Rudy

Marion mij goed voelen was ook voor mij aanleiding weer te gaan drinken. Zelfs nu na vijf jaar komt de trek in sommige situaties nog mee aan de oppervlakte borrelen. Maar deze trek is lang niet meer zo hevig als in het begin.. Oud gevoel...Oud zeer. Ik heb deze momenten aanvaard als horen ze bij mijn leven. Ik spartel niet meer tegen en kan daardoor beter de drang van drank weerstaan. De kunst van niet meer drinken is acceptatie in plaats van vechten. Het is bij mij nieuwe levensstijl gaan horen als iets vanzelfsprekends. en nu naar bed.. slaap zacht...Rudy

Vergeten te vertellen Marieke dat het me goed doet te lezen dat je naar een AA vergadering bent geweest. Marieke ...en dat komt uit het diepst van mijn hart..haak niet af, hou dit vol. Doe stille voort zeggen ze in België. Nogmaals sterkte toegewenst...Rudy

Visje vergeet niet uit te spreken wat je voelt. Vroeger dacht ik mijn omgeving daarmee te belasten. Totdat ik besefte dat mensen om hulp vragen alles heeft te maken met in vertrouwen nemen en betrokken voelen. Het spreekwoord maak van je hart geen moordkuil heb ik nooit begrepen. Nu wel.. Slaap zacht. Rudy

Stien, vanavond heb ik een paar eieren in de pan geslagen en gaar laten sudderen in de boter. Korstjes van het brood boter kaas en ham erop en lekker dat het smaakte...!!!!! Vermoeidheid was ook voor mij een probleem. Vroeger dronk ik me over de vermoeidheid heen. Ik ontkende mijn vermoeidheid en dacht daarmee indruk te maken op mijn omgeving. Ik gaf niet toe en werkte voor twee, ik kende mijn grenzen niet. Resultaat....verslaving, vroegtijdig versleten ledematen en in de WAO. Mijn collega's die ik toendertijd mijn tempo wilde opleggen werken nog steeds of zijn met vervroegd pensioen. Zij zijn nooit uit de bocht gevlogen en dat was gewoon en werd geaccepteerd. Ik voel me een beetje vreemd als ik daar zo op terugkijk. Pijnlijk.... nee eerder verdrietig dat ik niet "gewoon" als een ander kon functioneren. Deze levenswijze heeft me bergen energie en drank gekost. Visje het is goed dat je onder de aandacht brengt dat er niemand reageert op wat je schrijft. Ik twijfel vaak terug te schrijven als een bericht niet aan mij is gericht. Misschien ben ik wel te bescheiden. Visje...blijven schrijven hoor.. Bambam ik zit hier een beetje in mezelf te grinneken over die tochtstrip. Ik visualiseer vaak wat ik hoor of lees en zit daarom dikwijls te barsten van het lachen terwijl mijn omgeving mij verbaasd aankijkt met een blik van ....zal het gaan!!!! Wat is een tochtstrip???????? Mariek sommige mannen zijn beschaamt over het gedrag van hun echtgenoot of kinderen omdat bepaald gedrag niet past in hun eigen normen en waarden patroon dat zij vroeger hebben meegekregen. Zij kunnen met de situatie waarin ze terecht zijn gekomen niet omgaan. Zij zijn bang daarover te worden aangsproken, bang te hebben gefaald.. Willen wel lief, maar niet het leed delen met elkaar. Er is veel onbegrip.. Het is een kwestie van verantwoordelijkheid nemen voor het gezin. De grieven die je hier hebt opgeschreven hoop ik dat je hem ook vertelt, zodat hij weet dat jij je door hem in de steek gelaten voelt. Probeer bij het onderwerp te blijven dan voorkom je dat er over en weer woorden vallen over je laatste terugval. Praat niet over de inhoud maar over wat het met je doet. Praat over het je onbegrip, je kwaadheid, je verdriet. Het gaat niet om de vraag wat HIJ wil...nee.. wat Jij wilt is belangrijk. Zeg nooit nooit tegen drank beloof niets wat je misschien niet waar kunt maken want dat brengt spanningen met zich mee. En wat belangrijk is...stel elkaar niet gerust... Sterkte...Rudy

zeeman bedankt..... Rudy..

