Mormel

Dagpact: Mormel Claudius Kunsie Luz Yvonne IJsvogel De eerste regel van de AA vergeten, nml. dat het een 24u programma is. Hoofd zat vol met frustraties over de AA vergadering van dinsdag en spanningen over een nieuwe job waar ik volgende week kan starten, beide irrelevant voor vandaag, want vandaag was best een goede dag, en toch bezweken. Oprechte vraag: is het voor de leden hier lastig als ik of iemand anders hier pen wanneer er drank in het spel is? Enerzijds wel de behoefte om te ventileren, maar langs de andere zijde wil ik voor anderen hun veilige haven niet verpesten.

@Oskar: die knop omzetten dat lukt mij meestal vrij makkelijk omdat ik na zo'n aantal dagen doorzuipen vrij brak ben. Bij mij schuilt het gevaar na een poosje nuchter zijn waardoor ik te veel energie krijg en de hoogmoed weer opspeelt (deze keer zal het anders zijn). Wat ga je doen in de velden?

@Claudius: dat tellen gaat bij mij bijzonder eenvoudig, ik moet gewoon zien wat ik de vorige dag gekocht heb daar ik meestal drink tot alles op is.

Denk dat je het bij de AA ook moet treffen met de groep. Waar ik ga komen ze twee keer per week samen (een deel dezelfde mensen en een deel anderen) en ik heb toch een verschillende dynamiek gemerkt tussen beide. Ik ga wel blijven gaan, ook al omdat het goed is om mijn isolement wat te doorbreken.

Dag zes nuchter en geen craving, dus ja. Bij de AA hoor ik soms vol bewondering verhalen van mensen die hun eerste vergadering binnenstapten en vanaf toen niet mee gedronken hebben, bij mij is het meer een proces van vallen (en direct diep) en steeds weer opstaan. Enfin, goed geslapen dus ik hou de moed erin en hoop dat ik deze keer wel mijn laatste glas heb gedronken.

@Claudius: Een spin is ook leuk als huisdier. Terwijl jij denkt dat hij je beschermt tegen muggen, denkt hij dat jij zijn aas bent om zijn prooi te lokken. Minder dan een half jaar is nog recent eigenlijk. Kan begrijpen dat het een moeilijke keuze was, maar als het beestje op was, waarom jezelf dan verwijten maken? Op dat vlak heb ik enkele maanden geleden het omgekeerde gezien. Mijn achterbuurvrouw had een Chihuahua, beestje was ziek en ik kwam dagelijks langs om het zijn pilletjes te geven en druppels in zijn oren (buurvrouw is eind tachtig). De laatste keer dat ik er was had het dier al enkele dagen niet willen eten, noch drinken en toen ik hem zijn oordruppels gaf, begon het plots te janken en stuiptrekken. Tijd is moeilijk in te schatten dan, maar denk dat het zeker een halve minuut geduurd heeft en vervolgens was het dier overleden terwijl de buurvrouw naast mij zat. Dierenarts had de hond al weinig kans gegeven gezien zijn leeftijd, maar buurvrouw wou het toch proberen. Iets heel anders: zijn er hier misschien nog mensen fan van tabellen en grafiekjes? Toen ik vorig jaar besloot om eindelijk mijn alcoholprobleem wat ernstiger aan te pakken heb ik in excel enkele tabbladen gemaakt om een overzicht te houden van wat ik dagelijks drink en enkele andere parameters. Daarnet gegevens van gisteren ingevuld en het geheel even bekeken. Gegeven: ik kom naar schatting van gemiddeld 500 eenheden per maand in 2023 en de jaren daarvoor. Voor 2024 zat ik aan een gemiddelde van 296 eenheden alcohol per maand. Eerste drie maanden van dit jaar (neem deze even apart omdat mijn partner en stiefzoon begin dit jaar verhuisden en stoppen met drinken toen niet echt mijn prioriteit was): 365 eenheden per maand. Laatste vijf maanden: 181 eenheden per maand. Goed ben er nog lang niet, want hoofddoel is 0, maar ik merk wel een trend.

Dagpact: Mormel Goedemorgen. Veel plezier in de velden Oskar.

Hier ook geen zon maar ben er niet rouwig om. De volgende dagen geven ze eindelijk regen en als ik de tuin bekijk is het hoognodig.

Misschien er toch maar expliciet bij zetten: zo'n doorsnee dag, is een goede dag. Vandaag betaal ik de prijs voor gisteren. Heb mijn wandeling kunnen doen, de hond nog eens uitgelaten, maar nu zit ik alweer hier. Normaal zou dit een moment zijn dat ik drank ga halen om de dag door te komen, maar dat gaan we dus niet doen. Nog even lezen en dan waarschijnlijk bed in met de rolluik dicht zodat er geen prikkels binnenkomen en hopen dat het deze namiddag weer beter gaat zodat ik mijn huishouden nog gedaan krijg. @Claudius: hoe lang is het geleden dat je hond overleden is en nog niet overwogen om er een andere aan te schaffen?

