lidia

Ik heb een banaan en kippebouillon met een ei erin gehad. Ook heb ik het niet meer zo koud. Het na lange tijd terug zien van mijn kleinkinderen hakt er ook in. En dan ben ik ook nog met mijn zoon naar de oudste geweest voor het kersdiner. We hebben tot wel over vieren serieus gepraat en hij heeft hier geslapen. Heel vreemd. Hij wilde ook graag naar de bottendokter, dat heb ik met moeite geregeld, maar toen ik op mijn verjaardag beneden kwam, was hij bezig op "het laptoppie" om een vlucht te regelen voor morgen naar huis. De avond daarvoor was daar nog geen sprake van, dan denk ik dat er weer iets gebeurd is van de kant van zijn toekomstige ex. Zij is komen vliegen en hij met kinderen met de auto in 2 dagen (gelukkig). Ik heb hem gevraagd mij te laten weten of het gelukt is met die vlucht, maar dat heeft hij niet gedaan, dus ik weet ook niet of ik hem bij die dokter zie. Wel tegen hem gezegd dat hij dan zelf die afspraak moet afzeggen. Ik hoop dat hij dat gedaan heeft, anders sta ik voor gek en moet het ook nog betalen. Een andere zoon zei dat hij mss wel even langs kwam op mijn verjaardag, maar hij heeft niet eens gebeld. Ik kan daar gewoon niet zo goed tegen. Bij de buren was het wel leuk, zo vierden daar ook mijn verjaardag, zodat ik die drukte niet thuis had en ik kreeg cadeautjes. Waarbij een fles wijn voor als ik terugkom van mijn bootreis. Die fles heb ik in bewaring gegeven, zodat ik niet in de verleiding kom. Het was niet alleen gisteren, maar v/a 2e kerstdag heb ik al teveel gedronken. Ja, ik meld het hier, omdat het soms lijkt of het met (bijna) iedereen hier prima lukt om AdB te worden en te zijn. Ik heb dit al vaker geschreven, want het lijkt me voor nieuwelingen, of mensen die zich willen aanmelden moeilijk om eerlijk te zijn over hoe het werkelijk met hun gaat, Zoiets.

Ietjefietje, ik ben het erg eens met Wijfie. Herinner je je nog dat ik je hierover eens een heel stuk heb geschreven? Over de tijd dat ik kostwinner was en mijn man huisman. Die heeft het meegemaakt wat huishouden en kinderen allemaal met zich mee brengt en legde dat ook duidelijk uit aan mannen zoals die van jou. Stel eens voor om van rol te wisselen, kijken hoe hij daar op reageert.

Wat zijn jullie toch lief. Dank, zo voel ik me geestelijk al wat beter.

Ja, Jopie, je hebt helemaal gelijk, maar eerst moet ik deze dag zien door te komen en dat terwijl ik nog zo veel moet doen. Vraag me af of ik maar beter niet meer op reis kan gaan als het me steeds zo'n stress oplevert. En eten, ik probeer een boterham weg te werken, en heb tomatensap gedronken.

Ja, Rapilos, en dan de wetenschap dat ik het mezelf heb aangedaan.

En dan ook nog in overweging nemen om de kater weg te drinken. Gelukkig moet ik morgenochtend naar de bottendokter, dus dat houdt me tegen. Dus bedacht ik dat ik beter me hier kon melden.

jowan, bedankt. Ja, in theorie weet ik het best, maar ja, ik kan het gewoon niet volhouden. Heel gezellige buurtborrel gehad. Iedereen aan de rode wijn, maar ik moet dan zo nodig thuis doordrinken. Die remblokken hè?

Was dat voor mij LadyJane? Dat verdien ik toch niet?Moet er om huilen, hoe trouw jij altijd bent.

Ik vind het vreselijk om te melden, maar wat heeft dit forum anders voor nut, als ik niet eerlijk ben/kan zijn? Het is helemaal mis met mij. Heel erge kater en ook nog eens gerookt, Verder laat ik het voor nu hierbij, veel te beroerd. Nog heel hartelijk bedankt voor alle felicitaties, werd blij van, begrijp dan ook niet dat het zo uit de hand kon lopen, Toch te vee; spanningen tegelijk, kan ik duidelijk niet mee omgaan.