Anna veel plezier vanavond samen met je vrienden. Cato het is goed dat je er weer bent. Ben, het is niet aan mij op de stoel van de arts te gaan zitten, maar zelf ben ik geen voorstander van welk medicijn dan ook. Iedereen is op zijn eigen manier bezig los te komen van zijn verslaving en dat is goed zo. Marieke het is waar wat je zegt, problemen horen niet alleen in de groep te worden besproken maar ook samen met de mensen die het aangaat, jou gezin. Ik zie dat terug koppelen van besproken problemen met de achterban in de AA te weinig gebeuren. Sommigen leggen het bordje met de tekst "wat wij hier aan tafel bespreken mag niet aan derden worden doorverteld verkeerd uit". Alcoholisme is een familieziekte.. Kohtje een zeurpiet?????? Zeeman je hebt dat goed gedaan meerdere mensen intelichten over jou situatie, met alle respect.. Het is moedig je meest dierbaren te vertellen dat je moeite hebt met niet drinken. Zij zullen zich daardoor betrokken voelen en dat is wat een mens nodig heeft. Zeeman niets is het waard om te gaan drinken. Zeeman hou je roer recht.. Ziza... iedere stap die ik "vroeger"zette moest begoten worden met drank. Het is denk ik daarom dat er later zo véél momenten geassocieerd met drank moeten worden overwonnen. Verjaardagen, weekenden, vakantie vermoeidheid, conflict allemaal momenten die ook de zucht naar drank met zich meebrachtten. Mijn psycholoog vertelde me wanneer ik stopte met drinken ik mijn leven nog eens moest overdoen maar nu zonder drank. Hij heeft gelijk gekregen en ik heb me daar bij neergelegt. Ik vind het niet erg meer. vandaag ben ik druk geweest met allerlei kleine dingetjes die moesten worden gedaan. uiteindelijk weer te veel in één dag gepropt, maar ik ben wel tevreden. Wat ik vandaag wilde bereiken is gelukt. En dan nu even mijn vrouwtje in Belgie bellen. De telefoon en internet verbinding zijn vanmiddag gerealiseert. Ik mis haar... Iedereen een fijne avond toegewenst. Rudy

Goedemorgen lieve mensen, pijn in de mond is hier beter op zijn plaats. Ik heb voorzichtig mijn bovenlip opgebeurt om naar het resultaat van de operatie te kijken en het spiertje waaraan mijn lip vast zit is helemaal weggesneden. Kan nog wat worden met een stevige tegen wind, waait mijn lip voor mijn ogen!!! Over dit thema zou ik vroeger angsaanjagende scenario's kunnen bedenken. De eerste pijnstillers en bord beschuitenpap zit er weer in. Ik durfde het leven niet op mij af laten komen. Voorbeeld: Moest ik b.v een vergadering voorzitten was ik daar een week van te voren mee bezig. Ik woog de vragen af en vulde de antwoorden alvast in zodat ik niet met een mond vol tanden kon komen staan, want iets niet weten of een vraag kunnen beantwoorden was mijn grootste angst. Ik was bang voor dom te worden versleten. De angst van vroeger van tafel geveegd te worden zat er nog goed in. Ik verzon op voorhand voor elk moeilijk moment een scenario dat meestal eindigde in een panieksituatie en de drank vloeide rijkelijk omdat ik bang was gek te worden. Op deze manier probeerde ik mijn leven vóór te zijn. Eenmaal bij AA begreep ik in het begin de bedoeling niet van de 24uurs gedachte. Totdat het kwartje viel en ik ging beseffen dat ik ook niet verder dan 24 uur moest Denken. Het waren mijn gedachten die met mij op de loop gingen en steeds weer probeerden alle problemen die op mij af kwamen vóór te zijn omdat ik niet met het conflict kon omgaan en ik ben gestopt met het verzinnen van allerlei scenario's.. Ook mijn perfektionisme had te maken met het uit de weg gaan van confliktsituaties. Bang om te falen. Angst voor de straf, angst voor de pijn. Ik probeerde de pijn die het leven regelmatig doet, uit de weg te gaan. Ik kon die pijn niet meer verdragen. Het was de pijn uit mijn kindertijd. Door de confrontatie aan te gaan ben ik geleidelijk aan mijn angst kwijt geraakt. Iedere probleem situatie is opnieuw een circeltje van de angst doorbreken. Angst is een uitdaging geworden. Zonder risico's te nemen is het leven maar saai.. Allemaal een fijne dag toegewenst. GroetRudy

