Wijntjeminder

hey @Strijkbout Hoe is het nu met je? In je bovenstaande berichten lees ik dat je tegen wat zaken aanloopt. Een nieuwe modus voor jezelf uitvinden? Dat van die PS kun je volgens mij wel met een korreltje zout nemen. Volgens de nieuwe DSM blijft er helemaal niemand zonder stoornis over. We hebben allemaal "iets" van wat op de grote hoop wordt geveegd als stoornis. Er wordt daarbij ook gewerkt met scores op verschillende punten alvorens van een stoornis te kunnen spreken. En zoals onderzoek laat zien scoort elk mens wel op enkele punten van de in DSM-5 genoemde stoornissen wat niet wil zeggen dat je daar het etiket van "stoornis" op kunt plakken. Psychische stoornissen gaan gewoonlijk gepaard met significante lijdensdruk en/of beperkingen in het functioneren op sociaal of beroepsmatig gebied of bij andere belangrijke bezigheden. Jouw persoonlijkheid heeft de neiging verantwoordelijkheden te ontwijken of deze vooruit te schuiven, als ik je goed lees. Dat zou kunnen voortkomen aan een gebrek aan energie om jezelf te motiveren of discipline toe te passen. Een patroon doorbreken kost veel energie en aandacht, dat moet je maar net kunnen opbrengen. Ik weet niet hoe jouw leven eruit ziet. Doe je dingen die je leuk vindt om te doen? Zijn de mensen om je heen de mensen die jij graag om je heen wilt hebben? Wat maakt dan dat het niet lekker voelt? je zegt niet introvert te zijn, maar een sociale avond zonder drank is niet leuk. Zijn het dan wel mensen in wie je oprecht geïnteresseerd bent op die avonden? Boeit hun verhaal jou? Heb je de drank nodig om je door zo'n dodelijk saaie avond te slepen? Dat zou voor mij heel begrijpelijk zijn. Ooit wel eens nuchter om 23:00 uur op een feestje binnengestapt? Het gaat nergens over! Iedereen is hard bezig elkaar te overtreffen in het sterkste/leukste/grappigste verhaal. Tjah, dan zou ik ook liever thuis blijven of iets anders gaan doen. Dat gaat dus niet over jou, maar over de alcohol!

@Adri03

Lukt dat? Het loslaten? Toen het bij mij zover was had iedereen me gewaarschuwd in wat voor een gat ik terecht zou komen. Nou, ik vond het heerlijk! We waren er allemaal aan toe. Vond het steeds ingewikkelder worden om volwassenen als huisgenoten te hebben die zich nog wel even afhankelijk als kinderen opstelden, tenminste als dit zo uitkwam. En dan die ingewikkelde programma's van allemaal sporten/werken/studeren op een ander tijdstip, maar wel samen aan tafel achter een gezond maal. Vooral de oudste heeft nogal lang de puberale dwarse ontevreden pruik gedragen. Daar was ik echt wel helemaal klaar mee!

Sterkte met het herstel @Rapilos, het klinkt als een spoedopname?

Haha, ik zelf ben dol op brunches want houd niet van ontbijten. Twee vliegen in één klap en met een beetje geluk hoef je 's avonds ook niet meer uitgebreid te eten. Veel plezier met je dochter! Sri Lankees zeg je, dat is toch voornamelijk curries? Héte curries?! Lekker; ik ben er dol op!

PS, @Adri03 en @billy1981 Zonder te willen generaliseren denk ik wel dat we kunnen stellen dat vrouwen overwegend beter in staat zijn bij hun emoties te komen en hier over te kunnen praten dan mannen. Die vaardigheid stelt hen in staat om beter persoonlijke problematiek aan te kunnen pakken. Als vrouwen aanvankelijk hun toevlucht tot alcohol hebben gezocht kunnen zij (procentueel) beter/gemakkelijker de alcohol de baas worden dan mannen. Hier op de site zijn de vrouwen oververtegenwoordigd. Ook de cijfers van het Trimbos laat zien dat mannen hoger scoren in alcoholconsumptie en overschrijdend in de norm. Het nadenken en benoemen van wat er in je omgaat en daar “iets” mee doen lijkt me nuttig. Tegelijkertijd realiseer ik mij dat dit bevoelen, benoemen en bespreekbaar maken als “graven” wordt ervaren. Tjah en daar ga je natuurlijk niet aan als man.

En hoe is die lichamelijke gewenning ontstaan? Ik weet niet hoe lang je al niet meer drinkt, maar de lichamelijke ontwenningsverschijnselen zullen nu toch wel weg zijn? Dan zit je dus nog met het alcoholmonster in je hoofd?

