Monster

Lieve Kate, voor zweetvoeten is toch iets nodig wat lijkt op activiteit? Ik ben zo'n klein lui schatje, hoe in vredesnaam zou ik zweet moeten genereren en in mijn dry-fit sokken doen belanden? Moet ik dan ALLES uitleggen?

Over Gerrit gesproken........................... Mijn schoonmoeder wint als het gaat om ERG. Vandaag kreeg ik een cadeautje , meegegeven aan manlief want Monster moest zo nodig naar Assen. Een pakje inlegkruisjes. MG. Heb ik gewonnen of niet? Anders ruilen?

Ha! Mijn onderwerp. Hier mag ik wel wat van vinden, en iets van zeggen. Vandaag heb ik dry-fit sokken aan. De fit is oke. Gewoon mijn maat. Dry zijn ze niet. Ik heb motorlaarzen aan gehad die niet waterdicht zijn. Mijn voeten zijn klam. Ik weet niet of ik het weer of de sokken de schuld moet geven, maar aan mijn motorspullen kan het niet liggen. Want die zijn gewoon van Sidi

Kabouter hier mag HELEMAAL NIEMAND nog iets eten. Hebben jullie niet geleerd vroeger dat je dik wordt van eten waar je niet voor bidt? Kabouter, buiten de maaltijden doe ik gewoon met je mee hoor

Vol, dat maakt dus niks uit. Ik mag toch hopen dat hier geen hiërarchie is. Jij en ik zijn even ver en dus even belangrijk.

en vm,fldsl;d,slpeirroirogkflv,vcx.v,kflgkflgkklgfl;'lfkaflpeproe[wroett[y5=-03-w[dl;c.xv.f;glrtoproprowpkdksldl;v,fg.,;trtporpopwklkdlvfg';pieip en iedereen die ik niet genoemd heb ai hou toch es je mond dadelijk vergeet je iemand slaapt die weer 2 weken slecht

en Fruitvlieg....

Juist! En Jopie gaat me óók heel erg aan het hart.

Een paar weken geleden probeerde ik te delen dat ik er soms vaak moeite mee heb om te reageren. Kan ik er iets van vinden? Heeft iemand recht op zijn slachtofferrol of heeft iemand recht op een eerlijke reactie? Is iets wel slachtofferig of is iets gewoon een feit? Iedereen heeft behoefte aan begrip, gehoord worden....................... maar geldt dat ook als iemand persisterend een smoezenboek hanteert? Wie ben ik om te bepalen of iemand wakker geschud kan worden, wie ben ik om te bepalen dat iemand niet wakker is? Ik ben een onzekere twijfelkont. En bang om het fout te doen. Ik vind het héél stoer als mensen hier durven schrijven waar het op staat. Ik durf het wel, maar ik wéét het zelden en dan verwijder ik mijn zorgvuldig geformuleerde posting weer. Ietje en Kabouter gaan me aan het hart. Dát is wat ik wél weet.

so hey Loen, de energie spat er van af. Dat is fantastisch om te lezen!

nou ik geloof dat de man met de hamer hier een paar uur geleden al goede diensten had kunnen bewijzen ik ga maar es wat doen geloof ik truste voor wie slapen gaat

momenteel denk ik te veel na dus kwam ik hier ik moest zelfs bijlezen.............. Wat dat ziekenhuis doet klinkt mij onzorgvuldig in de oren. Dit zou ik in de supermarkt nog moeilijk te accepteren vinden, laat staan in een ziekenhuis. Maar goed, ik neem aan dat het maar een voorbeeld is. Als ik rond hol in mijn brein en ik kom er niet uit, als het rondjes blijven dan weet ik niet meer hoe ik het moet stoppen. Soms vertel ik het iemand (gedeelde smart is halve smart?). Soms denk ik : kappen nou, ga iets dóen met je leven (vluchten of juist goed?) Soms denk ik: ik weet dat ik het niet weet dus dat accepteer ik dan maar. Spud, ik kán het gewoon niet, volledig op mijn gevoel afgaan en mijn brein het zwijgen opleggen. Mindfulness ten spijt, ik moet actief afstand nemen van mijn gedachten want ze gaan niet uit zichzelf weg. Ik heb vast een afslag gemist, want het is soms vermoeiend. Door eigen schuld.

Kruid, ik word er stil van. Wat vind ik jou dapper.

Na 2 jaar zou ik nog steeds niet met mijn middel rond durven lopen. Maar je gaat goed he?

vino, je was een slaaf. Willoos? Nee, ongewild overgeleverd. Nu je niet meer dagelijks de slaaf speelt van alcohol, is het dan Heel Gek dat je daar dagelijks mee bezig bent? Hoe lang die periode 'mag' duren dat je er dagelijks aan denkt dat weet ik niet. Ik denk zelf dagelijks aan mijn verslaving, en of mijn verslavingsgedrag nog de overhand heeft terwijl ik al lang niet meer aan alcohol denk. Ik laat het denken daaraan maar gewoon toe zonder er een stempel ('obsessief'?) op de drukken. 12 dagen al gestopt, goed bezig zeg!

