar je blij van wordt. anders had je dat geld toch ook uitgegeven

En vandaag leuntje?

Goed zeg ! Dat is knap!

Nu het weer zulk lekker weer wordt moet ik opeens weer denken aan een tijd geleden op zo'n barbecue avond bij vrienden waar ik na een fles of twee kennelijk het plan had geopperd om de volgende dag een wandeling te maken met zijn allen. Toen de ochtend daarop de deurbel ging en ik open deed keek ik de 4 dames in trainingsbroek niets vermoedend aan? Huh??? Komen die doen? Er begon mij werkelijk niets te dagen... Wandelen dus. En probeer dan maar eens met een stalen gezicht en al je acteertalent te doen als of je er natuurlijk op had gerekend: Ik dacht al waar blijven jullie? .... Het was soms angstaanjagend om wakker te worden zonder herinnering aan de vorige avond. Flarden doemden op uit de mist maar dan wist ik nog niet of het gedroomd was of echt gebeurd. Soms vroeg ik mijn drankmaatje of ik nog iets geks had gedaan ... Alsof zij daar objectief over kon oordelen Compenseren was in die periode een werkwoord geworden: Extreem lief, extreem netjes, extreem attent in de hoop dat mijn gezin en vrienden mijn dronkentorren gedrag zo snel mogelijk zouden vergeten. Tot er weer een avond een zwart gat bleek. Soms durfde ik bijna niet over straat en meed ik iedereen uit angst dat ik moeilijke vragen kreeg die ik niet meer kon beantwoorden simpelweg door geheugenverlies Ik had tijdens een buurtfeestje de buurman van 60 tien jaar jonger geschat en hem gezegd dat hij echt de mooiste man uit de straat was. Enkele dagen later vertelde zijn vrouw dat hij zo blij was met het compliment en dat hij zijn midlife in een dag te boven was. Ik wist van niks.... En trouwens zonder drank en bij daglicht was die vleierij ook zwaar overdreven

Ik pink een klein traantje weg Dank jullie wel

Dit had ik toch veel eerder moeten doen. Wat deed ik daar toch in die kou? alleen..... Jullie zijn als een warme deken! Heeeeerlijk

Het is zeker hard werken. Het kost bergen energie. Goed slapen en goed eten! Deze periode is voor jou. Dit is superbelangrijk om door te zetten. Bedenk maar hoe lastig dit NU is en dat het over een tijdje steeds beter gaat: dit WIL je gewoon niet nog een keer mee maken Dat rottige gevoel dat je niet mee kunt doen met het vieren van een moment gaat ook over. Echt! Dat ene glas zou natuurlijk heerlijk zijn maar daar blijft het niet bij dat weten we als geen ander. Laat je niet verleiden tot die ene slok. Om valkuilen te voorkomen ging ik met de auto heen naar theater of sprak ik af dat ik zou rijden Of ik zorgde er voor dat ik na een receptie voor nog een afspraak waar ik zeker ook niet in de lorem aan mocht komen. In mijn tas zat een kurk die me er steeds weer aan herinnerde : dit niet meer. Elke week doe ik 25 euro in een potje want dat was toch wel de minimale besteding bij de slijter, supermarkt, Hema, de kaasboer. Jawel ik slingerde de hele stad door om mijn voorraad aan te vullen. Nou ja voorraad ... Ik had niet eens een voorraad. De voorraad was mijn dagconsumptie . Lekker hoor kruidenthee Je doet t goed!

Wat goed!!!!! En morgenochtend word je wakker en ben je nog steeds blij en ook nog eens trots op jezelf. Hoe fijn is dat !

Beste Jan1000, secretaris van het jaarpact. Je lijkt me nogal een betrouwbaar type. Hoe hou je dat vol elke dag weer de kas opmaken van deze vereniging? Het is nogal wat. Alles bij houden. Het voelt niet helemaal netjes maar ik vraag het toch. Zou ik er ook tussen mogen? Het is een soort voordringen ik weet het. Ik heb t wel al zo'n beetje uitgelegd in het voorsteldraadje. Dus misschien heb je na het lezen daarvan een beetje clementie met me? Dank je wel! ( er van uitgaande dat mijn smekende toon toch invloed heeft) Gestopt op 16-6-2013

Ik heb me voorgenomen om mijn drinkende partner niets te verwijten. Ook al vind ik het moeilijk en snuffel ik wel eens aan zijn glas. Het is mijn leerproces. Mijn struggle. Natuurlijk heb ik m wel eens vervloekt als hij fluitend de kurk eraf liet ploppen en voor de zoveelste keer verheerlijkt zuchtte dat hij nu ook weer zo' 'n geweldig wijntje had gevonden. En mijn " zucht" volledig negeerde. Kennelijk was dat wat ik te leren had. Niks zachte heelmeesters.... Gewoon niet zeuren en zielig doen..... Dit was toch wat ik wilde? Ik wil toch zelf niet drinken ? Waarom ook al weer ....op zulke momenten zou ik het bijna vergeten. Bijna ....!

