water

Felicitaties, Marion, eindelijk draait de wind jullie kant op! Wat zal dat een rust in Huize Appeltje geven...

Soothe, het belangrijkste wat ik in je bericht lees is kappen, de draad oppakken, volharden. En het komt goed, als jij dat wilt. En doet. Go for it! Sterkte.

Peppa, ik weet niet zo heel veel van diabetes, maar dat lijken me dus drie spannende weken... sterkte hoor!

Piekeren doe je over een probleem, nadenken doe je over een oplossing...

Safi, teveel denken kan volgens mij niet. Ik denk ook veel en snel, liefst over dingen als filosofie of astrofysica, was op school een wiskunde-crack, vond ik helemaal te gek. Teveel piekeren kan wel, en dat was voor mij wel vaak een reden om de gedachtentrein stil te zetten.

Nou zit ik dus ineens te denken: hoe vaak zou ik gedronken hebben uit frustratie dat ik eigenlijk vond dat ik teveel dronk?

Heee Houtje... misschien kunnen we het onbewust wel beter met onszelf vinden nu we niet meer drinken... da's een leuke gedachte, toch?

"Saai" is misschien niet het goede woord. Ik denk dat andere mensen mij saai vinden omdat ik altijd maar thuis zit enzo. Zelf vind ik het wel lekker rustig. Benthe, het Ketelmeer is ook een openbaar water, wat bedoel je nou?

