Woman

De buren hebben een feestje. Met Nederlandstalige skihut muziek. En dronken meelallen. Zo blij dat ik dat niet meer hoef. Wat een takkeherrie. Snel de deur dicht, gelukkig hoor ik binnen niets.

Zo doe ik het ook Bob. Ik vind onkruid wieden echt een rotklus. Ik doe elke dag 1 tegel anders word ik echt heel erg sjaggie. Dat duurt 3 minuten en ik doe het dan wel heel grondig, zodat het niet nog eens hoeft. De zomer duurt lang genoeg om uiteindelijk de tuin onkruid vrij te krijgen. Soms, heel soms, gaat het lekker en doe ik iets meer. Volgende huis hopelijk een kleinere tuin.

Daarom schrijf ik op mijn eigen draadje...

Vandaag ben ik moe. Het is weer nieuwe maan, dan wil ik alleen maar liggen. Ik geef er aan toe, de rest van de maand sport ik heel veel. Een paar dagen ontspannen is helemaal oké. Ik wil ook nadenken over het filmen. Het is heel veel werk. Dansen voor een camera is anders dan dansen voor mezelf of met een student. Het voelt als productiewerk. Het editen doe ik op mijn telefoon, met een app die heel fijn is daarvoor. Dat betekent dus uren lang op mijn telefoon....en dat is nou niet zo mijn ding, de hele dag schermpje turen. Op laptop of computer is geen optie. Uit een lang filmpje kan ik veel shorts halen. Ik heb gister gefilmd en voor komende week genoeg "voorraad". Ik ga wat dingen wijzigen. Niet filmen voor productie, maar alleen als ik dat echt wil en zin heb. Niet filmen tijdens nieuwe maan. De filmpjes zijn een toevoeging, geen hoofddoel.

Ik heb best wel heel erg last van overhangende oogleden. Dat is vermoeiend en mijn blik lijkt dan heel streng en moe, wat helemaal niet klopt met hoe ik me voel. Ik ben gaan scrollen voor een ooglid operatie maar dat vind ik erg heftig en veel gedoe. Even doorscrollen zag ik plakstripjes. Eerst die maar eens proberen (voor 1 euro!). En het werkt. Nou ja zeg. Das toch leuk. Dus nu is mijn blik opgewekter en ik zie meer, de overhangende bulten zijn weg. Opgelost.

Al een paar dagen aan het filmen en editen. Zoals het nu gaat krijg ik elke dag 2 nieuwe abonnees. Dat is leuk. Niet omdat ik beroemd wil worden maar wel omdat ik iets wil uitdragen. Fijn dat ik weer tijd en mogelijkheid heb om met mijn passie te werken. Dit is wat ik het allerliefste doe.

Sobriety for Life. Jouw tekst omschrijft precies hoe het bij mij ook gaat als ik de eerste slok neem.

Ik ben vanmorgen om 11 uur begonnen met het maken van een dansvideo van 25 minuten. Deze was pas om 23 uur klaar....wat een werk. Morgen weer. Dus ik moest nog muziek mixen, dan kan ik morgen meteen aan de slag. Nu pas klaar met alles. Lekker bezig dus, hartstikke leuk.

Hier ook de overgang. Ik vind mezelf helemaal niet leuk. De hele dag mopperen, emotioneel en ontploffingsgevaar wat nauwelijks te bedwingen is. De 6e zomer nu. Het neemt iets af maar boven 25 graden is een hel. Vorige week was drama (lees mijn draadje). Ik kan niets hebben van mensen. Ik mis de vrolijke ik. Het lijkt er wel op dat ik er aan wen. Ik heb mijn hele leven omgegooid, gestopt met roken, drinken, junk food. Verhuisd naar rustige koelere provincie. Ik heb er voor gekozen mezelf te verdiepe omdat ik 6 jr geleden bij de huisarts zat (vrouw van 60) te flushen en ze zei: ik weet ook niet hoe je aan die blos op je gezicht komt... Ik slik nu een mix met sint janskruid. Een paar dagen. Ik voel me opgewekt en de apocalytische gedachten lijken minder. Ik blijf het voorlopig slikken. Elke dag trainen helpt tegen het zweet. Gericht zweten dus. Dan is dat eruit. Ik mis de vrolijke ik. Ook als ik in de spiegel kijk zie ik een andere ik. Nou snap ik wel dat je door levensfases gaat, maar mijn ziel voelt wel hetzelfde, alleen mijn lijf niet en de depressieve gedachtenflow. Addapt. Dat is voor mij de enige weg. Aanpassen en toch ook wel accepteren. Rustig blijven zitten tijdens een opvlieger. Ik denk wel dat het beter wordt. Je leert leven in de nieuwe fase, net als de pubertijd.

