Kastanje

Goed gedaan Nikky. Soms zijn onze eigen angsten een stuk groter dan de werkelijkheid.

Uit eten kan een mooi moment zijn voor een goed gesprek. Hangt wel een beetje af of de kids er bij zijn of niet. Met kids dan zou ik niet teveel verwachten van dat gesprek, want dat praat gewoon niet zo gemakkelijk.

MijnGerrit: heb je naast de AA ook gekeken naar de InTact groep van Tactus. Dit is ook een soort zelfhulpgroep. http://www.intactherstelzelfhulp.nl. Wat ik heb gehoord is dat er een fijne groep is in jouw buurt. En volgens mij kun je hier gewoon aanmelden, ook als je niet in behandeling bent bij Tactus. Dit voor als de AA toch niets blijkt te zijn.

Trek is weer weg. Ik zit nu met een kop thee op de bank en ga nog wat TV kijken. Het is wat rustiger geworden in mezelf. Ik Ben trots op mezelf. Dank voor dat jullie er waren voor me. Ietje: ik weet nu even niets te zeggen. Ik merk dat ik boos wordt als ik je berichtjes lees maar weet niet zeker of dit boosheid is die komt vanuit mijn eigen pijn. Als dat laatste het geval is dan vind ik reageren niet zuiver, dus dan doe ik dat niet.

Ietje: dat is niet fijn en dat op vakantie nog wel. Teveel bij elkaar ?? Normaal is je man werken en kan jij min of meer je gang gaan. En nu zijn jullie 24 per dag samen. Ja, dat kan lastig zijn. Ondernemen jullie ook wel eens dingen los van elkaar ?? Kan wat lucht geven.

Ja, Monster dat heb je mooi verwoord: ik wilde gehoord worden. En dit keer was ik dit niet indirect aan het vragen, als je begrijpt wat ik bedoel.

Het is gewoon zo fijn dat jullie er zijn. Half woord is genoeg.

Boosheid is een gigantische trigger. Ik ben boos omdat er niet de moeite werd genomen om even naar mij te luisteren en te vragen hoe het met mij is. Maar goed dat is iets van mij en moet ik mee zien te dealen, normaal lukt me dat wel maar nu even niet. En nee, ik ga niet drinken, geen haar op mijn hoofd. Maar ik voelde het wel enorm aan me trekken en ik heb het in huis. Was dus even goed bij de les blijven en mijn hulpmiddelen inzetten.

ff een gigantisch trekmoment nu. Oorzaak: telefoongesprek dat me triggerde en me boos maakt. Goh, wat komt die binnen zeg. Afleiding zoeken, hier delen en uit zitten.

Mijn ervaring is alleen maar positief toen ik vertelde dat ik een alcoholprobleem had. De huisarts noemde me heel moedig dat ik er mee kwam, net als de bedrijfsarts. Dus van vernedering was er bij mij totaal geen sprake. En ja ook ik was hier bang voor. Doordat ik mezelf schaamde voor mijn alcoholprobleem en er mezelf keihard voor onderuit haalde was ik ervan overtuigd dat anderen ook zo zouden denken over mij.

Vandaag met dochterlief naar de film geweest: Oorlogsgeheimen. Een heftige, maar mooie film. Het is zo lekker om er achteraf met haar over door te praten. Gewoon om te horen hoe zij de dingen ziet. En geloof maar dat ze een eigen mening heeft. Ze ziet de dingen heel helder. Trots ben ik. Ik voel me gelukkig steeds beter, al is mijn eetlust nog niet terug. Maar goed, als dat alles is. Geduld hebben dus.

Goedemorgen, Een redelijk goede nacht achter de rug, al was ik wel vroeg (half 7) wakker. Eens kijken of ik vandaag fit genoeg ben om iets met mijn dochter kan ondernemen. Naar de film bijv. Mijn vakantie loopt ten einde. Maandag weer aan het werk. Die 6 weken zijn omgevlogen. Heb het goed vandaag.

Het weer opknappen kost me meer tijd dan ik had gehoopt. Het gesprek met mijn therapeut was goed. Helderheid gekregen, tranen konden vloeien, vette complimenten gekregen. Over 3 weken het laatste gesprek. Hoe spannend ook, het is goed. Het lijkt erop dat ik toch een virus oid onder de leden heb. Zal het tijd moeten geven, geduld hebben dus: niet mijn sterkste kant. Ik ga zo slapen. Alvast slaap lekker gewenst.

Goedemorgen, Ik heb redelijk geslapen. Wel veel gedroomd, maar als dat alles is. Straks naar mijn therapeut en dan eens kijken of ik vandaag thuis wat kan doen. Wat achterstallig werk. Heb het goed vandaag.

Ik ga mijn bed opzoeken met de gedachte: slechter dan afgelopen nacht kan het niet. Slaap lekker allemaal.

Hoi Yvonne, Zou je mij willen toevoegen aan de lijst. Ik wil het toch weer proberen om wat kilo's af te vallen. Mijn gewicht nu: 82,4 kg. Streefgewicht: 75 kg.

