Strijkbout

Oh *, had m'n leesbril niet op. Niet dat ik die heb.

Het gaat je lukken, Bumperijn!

Had vanmiddag m'n antabus-pilletje niet op. Was een beetje huiverig door die bodylotion met alcohol. Wilde ff wachten. Vervolgens moest ik werken, en op de fiets: 'kut, ben ik nog dat tabletje vergeten!'. Dus de vlam had zomaar weer in de pan kunnen slaan op m'n werk. Maar is gelukkig niet gebeurd! De drang ontstond gewoon niet. Geen zin, geen behoefte. Dat was zaterdagavond wel ff anders... Eenmaal thuis 'm snel braaf alsnog ingenomen.Je weet maar nooit. De supermarkt is hier tot 22:00 open, en rondom sluitingstijd is altijd normaal gesproken gevaarlijk bij mij.

Zat net in de bus terug van mijn werk naar huis, en ik merk ook dat ik best wel een hoop vermoeidheid heb nu ik aan het stoppen ben, dus zocht op dit onderwerp en kwam uit bij dit topic. Lees deze reply, en schrok hier echt een beetje van. Meen je dit nou serieus? Jij dronk serieus alléén maar vloeibare substantie met alcohol erin, en nooit water of zo? Wow!! Dat is wel echt enorm slecht zeg... Maar mag ik ook zeggen dat ik dit ook gewoon echt een beetje heel erg dom vind? Mag toch wel hopen dat je er op z'n minst van op de hoogte bent dat alcohol nauwelijks tot geen vocht biedt, maar enkel en alleen juist uitdroogt? Damn, hoe heb je dit zo lang volgehouden zonder op den duur dood neer te vallen? Kan hier echt ff niet bij... hoe onwetend kun je zijn............ sorry als dit veroordelend overkomt, maar kan er oprecht niet bij. Zijn er serieus mensen die zó leven in combinatie met alcoholisme? :O En geen water lusten..... dus dan drinkt je echt je hele leven altijd water met stoffen erin? Hetzij suiker, hetzij alcohol, of whatever it takes? Hoe kan dat joh? Dat lijkt me echt een extreem ongezond, en bovenal zeer onwetende leefstijl zeg. Kan er echt ff met de pet niet bij. En ja, dat zal echt een enorme aanslag op je lever geweest zijn iedere dag weer... Het voelt lullig dit allemaal zo te typen, maar ben wel oprecht. Als je dit allemaal niet weet hoog tijd dat iemand je ervan bewust maakt denk ik. En ja, er zijn middelen om je leven snel te laten herstellen. Google eens op mariadistel, artisjok, paardenbloem, of een combinatie ervan; zogenaamde 'leverboosters'. Ik ben me er verder van bewust op een bericht van meer dan een jaar oud te reageren. Hoop dat het inmiddels beter gaat en je een hoop geleerd hebt over voedingsleer en wat je lichaam nodig heeft.

Het liefst heb ik sport waar een wedstrijdelement in zit. Voetbal vond ik vroeger erg leuk. Maar ja, of dat er nu nog echt in zit weet ik niet. Zwaar verleerd denk ik hahaha! Zwemmen ook leuk! Wandelen doe ik al jaren vrijwel dagelijks. Dát ben ik wel altijd blijven doen. Als één van de manieren om ondanks gebruik tóch heen beetje gezond te blijven. Maar wil fitness op zich nog wel één kans geven. Misschien gaat dat als ik niet meer drinkt, blow en rook toch een stuk lekkerder... en zou nog best eens een afgetraind lijf willen

Ik heb net een uurtje geleden bodylotion gebruikt over m'n hele lichaam met alcohol erin. Dacht eraan toen het wat warm/licht branderig voelde. Keek bij de ingrediënten, en zag: 'Cetearyl Alcohol'. Moet je dan gelijk uitkijken met antabus (nog niet genomen nu, om die reden), of maakt dat niet zo veel uit? Of weten jullie dat ook niet? Anders zou ik graag nu weer een kwart bruistablet nemen.

