Madeleine

Ik heb één keer een ban gehad nadat ik drie keer had gevloekt. Ik had er nooit over nagedacht en schreef zoals ik dacht. Moet zeggen dat ik in mijn hoofd ook minder vloek. Weer een voordeel van dit forum en zijn regels.

Ik ben nu gestopt met drinken. Ik heb anderhalve week geen druppel gedronken.

Kate, dat weet ik. Ik denk er alleen nooit zo bij na als ik het opdrink. Pas als ik het weer lees, zoals nu, dan denk ik 'Moet er echt mee stoppen'. Maar wat is er dan nog leuk in het leven? En dank je. Het heeft veel indruk achtergelaten. Vandaag maar aan de poets gegaan, om mijn eigen gedachten te overstemmen. Het rottige is dat ik erachter kwam dat ik mijn vitrage aan het uitwassen was toen pap mij een bericht stuurde met het bericht dat opa in het ziekenhuis lag. En een dag nadat opa is gecremeerd ben ik alweer de vitrage aan het uitwassen. Net of ik iets uit het huis wilde wassen. Tja, de witte mannen zullen elk moment wel komen. Wie wast er nu maandelijks vitrage uit?

Sorry, was even in slaap gevallen. Maxi, ik heb geen ondergewicht. Ik heb overgewicht. Dat eten en drinken legt kg aan. En ik krijg ze er nu amper af. Ik drink weleens een biertje bij een ander en dan is mijn enige gedachte:"Mooi, dan kan ik zo gelijk ook een pizza bestellen en naar de supermarkt voor iets zoets. 'Ik heb het verdiend'. Ik heb weleens expres bier gekocht om vervolgens nog een extra maaltijd te kunnen nuttigen. Maar goed, ik denk dat de verslavingen in deze heel dicht bij elkaar liggen. Ik moet trouwens eten als ik gedronken heb, anders vind ik er helemaal niets aan. Het mag niet, maar zie het echt als gezelligheidsding. Drankje, hapje en gaan met die banaan. En alles moet ook om 23.00u op of weggegooid zijn, want de volgende dag ga ik op dieet.

Och, wijs ben ik nog lang niet. Moet ik nog wat ouder voor worden.

Ik heb het wel vaker gezegd, maar mijn alcoholisme houdt verband met mijn eetstoornis van vroeger. Als ik een biertje drink is de dag toch al verpest, want ik heb twee boterhammen aan kcal opgedronken (en normaal eet ik maar twee boterhammen op een dag) en ga ik ook maar gelijk los met chocolade, koekjes, pizza's etc. Morgen is het 8 euro pizza en als ik mezelf toesta om een pizza te eten, dan zit ik morgenavond aan een kratje bier. Want laat dat nu ook weer net in de reclame zijn. En als ik dan toch in de supermarkt ben dan neem ik ook maar gelijk wat te bikken voor 's avonds mee. Ik ben er twaalf jaar geleden voor opgenomen geweest, maar ik ben nooit helemaal genezen. Kcal tellen is op de één of andere manier een must. Net als gewicht verliezen, maar of de batterijen zijn op of ik word te oud voor dit gedoe.

Nou, daar zat ik toevallig vorige week aan te denken. Ik snijd niet aan mezelf, maar kennelijk vind ik het wel fijn om pijn te hebben. Die kater, buikpijn. Maar goed, ik gebruik het niet dagelijks. Had toevallig last van obstipatie en omdat ik dacht dat het de eerste keer er niet uit was, de dag erna nog maar eens wat geslikt. Maar dat beviel niet zo geweldig. Voelde me weer 16 jaar en zo fijn was dat niet. Maar ik vergat wel even alles om me heen.

Maxi, heb in het verleden ook een eetstoornis gehad en heb ze ook veel gebruikt. Heb alleen gemerkt dat het ook werkt op de geest. Als ik buikpijn heb, dan hoef ik in ieder geval niet na te denken over iets anders. Maar ik slik geen pakjes meer weg als vroeger. Vier en ik ben een nacht wakker.

De mandarijn of het verhaal over de buurmannen? De onderbuurman is de 'slechte' buurman en de buurman is de buurman die wel lief is.

