stippie

Klopt dat ik het niet alleen kan, en ik had moeten praten. Ik heb gewoon zo'n last van schaamte. Ik heb ook nagedacht wat er afgelopen periode fout ging. Er zijn een stuk of 5 situaties waardoor de verleiding om te drinken erg groot wordt.. Als zich zo'n situatie voordoet dan vind ik het best moeilijk om niet toe te geven, toch lukte het de laatste maanden goed. Maar deze keer kwamen al die vijf situaties tegelijk, en dat kon ik niet aan.

Het is even een tijdje niet perfect gegaan, helaas... Ik ben nu weer aan het opkrabbelen, maar het gaat lastig. Gelukkig de komende tijd geen feestjes, en we gaan in de vakantie naar een camping waar alcohol verboden is. Daarna hoop ik weer wat sterker in mijn schoenen te staan.

Als ik alleen met mezelf te maken zou hebben was er geen fles drank in huis. Maar wanneer ik alles wegdoe wissel ik mijn alcoholproblemen in voor huwelijksproblemen. Mijn man lust namelijk ook wel een slok, alleen maakt hij er geen punt van. Ik moet het echt in mijn eentje doen, en dat is al moeilijk genoeg zonder dat ik thuis tegen de stroom in moet. Omdat ik zonder werk zit is het best lastig om 5 dagen goed door te komen. Familie zit ver weg, en m'n vrienden hebben wél werk. Ik ben van plan veel te gaan sporten, lezen en m'n huis een goede beurt te geven. Maar toch blijft het spoken in mijn hoofd.

Ik heb al dagen het gevoel dat ik in code geel/oranje zit, en dat allemaal omdat ik volgende week 5 dagen alleen ben. Ik heb zo'n zin om dat te gaan drinken, ik krijg de gedachten maar niet uit mijn hoofd. Ik aarzelde om het aan mijn hulpverlener te vertellen, dat heb ik toch maar gedaan gisteren. Gek genoeg gaf dat al een beetje lucht, waardoor de alcohol wat verder van me af kwam te staan. Maar waarom krijg ik juist nu een fles port cadeau? Nou moet ik weer opnieuw beginnen. Eén van de tips die in mijn programma staan is: praten wanneer je het moeilijk hebt, dus bij deze ...

Prioriteiten moeten inderdaad in de juiste volgorde gesteld worden, maar eigenlijk geloof ik nog steeds dat ik de kool en de geit allebei kan sparen. Als ik zelf mijn verslaving onder de knie krijg, met anonieme hulp, hoeft niemand het verder te weten. Als dat niet gaat lukken, dan moet ik 'uit de kast' of ik blijf er mee zitten. In dat geval kies ik voor het eerste denk ik.