Ik denk het ook ja. Echte meeting ook al bijgewoond trouwens hoor. Afgelopen donderdag voor het eerst. Voelde een stuk beter. Ook wel wat onwennig en apart. Maar niet zo raar als die van gisteravond. Al was het ook wel wrong moment, wrong mood gisteravond. Maar ik denk ook dat het me gewoon niet zo past. Begon er al mee dat ze hele pagina's tekst op het scherm toonden met regelementen, tradities , echt een heel gedoe. Dat lazen ze dan voor. Dat zet dan een beetje de toon. Een toon die eigenlijk niks voor mij is. Plus dan moet je je heel erg gaan identificeren met zo'n label als 'verslaafde' en alles wat dat bij hoort binnen een soort mentaal, haast ideologisch raamwerk. Ik weet het niet zo daarmee. Je ziet op zulke meetings ook soms dan mensen die al meer dan 10 jaar ervan af zijn en dan nog stééds daar komen. Zichzelf nog steeds iedere dag inpeperen dat ze 'een verslaafde' zijn etc. Jezus, doe je dat dan 40 jaar na dato nóg? Ook een keer verder gaan en het achter je laten denk ik dan. Ben sowieso iemand van vooruit kijken, of nog beter, in het nu zijn, en niet te veel achterom kijken. En mezelf identificeren met ideeën, concepten en labels heb ik ook niet al te veel mee. Wellicht zijn er goede alternatieven....

Ik denk toch van niet, maar wie weet... het ging natuurlijk ook wel even door m'n eigen hoofd: zou ik dat stiekem, onbewust-bewust gedaan hebben om zo een achterdeurtje open te houden? Het onderbewuste is slim, dat weet ik wel Maar had het iig niet zo gepland/bedacht. Maar het er klaar mee zijn/het niet meer willen, gaat gelukkig onverminderd voort, en wint alleen maar aan kracht. Zo blij met iedere avond uiteindelijk (ja, ook op de avond zélf als de winkels eenmaal toch niet meer open zijn) dat ik dan weer nuchter doorbreng. Moet vandaag pas laat werken, dus zat tot diep in de nacht op. Lekker een boek te lezen, en kon er echt van genieten dat ik gewoon lekker helemaal helder was en het moment ook echt puur beleefde. Daar kreeg ik ook een dopamineshot van, haha En bij het wakker worden word ik er helemaal blij van zo fris en gezond bezig te zijn! Nadat ik me gisteravond ff zo klote voelde en zo negatief was, ging ik een wandeling maken. En bedacht ik me dat het denk ik een zeer goed idee is hier iets tegenover te zetten: een gezonde gewoonte, en hopelijk zelfs een lichte verslaving: sporten! Doet zo ongeveer iedereen volgens mij die stopt met drank haha. Maar goed, wel een ultieme anti-hobby. Kun je lekker je energie in kwijt en je bouwt ook nog eens aan een beter en gezonder lichaam. In het verleden al een keer of 3 een fitness-abonnement genomen, maar dan stopte ik na verloop van tijd weer, want vond er geen zak aan. Maar ja, dat is ook ook niet zo gek als je er een tweede, zeer ongezonde en conditievernietigende hobby naast onderhoud. Kan nu wel eens een veel betere kans van slagen hebben als ik de drank, wiet en uiteindelijk ook de sigaret (ook voor bezig bij de huisarts) laat staan. Kortom, allerlei gezonde inspiratie komt weer op. Voor mij een teken dat de bezieling in mezelf weer aan het ontwaken is!

Vanavond zou echt typisch zo'n avond zijn om gewoon lekker een fles wijn en 2 halve liters te halen en een joint te draaien. Voelt ook ontzettend saai vanavond en hoopte dat zo'n online meeting voor een beetje 'empowering' kon zorgen. In plaats daarvan zat ik met een zwaar oordelende geest er naar te kijken en vond ik het maar een stelletje weirdo's en had ik het gevoel naar een of andere rare sekte te kijken, met hun geklap en geapplaudiseer voor elkaar, en hun 'Ik ben .... en ik ben verslaafd'.... Klikte het maar weg, en daarna voel ik me eigenlijk nog kutter. Pffff.

Net een online meeting bijgewoond van de NA, maar dat vond ik echt te weird gewoon. Weggeklikt en afgehaakt. Echt niks voor mij. Hopelijk is een fysieke meeting meer voor mij.

Die knop is overigens wél om. Altijd als ik 'wilde stoppen' had ik z'n minst er een idee bij als: 'ik stop tot dan en dan, en dan mag het wel weer een keertje'. Nu heb ik eigenlijk wel heel helder dat ik er gewoon echt vanaf wil. Alleen mijn verslaving steekt zo in elkaar dat ik momenten kan hebben, dat ineens die drang als een demoon bezit van me neemt. Het enige wat mij ervan af kan houden dan is dat het gewoon niet kán. Bijvoorbeeld doordat ik de volgende heel vroeg op moet. Maar ook zo'n pil dus. En zaterdag had ik helaas wat dat betreft een 'gat' open gelaten, op de gevaarlijkste dag van de week ook, door deze op de dag zelf niet ingenomen te hebben. (met het idee: na 2 dagen kun je nog steeds niet zuipen, maar dat ging ik dus nog maar eens even uitzoeken, en een risico nemen). Bij mij is dat weerstand kunnen bieden op zo'n moment het laatste jaar/laatste 2 jaar, echt helemaal weggeraakt. Kansloos om het op wilskracht te doen voor mij. Vandaar ook dus de antabus. Heb ook verder geen partner of gezin of zo, als stok achter de deur. Alleen mijn corrupte zelf, die gemakkelijk van z'n gezonde verstand beroofd kan worden op 'de juiste momenten'. Mijn ervaring is dat in zo'n verslaving het 'ik' eigenlijk een heel inwisselbaar iets is, en compleet van vorm van veranderen. Best eng eigenlijk als je erover nadenkt. Maar goed, daarom wist ik iig wel wat ik nodig heb in dit gebeuren: een pil wat ervoor zorgt het het niet kan.