Welterusten, Cas. Ik ben de hele dag al doodmoe, maar wil ook weer niet naar bed, ben nachtmens. Wat minder leuk nieuws was vandaag, is dat de enige zoon waarbij ik me op mijn gemak voel, definitief naar Spanje gaat verhuizen. Hij heeft een groot huis met een zwembad gekocht en boven op het dak is een soort studio"tje en daar mag ik dan gebruik van maken. Da's dan weer mooi. Het huis in Frankrijk van de zoon van vandaag heb ik alleen maar op foto's mogen zien. Het leven is vol verrassingen, mooie en minder mooie, maar dat maakt het wel interessant. Als je het bewust meemaakt tenminste.

Stillletjes hier. Het is echt waar, ik heb weer een rookdroom gehad. Dat ging zo. Het was donker en er stonden een soort van woonhutten in de diepte met tokkies erin. (Ik had de doc. Herberg Europa gezien, daar werd ook gefilmd in de jungle bij Calais, daar wonen mensen ook in barre omstandigheden) werd gekookt op vuurtjes (in mijn droom) en gezopen en gevochten en gerookt. Iemand bood mij een pakje aan dat er naar mijn idee uitzag als lange Caballero zonder filter. Maar ik geloof niet dat dat ooit heeft bestaan en of dat merk nog bestaat. Toen ik eens beter keek en er 1 uithaalde, leek het meer een sigaartje. De ene kant was torpedovormig en ik vroeg aan welke kant ik hem moest aansteken. Ik dacht aan die kant, maar werd hartelijk uitgelachen. Toen bedacht ik me dat ik niet meer rook en gaf hem terug. Gek dat ik zo droom, want ik ben er niet veel mee bezig, ja na bepaalde momenten dat je vroeger zeker rookte. Gelukkig gaan die snel voorbij.

Ja, Jane, past echt bij kerst, vind je niet? Ik kon ook een zekere droefheid bij die kinderen voelen. Het gaat ze natuurlijk niet ongemerkt voorbij dat hun ouders niet meer bij elkaar zijn. Het ergste vind ik nog , dat voor zover ik iets hoor, zijn vrouw dwars ligt, en hem niets verteld over wat dan ook . Zoals je vakantie v.d. kinderen. Vlg. de wet daar kunnen ze niet scheiden voor hun huis verkocht is en dat zit er niet in voorlopig. Ik ben erg geschrokken toen ik ze aan zag komen, ik had mijn bril niet op, in huis heb ik dat niet nodig, maar toen ik ze zag aankomen vroeg ik me af wie die oude man met die kinderen was. Hij had een pet op, want wordt behoorlijk kaal. Verder liep hij heel vreemd, het was meer scheef schuifelen. Ik ben dan ook blij dat ik 2 afspraken bij mijn wonderbottendokter heb kunnen maken en 30-12 gaan we nog 1 x samen. Ik voor APK. Dit was wat er over was van die prachtige danser. Dan voel ik me bijna schuldig en vraag me af of ik niet had moeten verhinderen dat hij beroepsdanser werd. Maar het is waarschijnlijker dat het het resultaat is v.d. val tijdens zijn timmerwerk. Ik was er tegen dat hij dat wilde gaan doen omdat het sinds geboorte een brokkenpiloot is. Maar hij werd boos en zei dat ik altijd zo neg. ben. Dat herken ik totaal niet. Maar goed, toen hij na de opleiding nog geen 2 jaar aan het werk was, brak hij zijn nek (1e wervel) schedel en nog zo wat. Ik denk dat als hij geen danser was geweest, waarvan het lichaam gewend is rare bewegingen op te vangen, dat hij dan dood zou zijn geweest. Of heel erg verlamd. Soms vraag ik me af hoe dat nu verder moet, want kan hij de kost alleen verdienen? Dan houd ik mezelf voor dat het een volwassen man is en dat ik door me zorgen te maken niets aan de toestand kan veranderen. Dat ben ik mezelf aan het leren, niet de ellende v.d. hele wereld op mijn schouders te nemen. En dat is er genoeg tegenwoordig. Maar dat klimmen met zwaar hout op daken en zo lijkt me toch niet het meest aangewezen werk voor iemand in zijn toestand. voor jou ook een kerstknuffel, heb je verdiend, eerlijk waar.