Die zaten er al in Bambam maar de kinderziektes moeten er nog worden uitgeslepen. Dat je nu niet denkt dat ik melktandjes terug heb gekregen.!!! Ik hoop wel dat ik voorlopig verschoond blijf van nog meer ongemak..tis mooi geweest. Tot later, nog een paar pijnstillers en dan plat.. GroetRudy..

bedankt Bambam dat is wat ik bedoelde met mijn vraaag aan Zeeman.. GroetjesRudy

Welke insteek ik ook neem Koh, mijn ervaring is, dat ik steeds weer bij mijzelf uit kom. Omdat ik altijd alles buiten mijzelf legde, was dit te ontdekken een bijzonder verrasssing.. groetRudy

dit machien gaat ook uit.. het doek valt.. welterusten en tot morgen. Rudy..

Stien het mag ook geleerd zijn. De tegenstrijdige berichten van vroeger hebben ook mij ernstig in verwarring gebracht, maar ik ben wel blij dat ik nu ..op mijn leeftijd in de gelegenheid ben de positieve kanten van het leven te mogen beleven wat onlosmakelijk is verbonden met het gemis van vroeger en dat is pijnlijk, maar heeft inmiddels een plaats gekregen. De wondjes gaan nog weleens open maar ik kan er NU mee omgaan.. GroetRudy

Hey zeeman volgens mij zit je allachend een herval voor te bereiden. Wat is het werkelijke probleem? GroetjesRudy Ps...Ik schrijf alleen maar uit bezorgdheid Zeeman...

Ik herken de situatie maar al te goed Marieke. Als ik mij voorgenomen had te gaan drinken bracht niemand mij meer van die gedachte af. Zat ik gezellig twee weken achtereen in huis maar dronk één glas drank dan was de beer los. Ik moest eruit... z.g voor de gezelligheid. Toch was de eerste slok na een lange periode niet drinken terug nemen net zo moeilijk als er weer mee te stoppen. Ik vond mijzelf dan een hopeloos geval maar omdat ik toch helemaal alleen in het leven stond deed ik daar niemand kwaad mee en na de eerse slok belande ik onmiddellijk terug in mijn oude drankleven of ik er nooit uit was geweest. Marieke..deze circel heb ik alleen maar kunnen doorbreken door onvoorwaardelijk met drinken te stoppen, dus geen achterdeurtjes meer open zoals een fles... bewaard op zolder. Pak zo snel mogelijk de draad weer op. De tijd dat je niet hebt gedronken is niet weg, niet voor niets geweest. Veel sterkte toegewenst. GroetRudy

Klopt Stien vanwege een internet verbinding die defect was ben ik in het internet café terecht gekomen. Ik denk dat er maar twee emoties zijn ....Angst en Liefde. Drank wakkert de angst nog eens extra aan en velen van ons in ieder geval mijn persoon was bezeten door een verlammende angst waardoor ik een confrontatie met mensen niet aandurfde. Ik bleef maar ontkennen dat ik angstig was en had daarom veel drank nodig om mij nog enigzins te kunnen ontspannen..de roes. Ik wilde zo graag in die roes blijven leven en vergat te stoppen met drinken. Met als gevolg...ik raakte verslaafd. Mij was vroeger niet verteld hoe om te gaan met angst verdriet, of kwaadheid. Ik wist mij nadien dan ook geen raad als ik geconfronteerd werd met mensen die mij aardig vonden. In plaats van datnou leuk te vinden er voor open te staan, verlegen durven zijn in zo'n situatie, ging ik rare kunsten uit halen om aandacht te trekken. Ik dacht toen nog dat overal iets tegenover moest staan, dus als iemand van mij hield moest ik nog meer van haar houden en ging dan vanalles doen om iemand zijn leven zo aangenaam mogelijk te maken en dat is natuurlijk absurd. Ik moest mijzelf aanranden de armen om iemand te slaan die verdriet had. Pas toen ik doordrongen raakte van de woorden, mensen te accepteren zoals ze zijn is mijn leven erg verandert. Liefde is Kwantitatief.... GroetRudy.

