Madeleine

Pokemon, Jen? Sorry, flauw grapje. Maar denk je dat echt? Jaap, dat is het denk ik ook. Maar ik ben geen stille tussen het publiek. Een paar maanden geleden werd ik gebeld door de manager van Jumbo, omdat ik een 'klacht' had en hij zei:"Jouw naam ken ik niet, maar jouw stem komt me zo bekend voor". Ik heb er dan ook een sport van gemaakt om met iedereen gezellig te kletsen... Zullen wel denken, komt het alcoholisje weer. En ik ben nooit dronken in de winkel.... Nadeel...

Voor mijn gevoel was ik al zo ver. En nu lijkt het alsof ik weer terug bij af ben. Maar ik moet wel doorzetten, want dit kan ik nog geen 20 jaar volmaken.

Ja, dat is zeker Jen haha.

Jullie bedoelen op het einde hetzelfde. Bedankt, en Akelei kijk ze! Ik wil gewoon een normaal leven leiden. Een ander kan 't, waarom ik niet? Morgen moet ik er gewoon weer staan. Opstaan, knietjes afvegen en verder gaan. Maar ik wil dit niet continu opnieuw. Ik wil nu opstaan, knietjes afvegen en mijn kleding niet opnieuw smerig maken. Mensen bij de super zullen wel denken, komt zij weer aan met haar kleine lege kratje bier of met haar statiegeldbonnetje.... Of denken; Nu levert ze haar bonnetje in en vanavond staat ze er weer. Dat wil ik niet meer hoor. Ik wil morgen 7,5 km wandelen, naar de tandarts, huis schoonmaken en er klaar mee zijn. Ik heb er zelfs weer aan gedacht om morgen weer Refusal te bestellen, maar die bijwerkingen zijn gewoon echt niet fijn. Dat houdt me tegen. Als ik geen bijwerkingen zou hebben, dan zou ik het altijd slikken en nooit meer omkijken. Maar ik moet zonder.

Misschien dat ik daarom hier ook makkelijker om hulp durf te vragen dan ergens anders. Het is fijn om ietwat begrepen te worden. Maar ik ben dit zo zat. Ik zat continu zoveel op het spel. En hoelang wil ik dit nog? Want dat ploeteren is helemaal niet leuk als je weet dat het ook anders kan. Maar ik kan het dus echt niet alleen. Ook al wil alles in mij gewoon dat ik zelf dit probleem op los. Zelf gestart, dus ook zelf weer oplossen.

Op hangende pootjes... Ik doe iets waar ik helemaal niet zo goed in ben en wat ik helemaal niet wil; Hulp vragen. Ik weet niet meer hoe ik verder moet. Ik drink. En ik wil dit niet meer. Ik had een heel plan om aan een nieuw leven te beginnen en dat ging echt goed en nu gaat het weer fout. Hoe zorg ik er toch voor dat ik eens doorzet. Leuk dat ik elke keer een nieuw begin bedenk en er zelfs aan begin, maar hoe kom ik dat het nieuwe begin ook daadwerkelijk de rest van mijn leven wordt? .....

Dank jullie wel voor de antwoorden. Voordeel is dat ze op anderhalf uur rijden van mij woont, dus voor wij samen in de kroeg belanden... Ik wil haar wel helpen, maar ik kan haar niet helpen. Telkens als ze wegglijdt dan weet ik weer dat ik hetzelfde kan doen en soms doe. Maakt me enerzijds ietwat alert, al doe ik het liefste mee. Wijfie, sterkte vanavond. Ik hoop dat je ergens de kracht kunt vinden. Ik heb er net weer 1,5u wandelen op zitten. Heeft mijn hoofd leeggemaakt. Jullie zitten continu op een ander deel van mijn computer, waardoor ik jullie steeds vergeet. Mocht dat vandaag weer gebeuren, dan wens ik jullie in ieder geval een fijne avond toe.

Hoi, Ik zit eigenlijk met een probleempje en weet zelf niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik heb een hele lieve vriendin met hetzelfde probleem als ik. Ik heb haar in korte tijd heel erg goed leren kennen. Zo kan ik tussen de regels doorlezen hoe het echt met haar gaat en waar ze echt mee bezig is. Een aantal dagen biechtte ze op wat ik al een week wist. Het ging niet zo goed. We hebben samen afgesproken om niet te drinken. Zij werd ziek. Hallucinaties, trillen, misselijk e.d. Ze zegt dat ze maar een beetje drinkt en vervolgens overgaat op iets dat geen alcohol bevat, maar kun je zo ziek worden van een klein flesje wijn per dag? Goed, dat is niet de issue. Alhoewel, ik durf mijn vermoeden ook niet uit te spreken dat ik denk dat ze meer drinkt dan ze zegt. Vanmiddag zei ze dat ze naar een bepaalde winkel zou gaan. Toen wist ik alweer genoeg. Gelukkig hoefde ik haar dat niet te zeggen, want de volgende zin vertelde me inderdaad dat ze wijn ging halen. Met de beste wil van de wereld wilde ik haar er wel voor behoeden, maar dat kan ik niet. Ze wil het, dus zal ze het halen. Ze waarschuwde me zojuist dat als ze te vrolijk reageerde, dat de fles leeg was... Er is dan nog tijd genoeg om weer naar de winkel te gaan, maar ze zegt dat ze dan overgaat op iets zonder alcohol. Ik geloof haar niet. Maar hoe kan ik haar helpen en tegelijkertijd mezelf helpen? Want het klinkt wat dramatisch, maar nu zij zo snel de handdoek in de ring gooit heb ik ook zin om dat te doen... Hoe moet ik haar nu helpen? Ik moet echt de deur uit. Ik moet sporten. Ik zie nu pas dat ik te laat ben, oeps. Maar ik lees het later wel als jullie tips hebben.