Zojuist verrast door mijn dochter: een lekker ontbijt op bed. Warme croissantjes, gekookt ei, kop koffie. Ze was er speciaal al voor naar de winkel gewest. Wat een schat is het foch. Ik ben zeer ontroert. Lief kaartje erbij. Ik zal niet alles op krijgen, want mijn darmen zijn nog steeds heel onrustig. Maar zal er vol van genieten.

Goedemorgen Blondie, Die onrust heeft dat te maken met het weer aan het werk moeten ?? Hier nog helemaal niet geslapen. Pfff ik kijk uit naar dinsdag: afspraak met mijn therapeut. Even wat zaken op een rijtje zetten. Dochterlief was ook al wakker, grieperig. Gelukkig is desfeer tussen ons sterk verbeterd, dus we kunnen goed samen zijn. Ik ga zo even poberen om te slapen.

Beetje een off-day hier. Verre van fit. Darmklachten, hoofdpijn, geen energie. Dochterlief zwaar verkouden. Maar toch (en dat is wel eens anders geweest) zijn we de dag goed doorgekomen. Acceptatie is het sleutelwoord. Morgen weer een nieuwe dag.

Goedemorgen, Eerst maar eens een heerlijke kop koffie. Geen plannen voor vandaag, ik zie wel wat de dag gaat brengen. Heb het goed vandaag.

Jane: ook voor mij geld dat integratie en verwerking pas plaats konden vinden na het stoppen met drinken. Dank je voor het delen van jouw proces. Het raakt me omdat het zo herkenbaar is. Je bent een mooi mens ❤

Rustige dag gehad, na gelukkige een goede nacht. Vandaag een start gemaakt met het loslaten van een andere verslaving van mij. Het constant bezig zijn op de tablet, telefoon. Veel spelletjes spelen, constant het nieuws in de gaten houden, hier vaak kijken, constant mijn mail checken, Facebook, Enz. Enz. Als ik TV aan het kijken ben, dan ligt ook de tablet naast me en kijk ik steeds. Vanavond heb ik bewust die tablet boven laten liggen, niet onder handbereik. En toen kwam ik er pas achter hoe vaak ik dat ding pak. Ik greep vaak mis vanavond. het is ook gewoon echt afkicken. TV staat nu uit en dan mag van mezelf de tablet pakken. Één ding tegelijk. Mijn dochter zij het al eens tegen me: mam, we gaan film kijken, maar dan leg jij je tablet weg, anders heb nog het gevoel dat we niet samen kijken. Slimme meid. Dat deed ik dan wel, maar mijn telefoon lag wel onder handbereik en checkte ik die regelmatig. Hoezo verslaafd. Het zorgt er ook voor dat ik nooit echt mijn aandacht had bij iets, mijn gedachten bleven ratelen. Nooit rust in mijn hoofd en dus ook nooit echt ontspannen of voelen hoe moe ik eigenlijk ben. Start is gemaakt om hiermee om te gaan. En heb ik vanavond nu wat gemist, wat ik niet had mogen missen: nee, eigenlijk niet. Doseren is het sleutelwoord. Zonder computer kan ik niet, hoeft ook niet, maar hoef hem ook niet 24 uur per dag binnen handbereik te hebben.

Monster, Met diepe bewondering en respect heb ik je stukken gelezen. Ik herken veel in wat je schrijft. vooral over die boosheid die een mens in zich kan hebben. Wat mij hielp is met een mattenklopper op een stel kussens slaan en hier dan ook geluid bij maken. Was zo fijn om te doen. Of een handdoek pakken en die kapot willen draaien, wringen. Zonder rem boos kunnen zijn en ook zonder de kans om iemand te beschadigen. Mijn boosheid heeft er helemaal mogen zijn. En uit ervaring kan ik je zeggen dat die boosheid dan minder wordt. Het fietsen is ook een advies geweest van mijn huidige therapeut. Het liefste doe ik dat tegen de wind in, en maar stampen op die pedalen. Ik ben aan mening dat emoties de ruimte moeten hebben, maar ook dat ik er niet in moet blijven hangen. Ik heb een therapeut gehad die me maar naar die boosheid wilde brengen, ik deed dat dan om haar te plezieren, maar het verliest dan zijn functie. Het is op een gegeven moment ook klaar en moet ik verder in mijn huidige leven en dan is loslaten en er niet in duiken aan de orde. Althans zo was het voor mij. ❤

Ja, dat wel. Vanavond film gekeken met mijn dochter. Nu al in bed, evenlezen en dan slapen. Trusten allemaal

Goedemorgen, Vannacht maar 2 uurtjes geslapen. Wat een rampnacht. Dat was weer even geleden, want het slapen ging steeds beter. Laat ik er maar vanuit gaan dat het een incident was. Voor een deel kan ik het plaatsen, er is wat wat gebeurd afgelopen week wat oud zeer heeft losgemaakt. Dit blijft dan tochten beetje hangen. Voor nu parkeren, van me af schrijven en evt. dinsdag met mijn therapeut over hebben. Vandaag dus een relax dagje. Eigenlijk geen plannen. Ik zit nu ook in de tuin en dat is goed te doen. Heb het goed vandaag.