Hoe kan ik die nu vergeten. Inderdaad, nicotine ook nog eens. Net een nieuw pakje gehaald.

Ik ben gewoon verslaafd aan alles wat ik lekker vind. Niets kan in normale proporties. Koffie, cola light, chocolade, laxeerpillen, bier, snoep (en nu ben ik niet zo'n snoepeter, maar zet me een bepaald merk drop voor en ik moet meer, meer meer) etc. Dus even kijken, alcohol, cafeine, aspartaam en suiker. Heb ik al het vergif wel wat er is, toch? Ik zit nu aan het gezondste van de dag, een mandarijn. En sinds mijn buurvrouw van 70 is verhuisd is het hier eens per week disco. Die onderbuurman kan me niets schelen en de buurman is toch aan het werk.

Dat van de Cafeïne weet ik ook. Heb ik ook nog eens last van. Drink ik geen liters bier weg, dan wel liters cola light. En daarbij heb ik dan ook gelijk een aspartaam verslaving. Had ik al gezegd verslavingsgevoelig te zijn. Ben al een kwart gevorderd in huis. Muziek op hard. Gaat lekker zo.

Agnieta, ik kan wel zeggen dat ik zin heb in één drankje, maar dan lieg ik ook dat ik barst. Dus een krat of wat leek me eerlijker. En ja, kan het wel hebben hoor.

Goedemiddag allen! Ik kom tot de conclusie dat ik allemaal nieuwe namen zie. Kan wel welkom zeggen, maar ik denk dat jullie hier allemaal vaker komen dan ik hier kom. Heb even een momentje achter de laptop, op de bank, dus dacht even bij lezen. Pap en oom zijn net weg. Ze hebben het onderstel van mijn bed vervangen. Ik mocht een heel nieuw bed hebben (oma gaat verhuizen naar verzorgingstehuis, heeft het bed van zolder over. Mocht dat bed hebben, maar ook het bed van pap.), maar dat wilde ik niet. Ik ben gehecht aan mijn bed, of de ombouw in ieder geval, dus het onderstel vervangen. Dat was ook wel nodig. En straks lekker de muziek hard open en huis schoonmaken. Heb wel zin in een krat of wat, maar ik heb bepaalde doelen staan en daar hoort het gewoon niet bij. Fijne dag iedereen!

Goedenavond! Vandaag de meest moeilijke dag van mijn leven gehad. Het was opa's uitvaart. We zijn vanochtend met zes auto's richting het uitvaartcentrum gereden. De hele familie bij elkaar. Toen we in de koffiekamer zaten vroeg de man van het centrum of we opa voor de laatste keer wilden zien. Dat wilde ik niet, maar de rest is in groepjes langsgegaan. Oma en zijn zus waren zo overstuur, dacht dat ze erin bleven. Iedereen rode ogen. Ik dacht:"Ik hou me sterk vandaag. Dat kan ik". In het uitvaartcentrum hebben oom (schoonzoon opa) en pap de kist afgedekt en dichtgeschroefd. We zijn op de eerste bank gaan zitten. Ik naast pap. Pap huilde en toen heb ik mijn hand op zijn knie gelegd. Hoorde aan het manier van praten van de uitvaartman dat de schoonzoon van opa de tekst had geschreven. Vroeger geschiedenisles van hem gehad, ging op dezelfde manier. En toen werd het eerste afscheidsnummer ingezet en toen hield ik het niet meer droog. Toen sloeg pap een arm om me heen. Na wat gedichten werd ons gevraagd om op te staan. De vrouw van mijn vader barstte opeens in snikken uit en toen pas kreeg ik door dat het gordijn dichtging en toen moest ik ook weer. En oma, oma was zo zo zo overstuur. Dat ging gewoon door merg en been. Daarna nog koffie gehad, rondje condoleren en vervolgens naar huis. Pap en zijn schoonvader (mijn stiefopa) gingen aan de borrel en toen wilde ik ook wel even meedoen, maar heb het gewoon bij Cola gehouden. En 's avonds had ik geen trek meer. Ik zet zo een kopje thee. Bah, het hoort erbij, maar wat was dit moeilijk.

