Maia

Ik sta op een dunne lijn maar het gaat goed. Ik red het wel.

Ik voel me ster. Best wel, maar soms diemoeilijkheden van zwakte. Ik trek het wel, maar zwaar.

Deze Antabusgebruiker heeft met tegenzin de Antabus weer gehad. Op naar maandag hopelijk..

Ik vind het alleen wel irritant dat ik bijvoorbeeld los van "2 personen" niet specifiek kan lezen welke 2 mensen positief hebben geliked op mijn reactie

Jullie weten dat ik bekend sta als zorgmijder he? Mediant (de ggz) heeft dinsdag na mijn therapiesessie een email gestuurd naar mijn therapeute van Tactus en die heeft ze vanochtend met mij besproken. De ggz heeft aanhoudende twijfels over mijn therapie-trouwheid,over mijn inzet en motivatie (hallo, ik heb nog luchtwegproblemen, benauwdheid en ik ben schor en heel moe, maar ik was dinsdag wél op de afspraak!) Zij vroegen advies.. Verslavingsherapeute -tactus- werd om advies/feedback gevraagd in de mail, en zij zei vanochtend dat ze heel positief is! Op de enige afzegging van mijn kant laatst door de ziekheid/dubbele longontsteking na ben ik altijd komen opdagen.. ik maak mijn huiswerk, ben gemotiveerd dus zij is zeer te spreken over mij. Plus ze laat me elke keer onverwacht blazen met een positief resultaat. Ik stel me kwetsbaar en open over in therapie, waar ik daar voorheen moeite mee had. Dit gaat zij ook allemaal terugsturen maar de ggz!! Een goede feedback dus. Blij mee en dankbaar voor.

En lukt dat ook?

Allereerst: van harte welkom hier en wat heb je eerlijk gezegd een verdrietige nickname gekozen. Ik vind je verhaal herkenbaar vanuit de kant van een verslaafde, en wat pijnlijk dat jij dit als naaste hebt moeten meemaken. Heel rot voor je. Ik heb enkele stukken uit je bericht gequote waar ik nog op terug wil komen. Ik ben nogal lang van tekst begreep ik van meerdere forummers hier dus succes alvast met lezen 😉 Je wil iemand helpen uit goedheid en omdat je van iemand houdt, totdat je ex partner in dit geval zózwaar de grens overgaat dat het echt niet meer kan. Heel knap dat je destijds aan de bel hebt getrokken, hoe moeilijk ook. Verwijt jezelf daarin ajb niks. JIJ bent niet degene die hem alcohol voert, dat is aan hemzelf. Je helpt misschien in die periode de verslaving in stand houden omdat je het destijds tolereerde. Maar je trok je grens en verliet hem, verhuisde en bouwde je eigen leven weer op. Hoe knap is dat! In nuchtere periodes is een alcoholist - in ruste - vaak een heel ander persoon. Dan kan het contact goed zijn, tot diegene (weer) een misstap maakt. Trek hierin je grens alsjeblieft, nee is nee. Je wordt onrustig, je wil door met je leven, je bent bang voor de negatieve effecten.. je hebt in de nuchtere periode - een jaar, petje af daarvoor! - een rustig jaar doorgemaakt waarin je niet in een rollercoaster zat. Ik zou zeggen: wees duidelijk en wees niet bang. Deze negatieve dingen die het bij je oproepen zouden niet mogen opwegen tegen de ellende dat je het contact niet durft te verbreken. Koester je leven en zet je kwetsbaarheid richting hem even aan de kant. Ik heb persoonlijk meer baat gehad in mijn verleden bij mensen die zeiden: "Maia, nu even geen contact, ik bel je over een poos wel weer wanneer je weer kunt laten zien dat je wél nuchter kunt zijn " dan mensen die me het hand boven het hoofd hielden. Moeilijk, kut en pijnlijk, maar achteraf was dit de spreekwoordelijke schop onder mijn kont die ik nodig had. Je hebt je leven terug, voelt je beter en hebt weer zelfvertrouwen. Hoe mooi is dat! Hoe waardevol is dat! Vergelijk dat eens met al her nare en verdrietige waar de verslaafde ex partner je in meegetrokken heeft. Is het het waard om daarna terug te trekken? Om je daarmee weer mee in te laten? Je noemt zijn verslaving en het gedrag/resultaat confronterend en je schaamde je. Wil je ook maar überhaupt ene stap terugzetten die kant weer op, ookal is het uit een soort medelijden? Kies ajb voor jezelf. Let wel: je bent 31, in de bloei van je leven. Ik gun je een zoveel mooier leven dan in een relatie zitten met een verslaafde. In je bericht geen je zo aan dat fit geen goede relatie is, ik denk dat je daar echt naar moet kijken, de voors- en tegens tegenover elkaar moet zetten en niet alleen op basis van gevoel/medelijden de huidige situatie in moet gaan. Maar: was het een eenmalige uitglijder? Denk je? Of is dit een eerste misser terug naar volle ellende? Heel veel sterkte en wijsheid. Je mag me ook altijd een privébericht sturen als je dat fijn of prettiger vindt.