Goedenavond maar weer eens! Goede postings vandaag, er zit veel bij wat niet in één keer in mijn denkraam past, dus daar moet ik even over nadenken. Nou had ik daar vandaag toch al last van, sommige dagen gaan voorbij zonder dat ik nadenk over drank, maar bij tijd en wijle reserveert mijn grijze massa een hoekje waar het onderwerp de hele dag in ronddraait. Het volgende heb ik net dan ook in vijf minuten in elkaar zitten rammelen, het kwam er gewoon in één keer uit, en ik moet het zelf later ook nog maar eens nalezen. Enkel en alleen mijn mening over hoe dat werkt, alcohol en ik: Alcoholisme is een verslaving. We groeien op met alcohol, drinken is gezellig, iedereen doet het, en zo leren we dat het normaal is om een glas alcohol te drinken, we mogen het zelfs lekker vinden. Het is, al eeuwenlang, sociaal volledig geaccepteerd. Wat, je kunt er zelfs je beroep van maken, vinoloog, of slijter, of brouwer... en ook voor de overheden is het een welkome bron van inkomsten, dankzij de accijnzen (nog afgezien van het handige feit dat een aangeschoten bevolking weinig kritisch op overheids-beleid zal reageren). Het lichaam went echter aan een bepaalde hoeveelheid van de stof, en heeft er op den duur zelfs steeds meer van nodig. Alcohol is (medisch gezien) een harddrug, in dezelfde categorie als heroine, cocaine of barbituraten. De gevolgen van alcoholverslaving op de maatschappij zijn (natuurlijk ook door die sociale acceptatie) vele malen groter dan de gevolgen van alle andere genoemde harddrug-verslavingen samen. Als alcohol nú uitgevonden zou worden, zou het direkt en wereldwijd een verboden stof zijn. Gelukkig heeft niet iedereen die drinkt, een steeds grotere behoefte aan alcohol. Het biologische mensenlichaam zal alcohol altijd als een gif herkennen. Ik vermoed dat de meeste mensen een soort lichamelijke grens hebben, zodra de door het gif opgeroepen effecten die grens oversteken zijn ze zich (beter gezegd: is hun lichaam zich) daarvan bewust en stopt men met drinken, dit om het lichaam geen schade te berokkenen. Alcoholisten willen continu aan de andere kant van die grens zitten, omdat lichamelijke en psychische gevoelens worden verdoofd, sociale remmen minder worden, maar vooral omdat aan de lichamelijke afhankelijkheid van de stof wordt toegegeven. Alcohol is een verslavende stof, en het misbruik ervan is een aangeleerde afhankelijkheid. De straf op het niet toegeven aan die afhankelijkheid is beven, zweten, misselijkheid, hoofdpijn, angstgevoelens, noem maar op. Ontwenningsverschijnselen, dus. De beloning op het wél toegeven aan die afhankelijkheid is het je lekker voelen, energie, vrolijkheid... de keuze is oh zo simpel, op het eerste gezicht. Het probleem is, dat als je al zo ver bent dat je dit herkent, dat dan ieder glas het proces zal versterken en je afhankelijkheid groter zal maken. Totdat je het gevoel hebt niet meer zonder te kunnen (als je überhaupt nog in staat bent of bereid bent om iéts te voelen...). Heel verraderlijk is de eigenschap van alcohol om problemen minder erg te laten lijken. Ik voel het niet meer zo hard, het is allemaal toch niet zo belangrijk als ik wel dacht, morgen komt er wel een oplossing voor, totdat ik omval, wakker word en het probleem me weer keihard aan staat te grijnzen. Dat kan ik nu even niet aan, ik voel me er te rot voor, wacht effe, een biertje en ik voel me wel beter, dan pak ik het wel aan... oh maar nu is het ineens niet zo belangrijk meer, 't kan morgen ook wel... Op den duur maakt het dan ook niet meer uit of alcoholgebruik de oorzaak is van het probleem, of andersom. Als ik drink is het allemaal niet zo erg, en ik voel me er goed bij. Yeah right... Op het laatst dronk ik iedere dag minstens een halve krat bier, en dat maandenlang. Alles brokkelde af, gezondheid, relatie, werk, financiën, de zorg voor m'n huis, m'n dieren, mezelf... Voor mij was er maar één manier om dit patroon te doorbreken en dat was radicaal stoppen. Zonder na te denken over wat er zou gaan komen, of ik het wel zou kunnen, of het ook niet anders kon, whatever... het was nú stoppen met drinken of doorgaan met doodgaan, en de rest zien we later wel. De hele klassieke ontwenningsrit uitgezeten, en nee, dat is niet leuk. Maar volhouden, want ik wilde niet doodgaan, tenminste niet op die manier. Dat vergt wilskracht om dat eerste glas te laten stáán, en doorzettingsvermogen om dat eerste glas te láten staan. De motivatie kwam dus uit mezelf. Dankzij de vele steunbetuigingen van mijn mede-forummers alhier hield ik dit vol, want iedereen heeft bevestiging nodig in wat hij/zij doet. Nu drink ik een half jaar geen alcohol meer. De hele rollercoaster van wanhoop en verdriet en pijn om het afscheid van wat eens een troostende vriend leek, ligt nu wel achter me. "Nooit meer" zeggen kan ik niet, want ik weet ook niet hoe de toekomst er uit zal zien, maar ik heb wel heel sterk het gevoel dat als ik er ooit weer ééntje (...ach, toe, wat is nou één biertje, kom op...) zou drinken, dat ik dan in no time weer terug ben naar waar ik vandaan kom. En dat wil ik niet. Dan heeft de verslaving gewonnen, en ik vind mezelf een te mooi mens om dat allemaal weg te gooien, dus dat ga ik niet uitproberen, vandaag. Zonder alcohol is het leven gewoon wat het is: leven. Met ups en downs, met glimlach en traan, maar in ieder geval zonder gif. Het is allemaal wat saaier geworden, ja, ik ga niet zo vaak meer uit, leef wat meer teruggetrokken, ben emotioneel wat vlakker geworden. Alcohol was voor mij dus ook een ontremmer op het emotionele en sociale vlak. Maar wat wil ik nou: popie-jopie met een deathwish of gewoon mezelf zijn? Ik hoop maar één ding en dat is dat de schade mee zal blijken te vallen, dat ik het schip heb kunnen keren voordat de walkant dat zou doen. Nou vooruit, twee dingen dan, dat ik ook nog wat jaartjes mag genieten van gewone dingen als winterwit, lentegroen, zomergeel en herfstrood. En mezelf. Er wordt aan gewerkt.

