Madeleine

Ik kom nog even tussendoor, omdat ik het wel belangrijk vind om nog even een update te plaatsen. De dienstdoende arts heeft na een uur teruggebeld en hem een verhoging van zijn huidige medicatie gegeven (Hij heeft de buurman zelf gesproken). Verder kreeg ik van het gesprek mee dat hij de overige medicijnen niet meer mocht gebruiken. Ik heb dus alle medicatie ingenomen (Baclofen, slaapmedicatie, Oxazepam etc.) Ik heb het in een "onderbuurman-boodschappentas" gestopt en weggestopt in een lade waar ik nooit kijk. Nog geen tien minuten later, was net mijn make-up van mijn gezicht aan het halen, komt hij de doosjes ophalen, want ik kon wel eens fraude plegen op zijn naam? Eheh, naïef ben ik nooit geweest, dus hij gaat zijn huidige medicatie gewoon bijbestellen. Dan is mijn hulp ook gewoon over. Ik word zo tussen nu en een uur nog teruggebeld door de dienstdoende huisarts om te bespreken hoe zijn dosis chloordiazepoxide wordt verhoogd, dat ga ik morgen nog voor hem halen en dan moet ik me ook gewoon terugtrekken. Ik ben bang dat ik hem niet kan redden. Hij heeft afgelopen zondag op zijn verjaardag een strip aan slaappillen leeggegeten alsof het smarties waren, nu komt hij doosjes halen om te zorgen dat hij herhaalmedicatie krijgt... Ja, hoever moet ik gaan? Ik kan nog dagelijks contact met hem zoeken? Maar of het allemaal nog wel nut heeft. Hij wil zijn leven vergallen door drugs en/of medicatie. Ik kan dan niet meer dan alleen hopen dat hij ooit tot het inzicht komt dat hij nog 87 kan worden en nog 40 jaar voor de boeg heeft. Zo zonde dit.

Spud, ze hebben hier de crisisdienst gesloten en hij wil niet naar buurgemeenten. Dus ik ben een weg aan het zoeken om hem daar wel te krijgen. Ik wil me inderdaad niet verliezen in zijn afkick, maar ik wil hem ook niet alleen laten lijden. Men, heb dit nooit bij de hand gehad voor een ander en het voelt alsof ik echt verantwoordelijk ben, terwijl ik dat natuurlijk helemaal niet ben. Wil hem hier alleen maar goed en voor de rest van zijn leven nuchter uitkrijgen. Ik word nu zo teruggebeld door een dienstdoende arts. Of medicatie verhogen, wat de assistent zei, of toch rijden en hem naar de crisisopvang brengen. Nuchter leven is in zulke situaties toch goed, want ik kan hem dan in ieder geval brengen. Dank jullie en sorry dat ik door een gesprek heen ging!

Dat vind ik dus het hele slechte van het verhaal. Hij heeft pillen gekregen i.v.m. zijn delirium (zelf noemt hij het een psychose, volgens een ander is het een delirium i.v.m. de klachten) en daarmee moet hij het maar uitzoeken. En dat vind ik zo slecht, ik ben zo kwaad. En hem dan ook 'maar' 10 mg p.d. voorschrijven, terwijl mijn vriendin, die zeker de helft minder dronk, in detox 175 mg p.d. kreeg voor de ontwenningsverschijnselen. Hij hoort de hele dag door dezelfde liedjes, ze hummen. Ik wil hem wegbrengen, hij wil nog niet, maar ik kan hem niet verplichten, toch? Ik ga over een tien minuten met hem praten en als het moet, dan bel ik de huisartsenpost? Het is een volwassen man van mijn vaders leeftijd, kan hem niet verplichten. Maar hem thuis laten lijkt me echt niet goed toe. Sorry, ben helemaal in hypermodus. Ik ben geen vriendin van mijn onderbuurman, maar hij moet wel blijven leven. Het is wel een lieve man.

Hoi mensen, Ik heb jullie hulp nodig en ik hoop dat jullie mij deze ondanks mijn vertrek willen geven. :$ Mijn onderbuurman heeft in de afgelopen weken heel erg veel gedronken. Een krat bier met een paar liters zijn niets voor hem op een dag en hij heeft minstens vijf weken non stop gedronken. Hij is vanochtend naar de huisarts geweest en heeft chloordiazepoxide 10 mg 4 maal daags voor zes dagen voorgeschreven gekregen. Volgens mensen die er meer verstand van hebben is dat echt veel te weinig voor hem. Hij zit dan ook continu vast in delirium. Het gaat gewoon echt niet goed met hem. Ik wil hem laten opnemen. Maar in mijn woonplaats is de crisisdienst gesloten. Tactus is niet in mijn regio. Ik weet gewoon even niet wat ik moet doen. Thuis blijven is een optie, maar ik heb me laten vertellen dat het gevaarlijk is? Ik kan hem overal heenrijden, is geen enkel probleem, maar ik weet niet waar ik moet grijpen? Wat kan ik het beste doen? Hem laten creperen wil ik als buur gewoon niet. Heeft iemand raad?