Ik trek me terug voor vandaag, sorry.

Ik heb de dagpact vanochtend nog ingevuld maar heb toch een uitglijder gemaakt. Ik kan en wil er op dit moment niet op ingaan. Morgen ga ik mijn moeder vervangen als mantelzorg voor mijn vader. Katheter legen, mond bevochtigen, op de ademhaling letten, pap proberen te geven etc. Ik mag het woord "falen" niet meer in de mond nemen van mijn therapeute. De antabus die ik vandaag zou innemen is verplaatst naar morgenvroeg. Begeleiding weet ervan. 😪

Goeiemorgen mensen op deze mooie lentedag Dagpact: Claudius Maia

Ik noemde het als een der voorbeelden. Het signaleringsplan is zeer uitgebreid met voor elke fase meerdere manieren om er zowel vanuit mijzelf als vanuit mijn omgeving ermee om te gaan en dat is zowel in groen, oranje als rood.

@Claudius Mooie uitleg, waarvoor dank. even concreet mijn ggz signaleringsplan: Er zijn 3 fases. Groen -> het gaat goed met me Oranje -> Ik ben onrustiger en emotioneler Rood -> ik zit in een crisis of er tegenaan ------ In mijn signaleringsplan staat omschreven wat de signalen zijn dat het minder goed met me gaat, wat ik of mensen in mijn omgeving kunnen doen om in te grijpen etc. Alles gericht om er zoveel mogelijk voor te zorgen dat ik in fase groen blijf en vooral niet of zo kort mogelijk in Oranje of Rood blijf. Als mijn begeleiding bijvoorbeeld merkt dat ik afspraken begin af te zeggen, de gordijnen gesloten houd en ik me terug trek kunnen ze in mijn signaleringsplan zien dat ik in fase Oranje zit. Zij kunnen dan -volgens het plan- mij een extra contactmoment aanbieden, een wandeling met me maken, bordspelletje met me doen of een extra belmoment inplannen. Dat zijn enkele dingen die me net dat beetje extra kunnen geven waardoor ik de draad weer op kan pakken. Dat dus.

Dagpact: Claudius Maia

Ik zou het niet perse contactgestoord noemen Jim. Het is juist goed dat je voor je Home Office kiest en dus voor het rustgevende ipv dat je in een demotiverend stressvolle omgeving gaat werken. Sowieso petje af voor eenieder met een baan.. Als jij er baat bij hebt zou ik zeker die ene dag per week thuiswerken erin houden. Fijne dag!

Ik heb vanuit de ggz een algemeen signaleringsplan maar ik krijg vanuit tactus- verslavingszorg een signaleringsplan die specifiek op alcoholgebruik gericht is.

En ik heb vanochtend ook de Antabus weer gehad

Woensdag en zaterdag? Slik jij de Antabus op die 2 dagen?

Allereerst: wat een mooie stap om Antabus te gaan slikken! Goed bezig 🙂 Zolang je niet overvloedig producten met alcohol erin gaat gebruiken is er niks aan de hand is mijn ervaring. De crème die ik gebruik en mijn deodorant bevatten alcohol maar als je die gewoon normaal gebruikt wil dat prima. Mocht je je toch zorgen maken hierover kun je het nog altijd voorleggen aan degene die je de Antabus heeft voorgeschreven.

