Kohtje

Die staar is echt niet leuk maar operatief is daar, wat ik zo wel eens lees op het scherm in de wachtruimte bij de oogartsen in het ziekenhuis, vrij eenvoudig wat aan te doen... Weet niet hoor, maar ik zie dat vaak voorbijkomen als ik daar met m'n moeder ben, twee à drie keer per jaar of met mijn vrouw, twee keer per jaar.. Als die verbetering door het stoppen met drinken zou komen dan vind ik dat je daar wel geduld voor moet hebben. Sta nu een dikke negen jaar droog. Maar het zou kunnen. Toch heb ik al die jaren nog goed door m'n lenzen kunnen kijken, min 2,5 en min 2. Al met al ben ik blij dat er mensen zijn die er verstand van moeten hebben en ik geef me aan hun 'vakmanschap' over. Wel kritisch uiteraard, dat wát en hóe ik zie is toch altijd nog de norm, maar zelf zou ik er niet meer uitkomen.

Nóg een onbelangrijke mededeling: straks voor de tweede keer ogen op laten meten. Vorige week was een beetje vreemd, ogen waren er héél erg op vooruit gegaan. Nu kijken of er een wat realistischer beeld gecreëerd kan worden.. Ik wil een nieuwe bril. Maar wel een waar ik wat door kan zien..

Goedemorgen allemaal. Totaal onbelangrijke mededeling: vandaag ben ik 22222 dagen oud. 'Vier' ik zogezegd m'n 22222-ste verdaagdag... Today is just a gift. That's why they call it present.

Kom nog even op jou terug, kunsie.. Je wilt gaan doen wat het beste bij je past. Bedoel je daarmee alleen de refusal en verder helemaal niks? Alleen gebaseerd op angst voor het drinken? In mijn ervaring is het juist het wegnemen van de angst voor drank die het zo aangenaam maakt om niet (meer) te drinken.

Hallo Snaar. Fijn dat je jezelf al vast even aankondigt. Al bijna 2 maanden gestopt is niet niks voor een alcohol verslaafde. Verder is Francoise me net voor terwijl ik dit zit te typen maar dat geeft helemaal niks. Ben ook wel wat benieuwd naar de antwoorden op de vragen die zij stelt. Dus tot later. Groetjes.

Hee, kunsie. Wat zegt en vraagt ze dat mooi, hè, die jopie. Je verhaal in een notendop gezien.. Zolang je tijd van leven hebt ben je nooit te oud om het kunsie te flikken (stoppen met drinken). Dat kan op de manier die je zo ongeveer voor ogen hebt, maar óók, en zónder wachttijden, op de manier die jowan aangeeft. Je weet vast wel wat hij bedoelt. Als je echt wilt stoppen zou je echt alles aan kunnen pakken wat voorhanden is zonder te bedenken wat anderen daar van zouden kunnen vinden. Het gaat om jou, kunsie. En natuurlijk om het beoogde resultaat.

En je bent een goede 'boswachter'.. Jij denkt wél.

Een goede morgen allemaal. Met de vriendelijke groeten van Kohtje.

Over welke plaats heb je het dan, Adri? Die van de 'gevestigde orde?'

Nancy, gefeliciteerd met je kleinzoon. En beterschap voor je schoondochter. En voor jou ook kalmpies an.. zodat ook jouw lijntje niet breekt. Is 'ze' blij met een broertje?

Jannigje, fijn je hier weer te 'zien'. Die gladiolen zullen we wel goed zien te houden tot je ze kunt dragen. Kalmpies an, dan breekt het lijntje niet.

Ik hoop, jowan, dat je met 'iedere dag een ietsiepietsie beter mens worden' bedoelt dat je iedere dag een ietsiepietsie verandert. Je bent al goed zoals je bent.

Bedankt, ook namens mijn vrouw, voor alle felicitaties. Etentje is geslaagd. Was lang geleden dat we samen uit eten zijn geweest. Lekker 'volks' restaurantje hier vlak bij, geen poespas en 'normale' porties. Dáár hou ik van. (Zij ook). 't Is trouwens haar eerste vaste werkcontract.. O nee, haar tweede. Het eerste was toen ze een jaar of vijfentwintig was, als administratief medewerkster op een scholengemeenschap. Maar door een fusie van die school viel ze 'buiten de boot'.. toen was ze achtentwintig.. Haar hele leven los-vast dienstverbandjes gehad, het laatste vóór deze baan was hangen en wurgen, van jaar tot jaar, soms van maand tot maand, alles bij elkaar toch twintig jaar volgehouden. Met de ervaring die ze daar heeft opgedaan is ze twee jaar geleden direct voor de baan die ze nu heeft aangenomen, eerst met een jaarcontractje en nu dus vast.. ondertussen is ze zestig. En ze heeft het er ontzettend naar haar zin, lekker dichtbij (tien minuten loopafstand) wat ze een verademing vind na die laatste twintig jaar dagelijks 80 kilometer heen en weer rijden.. En wat ze helemaal geweldig vindt is dat ze veel collega's heeft, na de laatste acht jaar in haar eentje gewerkt te hebben... Ik ben ontzettend blij voor haar en indirekt ook voor mezelf. Een gelukkige vrouw die ook nog eens voor regelmaat in ons leven zorgt. Iets waar ik zelf ontzettende behoefte aan heb en voor mezelf maar niet voor elkaar lijk te kunnen krijgen.. Ik noemde haar gisteren mijn lotje uit de loterij, maar voor de volledigheid moet ik zeggen: ze is mijn winnende lotje uit de loterij.