Goedemiddag! Toch even een bericht van mezelf. Ik had gisteren een retourtje Alcatraz te pakken. De reden hiervoor was dat er sterke aanwijzingen waren dat ik onder meerdere accounts zou posten/hebben. Ik was en ben me van geen kwaad bewust. En omdat ik zo snel reageerde mocht ik vandaag weer retour. Maar de 'lol' is er voor mij inmiddels wel vanaf. Het gaat goed met me. Ik voel me verder goed. Ik heb veel aan jullie gehad. Maar ik heb geen zin meer om me dagelijks bezig te houden met wel en niet drinken. Ik weet dat ik vaker deze neiging heb gehad, maar door het bericht van Tactive weet ik dat het genoeg is. Definitief is zo definitief. Daarom zeg ik ook niet definitief te vertrekken. Maar voor nu wel. Ik ben het gewoon echt zat. Ik kom heus nog weleens om het hoekje gluren. Nu weer rennen en vliegen. Because it's my birthday! Bedankt voor de felicitaties! Doeigies!

Droog. Welterusten!

Het delen maakt me ook niets uit hoor. Dat moet je vooral blijven doen. Wil ik het niet lezen, dan scroll ik wel. Het is een vaag gevoel dat ik niet goed kan omschrijven. Ik probeer mijn weg met alcohol in mijn leven te vinden. Een ander pakt dat anders aan. Ik voel soms herkenning, maar meestal niet. Ik ontwijk niets, wil niets ontwijken, ik wil gewoon leven. Ieder doet dat op zijn of haar eigen manier, maar weet niet... Ik krijg er een 'Ik wil je door elkaar schudden' gevoel van. Net alsof ik alle wijsheid in pacht heb. Had ik dat maar, dan had ik ook geen probleem.

Goedenavond! Hier krabbel ik weer stukje bij beetje op. Vandaag toch vier goede uren gehad voor ik van vermoeidheid in elkaar klapte. Stomme pillen. Vandaag heb ik de draad gelezen en ik blijf met een beetje ergernis zitten. Ondanks dat dit een forum over alcoholmisbruik is, heb ik het gevoel dat we blijven hangen in het verleden. Dat heb ik ook gedaan, doe ik soms nog, maar ik wil zo graag verder met de toekomst. Wat geweest is, is geweest en komt niet meer terug als we daar zelf ons best voor blijven doen. Het is geen aanval, op niemand niet. Maar ik denk dat ik weer in een periode zit waar ik het praten over alcohol vervelend vind. Misschien moet ik me maar weer eens afzijdig houden. Fijne avond!

Originally posted by: jane4 ben je al snel jarig madeleine je bent er al zo'n poos mee bezig en zie het loopt alleemaal anders loslaten en zennnnnnnnnnn:present:quote> Vrijdag is het alweer zover. En het loopt allemaal anders dan ik had verwacht. Ik maak me gek om niets. Want i.p.v. in een warm huis zitten, ga ik lekker tuinhangen bij pap. En i.p.v. dat ik failliet ga aan mijn eigen verjaardag, kost het me niets. En bier drinken? Het is me al duidelijk gemaakt dat ik Cola kon krijgen haha.

Goedenavond! Een hele discussie over de eerste niet. Ik weet niet of het een discussie is of zou moeten zijn. Eén smaakt altijd naar meer en als ik mijn ouders mag geloven kun je op één been niet lopen. Maar ach. Ik weet niet of ik het heb verteld, maar mijn verjaardag vier ik dit jaar bij mijn pap. Het wordt hier thuis 27 graden en pap vond het fijner om dan in de tuin te zitten. Ik heb gelijk mijn uitgenodigde vrienden onuitgenodigd. Dat komt nog wel op een andere dag, ook als het financieel wat ruimer is. Want ik wil toch voor ieder wat wils halen en dat gaat in de papieren lopen. Men, wat zijn er veel verschillende drankjes en wat is dat duur. Hoe dan ook, vandaag belde ik om te vragen of hij nog bij een bepaalde supermarkt kwam, want daar was het bier in de aanbieding. Nee, hij kwam er niet meer en wat moest ik met een krat bier? Want wat een onzin als ik nog drinken mee ging nemen, hij had het heus wel thuis. Toen ik vertelde dat ik al hapjes had gekocht, verklaarde hij me voor gek. Hapjes had hij thuis ook wel. Nou ja, dit wordt wel een hele goedkope verjaardag zo. Maar ik breng in ieder geval mijn eigen hapjes mee. Verder nog steeds ziek. Heel erg vermoeid voornamelijk. Beetje moeite met het ene been voor de andere te zetten. Maar gelukkig gaat dat ook wel weer over. Fijne avond!