Klopt Ferry door de drank wordt de emotie nog eens extra uitvergroot. Was ik blij en dronk erbij, ging mijn stemming over in baldadigheid. Was ik somber gestemd dan dronk ik me in een depressie. En wat ik altijd heb gedacht , dat drank vrolijk maakt, is dus niet waar.!!! GroetRudy..

Had vanmorgen een afspraak met de kaakchirurg in het ziekenhuis. Een implantaat was verkeerd geplaatst en de ruimte tussen spiertje en lip daardoor te beperkt zodat bij elke beweging van de mond het spiertje inscheurde. Voordat ik het wist lag ik met 5 injecties in mijn mond in het groen( of was het blauw) verpakt op de operatie tafel omringt door 2 verpleegsters en de chirurg. Het is allemaal goed gekomen en om tien uur vanmorgen zat ik in de restauratieve voorziening met een zakdoek en veel ijs op mijn lip om een eventuele zwelling vóór te zijn. De spanning ebde langzaam weg rust kwam ervoor in de plaats.. Zittend in het restaurant en luisterend naar de echo van mijn nog bonzend hart dacht ik hardop dat dit vroeger toen ik nog dronk onmogelijk was geweest. De angst had mij ervan weerhouden deze confrontatie aan te durven en ik was op de vlucht geslagen regelrecht de kroeg in. Trouwens voordien zou ik een week lang aan het zuipen zijn geweest onderwijl wilde scenarioos bedenkend waardoor mijn angst en paniek nog eens werden uitvergroot en ik uberhaubt niet meer naar het ziekenhuis had durven gaan. Ik was zogenaamd wel gegaan maar onherroepelijk in de kroeg terecht gekomen..om vervolgens half bezopen met een rotsmoes thuis terug aan te komen dat de dokter ziek was geworden. Het zweet brak me bij deze gedachten uit en wederom ben ik bevestigd in mijn gedachten dat ik van mijn leven geen betere keuze heb kunnen maken dan te stoppen met drinken. Dit wilde ik even delen.. GroetRudy

hey allemaal ik kom even piepen. Zit momenteel in nederland achter mijn eigen pc. Zijn er toch in de gauwegeit twintig nieuwe mensen bijgekomen. Amaai ...das veel. Hartelijk welkom................ Schrijf erop los mensen, schrijven is ook verwerken. Het heeft mij geholpen mijn problemen duidelijk te krijgen. Die problemen bestonden uit het niet kunnen omgaan met kwaadheid, verdriet en vreugde Het geluk dat op mijn pad kwam liet ik niet toe. Ware liefde spoelde ik weg met wodka. Ik hield mij schuil achter mijn negatieve levenshouding. Ik kon niet met het aplaus omgaan. Ik kreeg geen contact met mijn medemens, bij nader inzien was het andersom. Over mijn problemen schrijven heeft veel duidelijk gemaakt. Ik denk weleens dat al dat schrijven min of meer mijn leven heeft gered. Echter ...de emotie ontbrak nog aan mijn nieuwe inzichten en die ben ik tegen gekomen door de confrontatie met mijn medemensen aan te gaan. Het is mij onmogelijk gebleken ...zonder open te staan voor de verhalen van de mensen om mij heen, mijn lotgenoten...inzicht in mijn problematiek te krijgen en daardoor te veranderen. Het was blijkbaar nodig om eerst de negatieve kant van het leven te leren kennen om vervolgens de positieve kanten te mogen ervaren.. Een en ander is me gelukt door onvoorwaardelijk te stoppen met drinken. een prettige avond met zijn allen... Rudy...