@Claudius: zowel mijn psychiater als mijn huisarts ontraden mij om voorlopig met werk bezig te zijn omdat ze hebben kunnen zien dat elke keer ik een poging hiertoe deed ik in die neerwaartse spiraal terechtkwam (mijn vrouw dringt er overigens al jaren op aan dat ik het werken eens los laat). Een van de redenen daarvoor is dat sociale situaties bij mij enorm veel stress en angst te weeg brengen, spanning die ik de voorbije 28 jaar steeds bestreden heb met alcohol. Misschien dat het iets is wat ik te weinig naar voren gebracht heb hier, maar sinds ik moest stoppen met werken (ruim 5 jaar geleden nu), leef ik eigenlijk vrij geïsoleerd. Om je een idee te geven: de voorbije jaren kon er makkelijk een week passeren (zelfs weken) waarbij ik enkel met mijn vrouw en stiefzoon sprak en verder niemand. Zelfs nu kom ik enkel buiten voor drie redenen: wandelen (al dan niet met hond), AA en boodschappen; daarbuiten blijf ik thuis tenzij een afspraak mij anders verplicht. Begrijp wel dat advies om bezig te blijven (kwam gisteren ook in de vergadering naar voren), maar ik moet zeggen dat ik daar weinig problemen mee heb. Hoe een doorsnee dag er momenteel voor mij uitziet: 1 à 2 uur wandelen, kranten en fora controleren, hobby, huishouden, eventueel boodschappen of afspraak, siësta, terug wandelen, werken in de tuin, lezen, koken en afwassen, laatste wandeling of fietstocht, tweede keer kranten en fora controleren, gamen, serie of film, lezen, slapen. Zoals je ziet zijn mijn dagen goed gevuld. Zeker toen mijn partner en stiefzoon hier nog woonden was er weinig tijd om mij te vervelen.

Dagpact: Claudius Mormel Goeiemorgen iedereen.

Als ik die laatste zin zo neerpen, dan doet het mij wel beseffen dat ik beter mijn voetjes aan de grond hou, hoe goed de dag vandaag ook verlopen is. Nederigheid Mormel, nederigheid.

Vandaag consult gehad bij mijn psychiater omdat ik naast alcohol ook met wat andere problemen kamp en deze vond dat ik al stevige stappen aan het nemen ben de afgelopen maanden. Denk dat het vooral gekomen is omdat de psychiater er in mei echt op aangedrongen heeft dat ik de terugkeer naar het werk nu eens losliet en mij eerst focuste op mijn problemen. Moet zeggen dat dat wel gedeeltelijk rust bracht omdat ik daarvoor vastzat in de spiraal van weinig drinken -> meer energie -> solliciteren en al dan niet een werk op starten -> stress -> drinken -> crashen. Ben ondertussen wel bezig met een reïntegratietraject opgelegd door mijn uitkeringsinstantie omdat de arts die daar als laatste mijn dossier behandelde niet zag waarom ik niet terug aan het werk zou gaan. Dat is in feite een beetje het probleem met verslaving en mentale problemen in het algemeen, het blijft moeilijk om dat van buitenaf te zien. Goed, deze avond AA. Was aan het twijfelen omdat ik die afspraak met de psychiater al heb gehad, maar denk dat het beter is dat ik ga (en ik wil verdorie eindelijk die eerste medaille halen, want het is mij nog niet gelukt om twee vergaderingen na elkaar bij te wonen en de periode daartussen nuchter te blijven).

Dagpact: Claudius Kunsie Freekie Mormel

Dagpact: Mormel

Is ze verbonden aan de instelling die je ondersteunt, of is het iemand die je zelf hebt gecontacteerd? Indien dat laatste zou ik na een volgende afspraak echt wel afwegen of je er iets aan hebt, want meestal is het toch belangrijk dat er een klik is met je behandelaar om zo vooruitgang te kunnen boeken.

Mijn stiefzoon heeft ook autisme en enkele jaren geleden hebben we voor hem zo'n sterrenhemel projector gekocht. Was inderdaad een goede aankoop en daarnaast is het ook iets rustgevender dan een lampje in zijn kamer te laten branden. Hij heeft het vervolgens ook aan zijn vader gevraagd en die vonden het idee zo leuk dat ze er dadelijk twee kochten (een voor hem, en een voor bij hen op de kamer).

De kroeg waar ik toen na het werk kwam opende van zes uur tot twee uur 's nachts. Eigenlijk zijn er in die stad nog redelijk wat kroegen die 's morgens vroeg de deuren openen. En je zou het misschien niet verwachten maar op dat uur wordt er ongeveer evenveel bier als koffie geserveerd, voornamelijk aan mensen die uit de nachtploeg komen, maar ook aan gepensioneerden en enkelen die hun nacht nog moeten afsluiten.

Dagpact: Claudius Kunsie Yvonne Mormel Dit sluit misschien aan bij wat Zbb post: Misschien is dit een vreemde vraag maar zijn er hier veel ex-verslaafden die erin geslaagd zijn om nadien terug deel te nemen aan het normale maatschappelijke leven (vast werk, gezin, sociaal leven...)? Ik houd zelf al ruim anderhalf jaar dagelijks bij of ik gedronken heb en nog wat andere parameters, en zelf stel ik vast dat het bij mij dikwijls fout loopt als ik werk maak van reïntegratie.