Op elk soort feest komen weer andere gasten af. Op het feest der herkenning dat we op dit forum hebben komen WIJ af. Op dit forum proberen we het leven dat we vieren, te delen en te lezen van elkaar omdat het helpt bij ontwikkelen, accepteren, vertrouwen dat het beter of lichter gaat worden. Op dit feest kom ik jou telkens tegen en dat vind ik dan fijn!

Pinkman, ik heb je gelezen. Veel wijsheid en een lange adem voor deze periode toegewenst. Je bent goed bezig volgens mij. Aan je motivatie zal het niet liggen!

quote 'Overgelaten worden aan mijn eigen denken/invullen in contact met iemand, maakt mij vaak onzeker en daardoor wantrouwig. Want ik vertrouw mijn eigen brein al niet en die ander zegt daar niks van dus dan vertrouw ik die ander niet omdat ik niet weet of ik over deze zijn of haar grens ga of niet. ' Lees ik nou dat je je invullende gedachten niet checkt bij de ander? Omdat je gewend bent je eigen waarheid als waarheid te zien ? ... ... ... Ik krijg het gevoel dat jij en ik ons overdosis breinactiviteit met hetzelfde goedje bestrijden, nl breinactiviteit. Dat we elkaar willen bereiken met woorden en misschien zelfs met overtuigingen. Voor nu kan ik alleen maar melden dat ik mezelf graag gelukkig zou denken. En dat ik de afstand tot mijn kern graag zou overbruggen met ratio. Voor mij werkt dat niet en ook jij vertrouwt steeds meer op je gevoel Spud. Dat is bv om in die afwijzing van baan toch dat positieve te zien.. Fijn te lezen!

Ooit ben jij oud Kruid, en dan glimlach je om jezelf. En geniet je van jezelf. En van dit forum, want ze gooien hier niks weg.

Bibo, ik heb gelezen dat ieder wat meeneemt voor de lunch .........wat maakt dat ik denk dat het rond 12.00 uur 'begint' voor zover een meeting een begin heeft.

Pinkman, het is bewonderenswaardig dat je er zoveel mogelijk lijfelijk wilt zijn voor jullie zoon. Wel heb ik een vraag voor je (het is geen ongevraagde tip, ook al ben ik een vrouw): Denk je dat je vriendin van jou steun vraagt in de zin van aanwezigheid en hulp in de logistiek of is haar hulpvraag in emotioneel opzicht juist zo gewichtig? Wil ze een hulp of wil ze erkenning en steun en troost? Deleten als ik te erg word he?

Voor jezelf beginnen is Heel Erg Vermoeiend in het begin lijkt me. Heb je de energie daarvoor extra achter de hand?

Pinkman, je schrijft dat het vreselijk ongezellig is thuis en niet echt beter sinds je gestopt bent met alcohol. Wat bij mij thuis leefde was enerzijds hun vertrouwen in mij dat beschadigd was, en hun vermoeidheid.............. en anderzijds een gevoel van: ZO EN NU IS HET MIJN BEURT (eerst had jouw alcohol-probleem onze aandacht en nu heeft jouw herstel onze aandacht; wanneer krijgen wij JOUW aandacht?) Mijn thuis is niet jouw thuis dus het hoeft niet herkenbaar te zijn. Je gaat 'verders' op zich wel lekker he?

Sowhat gefeliciteerd met je 2 jaar, en Bol met bijna 5 en half jaar. Dank voor jullie actieve bijdragen!

Koeienverzorster! Dát ga ik in mijn volgende leven doen. Dank voor de tip. on topic Je schrijft dat je éérst mensen moet vertrouwen om iets te kunnen horen van ze. Ik weet niet of dat waar is. Mijn ervaring is dat ik heel veel hoor van mensen waar ik me aan erger. Dat irritaties voor mij cadeautjes zijn. 'Hoe erger ik me erger hoe meer ik leer.' (die is van mijzelf , suf he?) Terwijl mijn brein overuren wil gaan maken waarom ik sowieso in mijn recht sta om mij te ergeren, voel ik me geraakt door het besef dat er bv. herkenning is, of afkeuring van mijzelf, of gehoord willen worden, of mijn interne criticus die 'er wat van vindt'...............enz enz. Zodra ik ergens iets van vind, moet ik oppassen. Ik zóu misschien gelijk kunnen hebben maar mijn brein weet zelden genoeg nuances. Zodra ik van iemand iets vind, zit ik sowieso fout. Ieder mens is goed genoeg en mijn brein heeft niet het recht conclusies te trekken op basis van gedrag. Als ik iets vind van iemand dan doe ik alsof ik het beter weet. En dát is pas irritant. (waarmee ik volgens mijn eigen theorie trouwens wél weer een cadeautje kan zijn voor een ander, maar dat terzijde) Misschien denk ik er over een jaar heel anders over. Hopelijk ontwikkel ik .