dag Topi de negatieve invloed van mijn ouders heeft desastreuze gevolgen gehad voor mijn latere leven. Ik geef hun daar niet de schuld van, in het verlengde van mijn opvoeding heb ook ik mijn kinderen weer opgevoed. Liefdeloos....althans ik dacht dat ik een liefdevol persoon was maar ik had niet door dat ik de liefde bedreef alleen op mijn gestelde voorwaarden. Bij dat leven hoorden overlevingsmechanismen als mij bv in iedere situatie negatief opstellen, woede uitvallen minachten, haat en nijd hoogmoed jaloezie en nog een paar andere vervelende negatieve karaktertrekken die ik nodig had om in dat leven te kunnen overleven. Ook drank hoorde daarbij. Ik kon niet omgaan met mijn emoties en kon mijn gevoel niet verwoorden. Ik stond daardoor machteloos t.o van het leven en machteloos t.o drank. De boodschap die wij hebben meegkregen van onze ouders en omgeving is zéér krachtig.. Let wel dit is geen verwijt naar ouders toe maar een en ander heeft met verantwoordelijkheid te maken. Mijn ouders heb evenmin als ik geen verantwoordelijkheid genomen t.o van het gezin.. Dit is belangrijk te weten omdat mensen vaak zoeken naar een schuldige om hun drankje of negatieve levenshouding of machteloosheid te kunnen rechtvaardigen of te verbloemen om vervolgens wijzend met de vinger naar de schuldige hun weg straffeloos te vervolgen zonder naar hun eigen fouten te hoeven kijken. Ik stopte met drinken en vroeg mij niet meer af waarom ik zoveel dronk, maar waarom ik mijn leven niet kon leiden zoals ik zelf zo graag wilde.. En uiteidelijk heb ik de rust en vrede gevonden waar ik zolang naar op zoek ben geweest door van het pad van de angst af te stappen en mij schoorvoetend te begeven op het pad van de liefde. En dat is een herinneringstocht geworden die een leven lang duurt. Aanvaarden en volharden, opnieuw struciuur aanbrengen in mijn leven en kritisch blijven kijken en navragen wat mensen bedoelen met wat ze vertellen heeft mij veel over mijzelf geleerd. Ik was vroeger een opgewekt kind, blij, dol op muziek speelde toneel op zeer jeugdige leeftijd maar op één of ander manier mocht ik die gevoelens niet hebben en dat is wat ik in jou verhaal lees. Topi jou ouders hebben je niet het gevoel gegeven dat je er mocht zijn en dat is een pijnlijke ervaring waar je als kind geen uitdrukking kunt geven. Toen de pijn te hevig werd ben ik gestopt met vragen stellen en ben het leven van mijn ouders gaan leiden. In mijn geval ben ik het leven van mijn moeder gaan leiden met al de onzekerheid , angst en negativisme en de afhankelijkheid welke zij op mij heeft geprojecteerd. Ik was diep ongelukkig en toch heb ik na gestopt te zijn met drinken mijn emotioneel referentiekader van vroeger terug gevonden en dat is de basis geworden voor mijn nieuwe leven. Vandaar dat ik nu weet dat moeder feitelijk evenals ik diep ongelukkig is geweest in haar leven.. Gelukkig heb ik deze circel weten te doorbreken... Om die nieuwe inzichten te krijgen waren groepsgesprekken en andere vormen van psychotherapie nodig en momenteel ben ik aangesloten bij de AA waar ik middels het AAprogramma en lectuur de diepere zin van het leven ben gaan ontdekken... Maar nu is het MIJN leven geworden.. Op deze manier heb ik me onttrokken aan de kracht en de macht van de boodschap van mijn opvoeders en mijn omgeving..en reken maar dat ik daar blij mee ben en dankbaar dat ik dat allemaal nog mag meemaken.. Ik wens je veel sterkte GroetRudy..

hallo lieve mensen een groet vanuit het internet cafe waar ik mijn post zit na te kijken. Het zal door allerlei vervelenden omstandigheden zeker tot 12december duren voor ik weer en vaste intenetlijn heb. Tot die tijd blijft het behelpen. Allemaal een goed week-end toegewenst en tot later maar weer. Groet Rudy

slaap lekker allemaal ik sluit dit machien af. komende tijd ben ik niet in de gelegenheid om te schrijven. Ik vertrek morgen weer naar mijn lief in België en zit daar zeker en vast tot woensdag zonder internet aansluiting. Hou het droog Ik leef met julllie mee groeten van Rudy