@Claudius: dit gaat misschien vreemd klinken maar ik heb een heel dubbele relatie met alcohol. Enerzijds drink ik niet graag. Ik heb graag de controle over mijn gedachten en de dingen die ik in mijn vrije tijd graag doe (lezen, gamen, films) vereisen eigenlijk allemaal dat ik nog redelijk wat kan denken. Anderzijds geef ik grif toe dat ik er enorm van kan genieten om stevig door te drinken net om sombere gevoelens weg te spoelen en iets anders te voelen; zet mij achter mijn desktop met een fles whisky en luide muziek door mijn koptelefoon en ik heb een goede avond. Denk dat voor mij de voornaamste reden om niet te drinken is omdat je nooit weet waar zo'n bingepartij eindigt. Stel dat er een pil zou bestaan die je op het einde van de avond kunt innemen en je terstond nuchter zou maken zonder enig gevoel van craving, dan vraag ik mij af hoeveel van ons alcohol volledig uit hun leven zouden schrappen. Goed, zelf ben ik er nu weer door. Het heeft vier dagen geduurd, gisteren overschot van de wijn opgedronken maar dat zal minder dan twee flessen geweest zijn en vervolgens geslapen van 17u tot dik 9u deze ochtend. Nacht vol met zweten en dromen en deze ochtend begonnen met koffie. Bevind me nu in die kalme staat die ik zo goed ken, voel quasi niets en geen energie (logisch ook want amper gegeten de voorbije dagen). Al wat zitten opruimen, maar vandaag is een dag van koffie, rusten en redelijk wat eten. Morgenvroeg loopt mijn wekker weer om vijf uur af en zit ik weer volledig in de routine van mijn dagelijkse taken en dat blijft dan zo tot er weer een stressmoment komt waarbij ik weer niet weet hoe er anders mee te moeten omgaan dan drinken. Voor dat laatste heb ik nu wel een psychologe gevonden die met mij uitsluitend gaat werken rond coping met stress. We hebben nog maar een sessie gehad, maar de tip die ze daarbij al gaf was dat ik naar iets anders moest zoeken om bij mezelf de fight reactie uit te lokken en mijn lichaam uit te putten. Die sessie was dinsdag toen ik al gedronken had, dus de volgende keer ga ik proberen te starten met een lange wandeling wanneer ik de drang naar alcohol voel opkomen. Andere sporten liggen eigenlijk buiten mijn bereik omdat ik vroeger vrij intens gesport heb en mijn knieën daarmee te veel belast heb.

@Smaragdie: enorm bedankt voor het aanbod maar geld zou betekenen dat ik drank ga halen. Onze berichten hebben elkaar gekruist, maar ik heb dus een ruime voedselvoorraad in huis. Ben wel blij om te zien dat het met jou beter gaat dan de laatste keer dat je berichten plaatste.

@Smaragdie: geen zorgen over eten. Ik heb mijn voorraadkasten goed gevuld en daarnaast is het nu volop oogstseizoen. Denk dat ik al een kleine vijftien liter courgettesoep heb ingevroren.

@Smaragdie: ben nu aan mijn laatste glas bezig, en het is effectief het laatste glas daar er geen mogelijkheid meer is om drank bij te halen. Heb mijn bankrekeningen weer leeg getrokken dus beschik over niets van geld tot het einde van deze maand. Weet dat het vallen en weer opstaan erbij hoort, maar begin moe te worden. Deze nacht weer geteisterd door nachtmerries en ontwaken aan het voeteind van mijn bed. Die constante schommeling tussen veel energie en diepe depressie, het begint zich te wreken. Na een mislukte zelfmoordpoging achttien jaar geleden, waarvan ik nog altijd niet begrijp hoe ik die overleefd heb, heb ik mezelf beloofd de rit van het leven uit te zitten, maar het weegt. En dat is dan het lastige, nu zou ik mij kunnen aanmelden bij de crisisopvang maar als ik morgen ontwaak is de kans groot dat mijn gemoed weer compleet is omgeslagen en dat ik mij laat ontslaan omdat ik mij goed voel.

Drie jaar geleden hebben we een hond geadopteerd. Het beest was al tien jaar dus we weten dat we haar niet zo lang zullen hebben. Net omdat ze al op leeftijd was, hebben we haar twee jaar geleden eens meegenomen naar de kust zodat ze dit ook eens had gezien. Vrij zeker dat het voor haar de eerste keer was dat ze de zee zag want een van de eerste dingen die ze deed was van het water drinken en vervolgens alles uithoesten. Denk dat het een heel fijne dag voor haar was.

Geen idee meer hoe ze zelf reageerde, weet nog wel dat ik eindelijk nog eens met mijn stiefzoon heb kunnen spreken. Natuurlijk zou het beter zijn dat ik dit niet doe, maar gisteren was het overmacht.