Ja, niet alles tegelijk, over een leenhond heb ik wel eens gedacht, maar ze blijven steeds stilstaan en mijn andere fys.ther. zegt dat het dan niet helpt. Lange afstanden ga ik echt niet lopen, 20 min. p/dg is het min., dus genoeg voor mij. Ik vind het saai in m'n eentje. In een poging grappig te zijn zei ik tegen haar dat ik 2 trappen in mijn huis heb, maar dat telde niet. Ze zei dat ze het serieus meende, dat dacht ik al. Toen ik er kwam en amper bewegen kon, moest ik op zo'n skippy bal gaan zitten en vertellen waarom ik daar was. Ik ben bang voor die dingen, heb het even geprobeerd, maar toen heel duidelijk gezegd dat ik dat niet wilde, bang was en pijn had en te oud om met zo'n bal te spelen. Toen mocht ik op de behandeltafel gaan zitten, dat was beter. Tijdens de revalidatie van de toestand met mijn pols, moest ik zulke dingen ook doen. Word ik erg kribbig van. Maar ik was tevreden dat ik heel beslist zei dat ik het vertikte, dat durfde ik eerst niet. Denk dat dat ook wel te maken heeft met (bijna) niet meer drinken.

Wat een wijsheid Akelei, maar ik denk niet dat dat nu zo werkt, niet voor jou en niet voor mij. Je gaat juist zo goed en ik ook. Denk maar eens terug aan eerder pogingen. Ik denk eerder dat ik in een slechte conditie ben. Tijdens mijn laatste fys.ther. weet je, dank zij de stress v,d. kostganger, zei de fys.ther. wel een paar keer dat ik beslist bewegen moet. Ze weet dat ik daar een hekel aan heb en juist voor mensen met COPD kan de conditie erg verbeter bij voldoende beweging. Woonden wij maar bij elkaar om de hoek, dan konden we elkaar aanzetten tot dat soort dingen. Ik neem dan voor te gaan lopen, maar na een klein stukje heb ik er genoeg van, zeker als ik kortademig ben, en ga weer op huis aan.

Akelei, dat zou dan alleen onderweg zijn. Ja, met zo'n ontbijt heb je voorlopig geen trek meer. Mijn gewicht staat nog steeds heel langzaam naar beneden. Vandaag haringsalade gemaakt met de laatste lekkere aard. uit mijn tuin. De paar die zo klein waren dat ze zijn blijven zitten, staan al weer een voet hoog. Maar ze kunnen niet tegen vorst en het schijnt te gaan vriezen als ik op de boot stap. Trouwens, dit hoort hier niet, maar het viel me tijdens het wandelen op dat ik zo kortademig was, erger dan voor het stoppen. Zou dat nog een restje zijn v.d. bronchitis? Ik heb 's nachts toch ook nog wel last van hoesten e.d. voor jou ook 1 ter gelegenheid van kerst.

Ja, Kerstman, dat ben ik met je eens en is een goede tip, maar als je in 6 jaar minder dan 2 uur gegeven is, is dat moeilijk want je wilt toch ook je (klein)kinderen (weer) wat leren kennen contact met ze maken? Kijk voor meer van mij op het roken draadje.

Happy Xmas MG. Nee, we zijn alleen in de auto, 45 heen en 45 min terug en een later moment komt er voorlopig niet want hij was hier maar 10 dagen. Ik heb wel zo langs mijn neus weg gezegd dat hij welkom is als het oude jaar met mij wil uitzitten en dat hij hier slapen kan. Vandaag zelfs even dat de kamer v.d. kostwinner weer helemaal op orde is, voor hij evt. een keer hier wil crashen. Dat woord begrijpen de kinderen niet. Hij slaapt bij zijn vader en diens vrouw en soms de kinderen ook. Ik hoef daar het fijne niet van te weten, is een beetje ad hoc geloof ik. En ja, jouw hart draait om, ik had de tranen in mijn ogen staan. Hij is er vorig jaar zelf over begonnen en in feite hebben ze alle 4 een alc. probleem, of liever een verslavingsprobleem, maar met sommigen is daar goed over te praten. Ik denk met hem ook, zoals ik op de rookdraad heb verteld (geloof ik) dat ik hem HALT heb uitgelegd. Per mail en het antwoord kreeg dat hij zich daar wel in herkende, met name de A en T. Ik moet maar eens kijken hoe ik dat kan aanpakken. Hij is heel gek met zijn kinderen en vangt ze 4 x p/wk op als de moeder 's avonds moet werken en kookt dus ook voor ze. De kans dat hij hier alleen komt is klein, mss op mijn verjaardag, hoewel we elkaar dan net 2x hebben gezien en dan zijn mijn cruise vrienden hier ook.

