smart

Om jezelf grinniken terwijl je schrijft. Helend ja! Een milde glimlach... zelfspot? Ja, zolang er geen zweepje is (zei Monster zoiets niet?) en je lief bent voor jezelf! Ik vind jou een verschrikkelijk lief mens! Zorgvuldig ook. En ik hoop voor je dat je het schrijven verder oppakt want ik denk gewoon dat dat goed is (ook voor anderen die het herkennen). Ik schreef uiteindelijk vaak met drank erbij en nu lukt het me niet meer (want geen drank). Vaak gedichtjes over uitreiken naar de ander... zoeken naar verbondenheid, herkenning, maar vaak ook over leegtes en tasten in het duister. In de sfeer van "niemand zijn en alles" soms tot het nihilistische toe. Een bodem.... Nu met het ouder worden is verbonden voelen, ondanks het leven alleen, steeds waardevoller geworden. En koester ik de mensen waarmee ik dat gevoel heb

Spannend!!! Positieve spanning... brengt de goeie energie! Focus op het goeie

Welterusten! Duim voor alle nuchteren, incluis mijzelf!

Jeetje wat erg voor Bol! Meestal herstelt de spraak snel. Fijn dat je haar zelf te pakken kreeg! Straks AA, met meer dan 2 personen, best spannend eigenlijk.... In huis het eea gedaan d.w.z. de wasmachien heeft veel gedaan: "lang leve de wasmachien!" Beetje ramen gelapt.... eerder sopje stond ernstig koud te worden.. Zo maar es een hapje eten: kipstukjes, gemengde groente en aard. Jullie ook: eetze!!

och, was dit de geit die dat zei?

Hummer, Akkordeon, Poppy

Jan naar de boodschap en ik moet-moet-moet soppen! Hoppa! Oja ik was eigenlijk al weg. Nu de onrust dan maar met schuimbellen en vuilspetters laten oplossen..... (waar zijn die lollige mignons die nu op en neer gaan dansen?)

Mooi Jane, ook namens mij. Dank je!

Ik heb even mijn kapsel hersteld en maak me dan uit de voeten hier. Interessant om te lezen wat een troll eigenlijk is. Stoppen met voeden dus... fijne dag verder

Na die enorme bui van zopas zit mijn haar ook zo Fleurtje! Waaaahh

Hou op te stoken Urania!

Goeiemiddag, Bol, ik denk aan je... o wat hoop ik dat je snel opknapt!! Ik duim voor je! Kom gauw weer terug!!

Mensen mogen het op de eigen manier doen Urania. Jij toch ook? Wat ... zetten we in de wereld? Is dat iets wat juist is en wat iets gunstigs brengt? Nou: graag! Lars: goed dat je bent terug gekomen! Ik hoop dat je tenminste iemand van je bestaansrecht weet te overtuigen, opdat je voor jezelf weer wat rust krijgt. Rust die nodig is voor de rest van je plannen!

Ik sluit hier af en ga nog even Pauw kijken. Kopje rooibos en lekker los van de yoga. Welterusten allemaal!

Ben ik ook benieuwd naar Gipsy! Inshemelsnaam denk toch goed om jezelf!!

Ik vond het al zo stil Meya.. Ik wens jullie veel kracht en sterkte en graag tot horens weer...

Ik weet niet hoe alles tot stand gekomen is. Maar als het gaat om een valse beschuldiging dan heb ik diep medelijden met Lars. Minstens hoop ik dat de hele waarheid boven tafel komt! Dit is voor niemand goed... het maakt me verdrietig!

Op je vraag: uiteindelijk word je meer de persoon die je in feite al was (voor de drank). De fase nu is hartstikke lastig! Door zetten!!

Goeiemiddag, Watsgeburt? Urania, hoe gevoelig een mens ook is/jij ... keer je niet van de ander weg. Er boven gaan staan, het is volgens mij een vorm van weerstand tegen (mee-leven?) en dat werkt tegen jezelf. Liefde is herkenning is mededogen. Maar goed... ik begrijp dat er wederom een nieuw evenwicht gevonden moet worden hier op het forum. Het is zoals het is...

