Monster

Telkens na anderhalf à twee uur wakker worden, dat hoor ik erg veel om mij heen onder gestopte verslaafden en de meesten geven geen voorstellingen. In die groep hoor ik óók thuis. Ik zie het niet als probleem tenzij er méér dan een uur nodig is om weer in slaap te geraken. De volgende keer denk je maar aan het feit dat het halve forum nu door z'n huis loopt te dwalen op zoek naar z'n boek ofzo .

truste

goedemorgen Mijn vrije dag is begonnen. Werk ze voor iedereen die niet vrij is, en een even fijne dag voor alle anderen.

Sterkte Anouk, HEEL STOER van jou. We gaan je lezen. Schrijf als je twijfelt, als je bang wordt. Je bent niet de enige die stopt en samen staan we sterker.

Anette we zijn allemaal even ver. Alleen oefent de één al wat langer dan de ander.

Stippie, je mag Verslaving een zwakte noemen. De medische wereld heeft besloten het als een ziekte te erkennen. Verslaving is in de DSM-IV (in mei 2013) opgenomen als hersenziekte. Wij hebben het gen voor verslavingsgevoeligheid en zijn door eigen toedoen (het misbruik) verslaafd geraakt. Je zou minder hekel hebben aan jezelf als je een ziekte had gekregen die niet je eigen schuld was. Klinkt plausibel. Maar is hypocriet. Want hoeveel hartpatiënten ken je die krom gaan door schuld en schaamte? Hartklachten kennen familiaire belasting maar er is tegelijkertijd vaak sprake van ongezonde leefwijze. Longkanker en roken? Cholesterol en leefwijze? Hard werken en overbelasting? Snoepen en een slecht gebit? Er is héél veel onze eigen schuld. Schaamte is een zinloos iets, je kunt geen boete doen en schuld vereffenen en klaar. Schaamte maakt dat je met gebogen hoofd gaat leven. Mensen gaan niet herstellen van een verslaving om daarna gebukt door het leven te gaan. Dat is geen leven. Wát mensen ook zeggen, dat raakt alleen als je er niet bóven staat. Ik woon in een piepklein dorp bijna naast de supermarkt. Wat was het leuk om de cassières te vertellen dat ik geen alcohol meer wilde kopen. Ik vroeg hen niet om mijn verantwoordelijkheid op zich te nemen, ik betrok hen in mijn oprechte poging om alle achterdeurtjes dicht te gooien. Denk je dat ik blij was? Natuurlijk niet, ik schaamde me DOOD. Maar dat had ik over voor mijzelf, dat had ik nodig voor mijzelf. Inmiddels ben ik er niet meer mee bezig wat dorpsgenoten van mij vinden. Ik besef dat iedereen met zichzelf bezig is, en wat anderen van hén denken. Groter of belangrijker dan dat hoef ik mezelf niet te maken.

Wisse, veel sterkte voor nu en de komende dagen. Het enige wat ik kan verzinnen om te schrijven is; hoe vreselijk zal het zijn als je met spoed naar hem toe moet maar je kunt niet rijden? Hoe náár zal het zijn als je ná deze periode niet na kunt vertellen dat je trots was op jezelf omdat je in deze periode deed wat goed voor je was, nl. nuchter het verdriet laten komen en er mee dealen? Ik heb makkelijk praten. Ik heb geen vader met terminaal kanker dus sorry als ik betuttelend klink. Heel veel sterkte.

môge Luna, dank je wel voor de link over omdenken. Vanochtend meerdere filmpjes gekeken en veel gelachen. Zodra ik weer tijd heb ga ik nog meer filmpjes over omdenken kijken. Maar voor nu is het genoeg. (ook weer nieuw) Fijne dag iedereen.

lieve Loen, Je bent niet dom. Je bent met herstel bezig: kijkt naar jezelf, naar hoe je aan je zelfbeeld werkt, je bent clean en je bent begaan met anderen. Hoe kan een mens nou op je néér kijken? Beterweters zouden beter moeten weten. Het kán natuurlijk zijn dat je neerbuigende teksten op jezelf betrekt. Dat je je laat raken omdat je heel diep van binnen óók vindt dat je zonder pilletje pas écht gestopt bent. En dat je hard roept dat je het goed genoeg doet, vooral naar jezelf zo hard schreeuwt dat je goed genoeg bent en doet. Wel lieve Loen, Ik voel sowieso dat je goed genoeg bent en ik gun je dat je trots bent op jezelf. Op hoe je bent en wie je bent. Wát anderen schrijven of zeggen, pik eruit wat opbouwt en al het andere kan weg. Alles wat ik aan jou schrijf, vertel ik óók aan mezelf. We gaan gelijk op. Trots op ons.

fijn om te horen Vol! Geniet maar van die veer in je reet, je hebt 'm vast verdiend. trusten

Anette, fijn dat je het hier meldt. Je gaat goed, je kúnt dit. Het wordt makkelijker, houd je dáár maar aan vast. We lezen je, je hoeft dit niet alleen te doen. Sterkte!