Saaiheid uit de dikke van dalen: maakt plaats voor: Rust, overzicht, tevredenheid,spiritueel( ipv spirituosa ) Ik vergeet ook de mooie dingen op te noemen: Het kaartje wat ik in de bus kreeg van mijn beste vriendin na 100 dagen. Mijn collega die me schoorvoetend vroeg of ze het boekje " nou nog eentje dan" mocht lenen En ook dat ik nu het drankgebruik van mijn puberkinderen met hen kan bespreken zonder dat ik hoef te denken dat het hypocriet is. Gewichtsverlies van 10 kg, conditie is verbeterd, ik ben fris en fruitig en helder. En oké..... beetje eenzaam, beetje moe, beetje schaamte maar het gaat steeds beter En de grote winst voor mezelf: Ik heb niets meer te verbergen: dit is het! Dus geluk, tevredenheid, eenzaamheid en schaamte lopen nog een beetje door elkaar. Elke dag is er een! Tine, nooitmeer, mijn Gerrit ,ietjefietje,gewoondoen, sowhat, agnieta, kruidenthee en iedereen die hier mee leest Hou vol! Koppie er bij houden Onze geest moet uit die fles! En andersom. En lady Jane dank dat je steeds als een soort coach achter ons allemaal staat

Hoi leuntje, Lady Jane merkte bij mij op dat ik niet voor niks de nickname Skip heb gekozen. Dan zal jij ook over je naam hebben nagedacht. Leunen mag je hier.... Even diep zuchten, uithuilen, steun zoeken. En daarna zelf weer op pad. Het rechte pad. Het slingerende pad hebben we al gehad. Dat leverde niks op. Ja we waren wel onderweg maar wisten werkelijk niet waar naar toe. Door het rechte pad te kiezen zie je in elk geval wel de horizon. In de verte een bui maar zeker ook een regenboog! Hou vol! Ik lees je en leun ook weer op jou.

Hee kruidenthee, jij ook lid van de club?! . Ik denk niet dat we ons ongerust hoeven te maken dat we hier ontgroend gaan worden. Ik volg je op de voet Volhouden hè. Het is niet leuk maar wel goed!

Lady Jane, spijker op zijn kop. Het woord saai mag ook geskippt ! Je hebt gelijk het is negatief geladen maar ik bedoel het soms ook grappig door te overdrijven. Ik sta mezelf nog niet toe om te genieten van hoever ik ben gekomen omdat ik nog zo dicht bij dat randje van die afgrond ben. De angst voor euforie van bijna een jaar en dan zo het ravijn in fietsen......... Dus ik ben op mijn hoede. En mensen die op hun hoede zijn vergeten te genieten Jouw reactie maakt dat ik me dat bewust ben. Maar wat kan jij je goed inleven zeg. Zelfs om 4 uur 's nachts. Waar haal je die scherpzinnigheid vandaan. Dat is nog eens feedback.

En sowhat wat een mooie quote! "Je vindt geen vrede door het leven te ontwijken" Nou die hang ik in de kelder! Bij de voorraad

Hoi Nooit Meer Ja saai voel ik me nog steeds. Zeker op feesten en partijen. Ik heb veel meer dan voorheen de behoefte aan zinnige gesprekken. Dat gezwam en koetjes en kalfjes ben ik gauw beu. Ik moet ook erg op gang komen op verjaardagen. Ik ontloop ze ook. Voorheen vond ik ze geweldig... Lekker aan de wijn ! Hoe meer verjaardagen hoe beter. Nee hoor sla de koffie maar over. Rode wijn met appeltaart ging prima. Binnen een kwartier was ik al klaar voor de polonaise. Nu ben ik veel meer bezig met wat gebeurt er eigenlijk om me heen? Reacties en interacties tussen mensen. Ben gevoeliger voor sfeer geworden. Ik leef meer ik voel meer. Er heeft echt een verandering plaats gevonden. Ook mijn relatie heeft er onder te lijden (gehad.) Mijn man zou graag willen dat ik gewoon kan drinken. Hij mist heel erg het samen wijntje, kaarsje, kaasje gevoel. Als hij aan een wijntje zit en ik aan een kopje thee irriteert hem dat. Nu is hij er wel aan gewend min of meer maar stelt soms nog de vraag : neem je nou nooit meer een wijntje? Of : eentje kan toch wel? Ik kan het hem niet kwalijk nemen. Hij begrijpt het gewoon niet wat het is. Ik heb m voorgesteld om het boek " nou nog eentje dan " te lezen. Maar dat trok m niet zo Moeheid: ja die is er nog steeds maar mijn slaappatroon is met 200% verbeterd. Met wijn sliep ik comateus tot 3 uur en daarna deed ik geen oog meer dicht tot een kwartier voor de wekker, dan viel ik in slaap. Ik heb wel eens gelezen dat je hersenen er maanden over doet dit verstoorde patroon weer te resetten. Dat zal de vermoeidheid wel veroorzaken. Ik werk en ik sport en heb daar wel energie voor maar mijn lichtje gaat gewoon vaak bij zonsondergang ook uit. ( dit is trouwens ook niet erg geloofwaardig als ik dit dan rond middernacht schrijf) Depressie: ik was met name verdrietig omdat ik me alleen in mijn strijd voelde staan. Ik ben gaan hardlopen, piano spelen, schilderen en veel gaan lezen. ( best saai ook haha) Nu gaat het een stuk beter. Het klinkt misschien heel vreemd maar ik had/ heb zo'n schaamte gevoel. Ik schaam me ten opzichte van mensen die niet drinken ( omdat ik veel heb gedronken) En ik schaam me ten opzichte van mensen die wel drinken dat ik nu niet drink. Bij beide groepen heb ik het gevoel dat ik wat heb uit te leggen Hebben jullie dit ook? Oh wat is dit eigenlijk fijn om dit te delen!!! Ik had t veel eerder moeten doen