Ik heb deze week, dagelijks 2 shorts geplaatst op you tube. Drie daarvan gaan harstikke goed. Ook krijg ik nieuwe abonnees. Ik ga eens kijken of het lukt in deze trein te stappen...ik vind het leuk om video's te maken. Het geeft een extra motivatie om te trainen. Ik mis ook best wel de opwinding van een show, ik ben gestopt met shows omdat ik te oud word daarvoor. Buikdansende oma is leuk op you tube maar niet in een restaurant. Mijn bedoeling is om andere dames te motiveren fit te worden/blijven en dat buikdansen daar erg geschikt voor is. Dus ik maak een filmpje van de training in mijn gewone trainings kleding, met weinig of geen make up. Dat vinden ze blijkbaar leuk. Het is echt. Af en toe zal ik een leuke clip maken voor entertainmant.

Omgevingsfoto's van het dorpje waar ik wil gaan wonen. Dit is allemaal op wandelafstand. Ik ben verliefd 🥰

De teller staat op 1800. Ik heb (natuurlijke) medicijnen gewijzigd. Ik nam (snachts) melatonine met tryptofaan. Nu neem ik (overdag) een mixje met st. Janskruid. Ik heb al zo lang goede ervaring met st. Janskruid. Een bijwerking is dat is soms spontaan iets uitflap wat ik anders niet gezegd zou hebben. Maar ja, gezien het gezeur van vorige week van 2 (!) buren kan me dat even niet zoveel schelen. Het helpt om mn hoofd boven water te houden en me creatief en prettig te voelen. Meestal is een kuurtje van een maand genoeg, dan stop ik er weer mee. Ik heb er een aversie tegen om iets te slikken maar zoals ik me vorige week voelde was echt zo naar. Het risico om er de brui aan te geven en alcohol te halen lag op de loer. De alcohol draak werd wakker. Vandaag dansen, in de tuin werken en mediteren. Morgen ga ik met mijn hondje en het hondje van de buren op stap. In de buggy en dan met de bus naar het dorp waar ik in de toekomst wil wonen.

Ik heb vandaag een kort filmpje gemaakt voor op you tube. 1000 views al. Ik kick niet op views, gebruik you tube als visitekaartje, portfolio voor (potentiele) leerlingen. Maar het is toch wel leuk! Met een short filmpje mag je orginele muziek gebruiken zonder copyrights claim. De muziek draagt een groot deel van het filmpje. Superleuk. Morgen weer eentje maken. Uurtje later: 1500 views

Alcohol is overal. Daarom ben ik verhuisd naar een rustige provincie. Ik vermijd alle situaties met alcohol. Ik vind het niet leuk en te riskant. Dat betekent een solitair leven. Soms is dat lastig. Maar toch beter voor mij. Sinds ik deze keus heb gemaakt lukt het om sober te blijven. Ik kan het namelijk niet leren. Ik kom al 16 jr op dit forum waarvan 4 jr nuchter, en na een ernstige jarenlange terugval nu 2,5 jr nuchter. Ik ben liever alleen dan met mensen die (met mate) drinken.

Vanmiddag toen de meditatie begon moest ik ineens huilen. De meditatie wordt online gegeven door het Buddistisch Centrum. Er straalt zo'n rust en waarachtigheid vanuit. Dat raakte me diep vandaag. Iets met bestaansrecht, loslaten van altijd maar vluchten en ip mn hoede zijn. Dat heelt een beetje. Woensdag ga ik weer naar het dorp waar ik wil gaan wonen. Beetje rondlopen en voelen. Straatjes en huizen bekijken. Voelt fijn om daar heen te gaan. Dat wordt mijn eigen thuis.

Voor mij ook geen partner die rookt of drinkt. Dan blijf ik voorlopig denk ik single... Ik zeg 8 keer nee en het hoeft maar 1 keer ja te zijn en dan is het hek weer van de dam. Veel te riskant. Daarbij vind ik het vies, irritant en het stinkt. Zelfs kennissen of vrienden vermijd ik die roken/drinken/drugs gebruiken.

