ooo

Bumperjim, ik moet steeds denken aan een stukje tekst van David Bowie, Changes "And these children that you spit on As they try to change their worlds Are immune to your consultations They're quite aware of what they're going through"

Ik weet nog goed, toen ik eind 20 was, dat het me een goed idee leek om te gaan liften in Frankrijk. In mn eentje. Naar de Mont Blanc. Ik vertelde dat aan mijn vader. Hij liet me gaan, gaf me een kaart mee met stations waar ik op de trein kon stappen. Zwaaide me uit toen ik vertrok met mijn rugzak naar het station. De heenweg met de trein, de terugweg liften. Laatste stukje wel weer ov. Echt joh. Als ik nu een dochter zou hebben van die leeftijd en ze kwam met dat "geweldige" plan??? Ik weet niet of ik haar zo zou kunnen laten gaan.

Ik ga proberen je een advies te geven, Bumperjim. Toen ik die leeftijd was leerde ik mijn eigen vader kennen. Hij bleek de tofste man en de grootste vriend ever. Ik had het heel zwaar, gebruikte van alles. Ik probeer uit te leggen hoe hij het deed. Hij was een vriend tegen wie ik alles kon vertellen zonder op mijn kop te krijgen. Hij luisterde en was bij me. Hij gaf niet veel advies, alleen als ik er echt om vroeg. Ik kon altijd (brak!) thuiskomen dan sliep ik in zijn bed en hij op de bank. Soms wekenlang. Achteraf terugkijkend was hij een soort vangnet waardoor ik me gesteund voelde. Ik weet nog wel eens dat ik (ik was uit geweest) nog om 15 uur smiddags in mn bed lag toen hij langskwam. Toen we aan de koffie zaten was ik zo brak, hij zei: over 20 minuten gaat de koffie werken. Juist omdat dat kon, hoefde het niet zo meer. Al die drugs waren niet interessant meer, omdat het geen verboden vruchten meer waren. De eerste stap op weg naar clean zijn van drugs was daardoor gezet. Misschien heb je daar iets aan. Naast haar staan, luisterend, met liefde, zonder oordeel. Ook als het weer tegenzit en misgaat.

https://www.facebook.com/share/r/1CCh8bDuFk/ Ik zag op fb dit filmpje voorbij komen over verslaving. Ik vind het erg treffend.

Ik sluit me hier volledig bij aan. Ik gruwel van tegeltjeswijsheden die totaal misplaatst zijn.

Wat een schrik, Bumperjim.... Veel sterkte voor jou en je gezin! 🙏

Zucht

Nou weten we het wel

Ik lees ook gek taalgebruik, zinsopbouw wat niet klopt. Voor mij is dat een red flag om niet op het linkje te klikken. Ik klik sowieso niet op opgedrongen ongevraagde linkjes.

Ja. Zelfs als je elke week 3 biertjes op een terras drinkt kan dat een verslaving zijn, als je niet zonder kan.

Ik was 15 toen ik met alcohol begon. Het was meedoen met de groep. We gingen uit en dus bier drinken. Ik had niet eens echt trek en bestelde het nooit uit mezelf. Altijd omdat er een "rondje" werd gegeven en een biertje in mn handen kreeg. Dat is heel lang zo geweest. Wel tot mijn 30e. Toen pas ging het mis, begon ik zelf thuis wijn te kopen wat al snel teveel werd en wat ik bleef doen. Drugs is een ander verhaal.

Ik kreeg vannacht ook lappen dwingende spam tekst op mijn dagboekdraadje. Ik geloof niet dat ze eerst mijn draadje heeft gelezen en in dialoog wil, maar reclame wil maken.

Wendy, Zou je niet eens willen dat het wel lukt? Dat je wel echt met jezelf afspreekt om te kiezen voor een nuchter leven? Je weet wel hoe het moet. Jij bent de enige die de beslissing kan maken, nu ga ik er echt voor! Geen excuses meer. Wat bij mij werkt is de film vooruit spoelen als ik me verleid voel. Langer termijn denken. En kies een ander vast drankje voor gelegenheden waar je zonder nadenken voor kiest. Op feestjes drink ik sinas, als het laat wordt red bull. Als ik thuis zin heb in een lekker drankje dan drink ik een lekker sapje. Zorg dat er altijd iets te drinken voor je neus staat, dan hoef je niet te kiezen. Je glas of flesje gevuld houden. Er echt voor gaan kan je alleen zelf. En als je eenmaal wel die keuze maakt voelt dat bevrijdend, te weten dat je nooit meer wakker wordt met die rottige kater, schuldgevoel, schaamte, verwoesting. Je kan beter de trek uitzitten dan een (dagenlange) kater uitzitten. De trek gaat voorbij, echt. En daarna voel je je harststikke goed als je de verleiding hebt kunnen weerstaan.