Hier was het weer 74.1 vanmorgen. Word ik toch een partij gek van! Heb vorige week één keer 73.8 gezien en de dag erna was ik anderhalf kilo zwaarder. Zal ook wel iets te maken hebben met het vermogen om vocht vast te houden, ook al is het buiten niet warm. Hoe dan ook, 74.1 it is.

Jaap; Dat is het ook meer. De katers zijn wel te overzien. Maar dat gevoel van sukkelig voelen, dat is echt niet te doen. Het moet gewoon anders kunnen. Ik weet dat deze manier van leven geen leven is. En ik weet ook dat ik me niet continu een sukkel wil voelen. Dan is er maar één weg, de juiste weg.

Het is niet erg dat je het niet wist, AR. Ik heb me er destijds over ingelezen. Mijn huisarts vond het geen geslaagd plan. Vandaar dat we bij Refusal uitkwamen. Maar we blijven oefenen. Het komt vanzelf goed. Ik weet ten opzichte van begin van het jaar, dat drank niets bij kan dragen aan het leven. Zo een keer leuk en lekker als het maar niet teveel en continu is.

AR; Baclofen is voor mensen met een spierziekte. Ik wil gewoon niet teveel gaan klooien met medicijnen waar wetenschappelijk nog niet van bewezen is dat het drang naar uitschakelt. Ik ga het gewoon op eigen kracht doen. Dat kan ik ook heus wel. Ik ben namelijk ontzettend gelukkig als ik niet drink. Zie mijn huid beter worden in de spiegel als ik niet drink. Refusal was 'maar' een hulpmiddel, mijn definitieve 'nee', dan maar definitieve 'nee' gaan oefenen.

Goedenavond! Ik kom pas net online, dus ben niet bijgelezen. Dat zal ik zo even doen. Gisteravond ben ik om 20.30u naar bed gegaan en om 04.00u sliep ik. Tussendoor continu naar het toilet gelopen, maagzuur niet te zuinig, maar slapen? Nee. Zo depressief als het maar kan. En toen heb ik de keuze gemaakt; Geen Refusal meer. Nooit meer. Het zal voor velen een wondermiddel zijn. De manier om de drank te laten staan. Ik ben er alleen maar ziek van geweest. De eerste maand, de maanden erna en nu weer. En op het moment dat ik zeg dat ik liever met een kater opsta, dan nog één keer DIT moet ervaren, dan ben ik weer op het punt van totale depressie belandt. Wat ik voel tijdens het gebruik van Refusal is tien keer erger dan mijn ergste kater. En een kater houdt op, dit blijft aanhouden. Dagen, nachten. Ik doe het niet meer, het is klaar. Ik heb het gevoel mijn lichaam te vergiftigen met die troep. En het was toch juist dat ik het gif buiten mijn lichaam hield? Heb de afgelopen maanden lekker geleefd. Ging niet allemaal even lekker, maar ging beter dan ooit te voren. Ik houd dat wel vast. Dat is het enige wat ik vast ga houden, waar ik me aan vast ga houden. Lang pleidooi. Maar dit is het dan ook wel. Fijne avond!

Ik heb echt een verschrikkelijk lome rotdag. Ik weet niet wat er met me aan de hand is. Zal wel komen door de Refusal. Is ook niet zo erg. Goed slapen is dan het enige wat helpt om morgen herhaling te voorkomen.

Week droog. Vandaag ook droog en een pesthumeur. Dus ik ga naar bed. Welterusten!

Beetje bijgelezen. Maar meng me nergens in. Ik ben wat ziekig. Buikpijn voornamelijk. Ga lekker het bedje in. Droog. Welterusten!

Het wordt tijd om te slapen. Droog. Welterusten!

Originally posted by: Marika Madeleine als je gaat googlen: Het effect treedt al op bij kleine hoeveelheden alcohol (bijvoorbeeld al bij een bonbon met likeur of homeopathische druppels op alcoholbasis). Zelfs bij uitwendig gebruik van alcohol (desinfecteren van de huid) kunnen de onaangename verschijnselen ontstaan. Dan weet je genoeg.quote> Dank je! Dan weet ik inderdaad genoeg.

