smart

Hoe was ie vandaag? (viel mee?) In Grunn nog wat sneeuw.... ga je het weekend weer?

Goed zo rups, zo lost het zich toch weer op he. Nu maar weer door!!

Iedereen aan het koken? Hier bezig met bami maken .... zo'n zin in!!

Lieverds, ik heb het tot dusver overleefd: een bar interessante klinische les en een bezoekje bij een vriendin met daarbij nog een winterse wandeling van 6 km. Nu terug (ga zo snel wat bijslapen-hop-hop). Ontbijt: (pas tegen 13 uur vaak) havermout in amandelmelk, honing en kaneel. Speciaal even voor ingelogd natuurlijk... tot later en wat een gezellige sfeer hier!!

Hahaha

Mogge, Maar heel kort geslapen, 3 uurtjes denk ik. Als ik een afspraak in de ochtend maak slaap ik dus domweg amper de nacht ervoor, bar vervelend voor een slaperd als ik. Maar ik ga er toch maar heen. (wel overwogen om af te zeggen) Ik denk wel steeds: wat een geluk dat ik niet gedronken heb! Dat voelt toch als een groot verschil !! Pump: fijne vakantie! Wil iemand me op het pact zetten? Ga ik nu haasten. Tot later vandaag!

Je klinkt helemaal opgetogen Pelle!!

Slaap goed. Dagpact geslaagd!

Eigenlijk raar dat je heel veel vertrouwen moet hebben, gelijk al, eer je er begint... Nou doe maar alsof dan: wie weet!

Ik denk dat Jan geschrokken is Bol... hihi

Basta is een berenvriendje geworden

Ontevreden zijn alleen al... brrr. Maar het gaat weer over, echt wel!

is dat niet een chiwawaa?

Aansluiting vinden, ik gun het je zo. Dat uit de verte turen vanuit je eigen cocon, terwijl je je afgesloten voelt dat maakt miserabel en eenzaam. Logisch. Hoelang moet je nu verder met de ad, voordat alles goed is ingewerkt en je resultaat mag verwachten? En bedoel je met basisgevoel, je gevoel van eigenwaarde? (een 'leerzame therapie' lijkt me om inzicht te gaan terwijl therapie in mijn ogen toch vooral bedoeld is voor basisemoties) Ik denk dat hier weer schrijven goed kan zijn als je je niet ook blijft terugtrekken. Ik bedoel dat ik denk dat je door te schrijven iets met je angsten kunt aanvangen en contacten kunt verdiepen. Je zou jezelf ertoe kunnen verplichten om ermee te stoeien. Elke dag? 3 x per week? Ik gun je toch zo dat je je weer zoals vorig voorjaar kunt voelen!! (het is nog ergens, echt!)

Is het niet in deze tijd vorig jaar dat je hier op het forum kwam? Boel gebeurd sindsdien is zwaar eufemistisch uitgedrukt... Wat goed dat jezelf het initiatief neemt om het met je ex te gaan bespreken! Gaat vast goedkomen allemaal!

Bespottelijk... een therapeut die zegt dat je overdrijft? Nogal schandalig! Ik wens je fijnere hulpverleners...

loos en leeg zijn soms al die oppeppende woorden maar eenmaal er aan toe kun je er baat bij hebben

He Jan, wanneer houdt dit nu eens op he... Hopelijk is het goed voor je om even de deur uit te gaan! Dat gedonder met die medicijnen.... Bol al net zo. Sterkte meiden!!

quoten lukte me niet. De havermout lukte ook al niet, de lepel staat niet alleen rechtop, ik krijg m er zelfs niet meer uit!

dagpact lars rosa momentum kohtje pumpkin leila smart spirit

lopen we op zaken vooruit; hier is ie nog dik gaande...

Lika: vergeet niet op 'plaats' te drukken! Ik gebruik soms de enterknop, sja dan verschijnt je posting niet! Pump: wat bedoel je met het was er maar 1? (er wordt hier toch niet gedronken toch?) Lars: je bent er weer; maak er een fijne dag van. Ga je weer weg het weekend?

wacht tot foorbij? Hoe zat het ook al weer met die afkorting? Thee... tijd om te mijmeren en het leven te omhelzen zoals het is...

Even een mijmering: mijn beste vriendin overleed (alweer) 2 jaar geleden. Nu is er a.s. zondag een kleine meeting met fam en vrienden en er mogen spullen van haar meegenomen/uitgezocht worden, een aandenken, kleding of iets van de brocante (die ze aan huis verkocht) of van haar eigengemaakte patchwork e.d. Daarbij de vraag om daarna geld te storten bij een kankerfonds. Op dit initiatief kwamen allerlei reacties; sommigen vinden dit ongepast. Zelf heb ik ook wel een klein beetje een apart gevoel; het storten van een bedrag lijkt me daarom wel een erg goed plan. Ik moet er niet aan denken dat we in haar spullen gaan lopen "te trekken". Maar een aandenken aan haar (hoewel die er ook al zijn) wil ik wel. Haar man heeft een zware periode van rouw en depressie achter de rug en ik bel geregeld met hem. Ook nu in mijn directe omgeving is iets gaande wat met de dood/(leven) te maken heeft. Een uitslag krijgen in het zh kan heel ingrijpend zijn en veel stress veroorzaken. (ik denk ook aan vlokje) Deze dagen voor mij een zwaar gevoel. Het hangt in mijn lijf als een zwaar gordijn, maar wel een wat ik kan opentrekken om sprankjes licht (herinneringen en hoop) binnen te laten. Omdat ik het leven lief heb hoort onvermijdelijk de dood daar ook bij en ik tracht deze open tegemoet te treden, dwz alles te accepteren wat daar omheen hoort. Ik zou nu bitterzoete tranen willen laten. Komt later nog vermoed ik. (ik ben wat schrijf- en praatlustiger nu ik niet meer drink; het zij zo) Ik laat alles binnenkomen en dat is goed!

Hee maar Thee: je kunt het !!!