Goedenacht! Het gaat weer goed met mij. Alcohol weg, statiegeld ingeleverd, gezond eten, lekker bewegen. Vraag me nog af waarom ik het niet altijd kan. Maar goed, ooit zal ik daar wel achter komen of niet. Ik ga lekker slapen, morgenvroeg de wekker. Hele dagplanning gemaakt, houdt me van de straat. Slaap lekker!

Welterusten Lady Jane! Praten is de oplossing inderdaad.

Lady Jane, dan mis ik een hele liefdevolle tijd. Dan mis ik het dat hij en ik al tijden samen hadden kunnen zijn terwijl ik dom doe. Want mijn gedrag verdiend geen schoonheidsprijs. Maar als ik het niet fout heb dan is mijn gedrag geheel acceptabel.

Jullie zijn lief! Afgelopen vrijdag stond ik in de supermarkt. Ik moest een pakketje op de post doen en toch stond ik zo maar opeens in de supermarkt terwijl ik niets nodig was. Ik zag hem bij de kassa staan. Heb snel even een croissantje gepakt en afgerekend. Hij was al weg. Ik liep achterlangs, hij voorlangs en toen ik hem trof bij 'de voordeur' even wat grapjes gemaakt. Hij lachen, ik lachen. Dezelfde avond een bericht of ik nog wakker was en of ik langs wilde komen. Kom maar bij mij langs, antwoorde ik. We hebben uren voor de tv dooie films gekeken. Hij vond de film pas leuk toen het einde film was, heb ik ook vaak. Ik zat de hele avond met mijn huispakkie (jaja, hij ziet mijn trui met/zonder gat) en lelijke sloffen tegen hem aan en als ik ging verzitten vond hij dat helemaal niet fijn. Tegen hem aan was de enige mogelijkheid. We zijn halverwege van huis veranderd, want hij miste zijn bank haha en toen ik op een gegeven moment zei weg te gaan gaf ik hem een kus en pakte hij mij vast. Hij wilde niet loslaten. Ik was zo verliefd. En dan ben ik weg en gaan die radaren werken. Wat als hij niet van alle drugs af is? Wat als hij mij alleen maar gebruikt? WAT als hij het wel echt meent? Ben ik dan nog net zo'n onmogelijke tuthola als voorheen? Men, die radaren van mij maken overuren.

Maar als ik mezelf helemaal net niets vind, hoe kan een ander mij dan iets vinden? Doorgaans ben ik goed voor vrienden en familie en een rotmens voor mensen die ik niet mag. Maar als je van mij moet houden, dan kan ik me dat echt niet voorstellen. Want zoveel heb ik niet te geven, niets eigenlijk.

Ietje, welterusten! Jaap, de huisarts heeft me in de namiddag gebeld, dus we hebben alles besproken. Ik snap gewoon niet waarom ik er niet om dagelijks 'leed' uitklap, maar wel als het draait om de liefde. Waarom kan ik me niet voorstellen dat iemand van mij houdt om wie ik ben? Waarom doe ik afstandelijk en stoer? Want die huisarts was wel de druppel die de emmer deed overlopen, maar niet het probleem om te blijven drinken.

Dat heb ik ook gelezen, Kirky. Ik geloof ook niet dat we dat gaan krijgen. We hebben nog een maand de tijd voor een horrorwinter, maar dat zie ik niet meer gebeuren.

In het noorden schijnen we het getroffen te hebben. Ik was allang blij dat er sneeuw viel, want de waterkou was niet te doen. Het kan beter -10 zijn met sneeuw en mager zonnetje, dan +5 met waterkou en grijze lucht. Maar de sneeuwpret is alweer voorbij. De dooi is ingetreden en sneeuw is grotendeels al weggesmolten.

Haha, Kirky. Hier lag toch echt wel zeven cm. Mooi om te zien.

