water

Heee, Druppeltje, jij ook ingelogd, alsjeblieft:

Dank aan iedereen voor de felicitaties. En evenveel hulde aan Koh en Kate en iedereen die zijn of haar best doet want de eerste weken zijn toch het moeilijkst. Ik meen het echt, ik wou dat ik zeven mensen een maand kado kon geven, dan heb ik er zelf ook nog eentje over en dan hebben we toch met z'n achten het lastigste weer gehad... Even wat bloemetjes uitdelen: Anjo, wat ja mooi, dat er weer ruimte komt voor de toekomst. Mag je best van genieten hoor... Tapas, raar he, 't is een spiegel in ruimte en tijd als je zo naar jezelf gaat kijken. Knap gedaan! Corinne, winterdip? Volhouden hoor, dipjes gaan weer over... (of heb ik wat gemist?) En ja, voor mij is het hier ook een plek waar ik dingen kan zeggen die ik in de echte wereld niet kwijt kan. Dank jullie wel daarvoor. Nou, tijd om even wat voer in de hond/kat/vissen/mezelf te schuiven.

Ha, BB, dat had ik net ook... ik loop de hond uit te laten in het park, beetje knokken tegen de wind in, dus ik begin hardop te zingen "hoe sterk is de eenzame, fietser die kromgebogen, over zijn stuur tegen de wind, zichzelf een weg baant..." hond kijkt even schuin op naar de baas met een blik in de ogen van "wat gaan we nou krijgen?!?"

Thanks, folks! Safi, top, 5 maanden AdB op jouw manier, niks mis mee hoor! Rudy ook gefeliciteerd? Ik hou alle data niet bij hoor, maar als het zo is, thumbs up voor jou! Lijkt me mooi als ik zeven mensen een maand kado kon doen... heb ik er nog één voor mezelf... BB, Delta is de 30ste en ik de 1ste, dus de vorige maand was dat 2 dagen en nu 1 dag... leuk he? Koh, mooi dat je weer boven water ( ) bent, en nu vasthouden aan wat je weet dat goed is. KMW! Blacky, fijn dat je terug bent en dat je er een goed gevoel aan over hebt gehouden. Ik kan niet op alles reageren, deze "vriendenclub" is nogal groot en mijn tijd soms beperkt, maar ik wens voor een ieder het beste en een mooie dag (een storm kan zo lekker opruimen... ) @ iedereen: hou vol en je ziet het, voor je het weet ben je op weg naar een jaar!

Delta2, mijn hartelijkste felicitaties! Het lijkt erop dat je deze trein toch aardig recht op de rails hebt staan... goed hoor! Acht maanden zeg, wat een tijd, moet nog maar eens zien dat ik dat ook nog haal... Zo, ben weer weg, werkze! Hou vol!

{{{{{ goooooood vibes }}}}} ==> Houtje...

Dat klinkt alsof je het jezelf niet gunt, lunalee?

Goedenmorgen Aadeebeejers! Stien, goedzo! Houtje, toen ik dertien was ofzo ben ik ook eens gepakt omdat ik een pakje batterijen bij de super gestolen had. Heb toen een hele dag karretjes lopen sjouwen, toen had je nog geen Arbo of kinderwerktijdenbeperkingenwetgeving (3x woordwaarde) en daarna heb ik dus nooit meer iets gestolen! Hoort denk ik een beetje bij het puberen, maarja nu nog even een effectieve tegenmaatregel bedenken... sterkte hoor! (en het komt goed, beetje vertrouwen hebben he...) Safi, welcome back! Iedereen: een nieuwe dag, nieuwe kansen, grijp ze! Veel geluk! "If addiction were a game, you'd have to quit to be a winner"

