Jen

Zo herkenbaar allemaal. Mijn knoop momenteel: Enerzijds voel ik aan dat ik niet de draagkracht heb om iets te doen, en lijkt het me voor niemand goed als ik uiteindelijk een zenuwinzinking zou krijgen. Anderzijds, wat met het schuldgevoel als ik me achteraf afvraag of ik toch iets ten goede had kunnen veranderen? Zelfs als dat schuldgevoel onterecht is, zal het aan me knagen en ook niet helpend zijn.

Eigenlijk snap ik ook niet goed waarom er gediscussieerd wordt over triggers, in de zin van 'ik snap niet dat je daardoor getriggerd wordt'. Nu ja, ik snap wel enigszins waarom dat gebeurt, maar ik zie niet in hoe dat zinvol kan zijn. Ik heb de indruk dat iedereen andere triggers heeft. Zelf kan ik bijvoorbeeld moeilijk overweg met verveling, en dat zullen anderen dan weer niet begrijpen. Het zou me alleszins niet helpen als iemand dan zegt 'wie gaat er nu drinken omdat ze zich verveelt, ik heb veel zwaardere problemen'. Enfin, dat waren mijn bedenkingen.

Ik vind het net heel moedig van @Sober dat ze eerlijk is. Makkelijk is dat niet.

Dat lijkt me alvast een heel gezonde en verstandige houding @bumperjim

Ik zit zelf ook een beetje in de knoei met het tweede deel. Soms zijn er redenen om niet te vechten. Al met al wel een goede uitspraak.

Kalmeerpil genomen. Neem ik wat veel de laatste tijd, maar het mag van dokter. Heb alweer veel te veel gerookt, dan is kalmeerpil het kleinere kwaad. En ook niet per se een kwaad, als het gewoon een tijdelijke remedie is he. Het moet een beetje leefbaar blijven.

@Bor ik denk dat ik me voornamelijk heb afgevraagd wat ik best zou doen. Ik heb even met een vriendin gechat, wat dan weer leidde tot is iets opzoeken op internet maar ik weet niet meer goed wat. Ik heb een aantal keer naar mijn gsm gezocht omdat ik die constant op een andere plaats had gelegd en niet meer wist waar. Ben een aantal keren gaan checken of de waterbakjes gevuld waren want ik was niet meer zeker of ik dat al gecheckt had. Ik denk dus dat ik voornamelijk heel veel onbewuste handelingen meermaals heb uitgevoerd.

Om twee uur bemerken dat de honden onrustig zijn, wat er doorgaans op wijst dat je nerveus bent, en dan beseffen dat je drie uur geleden van plan was om koffie te drinken en je afvragen wat je nu eigenlijk allemaal gedaan hebt drie uur lang. Zucht.

Hoe het voor jou is om dagenlang op kinderen te passen, kan ik totaal niet inschatten. Maar die onzekerheid die er blijkbaar ook nog bijkomt als zij vaak op het laatste moment de plannen veranderen, daar zou ikzelf erg moeilijk mee om kunnen gaan. Ik vind het dus wel behoorlijk knap van je dat je je er doorheen slaat. Chapeau.

Ik ken de achtergrond natuurlijk niet spirit, maar als ik op het verhaal afga, een schoondochter die zich eerst een beetje ziek voelt en nu doodleuk naar de film is. Tja. Beetje bedenkelijk. Ik wens je veel sterkte en alvast een goede nachtrust, voor nu of voor straks.

Om 12 uur overvalt het me altijd. De combinatie van 'pff was dit het nu' en 'iedereen amuseert zich nu te pletter'. Iets in die zin.

Heb ook een hekel aan oud en nieuw. Vind het altijd deprimerend. Kan niet helemaal uitleggen waarom. Ik word al down als ik 'happy new year'van abba hoor haha.