Als jij voor jezelf weet waarom je drinkt en dit kunt aanpakken, omwenden dan ben je er toch?

@Adri03 Daar zeg je iets wat op zich interessant is: waarom ontwikkelt de één een trauma na bepaalde ervaringen en de ander niet? De eerste gaat dan volledig naar de gallemiezen en de ander weet er sterker uit te komen. De wetenschap is niet eenduidig in de oorzaak daarvan. Wel wordt er verband gelegd met basiskarakter en de wijze waarop desbetreffend persoon problematiek hanteert, heeft leren hanteren al dan niet vanuit zichzelf of van de opvoeders/omstanders geleerd. Zo kan de ene persoon zelfstandig en constructief een probleem oplossen en heeft de ander daar hulp bij nodig. Beiden even effectief. Het belangrijkste hierin is dat je voor jezelf erkent dat er een probleem is en dat daar een intrinsieke drang is om daar iets mee te doen. Sommigen zijn daar niet toe in staat en zoeken hun toevlucht in verdovende middelen wat een kortetermijnoplossing geeft waarmee de persoonlijke vicieuze cirkel, neerwaartse spiraal zich ontwikkelt. Verveling is zeker een onderliggende factor! Je gaat op zoek naar prikkels, dat kan uit verdovende middelen komen, seks, gokken, crimineel gedrag en nog een heel riedeltje. Een "schuldvraag" buiten jezelf leggen is dan ook een coping mechanisme die je mensen niet kunt verwijten. Deze mensen hebben anderen die met hen begaan is nodig om ze te helpen zien wat ze zelf niet zien. En ja, veelal is dat een levenslang proces. Populair gezegd: het half gevulde glas kun je als halfvol of halfleeg ervaren!

Vamos, als ik zo jouw laatste berichten teruglees zie ik iets heel moois ontwikkelen. Ondanks je strijd, verdriet en frustraties zie ik daar iemand groeien! Je bent jezelf opnieuw aan het uitvinden! Dat is zo enorm waardevol, dát is jouw refusal! Je bent in staat om bij jezelf naar binnen te gaan en met open blik rond te kijken en te zien wie je bent. Niet wat de alcohol van jou maakt. Niet wat anderen denken wie je bent. Dat is iets wat je alleen maar kunt doen zonder de black-outs! Het is juist de alcohol wat je in het verleden zo in een houdgreep heeft gehouden. Jouw zijn, jouw emoties en verlangens heeft gebagatelliseerd door je te laten denken dat het allemaal niet zo erg is, zolang je er af en toe aan kunt ontsnappen. Dan wordt zelfs het ondraaglijke draaglijk. En dat alles is wie je bent, hoe je leven eruitziet, met wie je te maken hebt. De wijze waarop je met dat alles omging had de alcohol nodig om het überhaupt te kunnen handelen. Althans, toen! Nu ben je zo ver dat je ziet dat het zonder alcohol ook te handelen is. Wel zwaar en het zou heerlijk zijn om aan dat alles te kunnen ontsnappen, voor heel even, één flinke roes, nog één black-out. Ik denk dat je inmiddels wel ziet dat het voor jou zo niet werkt. Je moet hier doorheen zonder de black-outs! Je zegt bang te zijn dat een volgende poging niet gaat lukken, dat je bang bent het niet nog een keer op te kunnen brengen. En dan? Als ik je zo lees, betekenen jouw kinderen veel voor je, je wilt ze vanuit je liefde een moeder geven die ze verdienen. Hand in hand met alcohol gaat dat je niet lukken!

hoe heb je dat gedaan @Yvonne? Heb je eerst een lange periode niet gedronken om dan weer af en toe te drinken? Of van meer naar minder en dat gehanteerd?

@Roberto Ik ken de boodschap van Els Noorlander. En ik ben een eigenheimer; ik ga 2024 aan als Sint Juttemis drinker met af en toe een uitstapje naar de Tempelieren om daar toch ook zeer zeker tijdig te vertrekken!

@Adri03@Roberto Zelf denk ik dat de redenen van het waarom drinken doorslaggevend is in alcoholproblematiek en het al dan niet kunnen hanteren van dat probleem zonder onderliggende factoren aan te pakken. Volgens het Trimbos instituut: Alcoholgebruik is hoger bij mannen dan bij vrouwen Meer mannen (82,8%) dan vrouwen (72,5%) drinken wel eens alcohol. Mannen houden zich dan ook minder vaak aan het drinkadvies van de Gezondheidsraad dan vrouwen (33,5% versus 53,3%). Daarnaast drinken mannen vaker overmatig of zwaar (8,0% en 10,1%) dan vrouwen (4,9% en 6,5%). https://www.trimbos.nl/kennis/alcohol/alcohol-in-cijfers/cijfers-alcoholgebruik-volwassenen/

Volgens mij niet! Maar je eens vergissen komt toch op elke leeftijd voor?