O ja, nog iets. Ik las gisteren ook weer dat stukje van de AA, heel kort samengevat: alcoholisme is een ziekte die niet alleen op wilskracht is te overwinnen. Ik vind alcoholisme geen ziekte, want het is iets wat je zelf doet, niet iets wat je overkomt. En het enige wat ik nodig had om te stoppen was rust, wilskracht, doorzettingsvermogen en dit forum. Ik drink, dus ik kan stoppen met drinken. Daar maakt een praatgroep of een leefregel meer of minder geen verschil bij. Dus, alle respect voor de AA-ers en het goede werk wat daar gedaan wordt, maar die algemene stelling is dus precies dat, een algemene stelling, die niet op alle individuen van toepassing is.

Goedenmorgen! Weer bijgelezen van gisteren, heftig draadje soms. Iedereen sterkte gewenst, want soms hebben "we" dat gewoon even nodig... Benthe, wat een naar nieuws, maar jij redt het wel. Ik denk nog steeds dat ik er niet ver naast zat met mijn inschatting van jou, een paar dagen geleden... Om je vraag van gisteren te beantwoorden: dat ik alleen ben, dat is zo gegroeid (m.a.w. dat heb ik zo laten groeien). Ooit was ik getrouwd, met stiefkinderen erbij, grote vriendenclub, buurtfeesten, noem maar op. Na het "aflopen" van m'n laatste relatie (klinkt stom, maar je snapt me wel) heb ik eindelijk de rust gevonden om mezelf aan te pakken, en met de drank te stoppen. Ik wordt meestal erg stressy van andere mensen, wat, ik steek de straat over als ik met het hondenuitlaten dat aardige (single!) buurvrouwtje aan zie komen lopen. Mensen die ik niet ken (betalen bij het tankstation enzo) dat is geen probleem, collega's daar bespreek ik alleen zakelijke dingen mee, maar alles wat door mijn voortuintje naar de voordeur komt lopen roept bij mij stress op. Dat heeft geen directe oorzaak hoor, geen jeugdtrauma ofzo, ik ben gewoon empathisch gehandicapt ofzo. Volgens mij is dat dus andersom als wat Safi bedoelt, "slechte" vrienden vermijden om niet met drank geconfronteerd te worden. Voordat ik alleen was had ik gewoon niet de rust in m'n ziel om te stoppen. Nu ik die rust wel heb, is het stoppen eigenlijk simpel (met alle respect voor iedereen die het moeilijk heeft, want ik ben die eerste weken echt niet vergeten!). En ja, dat is voor de buitenwacht misschien saai, maar ik vind het beter zo. Nah, nog meer zwaar leesvoer op de vroege morgen. Duty calls, weer een dagje "muilen" zoals ze dat in mijn oude liefde Rotjeknor zeggen, en misschien kom ik vanavond nog even "piepen" (gisteren lag ik er al om half 10 in, helemaal gesloopt, pfff werken is gezond zeggen ze dan...). Zonder drank is het allemaal veel beter vol te houden, dus: ook vandaag drink ik niet. Hou vol, allemaal!