Op deze 1e kerstdag wil ik graag iets met jullie delen. De oudgedienden weten wel dat de relatie tussen mij en mijn zoons en zoons onderling nogal problematisch is. Toch komt er langzaam wat beweging in, niet in de laatste plaats doordat de zoon die in Frankrijk woont, en zijn vrouw al 1 1/2 jaar proberen te scheiden en apart wonen. Ze hebben een zoon en een dochter, de oudste van 12. Vorig jaar kwam mijn zoon, na tel. gevraagd te hebben of ik het leuk zou vinden als hij op mijn verjaardag (3e Xdag) zou komen voor het eerst sinds 5 jaar weer hier. Zijn vrouw zag zijn familie helemaal niet staan en mij al helemaal niet. Ze is hier voor het laatst op moederdag geweest toen dochter 6 weken was. Ik moest haar toen zelf uit het zitje pakken, want ze wilden gewoon weggaan zonder haar aan mij te hebben gegeven. Goed, hij zou vandaag komen en dacht dat hij de kinderen wel "mee kreeg" . Ik was toch best nerveus (niet gedronken) en sliep niet al te best. Maar ja, daar kwam hij aan met 3 kinderen. Ook de dochter (14) van zijn tweelingbroer er bij. Die had ik niet meer gezien sinds ik bijna 3 jaar geleden mijn pols had gebroken. Ze woont 15 km hier vandaan. Helaas moesten ze vanwege het programma na minder dan 2 uur weer weg. We hebben ook nog door het dorp gelopen naar de plek waar hun vader geboren is. Kleinzoon (9) wilde het kerkhof zien. Ik wilde van alles tegelijk vertellen en uitleggen, bijv. over mijn kerstboom die dezelfde is als vorig jaar en de versierselen die nog van de tijd van hun vader zijn. Dus ik klepte wat af en mijn zoon kan daar niet goed tegen. De Franse kinderen moesten natuurlijk erg aan hun oma wennen. Maar de met andere, die zonnig buitenlands bloed heeft, was het net of we elkaar pas nog gezien hadden. Mijn zoon zei een paar x dat hij dacht dat het een half jaar geleden was. Maar nu komt het, ik liep met ze mee naar de auto en toen zei hij dat hij me morgen wel zou ophalen (we gaan naar mijn oudste zoon om te eten), zodat hij de Bob was. Ik blij, want in het donker rijden kan ik slecht, dus ik was al van plan ook niet de 2 glazen te drinken. En nu komt het: zijn dochter die hier dus niet woont, weet niet wat de Bob zijn inhoudt. Dus ze vroeg het en toen uitlegde dat je dan helemaal niets drinkt omdat je moet rijden, werd ze heel blij, deed haar armen om hem heen en kroop helemaal tegen hem aan. Mijn zoon drinkt namelijk ook elke dag en heeft een tijd excessief gedronken, zoals hij me vorig jaar vertelde. Zo zie je maar weer dat kinderen dat best zien en het ook erg vinden. Nu vraag ik me af of en hoe ik het daar onderweg naar mijn zoon met hem over kan hebben. Toen ik weer alleen was, had ik erg veel trek en was blij dat ik niets in huis had. Ik hem toen maar gebakken eieren met spek gegeten als brunch.

Ik ben er wel hoor, heb net bij gelezen, nu de documentaire over vluchtelingen kijken. Past wel op kerstavond. Mijn Franse zoon belde of ik morgen thuis ben, ja, hij komt aan het begin v.d. middag mss met dochter en zoon. Ik heb ze 6 jaar niet gezien. Dus blij dat ik niets te roken of te drinken heb, ben ik morgen fris, als ik goed slaap. En kunnen we samen ook niets drinken, het is uiteindelijk overdag en met de kinderen en hij moet nog rijden. Overmorgen staat er wel 0% bier op het boodschappenlijstje voor je weet maar nooit wie op mijn verjaardag komt en nog moet rijden. Nou ja, dat heb ik al op het rookdraadje gelezen. Denk eraan dat de dieren om middernacht kunnen praten. Vredige nacht