Alcohol is zolang mijn vangnet geweest als ik het moeilijk had. Ik weet dat het op korte termijn werkt en dat is in een emotionele crisissituatie voor mij heel lang mijn 'vriend' geweest. Ik leer nu stapje voor stapje om op een gezonde en normale manier om te gaan met moeilijke dingen maar dat gaat niet 123. Ik ben mijn dieptepunt van zondag goed doorgekomen. Geventileerd bij de ambulante hulpverlening en ben gaan wandelen met de Spice Girls playlist aan. Mooie herinneringen aan. De combinatie van het fysieke, de natuur en de positieve herinneringen deden me goed. Maandag en gisteren de Antabus onder toezicht ingenomen. Maandag ben ik ook niet zelf boodschappen gaan doen voor de zekerheid, maar tijdens mijn Antabus-inname-contactmoment samen met de hulpverlener boodschappen gedaan. Ik heb de situatie van zondag, de aanleidingen, mijn gedachten etc etc zo helder mogelijk opgeschreven en die ga ik morgen aan mijn therapeute van Tactus laten lezen en vragen of zijn mee wil denken/advies enzo heeft. Misschien noemt zij wel iets waar ik nog niet bij heb nagedacht. Ook gaan we morgen aan mijn alcohol-signaleringsplan beginnen. Ik zou zelf al een opzet maken maar ik kwam er totaal niet uit. Ik doe mijn best mensen.

Maia

Sodeju Jane.. Als ik een printer had gehad had ik deze reactie van je uitgeprint en op het tafeltje naast me neergelegd zodat ik deze ten alle tijde direct kon teruglezen zonder 'm eerst op te hoeven zoeken. Ik ben er serieus even stil van. Mooie, treffende en wijze woorden. Dank!!

Ik gebruik alleen mijn telefoon. Een losse zin citeren lukt nog wel, maar als ik uit 1 reacties aparte dingen wil citeren kan ik dat niet?

Hallo, Als ik op een bericht of reactie wil reageren lukt het me alleen om op het desbetreffende bericht in z'n geheel te reageren, ik kan hetgeen ik citeer niet in zinnen/delen etc opdelen. Bestaat dit mogelijkheid er wel en weet ik gewoon niet hoe dat moet of is het simpelweg niet mogelijk? Groetjes Maia

Hey Jane, wel de hele zin gebruiken? Ik kan er niet goed mee omgaan doordát het een beetje veel is allemaal. Maar misschien heb ik mij niet goed genoeg uitgelegd. "Het is een beetje veel allemaal nu en ik kan hier niet goed mee omgaan. " -------- Allereerst wil ik benadrukken dat ik NIET bij voorbaat de intentie heb om weer te gaan drinken, of een itglijder/terugval te krijgen! ik vind dit he-le-maal geen mooie oefensituatie: normaal barst en of breek ik niet dermate hard. En ja, handelen met moeilijke emoties gedachten, gevoelens en situaties zijn voor mij heel lastig maar normaal kan ik daar redelijk mee omgaan voordat ik naar de alcohol grijp. Pas als het echt heftig is gaat het (bijna) mis. Vanmiddag kwam alle ellende, spanning en moeilijkheden als een lang opgekropte uitbarsting naar buiten. ik zou het niet goedkeuren, sowieso niet hardop, maar me wel kunnen indenken dat de draaglast op een gegeven moment dermate groot is dat de behoefte aan middelen groter is dan de controle om mijzelf in dit geval - te beheersen. Ik heb enkele best redelijk tot goede weken gehad mbt zucht, ondanks de omstandigheden. Vanochtend bij mn ouders liep de emotie/rotgedachten-emmer bijna over en eenmaal alleen thuis helemaal. Dát was mijn breekpunt en ja, mijn zwakke plek/mijn ontsnapdeurtje/mijn escape-hunkering of hoe je het wil noemen. Nu ben ik wat rustiger en red ik de craving wel als ie nu komt opzetten. Maar ik merk wel dat ik er nog lang niet uit ben uit die kutverslaving en dat een terugval zo op de loer ligt. Elke hoge lastige emotie zoals angst die opzet, eenzaamheid die me zo plots tegen de muren doet opvliegen: dát zijn mooie oefensituaties in mijn ogen en daar ben ik ook al mee aan de slag. Zo'n immense dinges als Vanmiddag kun je nier onder het kopje oefensituatie zien, dit was echt Buitencategorie van samenloop van alle omstandigheden waarvan ik even niet wist dat ik dit in mij had. Het is niet zo dat ik naar dingen of omstandigheden zoek / kijk: elke dag dit ik kan wegstrepen waarin ik weer nuchter de dag afsluit voel ik me weer een beetje trots en blij. Ik wil het juist volhouden. Ik zit bijvoorbeeld ook niet voor niks op dit forum, ik besteed er ook aardig wat tijd aan (zie mijn doorgaans serieuze en uitgebreide reacties 😀) Of mijn lijf sterker wordt maakt me an sich niet heel veel uit, ik vind de mindset echt zóveel belangrijker! Drinken is geen optie inderdaad en ik vind het heel fijn om hier (h)erkenning te vinden. Tot slot: bedankt voor je sterkte-wens en voor je reactie, verhelderend weer.