Op mijn 51e ongeveer voelde ik me erg slecht. Na jaren verzet toch aan medicatie. Ik had een goede huisarts, dacht ik, een vrouw, ouder dan ik. Met haar durfde ik de medicatie wel te proberen. De medicatie zette de overgang in werking. Het was winter, dus ik vond het niet zo erg. Lekker warm. Toen ik tegenover haar zat kreeg ik zo'n opvlieger. Ze zei: tja, ik weet ook niet waar die rode kleur in je gezicht vandaan komt. Half jaar later ging ze met pensioen en zat ik tegenover een jonge mannelijke arts van nog geen 30. Medicatie was op herhaalrecept en ik kreeg ineens iets heel anders wel 3 keer zo sterk bij de apotheek. Toen ik erover belde was het antwoord: Ja, klopt hoor, is protocolair. Ik besloot mijn eigenwijze koppigheid overboord te gooien en zat jaren vast aan een veel te sterke medicatie die de overgang heel erg triggerde. Toen kwam covid en heb ik de medicatie afgebouwd, begeleid door advies van een oudere dame van de apotheek. Sindsdien slik ik valdispert. Ik had dit jaar veel te veel stress en heb het vervangen door htp5 en tryptofaan. Dat helpt. Af en toe een valdispert erbij nog. Maar dit blijf ik mooi even zo slikken tot ik voel dat het veranderd kan worden. Ik ben verhuisd naar het noorden. Hier is het een paar graden koeler en waait de frisse zeewind. Ik heb plannen om nog dichter bij zee te gaan wonen. Er is een dijk waar kunstenaars wonen, daar pas ik tussen. De lokatie is prachtig. Deze zomer hoop ik te kunnen genieten van de natuur ipv van liggend de dag en nacht uitzitten met 2 ventilatoren, een waaier en kletsnatte kleding. Na de slechte ervaring met medicatie durf ik geen hormoon therapie te slikken. Maar wat een narigheid, bah.

Wat een boel liefde hadden jij en je Femke samen.

Ik bedacht me ineens, ik heb nog een hele grote brander voor etherische olie. Met een wax lichtje onderin, van aardewerk. Eens uitproberen wat die doet. Na de laatste ronde met de hondjes kan die gezellig aan in het slaapgedeelte. En aanblijven.

Ik ben ook weleens naar een meeting geweest, heel lang geleden aan het strand. Ik had toen Zowie mee en kan me Bolletje nog herinneren en BamBam. En een dame met wie ik nog contact heb gehouden wat is verwaterd.

Gasflessen ben ik mee bekend, dat vond ik een heel gedoe. Ik zou wel iets willen met een veilige kaarsenhouder. Die aan kan blijven als ik de hondjes uitlaat. Ik denk dan aan iets van aardewerk wat ook warm wordt en dat vasthoudt. Een mini Finse kachel. Toen ik nog een gaskachel had was de waakvlam meestal genoeg om het iets behaaglijker te houden. Ik wil niet meer op gas dus daarom de gedachte aan een kaarsvlam & aardewerk. Maar alleen als het echt superveilig is.

Ik leef met je mee, Claudius.

Als ik je zo lees kan ik meteen weer janken om mijn Zowie. Ze was zo mijn hondje, samen waren we compleet. Nooit gemopper of iets, ze snapte me zo goed. Nu met deze twee rakkertjes is het heel anders. Ook superbijzonder en lief maar niet hetzelfde gevoel van de eenheid. Toch zijn het wel mijn meisjes en zijn we een roedel samen. Ik denk omdat Zowie mijn eerste hondje was dat het extra speciaal was.

Gecondoleerd, Claudius. Ik weet hoe het voelt. Ik mis mijn Zowie nog steeds. Ik droom vaak over haar, dan is het net alsof ze weer bij me is. Hartverscheurend, zo zonder je hondje verder. In het begin vooral zal het kaal voelen. Niet gaan drinken nu hoor, de rouw hoort ook bij je liefde voor je Femke.

Leuk Spud, Ik ben er ook mee bezig. Om te voorkomen dat ik veel verlies aan verwarming laat ik deze de hele dag uit. Ik heb de hele dag de zon in de kamer dus die verwarmt en als deze weg is doe ik de gordijnen dicht. Als het te fris wordt kruip ik met de hondjes, een warm vest en een dekentje in het allerkleinste kamertje waar de tv staat en die verwarm ik een minuutje met een elektrisch kacheltje. Dat kamertje is 2 x 3 dus dat is zo warm. En blijft ook warm. Ik ga vroeg naar bed, dan kan ik lekker lang lezen in bed. Ik slaap in de woonkamer die is erg groot, met gordijnen heb ik een soort bedstee gemaakt. Daar staat geen tv, alleen een zitgedeelte en een werktafel. Alle lampen uit behalve een leeslampje. Iets minder radicaal dan jij maar ik begin net en verwacht dat dit ook doorzet naar nog meer maatregelen. Alleen rond de feestdagen heb ik de verwarming aan gehad en als het erg vriest zet ik em op 10 om de waterleidingen niet te laten bevriezen. Je inspireert me om nog verder te zoeken naar verdere stappen, wel zo dat het leefbaar blijft.

Ik slaap wanneer ik moe ben en het kan. Ik ben een nachtdier en onder invloed van de maan wordt dat erger of juist minder. Ik heb de beste, meest verkwikkende slaap als ik tegen de ochtend inslaap en tegen de middag opsta. Dan ben ik de volgende dag superfit. Soms ineens een periode dat ik half 10 naar bed wil. Of nog vroeger. Dat doe ik dan ook. En als ik overdag extra wil slapen doe ik dat ook. Als ik mijn slaapuren maar maak. Een vriend adviseerde dat, slapen wanneer je slaap voelt. Nadat ik 5 nachten niet geslapen had door insomnia. Heel natuurlijk, zoals eten wanneer je honger hebt.

Rapilos er zijn verschillende hondenforums. (of schrijf je dan fora?) Dit is er 1 van. Even googelen op hondenforum en je krijgt verschillende opties. https://www.hondenpage.com/hondenforum/

Spirit, dat komt goed hoor! Het is altijd wennen in een nieuw huis. Ik ben vaak verhuisd in de afgelopen jaren en steeds weer ga ik door een dip als ik moet wennen. After verhuis -dip. Is het misschien mogelijk om ergens een eigen kamertje of eigen hoekje te maken met je lievelingsspullen? Waar je je kan terug trekken als je behoefte hebt aan even met jezelf zijn? Met je favoriete stoel of vloerkussen en een gezellige lamp of kaarsjes en wat eigen boeken en een fijne deken.