Niet heel goed bijgelezen. Mijn excuses. Refusal kicks in. Ik heb toch een partij lekker geslapen op de bank. Is absoluut niet de bedoeling, morgen ook even tegen vechten, maar voor nu was het heerlijk. Vanmiddag was ik even in de supermarkt. Ik moest wat Cola halen en kreeg opeens toch een trek in bier. En de hele tijd dacht ik:"Als je er toch zin in hebt, dan neem je toch wat mee?" Op de één of andere manier is het mijn hersenen het nog niet duidelijk dat het niet kan. Maar goed, zonder weer vertrokken. Wel heb ik even gekeken naar A 0.0. Maar ik vroeg me af of dat wel goed zou gaan i.c.m. Refusal. Het merk geeft aan dat er in hun Malt altijd 0.05% zat en er in hun huidige 'malt' en dus 0.0 <0.01% zit. Dat zou dan echt alcoholvrij zijn? Zou Refusal daar van aan gaan slaan? Zo even wat vraagjes. Er is niets op de televisie. Dus straks maar eens bedwaarts.

Goedemorgen! Ik heb vannacht toch vreemd gedroomd, ik ben er nog ondersteboven van. En dat heb ik niet vaak van een droom. Scrollen is toegestaan. In mijn droom was ik vannacht iets aan het drinken met een ex. We zaten gezellig wat te praten, toen hij vroeg of ik geen bier in huis had. Dat had ik wel en ik zei dat hij dat maar uit de koelkast moest pakken. Of ik niet één biertje mee wilde drinken? Jawel, dus ik liep naar de koelkast om één te pakken. Toen ik hem in mijn handen had realiseerde ik me opeens dat ik Refusal had en dat bier nemen geen optie was. Dus legde hem terug en zei dat ik toch niets wilde. So far, so good. Niet veel later stond ik te afwassen, terwijl ik de gesprekken op het balkon aan het volgen was. De buurman werd gevraagd naar 'de liefde' en hij vertelde een verhaal van een vrouw, die ik heel anders ken. Ik werd zo boos dat ik naar buiten ben gesneld, hem voor alles heb uitgemaakt en hem heb gezegd dat hij ver uit mijn buurt moest blijven. Wat hij dan ook deed. Daarna werd ik geroepen door twee meiden, die bij hem op bezoek waren. Ze wilden naar de discotheek, maar hadden geen geld en of ik hen het geld dat ik had geleend wilde teruggeven. Dat wilde ik wel, maar geen geld. Of ik ook mee ging naar de discotheek en ik zei dat ik daar dood niet wilde worden gevonden. Toen zei één van de meisjes dat dat waarschijnlijk beter was i.v.m. de buurman en het meisje dat gevoelens voor hem had. En net voor ik wakker werd, dacht ik:"Jij liever, dan ik. Met de buurman kun je toch geen toekomst zien?" En toen werd ik wakker. Wat een weird dream! Nog nooit zoiets gehad. Zal wel iets met mijn eigen onzekerheid te maken hebben, maar leuk is anders. En dat ik me in mijn droom zelfs realiseerde dat ik Refusal heb, dat is nieuw. Nou ja, ik ga onder het genot van een bakje koffie de droom maar verder verwerken. Fijne dag!

Mijn bank is wel zacht hoor, Spud. Het zitten op zichzelf is bij het zitten even pijnlijk en dan gaat het wel weer. Opstaan idem. Ach, gaat over. Dat scheelt.

Originally posted by: Spud Maar geen last meer van de bibs dus Madeleine? quote> Die is het ergste. Staan, zitten, lopen. Au, au, au. Ik heb best een hoge pijngrens, maar heb vandaag aardig lopen vloeken. :$ Ik dacht dat ik best wel kon skeeleren met een zere bips, heeft immers niets met mijn benen te maken, maar mijn benen waren net wax. Ik laat het lichaam tot maandag even rusten en dan gaan we maandag weer verder.

Zo, dat was weer even janken op het eind bij 'Remember me'. Weet ik ook dat er nog iets van gevoel in mij zit. Ik ga slapen. Ben doodmoe. Droog! Welterusten! PS; Had vanavond nog een rondje geskeelerd, maar mijn spiertjes waren verzuurd. Kwam niet vooruit, dus i.p.v. anderhalf uur maar 3 kwartier gedaan. Moe maar voldaan dus.