Mensen die mij kennen zeggen meteen dat is zo helemaal niet jou en dat ben ik met ze eens.Maar je moet alles wat mogelijk is eens geprobeerd hebben en dit kwam op mijn pad. Ik zou never nooit niet alleen zo iets doen. Heb net de reispapieren ontvangen, maakte me een beetje ongerust met het oog op de drukte bij de post. Nu nog de koffer of zo, want ik ben een rugzak toerist, maar eens houdt dat op, zoals aan alles een eind komt. Zondag word ik 72, dus dan zijn dit soort reizen een manier om toch nog veel te zien. Ik ben met een vrachtwagen de hele Sahara doorgereisd, buiten slapen, op houtvuur koken. Toen ik bijna 69 was kwam ik voor het laatst met rugzak uit tentje gekropen in de Western Dessert. Wat zou ik daar graag nog eens heen gaan om een ander stuk te zien,maar al deze gebieden zijn te onveilig. Ook heb ik een prachtige reis door Jemen gemaakt, kom daar nu maar eens om. Met sport heb ik niets, kan het niet. Toen mijn Zwitserse vriendin eens voor mijn verjaardag een reisje met de tandradbaan naar Jungfrau Joch cadeau deed, kreeg ik bij het instappen een klap met een ski op mijn hoofd. Was meteen weer genezen. Die kabelbaantjes vind ik ook doodeng. Maar met de trein naar Hongkong vind ik dan weer geweldig. Dat heb ik met deze cruise vrienden gedaan, dus zal wel goed komen. En wat ben ik blij dat ik niet met storm moet afzien omdat je niet kunt roken aan dek. Dat is de enige plek op die boot. Of schip, moet ik zeggen. Mijn zoon die in Frankrijk woont is nu hier en belde dat hij mo. komt, waarschijnlijk met zoon en dochter, die heb ik al 6 jaar niet meer gezien, Ben dus blij met mijn frisse huis en dat ik niet hoef te stressen wanneer en hoe ik weer kan roken, want dan kraakt mijn zoon mij meteen af. Dat is zo vreemd bij mijn kinderen, als ik niet rook geen reactie, maar o, wee!!! Ik denk dat ik wel trek zal hebben want de relatie met hem moet ook nog wel wat aan gebeuren. Van mijn kant zit er veel hartzeer en als daar niet eens over gesproken wordt, gaat dat niet weg, ben ik bang. Maar ja, hij is al 1 1/2 jaar van tafel en bed gescheiden en kan eigenlijk zo ook niet verder met zijn leven, dus ik houd me maar in en probeer het luchtig te houden en wat mee te denken en leven. En ook goed dat er geen drank in huis is, zeker omdat hij in feite ook een probleem daarmee heeft. Daar kunnen we dan weer wel over praten. Laatst heb ik hem HALT uitgelegd in een mail en hij herkende zich vooral in A en T. Snap ik in zijn situatie. Ja, Leentje, het valt vaak niet mee met familie en alles wat daarbij komt. Het lijkt soms wel of dat alleen bij jou is, maar geloof me, de mensen houden hun mond daarover. Het is een taboe, net als drankproblemen. Over roken kun je dan weer (nog) wel praten. Sterkte er mee.

Dat vraag ik me ook voor het begin van elke reis af. Bij deze zei ik eens tegen mezelf : wat stelt die bagage nou voor? Je hoeft niet eens met 4 kinderen te gaan kamperen voor 6 weken in Joegoslavië!! Maar, geloof mij, Skye, met het ouder worden ga je veel meer tegen dingen op zien en je wordt ook langzamer. Toch, als ik de deur achter me dicht trek, dan begint het genieten en denk ik niet meer aan wat ik achterlaat. Deze kans krijg ik paar 1x en het leven snelt veel sneller voorbij, naarmate je ouder wordt. Wie weet hoe ik er vlg. jaar aan toe ben? Mijn enige echte "angst", is op een of ander tropisch eiland achter te blijven omdat ik letterlijk de boot heb gemist. Ze wachten echt niet op je, behalve als er mensen te laat zijn die met de door de rederij georganiseerde excursie mee zijn. Mijn vrienden hebben dit al een aantal x gedaan en gaan meestal op eigen houtje de boel verkennen. Leuker en goedkoper. En ik wordt ook niet blij bij de gedachte aan storm op zee. Wel van in deze tijd op het zonnedek in mijn badpak liggen. Had ik al verteld dat het 6 weken duurt? Vandaar die kledingzorgen en je moet er ook nog anders uitzien dan in een joggingbroek en sweattrui, wat meer mijn dracht is. Ja, het wordt nog wel eens wat met mij. En.....hoe is het met de trek? Al minder geworden? Gewoon doorzetten en je hebt voor je het weet ook het geld voor een (korte) cruise bij elkaar. Of voor iets anders natuurlijk.