Wat me nog goed bijstaat uit het boek van Marnix Pauwels is (wat hij zegt over..) dat het leven veel minder maakbaar is dan wij denken. De plek waar je geboren bent... uit welke ouders.... je sociale klasse, de school, het land van geboorte... etc. Waar wij onszelf over op de kop geven is vaak al voor ons bepaald en daar hebben we het grotendeels mee te doen (zeg ik nu). Ik weet de omstandigheden nog goed, die ertoe leidden dat ik destijds een kind kreeg. De vader had al twee zonen, die hij vanuit dat eerdere huwelijk niet mocht zien: hij wilde een dochter en op een of andere manier vond ik dat dat hem toe kwam. Dit terwijl ik over mijn partnerkeuze lang niet zeker was. En gelukkig werd het toen ook een meisje! Het klopt: dit was het mooiste cadoo ooit. Maar ook een best moeilijk cadoo. Want uiteindelijk heb ik haar alleen grootgebracht, vanaf haar jongste babytijd. Het bepaalde grotendeels mijn leven. Minder tijd voor werk, scholing. Ik hoefde daar verder niet over na te denken... alles ging om en over haar!! En nu is er geen contact meer. Nog steeds weet ik het fijne er niet van, maar er is een gat in mijn hart. Soms uit zich dat in boosheid, meestal verdriet en weet ik hoe vaak ik er maar gewoon niet aan wil denken... Dat wat mij destijds liet leven... laat me nu alleen, zonder uitleg. Wat zolang de reden was voor mijn bestaan... is niet meer. Zo weinig hebben we in eigen hand.... Zo veel moet er geheeld worden.... De laatste dagen droom ik intensief over haar en kom er weer wat in om. Maar nu kom ik ook om in wat ik jou wilde zeggen. (even in de eigen pijn) Iets over maakbaarheid; over gedachten die je op zijn plek houden. Wat Rudy ook al zegt: zoveel herkenning in wat je schrijft. Het roept veel op! Het is fijn om het van je af te kunnen schrijven........... ik hoop dat het jou helpt!

Koh maakt het minder schraal......

Gisteren in de loop van de dag of eigenlijk tijdens het werk ging het met mijn stemming weer wat beter. Ook vandaag voel ik me beter dan de afgelopen dagen. Dat afstemmen van medicatie kost echt even de tijd... dan kom je lastige dagen tegen... brrr. Ik ben best geschrokken van de plotselinge sensaties die ik nu en dan kreeg: geen wonder dat je heel voorzichtig moet zijn met ad gebruik en ook bij het afbouwen ervan!! Ik voel me zo nu en dan een chemisch fabriekje.... de zaken horen liever niet in de war te raken! Wat kwetsbaar is het menselijk lichaam! Wij mensen... Maar ik denk en hoop dat het vanaf nu weer wat beter gaat. Gisteravond moest ik plots langer doorwerken. Pas tegen 00 uur thuis. Pff, en dan die automatische gedachten aan een paar glaasjes... nee het is nog niet uit mijn systeem, zo ineens duikt die impuls weer op. Blij dat er niets in huis was! Eventjes voelde ik me wat sneu.... sja. Pff grrrwm blubs.... en nu blij met een rustig koppie!

Gipsy, sterkte. Naar hoor, steeds weer een soort van 'opnieuw beginnen', of ervaar je dat zelf niet zo?

Voor Huttula: heel veel geluk op deze jaardag! :musicnote: En wat fijn dat je zo terugkijkt op jouw ingeslagen weg: te willen leven! En Fleur: geniet van je 18 jarige dochter!

Gisteren de 8 km lopen gehaald, werken incluis dus wat buk- en tilwerk. Daags ervoor gezwommen maar dat mocht geen naam hebben. We doen ons best he Jan? Vandaag wat scharrelen in huis; wat moet dat moet!