Hey Houten sinds mijn gedachten achter wat ik denk en doe eerlijk zijn, voel ik me goed. Sinds ik niet meer hoef te liegen is mijn schuldgevoel verdwenen en door het inzicht dat ik heb verkregen in schuldgevoelens die mij werden aangepraat ben ik in een positieve energie beland waar het goed toeven is... Ik betrap me er weleens op hoe dat liegen er in de loop der jaren is ingesleten door b.v te vertellen dat ik om drie uur thuis was terwijl ik om vier uur thuis was en ik twee appels van de fruitschaal moest weg gooien terwijl het er maar één was. Niet de moeite waard zou je zeggen maar in de nieuwe situatie waarin ik verkeer is het niet nodig dat ik lieg en toch kan ik het niet laten..het gebeurt gewoon. Om aan te geven hoe krachtig de boodschap van vroeger is zal ik een voorbeeld geven. Vroeger is mij gezegt dat ik een stommeling was omdat ik geen antwoord kon geven als mij iets werd gevraagt. Ik heb mij dat ter harte genomen want een stommeling wilde ikniet zijn, ik wilde er bijhoren, gezien worden. Ik leerde woordenboeken uit mijn hoofd omdat ik het zoeken naar woorden tijdverspilling vond. Ik sloeg alles wat ik waarnam op in mijn geheugen tot mijn hoofd bijna knapte. In plaats van uittreksels te maken leerde ik alle studieboeken uit mijn hoofd. Gezichten sloeg ik op met een ezelsbruggetje waardoor ik nog meer moest onthouden. Op de lange duur speelde mijn leven zich alleen nog maar af in mijn hoofd. Ik heb ook vaak gedacht dat ik gek werd...eigenlijk was. Het heeft me moeite gekost om van deze waanzin af te raken. Een tijd geleden stond ik naar een marathon te kijken om mijn neef die mee liep op de foto te vereeuwigen. Midden op een vluchtheuvel stond ik gespannen te kijken of ik tussen 2000 andere hardlopers al een glimp kon opvangen van neefje. Neefje liep uiteindelijk helemaal achteraan maar intussen had ik al die anderel opers al zoveel mogelijk in mijn geheugen opgeslagen. Twee nachten daarna heb ik bijna niet geslapen omdat telkens ik mijn ogen sloot een horde marathonlopers aan mij voorbij trok. Tot overmaat van ramp hoorde ik plots een bekende stem naast me die riep héééééé Ome Rudy en weg was neefje... Achteraf had ik alleen zijn rugnummer gefotografeerd.. Waar ik alleen maar mee wil zeggen hoe krachtig de boodschap van vroeger is en wat voor desastreuze gevolgen dat voor mijn verdere leven heeft gehad.. GroetRudy

Anna ...jouw verhaal weerspiegeld grotendeels mijn angstige kindertijd en in het verlengde daarvan mijn onmacht te kunnen leven en in het verlengde daarvan mijn onmacht met drank te kunnen omgaan... Achter mijn negativiteit kon ik me mooi verbergen, want dan viel het niet meer op hoe angstig ik in wezen was.. Door mijn gedachten niet uit te spreken raakte ik in paniek of in een depressie.. Door het verkregen inzicht leerde ik praten over mijn problemen en raakte mijn hoofd leeg en kon ik helder denken, om vervolgens tegen het volgende probleem aan te lopen. Niet het alcoholisme maar eigenschappen als negativieteit, kwaadheid, oneerlijkheid, manipuleren... allemaal gescheiden circels maar onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden met mijn leven zijn verbonden.... moesten worden doorbroken en dat was vaak heel zwaar en koste zoals je zelf al aangeeft ...veel energie.. Ik heb mijn alcoholisme evenals mijn onvolkomenheden geaccepteerd als zijnde een deel van mij. Pijn verdriet en vreugde zijn een deel van mijn leven geworden. Het ontbrekenden onontwikkelde deel van mij, waar ik altijd naar op zoek en voor op de vlucht ben geweest en waarvoor ik uiteindelijk sloten drank nodig had uit angst voor de confrontatie. Ik was in het begin doodsbang voor het zwarte gat achter de emotie. Ik vermoedde achter dat zwarte gat de pijn uit mijn verleden en die kon ik niet aan. Anders gezegt...ik was bang voor het antwoord van vroeger als ik mijn emotie toe liet. Als niemand in mijn omgeving was liet ik mondjesmaat mijn verdriet toe en achteraf is dat mijn redding geweest. In groepsverband leerde ik mijn gevoel en emotie delen en uit de daardoor onstane onderlinge verbondenheid haalde ik op den duur steeds weer een positieve Kracht waardoor ik verder kon met mijn leven. Ik ben onvoorwaardelijk gaan geloven in het goede van mensen, ondanks ik weet dat ik misschien door diezelfde mensen weer wordt gekwetst. Toch helpt deze gedache mij door te blijven gaan met het houden van mijn medemens. Wat niet inhoud dat ik Nu over mij laat lopen. Inmiddels ben ik zover dat ik niet meer toe laat dat men met mij omgaat zoals vroeger.. Anna leef per dag, loop ook met je gedachten geen weken vooruit. Zet je gedachten telkens weer op een rij als deze met je op de loop dreigen te gaan. Als je dat werkelijk wilt kun je deze gedachten een halt toe roepen. Het is een kwestie van dikwijls herhalen... Neem niet te veel hooi op de vork en pak je problemen één voor één aan. Leg naast je neer waar je door verward raakt. Zorg goed voor jezelf Anna.. GroetRudy