Ik heb geen idee wat ik ga eten. Heb wat simpele dingen in huis. Misschien gewoon brood en kaas 'le vieux pané'. Om te toosten had ik alcoholvrije mojito in huis gehaald, best lekker en toch beetje feestelijk. Nieuwjaarsdag, dan doe ik eigenlijk nooit iets speciaals. Denk niet dat die dag moeilijker wordt dan een doorsnee dag. Alleen vervelend dat er dan weer eens niks open is, geen winkels, geen horeca, ach ja. Gewoon gaan wandelen misschien.

Hihi @lady jane Duvel is ook mijn grote gevaar, grappig genoeg. Ik heb het dan ook nooit in huis.

Ik heb niet eens feestelijk eten in huis gehaald...

Maar ja, twee mensen die samen oudjaar doorbrengen en van wie er eentje totaal niet in feeststemming is. Het blijft een raar gegeven.

Nu ik niet drink, is de kans dat hij maat houdt wel vrij groot. Zijn lievelingsdrank, Duvel, heb ik sowieso niet in huis, een ook geen andere sterke bieren (die sterke bieren doen het dus meestal bij hem).

@Rosee hij heeft ook een alcoholprobleem. Soms kan hij maat houden, maar een garantie daarvoor heb ik dus niet.

@Rosee ik denk wel dat ik dat ga doen ja

Ik zou een vriend kunnen vragen om morgenavond langs te komen. Dat was oorspronkelijk ook de bedoeling, met zijn drieën gourmet. Maar weet niet of ik daar vrolijker van ga worden. Dat hij drinkt, vind ik niet zo erg. Maar als hij te veel drinkt, pff. Dan wordt hij wel niet lastig of agressief of zo, maar vrolijk of grappig wordt hij ook niet. Hij wordt als het ware een patattenzak. Zegt niet veel meer, regeert nauwelijks op wat er gezegd wordt, sukkelt uiteindelijk in slaap. Misschien is alleen zijn dan nog beter.

De kans dat ik meelees, is groot. De kans dat ik behoefte heb aan lotgenoten, ook.

Grenzen stellen, zoals spirit misschien moet leren doen, is zoiets moeilijks vind ik. Bij mij gaat het over een ander soort grenzen, ook wel naar eigen familie toe, en ik doe het stilaan beter na veel vallen en opstaan, deels dankzij een goede therapeut. Sommige mensen doen het automatisch, gewoon van nature uit, ik weet niet waaraan het ligt. Wat ik wel weet, of toch zelf ondervonden heb: hoe langer en hoe vaker je je grenzen laat overschrijden, hoe meer het een patroon wordt, hoe evidenter die mensen dat gaan vinden. In vele gevallen zijn ze zich er niet eens bewust van dat ze het doen.

Ik kreeg hier net telefoon van de pro deo advocate van mijn man (bij een gedwongen opname wordt er automatisch een pro deo aangesteld). Tot mijn aangename verrassing een heel lieve vrouw (dat ze op een zondag bereid was om mijn man te bezoeken als dat mogelijk was en mij opbelde toen het niet mogelijk bleek, zegt ook al veel over haar engagement). Ze suggereerde dat ik naar de zitting van de vrederechter kan komen, ook al heb ik niet echt iets zinnigs toe te voegen - vorige maand pleitte ik succesvol voor overbrenging naar ander ziekenhuis, deze keer wil ik uiteraard dat hij gewoon blijft waar hij is. In menselijk opzicht kan het misschien heilzaam voor me zijn om toch te gaan. Daar had ik eerlijk gezegd nog helemaal niet aan gedacht, ik was niet eens van plan om me te informeren over datum en uur van de zitting. Misschien ga ik toch maar, het is woensdagochtend.

@spirit dat je schoondochter zich 'een beetje ziek voelt' is natuurlijk geen geldige reden voor je zoon om zijn kind niet op te halen. Maar ja, dat weet je zelf wel, ik kan niks helpends verzinnen.

Rtl 4 kan ik hier toch niet zien, alleen NPO.