Yvonne en Akelei, dank voor de wijze woorden maar weer. Ik heb zelfs besloten op 2e kerstdag onderweg naar mijn zoon, van de weg af te gaan bij de plaats waar ik vaak boodschappen doe en dan de inkopen voor mijn verjaardag te doen en dus tot die tijd niets. De laatste nachten slaap ik slecht en heb dus geen energie. Vannacht was het vreselijk, die nachtmerrie, pas toen ik al minuten lang wakker was, drong het tot me door dat het niet echt waar was. IK WAS ERGENS OP REIS MET EEN GROEP OF ZO en had een kleine zwarte tas bij me, die samen met andere tassen op de straat stonden. Ik dacht dat het daar wel veilig was en ging even weg iets (peuken? halen, Toen ik terugkwam stond er niets meer. Ik raakte echt helemaal in paniek, huilen, roepen tegen mensen dat ik nu echt helemaal niets meer had, omdat alles in die tas zat, geen paspoort, geen geld, de sieraden van mijn moeder ? weg en die uit Egypte. Dat was wel niet zo erg want het waren zilveren hangertjes met mijn naam, maar voor mij had het sentimentele waarde. (Dit is echt waar, die gaan mee). Ik riep dat ik geen kleren meer had en ook geen handdoeken (of dat het ergste is). Toen merkte ik dat ik wel mijn moneybelt om had en ik voelde iets van een pasje en kreeg weer hoop, maar het was een oud winkelpasje. Daar stond ik dus, alleen en in een ver land zonder zelfs maar een identificatie of ticket. Echt een nachtmerrie. Dit heeft te maken met het feit dat ik er nog steeds niet uit ben wat voor koffer/tas ik mee neem. Ik heb mijn eigen tassen weggegeven en kan wel een hele grote koffer lenen, maar de bagage mag niet meer wegen p/st dan 23 kg. Logisch, voor het personeel. Ik heb nu dus maar besloten mijn sieraden toch maar in de handbagage te doen en ten allen tijde aan wal mijn moneybelt te dragen met paspoort, visa en bankpasje. Ik zie het al voor me: op een Caraïbisch eiland staan mensen (zonder werk/geld) te wachten tot er weer zo'n verdwaasd om zich heen en in camera kijkend groepje mensen van de geregeld binnen varende cruise schepen voet aan wal zet. Koud kunstje voor een geoefend zakkenroller. Wat een waarschuwing was dat. Maar helaas kreeg ik nog een droom. Ik was weer op vreemd terrein, er was gras in een golvend park of zo en daarop lag een jonge vrouw te roken, letterlijk met veel rook. Ik dacht hoe goed het was dat ik niets bij haar gebietst had, toen bleek dat er tussen mijn vingers vandaan ook flinke rookwolken kwamen. Dit heeft te maken met de jonge vrouw die maandagavond toen ik de vaccinatie had gehaald, samen met mij naar buiten liep om een peuk te roken. We hadden even contact daarover. Ja, dat was mij het nachtje weer wel. De nacht ervoor had ik weer hallucinaties, dat is echt heel eng, want echt. Gelukkig weet ik nu wat het is en kan er mee om gaan. Ik weet namelijk dat er geen zandlopervormig venster in het plafond boven mijn bed zit, waar aliens met speren en zwart/gouden maliënkolder naar binnen zweven. Ben denk ik met teveel dingen in mijn hoofd bezig, hoewel er een lijstje is en alles vlg. plan gaat. Soms vraag ik me af waarom ik niet gewoon thuis blijf, maar dat is ook zo saai want ik ben meestal thuis en onderneem niet zo veel meer.

Skye,waarom je zou stoppen met roken? Ik was bijna vergeten, maar vandaag was er iets op TV over de pakjes en wat er in div. landen (niet) op staat. Op de erge plaatjes pakjes stond de waarschuwing dat je van roken blind kunt worden. Hoe erg is dat? Ik ben vergeten hoe het werkte, maar had op mij toen best effect. En denk aan je teen, zo weer gemotifeerd?