Wijfie, nee geen hele dagen achter elkaar. Ik ben geen dagdrinker. Als ik zin krijg in drank, dan is dat meestal na 20.30u. Vanochtend stond ik netjes om 08.00u buiten met een sneeuwschep en strooizout. Wij waren gezegend met sneeuw. Mijn buurvrouw van dik in de 70 maakte altijd ons padje schoon, maar nu zij is verhuisd (naar het verzorgingstehuis nota bene) bleef het liggen. Ik ben de enige werkloze, dus vond het mijn taak om het nu over te nemen. Had er zo waar plezier in.

Wijfie, nee kennelijk doet hij dat niet. Ik vind het ook vreemd dat hij mij geen tweede keer heeft opgeroepen. Andere huisartsen heb ik dat wel drie keer in tien minuten zien doen. Mijn huisarts doet dat kennelijk niet. Hij roept je op, ziet je niet en gaat weer naar zijn kamer.

Ietje, ik was slechts één minuut te laat, maar heb me 8 minuten later pas gemeld bij de assistent. De reden dat ik niet gelijk aan het raam stond om me te melden was omdat mijn huisarts er een sport van maakt om flink uit te lopen. Nu dus een keer niet. Dit keer had ik hem echt even nodig en dan gebeurd me dit. Baalde zo verschrikkelijk. En ja, vanaf dat moment heb ik hem op een zuipen gezet. En dan ben ik opeens alle grip kwijt. Ik lijk hem ook niet terug te krijgen. En het is niet de eerste keer dat het gebeurd, maar ik heb nog nooit echt geleerd hoe ik de knop moet omzetten.

Hoi, Om maar met de deur in huis te vallen, het gaat niet zo goed met mij. Donderdag keek ik heel erg uit naar de afspraak met de huisarts en toen miste ik op 1 minuut de afspraak. Hij liep strak op tijd en ik was 1 minuut te laat. Weg afspraak. Ik heb gehuild, rondje in de auto gereden en boodschappen gedaan. En toen was ik snel weer terug bij af. Ik heb soms het gevoel dat ik alle grip verlies. Zo is er niets aan de hand, kan ik het allemaal en dan opeens klap ik er flink uit en heb ik moeite om mezelf weer bij elkaar te rapen. Tja, zijn daar oplossingen voor? Want ik weet het soms echt niet meer.

Lady Jane, ik snap het. Ik zal er nog even goed over nadenken. Ik wil er natuurlijk gewoon vanaf. Het vreemde blijf ik vinden dat als ik na drie dagen omval van de slaap, het me vervolgens wel twee dagen lukt, om daarna weer met hetzelfde te zitten. Ben continu aan het zoeken naar waar het mis is gegaan. Ook nog een leuk gegeven. Mijn vader en oom hebben mijn bedbodem vervangen en de eerste nachten sliep ik echt als een roos. Dus dacht, zie je wel het lag gewoon aan de bedbodem. Ik had het nog niet gedacht of ik lag weer wakker. Haha. Moet gewoon even kijken wanneer ik zoiets kan aanschaffen.

Nee, sorry. Ik ben nog niet in de gelegenheid geweest om een matje te kunnen aanschaffen en kan dat de komende maanden ook nog niet, tenzij ik volgende maand opeens een baan heb. Medicatie is niet de beste oplossing, maar op dit moment wel de goedkoopste. En er moet iets gebeuren in de nacht, want dit kan echt niet. Of jawel, het kan wel. Maar dan weet ik al dat ik mijn doelen weer niet ga halen en te snel naar het laatste medicijn, de alcohol, grijp.

Goedenavond! Ik piep er weer even tussendoor. Morgen een afspraak met de huisarts, want ik moet iets met mijn zorgverzekering doen. Nee, even zonder gekheid. Ik slaap zo gruwelijk slecht. Melatonine puur 3 mg helpt niet, Melatonine puur 5 mg helpt niet, HTP-5 helpt niet, een nacht en dag doorhalen ook niet, wandelen ook niet, niet drinken ook niet, wel drinken wel, maar daar heb ik het helemaal mee gehad, dus ik heb het idee dat ik nu wel recht heb op slaapmedicatie. Geen pammetjes, geen andere AD, maar gewoon echt een ondersteuning om in slaap te komen. Hij moet me toch ergens in tegemoet komen? En iemand een idee wat ik zou kunnen vragen? Verder vandaag een rustdag. Morgen weer zeven km wandelen. Morgenavond boodschappen doen voor het eerst sinds een week (en dat is opmerkelijk voor iemand die normaal dagelijks in de supermarkt kwam. Ik vind het nu maar een domme bezigheid).... Volgens mij komt het toch nog goed met mij?

Hoi, Ik piep even snel tussendoor. Ik drink niet, dieet wel en loop vier keer in de week 7km. Verder eigenlijk niets te vertellen. Ik ga slapen, want ik heb zin om te kijken wat ik kan eten. En dat strookt natuurlijk niet met een dieet. Slaap lekker allemaal!