Dat klinkt goed! Zolang de alcoholvrije dagen geen strijddagen zijn, zou ik daar ook goed mee kunnen leven! Fijne dagen!

@lady jane Het hoeft natuurlijk geen discussie uit te lokken als iedereen van elkaar zou accepteren dat we op verschillende wijze met alcohol omgaan! Dat dáár waar het een probleem voor ons wordt/is we een modes vinden om voor onszelf daarin een weg te vinden. Tjah, bekeerlingen op welk vlak dan ook heb ik enige allergie voor ontwikkeld. Nee, natuurlijk niet persoonlijk naar mij gericht! Zo ervaar ik dat zeker niet! Zoals je zegt: het geschreven woord zonder intonatie valt niet altijd goed te lezen! Ook voor jou fijne feestdagen en zeker een adb 2024!

Oh, maar dat staat buiten kijf! Dat realiseer ik me heel goed! Ik heb hier genoeg verhalen gelezen om te weten van de legers gewapende reuzen waar mensen mee te maken hebben. Dat is in niets te vergelijken met die pygmeeën op mijn pad! Andersom zou het gemakkelijker praten zijn als de gewapende strijders zich zouden realiseren dat de pygmeeën strijders hier niet zijn om hen belachelijk te maken of op wat voor manier dan ook hun strijd te bagatelliseren. Overeenkomst is dat we allemaal een persoonlijk probleem willen aanpakken!

@Lonster1 Hey, ja die naam is ingegeven door de oude situatie waarin eentje meer van toepassing was. Nu andersom, juist eentje minder! Ik blijf denk ik nog wel even schrijven. Het is per slot "mijn" proces. Het helpt me goed mijn gedachten te ordenen en door te denken over de keuzes die ik maak. Het is feitelijk een goed gesprek met mezelf voeren. Ik begrijp dat dit voor anderen niet altijd goed te volgen zal zijn, vooral als mensen vanuit hun persoonlijke belevingswereld aannames doen en dat dan vervolgens gaan projecteren zonder vragen te stellen. Hoe gaat jouw kerst eruit zien vwb de alcohol?

@lady jane Ik begrijp je niet goed! Wat is het dat je vindt dat ik steeds benoem? Ik denk dat jij een van de weinigen bent die af en toe mijn draadje leest en daarmee dus ook een en passant geplaatste opmerking weet te linken aan mijn groter geheel. In reactie op anderen zal ik wel nog eens in herhaling vallen van wat ik eerder in mijn dagboek uiteen heb gezet. Bedoel je dat? Ja, toen ik mij hier aanmeldde en aangaf dat ik in beginsel een alcoholpauze wilde van drie maanden werd dit veelal honend ontvangen door de overige forum leden: "Begin maar eens met vandaag niet, in die drie maanden tijd zul je wel 100 keer opnieuw beginnen." "Nou, dat denken er velen, ik heb nog nooit iemand meegemaakt die door te minderen ook daadwerkelijk minder is gaan drinken." "Succes!" Dit waren enkele van de eerste reacties van de forumleden. Ik wist nog niet hoe het me zou vergaan. De ervaring heeft uitgewezen dat het me goed is vergaan! Het is me gelukt om de gewoonte te doorbreken. Niet vanuit wilskracht, maar vanuit de overtuiging dat het mijn gezondheid ondermijnd! Waarom het af en toe dan toch wel? Omdat ik dat gezellig, fijn, lekker, plezierig vind? Genieten en met mate drinken? Niet omdat het moet, maar omdat ik dat wil! Voor mij schuilt daar geen probleem in. Natuurlijk is het allerbest voor je gezondheid om nooit te drinken, maar daar heb ik helemaal geen zin in. Die commitment wil ik niet aangaan! Dat van die 2 kampen begrijp ik niet. Wel heb ik een sterke indruk dat hier op het forum "het nooit meer drinken" als enige rechtvaardige vorm van alcohol de baas geldt. En vanuit dat perspectief snap ik heel goed dat mijn instelling aanstootgevend kan zijn voor diegenen die een zware moeizame strijd leveren, hebben geleverd om alcohol de baas te worden! Kunnen we alsjeblieft elkaar respecteren en accepteren in onze diversiteit? Het gaat toch niet om wie het moeilijker, zwaarder, hanteerbaarder ervaart? Iedereen voert in eigenheid zijn eigen strijd! Dat valt door niemand op wat voor manier dan ook te veroordelen.