Bedankt voor de goede raad Skye, die ken ik natuurlijk ook al lang, maar het is moeilijk en dubbel. Ik vermoed dat tegen bezoek zeggen dat er geen drank is, toegeven is dat ik eigenlijk verslaafd ben en dat kunnen sommigen niet begrijpen. Zelfs mijn goede vriendin, die op mijn verjaardag komt om een tas te brengen en mijn kleren te keuren, begrijpt het niet. Ik heb het al vaak uitgelegd, van de vingerhoed en de emmer. Zij gaan ook op die cruise en daarom vroeg ik of ik ook mee mocht, om de saaie winter te ontvluchten. Kostganger heeft dit betaald . Je kunt van te voren en all/inn betalen, dan zitten alle drankjes, behalve de heel dure in dat bedrag, maar ik heb besloten dat maar niet te doen. Geen goed plan. Haar man drinkt bier (2), dat kan ik zonder gevaar in huis hebben. Toch heb ik net besloten de dag voor kerst pas dit soort inkopen te gaan doen. Ik heb eigenlijk overal de auto voor nodig, vanwege maar 1 kleine, dure winkel in dorp, dus dat vereist wel enige planning. Maar gelukkig niet meer menu's voor kostganger.

Gisteren waren dus die vrienden te eten, waarvan 1 sigaretten rookt, de andere is gestopt met sigaartjes. Nooit gedacht, hij niet en ik niet. De man vroeg nadrukkelijk of hij roken mocht en dat mocht, ik had er eigenlijk geen erg in,zo rustig deed hij dat. Maar zo goed als het met roken is gegaan, zo verkeerd ging het met drinken. Dat hoort hier eigenlijk niet, maar ik voel me hier meer op m'n gemak om zoiets te vertellen. Donderdag had ik dus buren voor de kaasfondue en ondanks dat ik dacht dat er maar 2 1/2 fles door was gegaan, bleek dat dus niet zo, want ze hadden zelf een fles witte mee genomen en een halve fles port. Dus dan kom je op 1 fles pp en daar zal ik wel meer van hebben gehad, want ik was alvast begonnen en daarna ook nog wat. Ach ja, meer dan 3 weken niets, dus dan wordt het wel weer eens tijd . De vlg. dag gewoon doorgegaan en zaterdag ook, tot alles op was, ook dat voor mijn gasten was bestemd. De roker drinkt niet, maar de stopper lust wel een glaasje. Ik schaamde me dood, maar heb het eerlijk verteld. Ze vonden het niet erg, dat er geen wijn was. Ik heb maar niet verteld dat ik tot zij kwamen ziek in bed lag, dat gaat me dan weer wat te ver. Helaas voel ik me nu ook niet bepaald geweldig, geen zin in eten en nerveus. Het is al meer op dit forum geschreven dat je van veel alc. depressief wordt. Dat heb ik al vaak gemerkt. En dan komen ook nog die feestdagen, incl. mijn verjaardag. Mijn zoon is uit Frankrijk over met zijn kinderen, maar ik weet weer eens niets van zijn plannen. Wel dat we samen naar de ortho-manueel ther. Gaan. Hij moet woe om 8 uur alleen, hoop dat hij dat niet vergeet want ik kon maar met moeite een afspraak voor hem regelen. Dan komt daar nog bij dat ik 6 jan. op een cruise van 6 weken ga, ja dat had ik nog niet verteld, maar daar komt ook heel wat voor kijken. Vanavond gele koorts vaccinatie halen in het ZH .Mag HA niet doen. En dan al die kleding die ik moest aanschaffen omdat ik niet veel sjieks heb, nou ja, het zal wel leuk worden,maar voorlopig heb ik het gevoel dat de dingen een beetje boven mijn hoofd groeien. Toch denk ik niet aan even kalmeren met een peuk, het is en blijft iets wonderlijks. Maar dan lees ik hier dat het later toch weer kan komen, dus maar niet te vroeg juichen en me concentreren op niet drinken, want het is wel duidelijk dat ik het niet in huis kan hebben. Lastig als je op zondag na de kerst jarig bent. Nou, dames, heren ook, bedankt voor het lezen en commentaar is welkom.