Goede morgen. Allemaal.

Ga zo met m'n vrouw even uit eten.. ze heeft vandaag een vast contract aangeboden gekregen van haar werk.

Woh.. nancy. Nog iets te vroeg om te feliciteren, maar spannend wel natuurlijk. Geniet maar van de spanning, zo met je kleindochter...

Andere invalshoek dan, Pytje.. Waarom nu pas? Nee, je hoeft niet te antwoorden. Ben je nu echt voor het eerst op de dagdraad? In dat geval: welkom (in onze huiskamer). En nu ga ik wat doen. Géén tukje in de stoel. Jammer voor de hond, maar die ligt nu in z'n mand en maakt z'n slaapuren sowieso.

Probeer het een beetje los te laten, Francoise. Blijkbaar heeft niemand van dit forum zo direct contact met Jannigje anders was er hier op één of andere manier wel een berichtje verschenen. Hoogstwaarschijnlijk is ze zelf nog niet toe aan het lezen en/of inloggen op dit forum. Naar het hoe en waarom kunnen we alleen maar gissen, maar ze heeft nogal een zware ingreep gehad, begreep ik. Dus is het goed verklaarbaar dat ze hier nog niet is verschenen. Natuurlijk maken we (degenen die van haar omstandigheden op de hoogte zijn) ons allemaal zorgen om haar. Maar méér dan afwachten op een berichtje kunnen we niet.

Ik laat m'n beoordeling van of ik goed of slecht geslapen heb maar afhangen van het humeur waarmee ik 's morgens opsta. Redelijk tot goed humeur: goed geslapen, minder redelijk tot ronduit slecht humeur: slecht geslapen. Ononderbroken nachten weet ik me eigenlijk alleen nog vaag te 'herinneren' uit de tijd dat ik ergens eind van de dag bewusteloos neer'zeeg' door het alcoholpercentage in m'n bloed en de volgende dag weer een keer 'bij m'n positieven kwam'. Sinds ik niet meer drink gebeurt dat niet meer, ga ik 's avonds met grote regelmaat vrij vroeg naar bed en sta 's morgens vrij vroeg weer op. In die tussentijd moet ik er ook meestal 's nachts wel minstens één, soms twee en heel soms wel drie keer uit voor een plasje, lig ik de ene keer daarna wat langer wakker dan de andere keer. Die regelmaat van naar bed gaan en weer opstaan heb ik te danken aan m'n vrouw die doordeweeks op tijd naar haar werk moet en in de weekeinden en op vrije dagen op tijd moet ontbijten (diabetes). Ik ben, sinds ik weer nuchter door het leven ga, wel zo loyaal aan m'n lotje uit de loterij geworden dat ik haar niet alléén alles laat doen, zo 's morgens vroeg, zoals ontbijt maken, honden uitlaten etc.. Er zijn dagen dat ik best wat langer zou willen blijven liggen 's morgens (de dagen van het mindere humeur), maar over het algemeen ben ik wel blij met die min of meer gedwongen regelmaat. En net als jowan pik ik er, als het zo uitkomt, een half uurtje in de stoel bij. Met de jongste hond op schoot, die verheugt zich daar op als ie me rond een uur of één 's middags in die stoel ziet gaan zitten.

Wéét waar je aan begint, Pytje..

Goedemorgen.

'Ons Bolleke' is een hete tante. Vroeg deze winter ook al naar airco-ervaringen en -tips..

Ik ook... Maar moeilijk is het wel. Het leven is niet maakbaar, maar meestal willen we er tóch iets van maken. Of het juist ontvluchten.

Misschien dáárom eigenlijk maar het beste om het leven zoals je vindt dat het zou moeten zijn gelijk te stellen aan het leven zoals het is...

Dat is dan ook precies wat ik je toewens, kruidenthee: kalmte, moed en wijsheid.