Ja, het is zeker opa-tijd. En nee, met deze crisis loopt de buurman inderdaad niet weg.

Dank jullie wel! Ik hang een beetje doelloos op de bank. Chippie, cola'tje en herhalingen kijken van Baantjer. Als het slapen niet continu zo'n probleem was, dan lag ik nu al lekker in bed. O, voor de mensen die er geïnteresseerd naar zijn. Net voor Oud en Nieuw ben ik een nacht bij/met de buurman geweest. Knuffelen. En daarna bloedt het gewoon weer dood.... Weet in ieder geval dat hij mij echt leuk vindt, dat kreeg ik dan wel weer uit hem. Maar ik weet het verder ook niet.

Het enige waar ik nu echt behoefte aan heb is een knuffel. En aangezien ik geen knuffelkont ben en verstrak als iemand me aanraakt, is dat niet handig. In moeilijke situaties vind ik het op de één of andere manier belangrijker om nuchter te blijven, omdat ik juist alles wil voelen en wil weten dat het de waarheid is en niet versterkt is door alcohol. Ik werk wat vreemd. Ik heb trouwens ook nog slecht nieuws gekregen van mijn tandarts. Zo doorgaan en ik mag mijn tanden laten trekken en aan een gebitje. Ik moet nu vier keer per dag poetsen, bij voorkeur met een bepaald merk, en aan het ragen. Nou ja, moet maar. Want de tandarts vond me echt iets te jong voor een gebitje. En ik zie zo'n kleppertje ook nog niet zitten. Ow, en ik heb best een mooi gebit. Het heeft te maken met mijn tandvlees en een bot dat is verzakt? Het zal best. Ik zal eens mijn best doen om beter voor de tandjes te zorgen.

Goedemiddag allen! Mijn excuses dat ik alweer zolang weg ben gebleven. En hoewel het officieel niet meer mag, gelukkig nieuwjaar voor iedereen. Mijn opa is afgelopen donderdag om 08.30u overleden. Opa heeft in de afgelopen weken nog een paar keer een opleving gehad, maar afgelopen woensdag was het echt een aflopende zaak en had hij veel pijn. De huisarts heeft hem morfine gegeven en we gaan er vanuit dat dat heeft bijgedragen aan een snellere dood. Mijn vader was bij hem (aan de telefoon met zijn zus) toen hij één keer met zijn ogen rolde en zijn laatste adem uitblies. Zijn zus zou hem aflossen om 12.00u, maar pap zei dat het al gebeurd was en dat ze gelijk moest komen. Oma zat in de keuken. Gisteren belde pap om te vragen of de rouwkaart al was aangekomen. Mijn postbus zit beneden en ik had nog niet gekeken. Toen ik naar de supermarkt ging voor mijn geliefde cola, heb ik even gekeken. De supermarkt kon ik toen een paar uur uitstellen, want ik kon niet meer stoppen met huilen. Vanochtend ben ik met pap bij opa geweest. Als kind zei mijn moeder dat oma sliep en dat vond ik onzin, want zelfs ik als 11 jarige kon zien dat dat niet zo was. Nu vond ik dat opa wel weer wakker mocht worden. Heel naar gevoel, voelde me ook een beetje wanhopig. Dinsdag is de crematie. Ik word in de lijn (om te condoleren) met de familie verwacht. Vind dat een beetje vreemd, maar ik volg de familie maar. Ja, ik hoor er wel bij. Toch, iets zegt dat ik niet in die rij hoor te staan. Goed, qua alcohol houd ik het droog. Ook geen behoefte aan.