Hoi Alice, Rocken kan ook zonder alcohol hoor maar dat wist je al want je was al eens gestopt. Vorig jaar ben ik naar een concert van The Eagles geweest, die vind ik dus vreselijk goed, en Joe Walsh heeft het volgende lied geschreven (na 20 verdronken jaren, ook gestopt): Well you know I was always the first to arrive at the party, Oh and the last to leave the scene of the crime. Well it started with a couple of beers, And it went I don't know how many years, Like a run away train heading for the end of the line. Well I finally got around to admit that I might have a problem, But I thought it was just too damn big of a mountain to climb, Well I got down on my knees and said Hey, I just can't go on living this way, Guess I have to learn to live my life one day at a time. Oh yeah, One Day at a Time. Oh yeah, One Day at a Time. Well I finally got around to admit that I was the problem, When I use to put the blame on everybody's shoulders but mine, All my friends I use to hang with are gone, But I hadn't planned on living this long, Guess I'll have to learn to live my life one day at a time, It was something I was too blind to see, I got help from something greater then me, Now I have to learn to live my life one day at a time. Oftewel: één dag tegelijk. Zo doe ik het nu ook al een maandje of wat. En muziek helpt mij daar zeker bij, want je kunt er zoveel motivatie en inspiratie uithalen, heerlijk is dat. Heel veel sterkte en succes gewenst en ik zie je hier nog wel! p.s. ik was meer van Deep Purple en Jimi Hendrix enzo, later Sepultura en Blue Oyster Cult, nog weer later Metallica... en ik had een Big Crush voor Nina Hagen... 't is nu wel wat rustiger geworden hier hoor!

Of het publiek is gillend naar huis gerend, dat kan natuurlijk ook Kat is binnen, ik ga horizontaal, fijne avond verder en tot morgen!

Zo... wel weer even uitgeHotelCaliforniaad... nog even wachten tot de kat de weg naar huis heeft gevonden en dan is het alweer bedtijd, morgen een lange werkdag!

... denk dat ik de elektrische plank maar even pak...

Mojje, Pippi, da's niet echt een probleem geloof ik, ik hoor m'n eigen gitaar niet eens boven dat gesnurk uit...

Trouwens bedankt voor het noemen van For My Lady, Benthe, 't is een mooi lied, makkelijke akkoorden, weer één erbij in mijn (ahem) repertoire... nice!

Ben nu bezig met dat liedje uit de reclame van T-Mobile en Orange, dat die twee meiden iedereen lopen te helpen enzo, met z'n tweeën doe je meer... mooi nummer! Het heet "Guide me Home", is geschreven door Buster Cottam en gezongen door Eloise. Kan alleen de akkoorden nog niet vinden, maar dat komt nog wel. En dat zingen dat denken we er dan maar bij...

Francesca...

... en of ik van de "oude" muziek ben? Nou, ik heb dat nummer nog op ELPEE hier in huis! Dus: ja...

Ja Benthe, dat is For My Lady van de Moody Blues: My boat sails stormy seas Battles oceans filled with tears At last my port's in view Now that I've discovered you Oh I'd give my life so lightly For my gentle lady Give it freely and completely To my lady As life goes drifting by Like a breeze she'll gently sigh And slowly bow her head Then you'll hear her softly cry. Oh I'd give my life so lightly For my gentle lady Give it freely and completely To my lady Words that you say when we're alone Though actions speak louder than words But all I can say is I love you so To drive away all my hurt Oh I'd give my life so lightly For my gentle lady Give it freely and completely To my lady Set sail before the sun Feel the warmth that's just begun Share each and every dream They belong to everyone. Oh I'd give my life so lightly For my gentle lady Give it freely and completely To my lady (gegoogled op de eerste zin van jouw tekst, flauw he...)

Allemaal goed bezig hier, mijn complimenten! Lekker hè... Er stond nog een artikel in de krant over de Freshlight (google maar even), lampen met daglichtspectrum en een ionisator ingebouwd, leek me wel wat voor hier met al die lichtbakkers en lichtwekkers... Oh ja, rare woorden: ver-frollertje...

Zo is dat, meiden! Daarom zijn die "kleine overwinninkjes" van één dag, een week, een maand zo belangrijk. Je bewijst daarmee aan jezelf dat het kan, dat het leven niet alleen maar draait om de volgende borrel. En op den duur vergeet je zelfs wel eens er aan te denken... en dan gaat het pas echt lekker voelen.

't Is wel goed Koh. Ik zit van binnen net zo hard te janken om jou als om mezelf. Je weet het zo goed en je wilt het zo graag. Nah, laat maar ff, zo maak ik mezelf nog waus en ik moet zo de snelweg op dus adem in, adem uit... sorry.

Soms is het teveel, en moet die knop uit... ik zeg het wel zelf, maar eigenlijk ben ik het daar maar voor de helft mee eens. Niets is het waard om te gaan drinken. Het helpt je niet. Die knop kan ook op andere manieren even uit.