Geert, je hebt kennelijk ervaring met slecht en niet slapen. Je bent ervaringsdeskundige en weet dat er een paar moeilijke weken gekomen zijn. Gelukkig gaan die vanzelf voorbij, mét of zónder jouw verzet daartegen. Stoer dat je het doet. Sterkte vanavond. Je bent niet alleen. Samen staan we sterker.

lieve Anouk, Voorafgaand aan echt stoppen heb ik ruim een jaar gepoogd te stoppen in m'n eentje ...... ..........huh? Gepoogd te stoppen in m'n eentje betekende in mijn geval: oke, ik stop en doe het op mijn manier. Ik ga het zus en zo aanpakken. Die en die mogen het weten, anderen niet. Ik heb een probleem, ik ga mijn best doen en ik los het op. Dat is mij niet gelukt. Echt stoppen betekende voor mij: oke, ik heb een probleem. Ik kan dit niet alleen. Samen kunnen we mij clean leren blijven. Het verschil zit in meerdere zaken: 1. Ik moest leren hulp vragen en suggesties opvolgen. 2. Ik moest leren eerlijk worden. En bereid om te veranderen. Dit schrijf ik niet als lesmateriaal. Dit is wat het was voor MIJ. Wat wél gevaarlijk was, is dat in dat jaar van pogen en falen een moment kwam dat ik besefte: ik kan het niet. Ik ben zó sterk, maar nu ga ik niet winnen. Ik ga verliezen. Ik ben beu van dit gevecht. Oke. Ik ben alcoholist en ik kán niet zonder drank. Ik kán het niet. Weet je wat? Ik stop met vechten, het lukt toch nooit om te stoppen. Dan ga ik toch wat eerder dood? Who cares? Eng. Want ik heb een man en een dochter. lieve Anouk, je mag nét zo lang op jouw manier proberen te minderen of te stoppen als jij wilt. Je mag nét zo veel hulp vragen als jij aandurft. Alles mag, werkelijk alles mag zolang jij daar achter staat want het is immers jouw leven. Zodra je merkt dat je het vechten beu bent, denk dan NIET dat het tóch niet lukt! Als het mij is gelukt, kan zal het jou óók lukken! Er staan grotere hulptroepen voor je klaar dan je je voor kunt stellen. Succes en tot schrijfs.

Wisse, veel gestopten kennen de vermoeidheid. Doodmoe. Heel veel hoofdpijn. Al die jaren dat we ons leeggegeven hadden aan werk, sport, of stomweg niet naar ons lichaam luisteren................er staat nog een rekening open. We kunnen niet fluitend gestopt zijn terwijl we jaren van roofbouw negeren alsof er géén schade / achterstallig onderhoud is. Je bent niet stom of lui en je hoeft je niet voor vermoeidheid te schamen. Luisteren naar je lichaam is denk ik belangrijk nu. Luisteren zonder oordeel. Sterkte en goed gaan

Huttula, ik ruik weer een levenswijsheid in de maak. Kun je je uitspreken? Lotus, je hebt nu refusal. Wéér een stap in het proces van acceptatie van imperfectie. Goed van je!

Pumpkin heeft gelijk! Joehoe........... alles oke? Zal je schrijven als het minder gaat? Want juist dán heb je steun nodig. Hopelijk geen bericht goed bericht.

Indigo, wat een mooi inzicht. Jouw verhaal had ikzelf een poosje geleden woord voor woord identiek, geschreven kunnen hebben. Nog steeds komt soms die gedachte van: 'Jammer. Ja, ik wéét het.' Dat duurt een seconde en is dan weer weg. We kunnen niet helpen als een vogel over ons hoofd vliegt, maar wél als ie een nestje in ons haar mag bouwen .

Luna, volgens mij was er toen geschreven dat er 2 melige tieners op bezoek waren.

Erik

Kruidenthee, Geurtz haalt er metafysica en heel veel meditatie bij. Dat lijkt mij aan jou wel besteed zo vul ik in. Het boek legt uit in hoeverre gedachten een illusie zijn of lijken doch vaak zinloos. Niet fout of goed. Je bent niet wat je denkt, je bent zelfs niet wat je voelt. Je kijkt naar jezelf en ziet jezelf voelen en/of denken. Je bent dan ook zoveel méér dan je brein en je hart. Ik las ooit: Wijsheid is weten dat ik niets ben, Liefde is weten dat ik alles ben. Lao Tsu Zelfs die zin zie ik nu anders dan een paar weken geleden. Is het boek een aanrader? Ik denk dat ik 'm nóg een keer ga lezen, en daarna durf ik een uitspraak te doen.

jowan, bij Wie is Wie

Vino, jantjeongeduld.......... herkenning! Je gaat goed. Méér dan nuchter blijven hoef je niet te doen toch? Wat op je pad komt dat zie je dán wel weer. Nu het terras-seizoen is aangebroken vind ik het soms ook jammer dat ik niet kan meedoen. Dan is het: ik wil niet meer drinken. Als ik aangeschoten mensen zie dan denk ik : ik hoef niet meer te drinken. Ik hoef mijn gevoelens niet meer te sturen/onderdrukken/aan te moedigen. Ze zijn van zichzelf goed. Ik hoef niet meer te liegen, te manipuleren en me zorgen te maken om winkelsluitingstijden of zon- en feestdagen. Ik hoef niet meer het afval weg te moffelen. Ik hoef niets van mezelf meer weg te moffelen. Dan voel ik vrijheid en frisheid en eerlijkheid. Een pak van mijn schouders!

Stippie welkom in de club. Ik herken het gemak van de eerste afslaan en het onmogelijke om na de eerste te stoppen. Je hebt 'm al vlot dóor! Succes en schrijf alles wat je dwarszit. Er zal herkenning zijn omdat we dezelfde ziekte hebben. We hebben verslavingsgevoeligheid onder de leden.

dat is overzichtelijk............... Spreken we af dat je je aan de 15 houdt of slaat dat nergens op?

Anette ikzelf heb makkelijk praten omdat ik geen verbroken relatie hoef te verwerken. Daarom kun je mij niet serieus nemen. Ik zou de korte periode afbakenen, bv. er zijn 10 pilletjes gegeven en dat recept ga ik niet verlengen uit angst voor medicijnverslaving. Sterkte de komende tijd.