Goedenmorgen, wat een vroege vogels hier! Gezellig hoor... met z'n allen aan de koffie/thee. Benthe, ik zat nog even na te denken over what makes me smile. Ik heb gisteren niet zoveel meegemaakt, dus er was eigenlijk niets, maar aan het eind van de dag, na het lezen van de dagdraad, schoot me ineens het volgende te binnen. Negen van de tien discussies hier gaan aan mij voorbij. Ik heb geen relatie, geen kinderen, geen vrienden; geen bemoeienis met familie, buren of verenigingen; geen interesse voor kunst, cultuur, spiritualiteit, politiek, sport; geen geld voor vakantie, geen tijd voor boeken, geen zin meer in carriere. Ik hou niet van koken en ik ga nooit uit. Voor alles geldt eigenlijk: been there, done that. Wat rest is een fulltime baan met een redelijk inkomen, een auto die het altijd doet, en een bejaarde hond. Als ik niet werk of huishoudelijk bezig ben, dan slaap ik, daar komt het wel op neer. "Vroegâh" zag ik sommige van deze dingen als een probleem, maar sinds ik geen alcohol meer drink, zie ik er ook de positieve kanten van, en kan ik dit allemaal hogelijk waarderen. Tel uw zegeningen, tel ze één voor één... Okee, de werkweek is weer begonnen, we gaan er weer tegenaan! Veel beter vol te houden met een nuchtere kop 's ochtends, meeen wat heb ik lopen tobben met een kater, ziek melden omdat je niet eens rechtuit naar de wc kon lopen, schei uit! Als het aan mij ligt: nooit meer! Nou ja, ok dan, in ieder geval vandaag niet he... Hou vol!

Goedenmorgen Benthe, wat ben jij een vroege vogel deze keer zeg! Wel een lief rijmpje trouwens. Doet me nadenken over "what makes me smile" en dat is leuk. My sunday's... veel slapen tegenwoordig. 't Zal wel een keer beter worden maar voorlopig voelt het nog alsof ik het nodig heb dus geef ik er maar gewoon aan toe. Maar het ritme van "om 6 uur wakker" gaat ook in de weekends gewoon door, en eigenlijk is dat best lekker. Fijne dag gewenst aan iedereen (jij ook, Joann)!

Corinne, bij deze ook mijn (ietwat late) felicitaties! Had je niet gedacht he, een half jaar geleden... lekker gevoel, of niet dan? Klasse, dame! Ik meld me ook meteen weer af, moet morgen weer heel vroeg op. Nog een fijne voortzetting van het feest gewenst, met een lach en een traan, het hoort er allemaal bij. Hou het droog op die ouwe Zuipschuit, he? Later!

Goedenavond, dames, heren, Leuk om te lezen, die verhalen over wat normaal is en wat je er zelf van vindt. 'k Zou er ook nog een hoofdstuk over kunnen schrijven, maar dat hou ik toch maar voor mezelf, teveel aanknopingspunten voor de rest van Nederland. Mag wel he? Laat mij maar lekker anoniem blijven, alleen in m'n cv-huisje, betaald met m'n kantoorbaantje... 't is best zo. Yo, RJB, een huis verkopen binnen een week, op deze markt, da's heel vreselijk knap! Mooi man, hup verder met de volgende stap, want stilstaan schiet ook niet op he? Enneh... Marieke, 10 knuffels voor jou, en dik verdiend! Helemaal goed!

Môgge, Ha, Sandra, vandaar die studiepet... succes hoor! Geniet ervan! Luitjes, maak er een mooi dagje van, ga ik ook proberen! Hou vol!