Voorlopig blijven schrijven. Gisteravond laat weer eens de gedachte dat het heus wel weer een keer kan. Gewoon een flesje kan toch best? Ik weet nu wel de kern van mijn alcohol verslaving. Grensoverschrijding. Of het gevaar daarvan. Niet zo heel gek na een jeugd waarin misbruik continue om de hoek lag. Ik heb veel therapie gehad maar het enige wat echt hielp was mezelf laveloos drinken (en blowen). Ik ben sterk maar voel me vaak uitgeput. Terug naar de basis: vandaag laat ik de eerste staan. Dansen, in de tuin werken, mediteren. En hier blijven schrijven, als het nodig is vaker per dag.

Ja. Het stellen van mijn grenzen is goed aangekomen. Nou, fijn zeg.

De storm is geluwd. Voor nu. Hopelijk heeft mijn houding effect op de lange duur. Voorlopig even rust en opladen en stress ontladen. Puf.

Vandaag weer opletten met grenzen bewaken. Maar niet overdrijven. Beetje meeveren kan best. Moeilijk om daar een balans in te vinden. Vervelend dat er geen rekening wordt gehouden met mij. Ik mag dat best aangeven vind ik. Ik probeer het te relativeren. Elke dag koesteren wat fijn is in mijn leven. Ik ben al ver gekomen en bijna waar ik wil zijn. Dankbaar zijn. Eerst een uurtje dansen nu. Daarna voel ik me altijd beter.

Mijn hondje gaat in de fietskrat mee naar een plek waar ze eerst kan uitrennen en spelen. Ze is een podengo terriër mix dus ze moet dagelijks racen. Pas als ze haar energie kwijt is is ze handelbaar en gehoorzaam. Anders is het niet te doen met de hoeveelheid katten en poezen in het dorp. Als ik hopelijk weer ga verhuizen is het belangrijk dat er ook weer een plek is wat veilig is en waar ze niet kan weglopen om in de tuinen van mensen konijnen en kippen flink te laten schrikken....

Doorgepakt naar het positieve. De trap geschilderd, die staat nu helemaal in de grondverf en dat ziet er al véél beter uit. Om mezelf te belonen dat ik gister niet ben ontploft maar wel grenzen aangegeven heb, heb ik een mooi schilderij gekocht van een pauw, beetje grafisch met retro jugendstil stijl. Erg mooi en maar €7,50 bij de tweedehands winkel. Die hangt nu boven mijn bed. Straks nog even de hond uitlaten op de fiets, zij is ook een hond die eerst moet uitrennen voordat ze netjes naast me loopt of luistert. Eerst even lekker los de zoomies eruit razen. Wildebrasje

Ik doe elke dag 1 ding weg. Vaste routine. Als ik een dag meerdere dingen weg doe geldt dat alleen voor die dag en blijft nog steeds de regel voor de volgende dagen. Een kledingstuk, een verdwaalde enkele sok, een boek die ik niet wil lezen. Waar ik woon hebben ze boekenkastjes in de voortuin en weggeefkast voor voedsel.

Gister heb ik 4 ijsjes gegeten. Ik was gefrustreerd en boos, het is volle maan (dan mag ik snoepen). Goed geslapen. Ik had ook een valdispertje genomen. Omdat ik in de overgang ben vertrouw ik mezelf niet in de zomer. Dat helpt wel. Geen algehele verdoving maar wel de scherpe kantjes er af. Vandaag goed opgestaan. Ik kan het redelijk los laten. Soms ben je het gewoon niet eens en wil de één het zus en de ander zo. Het is wel belangrijk mijn grenzen te bewaken. Het is makkelijker om maar toe te geven en me aan te passen maar ervaring uit het verleden vertelt me dat ze dan de volgende keer nog weer verder over grenzen gaan. Op tijd mijn tanden laten zien dus. Niet leuk, maar op de lange duur wel beter. "Dat kan iedereen nou wel willen maar ik moet het ook nog leuk vinden" blijft wel even mijn mantra voorlopig. Vooral omdat het heerlijke humor heeft van Hein de Kort. Oh, en de deur dicht en de telefoon in een la. Ik ga ook weer een saai thema op telefoon zetten zodat ik het niet steeds pak voor een dopamine shot.

De afbeelding die ik bedoel is een cover, met een lantaarnpaal. Niet zeker of het klepzeiker is...van Hein de Kort. Echt hilarisch. Dat soort humor heb ik nu even nodig. Ik ga even een iets met humor opzoeken op de tv, om te ontladen. Of gruwelijke horror om mijn overtollige cortisol te reguleren. Ik heb laatst ontdekt dat dat werkt. Een uurtje gruwelen en schrikken. Als ik me goed voel heb ik niets met horror.