Goedenavond! Ik kom weer even langs. 1e kerstdag zit erop en ik ben kapot. Lekker vroeg slapen. Gistermiddag het bericht ontvangen dat de behandeling van mijn opa is stopgezet. Dat houdt in dat ze het toedienen van levensverlengende medicatie hebben gestaakt. Een week geleden hadden ze oma gevraagd om te zorgen dat opa zou tekenen voor passieve euthanasie, maar dat is niet gebeurd en dus is dit nog de enige oplossing. Opa is nu thuis en het is wachten op zijn overlijden. Gisteren na het nieuws ben ik gelijk in de auto gestapt en naar hun huis gereden. Er was niets meer van eerder beschreven angst. Dit moest gewoon gebeuren en daarmee basta. Opa moest huilen toen hij mij zag en viel gelijk daarna in slaap. En dat heeft hij de hele middag gedaan, slapen. Bij het weggaan heb ik hem een kus gegeven en in zijn magere handjes geknepen. Ik moest weerkomen en dat ga ik ook doen. Oma een kus gegeven en waarover ik mezelf verbaasde was dat ik haar in haar schouder kneep toen ze zei dat ik snel weer langs moest komen. Net alsof ik opeens niet meer bang was om iets fout te doen en er gewoon wilde zijn. Zoals hier al was geschreven, het draait niet om mij. Het draait nu om mijn opa en dus ook mijn oma. Vanaf gistermiddag dus ook stand-by, wat inhoudt niet drinken... Geen enkele moeite mee. Dit moet gewoon.

Dan moet ik het ook niet doen. Hoe bevalt je baan, Jen?

Ik lijk qua innerlijk voor 99% op hem en als ik naar mezelf weg ga dan zou het voor mij geen goede oplossing zijn. Wel op het moment en ook wel om het leven verder weer op te pakken, maar het zou me op een gegeven moment inhalen en vloeren. Maar ja, die ene procent kan voor hem heel erg anders werken. Dat hij het in de aanloop al aan het verwerken is en dat als het ook echt zover is, de dood, dat het voor hem als een opluchting voelt. Wat je zegt, we zijn natuurlijk niet dezelfde mens. Maar ik mag graag iedereen behoeden voor fouten.

En daar heb ik op zich wel vrede mee. Maar ik vind mijn opa nog zo'n twijfelgeval. Ik had er vrede mee als hij 100% zeker te weten dood wilde, maar dat wil hij helemaal niet. Hij wil dood omdat het hem lichamelijk erg slecht gaat, maar hij wil nog leven om bij iedereen te blijven die hem lief is. Hij twijfelt nog iets te veel. En mijn pap is zo hard dat ik soms weleens bang ben dat hij zichzelf aan het voorbij hollen is. Maar goed, eerst opa maar weer op de been krijgen en dan pap maar weer bijstaan. Hij vertelde dat opa gisteren drie zakken bloed had gekregen i.v.m. bloedarmoede en daarna lacht hij omdat zijn vrouw een fout maakt tijdens het bakken van pannenkoeken. Kan niet goed zijn. Maar ja, wie ben ik? Ik ben hem, dus doe het precies zo.

Hoi! Ik ben weer even niet geweest. Ik moet voor het forum op een andere browser surfen en dat vergeet ik nog wel eens. Opa gaat morgen naar huis voor de kerstdagen. 3 januari gaan papa en tante kijken naar het huisje voor opa en oma. Vandaag heb ik voor het eerst mijn twijfel uitgesproken over opa en mijn vader zei dat mijn oma er dan maar alleen maar moest gaan wonen. Hij zei dat er geen land te bezeilen was met opa en dat hij dood wil en dat hij dat dan ook maar moet gaan. Hard hè? Vond ik wel. Maar opa eet niet meer, drinkt nog een beetje en heeft het continu over dood willen. Ik vind het allemaal maar lastig. Want opa wil niet dood, opa wil zo niet oud worden en dat is hij al. Lastig...

Haha, dochters wil is wet. Slaap lekker! Ik moet zeggen dat ik het nooit echt erg heb gevonden. Ik moest maandelijks 40 gulden overhouden van mijn inkomen. Dat waren nog de tijden dat zorgverzekeringen erg goedkoop waren. Drie sterren en maar 35 gulden. Hield ik de 40 euro niet over dan kreeg ik een preek van mijn vader. En nee, hij had geen enkele zeggenschap of beheer over mijn rekening, maar ik was altijd veel te eerlijk of ik iets wel of niet had betaald. Zo ben ik toch een beetje wegwijs gemaakt op financieel vlak. Mocht ik ooit kinderen krijgen dan doe ik het op dezelfde manier.