Ik snap je, Anjo. En ik snap Kohtje ook. Soms is het teveel, en moet die knop uit. Mijn waarschuwing ligt in de genoemde zes jaar. De confrontatie met jezelf kun je niet blijven ontlopen. Maar misschien spreek ik ook wel teveel vanuit mijn straatje, dat kan. Het was goed bedoeld.

Koh, voor zover ik het begrepen heb zijn "die ingrijpende dingen in je leven" redelijk vergelijkbaar tussen jou en mij. Daarom vind ik dat ik je moet waarschuwen. Ik heb me toen ook klem gezopen, uit frustratie, uit verdriet, uit onmacht. En dat niet één keer, of twee weken of zo, nee, z-e-s j-a-a-r l-a-n-g heb ik me verdronken in de alcohol. En het hielp allemaal geen snars, nou ja, de slijter werd rijk en ik werd arm. Hoe verleidelijk het ook is om te vluchten, dat hou je toch niet je hele leven vol. De confrontatie met jezelf, in de nieuwe situatie, kun je niet ontlopen.De tijd die je nu verdrinkt, is weggegooide tijd. Er is maar één ding wat helpt en dat is acceptatie. Het is nu zoals het is, en drinken maakt het niet beter of anders. Zelfs het idee dat de pijn dan minder hard is, is een smoesje, want van drank komt jank en dat maakt dat je je nog rotter voelt. Accepteer dat je situatie is veranderd, dat er een nieuwe rol van je verlangd wordt in het toneelstuk dat "Kohtje's Leven" heet. Pas je daarop aan. Ontdek wat er mogelijk is, waar de nieuwe grenzen liggen. Je zult wel moeten, want zo is het leven. Jouw nieuwe leven. Toevoeging: ja, ik zit nu ook mezelf weer te overtuigen...

quote: Originally posted by: delta2 .... zo gaan we - naar mijn mening, Water - niet met elkaar om. .... Thanks, Delta. Ben het wel met je eens hoor, in dit geval... maar ergens snap ik Druppeltje ook wel, wantrouwen kan diep zitten en een misverstand is snel geboren. 'k Weet er alles van. Ik hoop vandaag nog wat van je te horen, Druppeltje? quote: Originally posted by: rvanth Ik sprak dan met mijn vrouw, die van de hele situatie op de hoogte is, af, dat ik haar hand zou pakken als ik werd overvallen door eenzaamheid. Kijk, dàt vind ik dus gewoon verschrikkelijk lief. Ik vraag me werkelijk af of ik ooit nog iemand op een dergelijke manier kan vertrouwen, of ik ooit nog afkom van dat idee van "anything you say can and will be used against you". De volgende vraag is dan natuurlijk: "wil ik dat wel?". Ik merkte wel weer eens aan mezelf dat ik volledig dichtsla als ik dat van Marion van gisteravond lees. Aan de ene kant (uiterlijk) heb ik het empathisch vermogen van een baksteen, en aan de andere kant (innerlijk) wil ik het leed van de wereld op me nemen. Ik voel me dan echt machteloos, nutteloos, zinloos, ontoereikend... daarom doe ik maar niets. Voorlopig nog geen idee wat ik daarmee aan moet. Marion, kop d'r veur hoor... mens wat ben je sterk geweest de afgelopen tijd, ga dat toch niet verpesten met die nep-oplossing die alcohol heet. Ga je vent knuffelen, hij heeft het net zo moeilijk (gehad) als jij. Ga maar lekker samen janken ofzo. Geloof in jezelf, geloof in elkaar, en geloof dat er een keer een wending ten goede komt in de situatie. Ik wens jullie alle sterkte en een positieve dag. O ja, en veel plezier bij de Blokker bij het uitzoeken van een nieuw servies... Kaia, misschien heeft Rudy wel gelijk en kun je beter wegblijven van dat feestje... ik heb een beeld van je dat je op een vouwfiets mee wilt doen aan een motorcross... gaat niet lukken... maar als je wel gaat, wees dan zo goed voor jezelf en drink niet en kijk eens hoe je dat morgen bevalt. Niemand dwingt je, het is jouw keuze, maar het is ook jouw consequentie. Wat heb jij aan een Kaia onder invloed? Nou, ik ga nog maar een bakkie inschenken, stuk amandeldinges erbij... twijfel- en nadenk-dagje vandaag voor mij. Maar ik drink vandaag niet, dat weet ik wel zeker! Voor iedereen een , en hou vol! Aangepast: ik zie net dat ik Rudy's naam verkeerd gespeld heb, excuses.