Monique...alcoholmisbruik hoeft geen verwijt te zijn naar ouders en het is al helemaal geen schuldvraag, want jij en ik zijn zelf verantwoordelijk voor de al de glaasjes drank die wij naar binnen hebben gekiept..maar de opvoeding en kindertijd kunnen wel mede oorzaak zijn van ons drankmisbruik.. GroetRudy...

Ik denk Petra, dat juist die onverwerkte oude angsten en dat oude onverwerkte verdriet herbeleefd moet worden om ze ten slotte een plek te kunnen geven. Het is als het hervinden van het referentie kader van de emoties en gevoelens die wij, jij in ieder geval ik..vroeger niet mocht hebben. Terug gaan voelen en emoties herbeleven die vroeger van tafel werden geveegd zijn de basis (referentie kader)geworden van mijn nieuwe leven, mijn leven zonder drank. Mij werd duidelijk waarom ik als kind ernstig verward ben geraakt door de tegenstrijdige berichten van opvoeders. De twijfel verdween, het vertrouwen keerde terug.. Het verwerken en verinnerlijken van oud leed heeft pijn gedaan en het verdriet was soms hartverscheurend maar ik kwam daardoor steeds dichter bij degeen die ik werkelijk was. De leugen van vroeger werd geleidelijk aan ontrafeld en mijn leven kreeg steeds meer kleur. En dat proces vind niet van de één op de andere dag plaats, maar duurt een levenlang mits je risico's durft te nemen in het leven, de uitdaging aangaat. Na twee jaar gestopt te zijn met drinken en veel zelfonderzoek te hebben gedaan wist ik wat mijn problemen waren. Ik kon niet omgaan met verdriet, pijn,kwaadheid, haat wrok, eerlijkheid, houden van en ik wist niet wat liefde was. Er was me al veel duidelijk geworden in de afgelopen twee jaar en even dacht ik dat ik nu klaar was, maar er ontbrak nog iets aan al mijn analyses en dat was de emotie. Het geheel voelde koud en afstandelijk aan... Ik was veel over mijzelf aan de weet gekomen, maar ik had al deze kennis nog niet getoetst aan de praktijk. Dat is denk ik wat Ziza bedoeld, ik leefde nog steeds in een schijnwereld. Het is een kwestie geweest van de nek uitsteken en alles aanpakken wat vroeger moeilijk was. Angsten zijn een uitdaging geworden. Steeds weer oefenen en opnieuw proberen want het Aaprogramma wil geleefd worden.. Om uit de negatieviteit te geraken heb ik positieve gedachten patronen moeten ontwikkelen, want positief denken betekend ....aktie ondernemen.. En zoals vaker gebeurt ging er weer een nieuw werelddeel voor mij open. Ik mijn nieuwe relatie heb mijn oude normen en waarden over sexualiteit volledig moeten herzien en bijstellen, ben met mijn vluchtgedrag geconfronteerd en met mijn jaloers gedrag. Mijn verleden huwelijk wat ik dacht te hebben verwerkt kwam na tien jaarin, gedeeltijk, in alle hevigheid weer op mij af.. En dat is wat ik eigenlijk tegen Ferry probeer te zeggen in mijn vorige bericht. Luister naar je gevoel en laat de emotie toe...praat erover, wordt kwaad verdrietig, voel de pijn en laat zien wat de situatie waarin je nu verkeerd met je doet.. Petra, Kohtje en andere adb- ers het is niet van belang hoever iemand is gevordert op het pad dat hij bewandeld in het genezingsproces dat verslaving heet, belangrijk is denk ik, dat wij hetzelfde pad bewandelen.. Allemaal een fijne avond toegewenst.. GroetRudy..