quote: Originally posted by: safidepafi Kijk naar Water die bijna denkt dat de discussie hem over zijn 'nooit weer' alcohol vraagstuk heeft heengezet..dat is een winstpunt..dat is voor Water een stapje dichter bij wie hij zou willen zijn warre hij niet verslaafd.(hier bedoel ik niet mee dat je dat niet kan worden Water) Ik snap wat je bedoelt Safi. Klein probleempje is dat ik absoluut "keine blasse Ahnung" heb wie ik dan wel zou willen zijn. Ik ben gewoon maar Water, en dat lukt op het ogenblik aardig. (Doet me ineens denken aan Ziza, die zou zeggen je hebt geen drankprobleem, je hebt een Water-probleem.) Ik weet wel wie ik niet wil zijn, en dat is dat dronken droppie van een half jaar geleden. En ik zou het dus niet erg vinden als die -nooit- meer van zich laat horen. Dat is (denk ik) de link waardoor het woordje "nooit" iets van z'n engheid heeft verloren. En mijn acceptatie van een voorgoed droge Water ( ) een stapje dichterbij gekomen is, in het volle besef dat ik verslaafd ben ook al drink ik niet. Pfff, lastig hoor, meestal stap ik vrij makkelijk over mijn eigen tobberijen heen en maak ik me niet zo druk om mezelf, is een stuk relaxter. Nu moet er blijkbaar toch even iets op alfabet gezet worden tussen mijn oren. Nou ja, er zal wel weer een liedje geschreven worden binnenkort. We zien wel. Joann, sterkte meiske. Wat er ook mis gegaan is, het gaat voorbij. Hopelijk vind je snel de kracht weer terug in jezelf die je ons de afgelopen tijd zo vaak liet zien. Keep on sailin' home, girl. O ja, iedereen: niet schrikken als het hier af en toe een keertje niet zo aardig klinkt, of als de sfeer eens minder prettig overkomt. Als je hier al wat langer komt, dan heb je alle discussies al een keer voorbij zien komen. Ik leer er iedere keer wat nieuws van, omdat ik verander, de deelnemers (jullie) veranderen, en de tijd alles verandert. Tel daarbij op dat we allemaal gevoelige tiepjes zijn (want kwetsbaar en ons daarvan bewust) en tsja dan vallen er wel eens blaadjes van de bomen. En dan niet omdat het nu toevallig eventjes herfst is. Het hoort er allemaal bij.

Goedenmorgen! Zo, lekker geslapen. Helaas wil de baas niet dat ik daar al te veel van geniet, dus hup, daar gaan we weer. Volgens mij heb ik vannacht gedroomd dat ik in een of andere discussiegroep zat te debatteren ofzo... hoe zou dat nou komen? Luitjes, ik vind dat iedereen hier het goed doet. Ook al ben je nog maar net begonnen met meelezen, het feit dat je op dit forum bent betekent al dat je bezig bent met aan jezelf te werken. Dat lijkt mij alleszins te prijzen. En ik meen het echt: ieder glas niet gedronken is pure winst. Voor jezelf en voor je omgeving. Joann, iedereen struikelt wel eens. Kom meiske, ik help je overeind en we lopen gewoon door, die blauwe plekken doen misschien even zeer maar dat gaat over hoor. Je kunt het, dat heb je al bewezen. Geloof in jezelf, en in je eigen kunnen, je weet dat het de moeite waard is! voor jou... Allemaal volhouden he?

't Is toch raar, de discussie van vandaag heeft iets getriggerd bij mij. Eerst was ik alleen maar niet aan het drinken, one day at a time, en er verder niet al te veel over nadenken. Nu voelt het alsof ik een stapje dichterbij de acceptatie ben dat dat wel eens voor de rest van m'n leven zou kunnen zijn. Kan me er verder nog niet zoveel bij voorstellen, maar het woordje "nooit" heeft wat van z'n engheid verloren. Nou ja, even tijd gunnen, ook nog maar niet al te veel over nadenken. De alcohol is dan wel uit m'n bloed maar nog lang niet uit m'n hersens, da's duidelijk. Ik ga ook pitten (structuur, weet je wel...). Goodnight!

Dan gaan we gewoon door met muziek maken, Cal. Geef maar wat accoorden op, ik pingeleping wel mee.

Houtje, dan wens ik je nu alvast welgemeende "sweet dreams"!

Gem, bij Antwoord, vinkje Aanmelden...

Quote: "Na de stilte komt muziek het dichtst bij het zeggen van het onzegbare." Unquote. Nou Cal, jij komt anders ook een end hoor...

Ja, auw, Anna... :$

Ik kom er alleen maar doordeweeks voor m'n werk Safi, dus dat zijn andere tijden he... maar ik zal wel even knipperen hoor