Ik pakte het heel voorzichtig aan, en bewust ervan dat ik maar een kwartje op had. Maar toch. Het sloeg helemaal nergens op. Maar ik ga er verder niet te lang bij stil staan. Opstaan en weer doorgaan. En voortaan bedacht zijn op die momenten dat zo'n verlangen m'n brein kan kapen.

Nouuwwwww... zo super simpel ligt dat m.i. toch ook niet. De wil is niet vrij als je verslaafd bent iig. Wat je met je onvrije wil doet.... wellicht. Maar ergens moet het ook gewoon echt klaar zijn in jezelf. Anders... geen schijn van kans. Is mijn ervaring iig.

Thnx. Woensdagavond is er een NA-bijeenkomst, en daar wilde ik naartoe. Alleen helaas ff vergeten dat ik mezelf dan heb ingeroosterd voor werk. Volgende week dan maar.

Had zaterdag toch nog een uitglijdertje. Had toen ook geen antabus genomen. Op één of andere manier ging het tijdens het werken toch weer spoken, en het liet me niet los. Het is dan a. een trigger dat het zaterdagavond is. en B. ik met het OV eerst naar de grote stad moest, en ik zó gewend ben dan na een avonddienst nog ff alcohol en wiet te gaan halen. En ik wist dat ik de antabus niet had ingenomen, en zocht keurig uit of het dan kon. Het was langer dan 36 uur geleden. Alsnog een beetje een risico. Maar die nam ik. Natuurlijk tegen allerlei verstandige gedachtes en gevoelens in... 'Godzijdank' viel het goed. Nam een half glas bier, en even 10 minuten wachten. Na 5 minuten wel ineens een rare sensatie in m'n lichaam en in m'n hoofd, dus schrok me wel ff dood... maar het ging goed, al viel het ook (kon ik subtiel merken) wel een tikkie anders. Had ik hoger gedoseerd, was ik denk ik de sjaak geweest.... Nooit meer doen, stommeling! Vallen, opstaan en weer doorgaan. Voortaan in dit soort risicosituaties zorgen dat ik bij me heb zodat ik het de kop ermee in kan drukken. Net iig weer een kwartje bruistablet op, en gaan weer verder zoals we bezig waren. De motivatie om het niet meer te doen blijft gelukkig groot verder!

Bij mij was het altijd ff een enthousiast moment van eraan beginnen. Paar weken volhouden, en het kakte weer in en vervolgens maanden of jaren niet meer doen. Geldt trouwens voor zo beetje alles in m'n leven: ergens enthousiast aan beginnen, maar niks houdt stand, nergens komt werkelijk iets van terecht. Zo lang als ik zuip en blow eigenlijk al stil stand en geen reet bereiken in je leven. Eén van de grote redenen om ermee te kappen.

Dat werkt idd echt niet. Sporten en een drankverslaving.

Ik ken dit maar al te goed. Ook die vraag: is er niets iets anders dat ook zo'n bevredigend gevoel heeft, maar niet zo ongezond en alles is...... Misschien helpt het om te begrijpen waar dit verlangen vandaan komt. Het is in feite een verlangen naar dopamine-shots in je brein. En als we veel gezopen hebben, en heel veel dingen ermee geassocieerd worden om zo die dopamine-shot te ervaren, blijft die drang sterk. Het brein moet eigenlijk weer leren wennen die dopamine-shots op andere, gezondere manieren te verkrijgen. Anders blijft de ellende om het daarmee proberen te verkrijgen. Makkelijk gezegd natuurlijk. Ik probeer het mezelf ook te herinneren op de volgende keer dat het zich voordoet.