@Rosee, ik begrijp volkomen wat je bedoelt! Als het denken en wikken wordt is dat inderdaad krampachtig. Daar wil ik niet in verzanden. Persoonlijk denk ik meer in de lijn van doorgaans niet drinken en soms wel. Wanneer dat wel daar is wil ik van het moment af laten hangen. Dan nog hoeft dat niet excessief te zijn. Of het op deze manier mijn denken gaat beheersen zal de toekomst uitwijzen. Vooralsnog heb ik niet het gevoel/idee dat alcohol de baas is. Na drie maanden niet drinken heb ik voor mezelf de cyclus van gewoontedrinken doorbroken. Ik weet het, de norm is minstens een jaar niet drinken om succesvol te zijn. Ik heb het filmpje van Els Noorlander meerdere keren bekeken. En zoals eerder aangegeven: ik herken mezelf in geen van de profielen die zij uiteenzet. Het al dan niet drinken beïnvloedt op geen enkele wijze mijn algehele functioneren of kwaliteit van leven. Het is alleen zo verdomd slecht voor je lijf en brein! Dit laatste weegt voor mij het zwaarst; mijn motivatie om niet meer dagelijks zo veel te drinken zoals ik deed.

@Roberto Heb jij deze opmerking als "storend" of op een andere manier negatief ervaren? Ikzelf moest juist heel erg lachen om jouw invalshoek van Sint juttemis, vond het humorvol gevonden!

@Adri03 Dit is natuurlijk heel triest en begrijpelijk dat je dat jezelf als spiegel voorhoudt. Toch ben ik geneigd om niet alle mensen die besluiten minder te gaan drinken over één kam te scheren. De gradatie en ernst van alcoholmisbruik is dus heel erg verschillend. Ik beschouw mezelf niet als iemand die zich ooit dood zou kunnen drinken. Simpel omdat ik zulke enorme hoeveelheden alcohol niet weg krijg. Ik heb nooit gedronken met het idee "stuk te gaan". De avonden dat ik sportte bleef er sowieso minder tijd over om te drinken. Die avonden dronk ik dan wel een paar glazen, maar nooit de fles leeg. "inhalen" heeft nooit een rol gespeeld. Zo waren er ook wel eens avonden waarin het beter was om niet te drinken omdat ik de volgende ochtend fris wilde zijn voor een belangrijke vergadering. Ik leef in de veronderstelling dat ik mijn alcohol inname kan hanteren, mits ik de keuze maak dit te doen. Het excessief drinken van mij kwam meer voort uit ondoordachte gewoonte drinken. Daarin is nu iets wezenlijks veranderd: ik bén me bewust van het al dan niet inschenken van dat ene of meer glaasjes. Voor mezelf de keuze gemaakt dat ik dit niet meer wil. Ik ervaar het niet als een opgave. Het voelt ook niet krampachtig, dat zou het wel zijn als ik in mijn hoofd een glaasje mee zou willen doen met het gezelschap, maar niet kunnen omdat ik een geheelonthouder moet zijn. Dat is iets dat ik mezelf niet wil opleggen!

Maandag 25 december 2023 Covid heeft er de hamerslag op gegeven. Werd gisterochtend na het wakker worden ziek, test bevestigde helaas dat ik niemand kan zien. Heb alles af moeten zeggen, ook de kinderen die kerstavond thuis zouden komen. Dat was wel even slikken, voor het eerst in 30 jaar een kerst zonder mijn kinderen. Daar was ik wel even heel verdrietig van. We gaan het in Januari overdoen; alle cadeautjes liggen nog onder de kerstboom. We gaan op 1 januari kerstavond vieren. Met kerstmuziek, kerstbrood en de hele santenkraam! Traditioneel eten we dan altijd boerenkoolstamppot met wild; ik heb alles in de vriezer gelegd. En dan nu de kerstdagen snotterig op de bank. Van lezen of tv kijken komt niet veel, moeilijk om mijn aandacht erbij te houden. Dan maar veel slapen, dat lukt wel goed. Ik wil iedereen hele fijne feestdagen toewensen! PS Ik zie hierboven een ongekende drukte; ik ga jullie teruglezen!

@Strijkbout Kun je dat niet terugvinden in je "wachtwoorden/sleutelhanger" of wellicht heet dat bij jou anders. De plek waar jouw wachtwoorden opgeslagen zijn. Daar kun je toch kiezen voor "wachtwoord tonen" voor desbetreffende site? Je komt daar vanuit instellingen.

Dank je wel @herman0167! Jij ook hele fijne feestdagen!