Wat een lief welkom ! Ja leuk dat je dat vraagt Gerrit. Er zijn in elk geval 2 redenen dat ik nu lid van de club ben geworden. De eerste is dat het aan me begon te knagen dat ik in een soort kijkersfile stond of ook wel ramptoerist genoemd. Terwijl ik zelf ook een soort ramp ben. En de tweede reden komt eigenlijk door de opmerking van Hanneke dat we allemaal (los van de adb periode )een armlengte van het glas af staan. Dit boezemde me enige angst in en tegelijkertijd ervaar ik ook een soort nederigheid:Ik ben er nog niet ook al lijkt het al heel wat, kapsones hoef ik niet te krijgen Plots voelde ik de behoefte om me nu ook " letterlijk" bij jullie aan te sluiten vanwege de beroemde stok achter de deur. En ook leuk om nu te kunnen reageren! Dus nu al 3 redenen.

Het is net of ik jullie ken. Elke avond lees ik jullie. De strijd,de eenzaamheid,de leegte, de trek,de kracht,de liefde,het verdriet,de trots,de terugval en vooral de moed om hier je ziel bloot te leggen hebben mij enorm geholpen om de afgelopen 9 maanden niet te drinken. Ik ben een van jullie en zal een van jullie blijven. Want ook ik heb een haat liefde verhouding met wijn.(vooral wijn .... Vaak en veel) Gewoon een vrouw van 49 lieve man 2 kinderen leuke baan. Zo'n "niks aan de hand vrouw". Nou ja wel wat pijntjes uit het verleden die makkelijk weg te drinken waren. Wat probleempjes op liefdes en familie- gebied maar wie heeft dat nou niet. Hier en daar een litteken en een schrammetje maar niet meer beschadigd dan een gemiddelde vrouw van mijn leeftijd. En toch is het uit de hand gelopen..... Opeens fietste ik met lege flessen in mijn fietstas met daaromheen een theedoek gewikkeld. Anders hoorden de buren dat ik weeeeer naar de glasbak ging. Vulde ik ook de wijnfles weer aan met water zodat het leek alsof ik het bij 2 glazen had gehouden. ( kocht ik de volgende dag precies zo'n zelfde fles die ik dronk tot waar ik gister was gebleven) Ging ik 's nacht mijn bed uit omdat ik niet genoeg had gehad om in slaap te vallen. Ook ik viel op mijn kin op straat maar gaf de vorst de schuld. 6 x daags een pepermuntje en minimaal 3 x per week paracetamol bij het ontbijt Toen ik mijn familie en vrienden vertelde dat ik geen wijn meer wilde drinken werd ik nog net niet uitgelachen maar serieus werd ik niet genomen. Er was een deel dat vond dat ik mezelf te streng aanpakte, er was een deel wat zei dat het zoooo erg toch niet was en dan was er ook nog een deel wat zei dat ik het toch niet vol zou houden omdat je er nou eenmaal niet aan ontkomt om alcohol te drinken in deze maatschappij... Kortom de strijd was begonnen. Niet alleen tegen de drank maar ook tegen mijn omgeving die mij maar knap ongezellig vond En inderdaad ik was ongezellig. Ik voelde me saai,oerserieus, eenzaam en was ook nog eens doodmoe. Bovendien kreeg ik jeuk en werd ik een soort van depressief. Want ik verloor vrienden. Ik nam afstand ik hoorde er niet meer bij. Het gewauwel na een fles wijn is voor een nuchter mens niet om aan te horen. Dat ik dat zelf nooit in de gaten heb gehad??? Maar elke avond waren jullie er weer op het forum en het hielp me om niet verder te kijken dan die ene dag..... Ik ben een rijk mens en niet alleen omdat ik elke week het geld wat ik anders op dronk in een potje stopte. Ik wil jullie bedanken dat ik een van jullie mag zijn. Skip