Ja... iig om zo even tot een reset te komen. Wellicht daarna zonder... Maar door de jaren heen heb ik vooral gemerkt dat het voor mij goed werkt, als het gewoon niet kán... Bijvoorbeeld doordat ik de volgende dag vroeg op moet. Met dit kán het ook gewoon niet... of je moet willen riskeren dat je ziek wordt. Ik durf dat niet zomaar aan. Normaliter als het eenmaal gaat spoken in m'n hoofd, verlies ik het bijna altijd en is er helaas vrijwel geen noemenswaardige weerstand meer over, op 't laatst.

Ja, super! Alleen nog wel een keer door het ijs gezakt. Toen had ik ook geen antabus genomen. Maar goed, opstaan en weer doorgaan! Want het bevalt me verder uitstekend! Oh en ik ga binnenkort ook weer een traject in hiervoor. Bezoek nu al wel de AA.

Ik ook hoor... 'als het écht slecht daarmee gaat zijn, dan ga ik écht stoppen...'. Of dat ik mezelf voor de gek hield met m'n leeftijd of zo: 'ach, ik verkeer wat dat betreft nog niet echt in de gevarenzone, kan nog wel' Ja ja... hoorde van de week op een AA-meeting van iemand haar zus, die op 37-jarige leeftijd overleed aan levercirrose... Maar goed, los daarvan.. natuurlijk blijf je wel gewoon iedere ochtend weer wakker worden met een rotgevoel dat je fout bezig bent. Het geweten stopt nooit met dat te benoemen.

Oh, daar heb ik helemaal niet bij nagedacht eerlijk gezegd. Inderdaad, dat wordt niet vergoed. Je haalt dat gewoon zelf bij Holland & Barret of een soort gelijke kruidenspeciaalzaak. Zo is m'n bericht dan ook eigenlijk bedoeld: gewoon als een tip, als iemand die hier zelf gebruik van maakt, dit toevallig een poos geleden gevonden heeft en zich goed in verdiept heeft, en zelf al lang gebruik van maakt. Ja, ook toen ik nog in gebruik was. Eigenlijk best langs zelfs: ik heb het gebruikt om zo veel mogelijk de schade van m'n gebruik te beperken. Niet om m'n kop in het zand te steken, maar stoppen lukte me eenvoudigweg gewoon niet zonder hulp en in m'n eentje, maar ik wist ook dondersgoed hoe immens schadelijk m'n gebruik was, en wilde dat, ondanks het gebruik, iig proberen te beperken. Dus nam ik een vitamine B-complex, en dagelijks mariadistel. En zeker wat het vitamine b-complex betreft, denk ik echt wel dat dat heel verstandig is. Ik kreeg in de periodes van veel en vaak drinken echt last van typische vitamine B tekort-symptomen, zoals een doof gevoel en tintelingen in m'n handen/vingers, Scherpe steken op allerlei plekken, en allerlei andere dingen die iedere drankgebruiker vast herkent. Dat kwam op den duur allemaal merendeels niet meer, of iig veel minder, voor toen ik dagelijks een vitamine b-complex nam. Maar goed, dan krijg je wel weer maagklachten of zo, een of andere ontsteking, of de band van je fiets gaat ineens verdacht vaak lek, wat dan ook... Kleretroep voor je lijf en brein blijft het hoe dan ook. De mariadistel is wat minder direct merkbaar in mijn ervaring, qua effect wat vager en minder makkelijk te merken... (imo) Maar wat er voor mij wél voor pleit, is dat ik op den duur bloed- en urineonderzoek liet doen bij de huisarts, en deze duidelijk aan mijn bloedwaardes overmatig drankgebruik duidelijk kon zien, met hoge leverwaarden in ASAT, en nog wat andere stoffen, die ik ff zo snel niet meer weet... Een jaar later... geen millimeter geminderd, eigenlijk alleen maar erger geworden volgens mij in m'n gebruik... weer eens een onderzoek. En de waardes bevonden zich gewoon netjes in de safe zone. Aan de lagere kant zelfs... dat verbaasde me echt ff. Kan natuurlijk allerlei andere oorzaken hebben, geen idee... maar het maakt wel dat ik ervan overtuigd ben geraakt dat dit echt een krachtig leverkruid is. En wetenschap lijkt het ook te bevestigen. Maar zeker niet dat dit pleit voor maar weer lekker gaan gebruiken. Nee nee nee. Verslaafd zijn, verslaving voeden, in stand houden, is en blijft pure ellende, duisternis. En geen middel ter aarde uiteindelijk dat het gif dat je je zelf toedient wit wast of zo. Gebruik het liever in je HERSTEL. En zeker als je al flink toegetakeld bent door de giftige stof en je er aandoeningen aan over hebt gehouden, dan is het wellicht echt de moeite waard eens per maand een druppelflesje ervan aan te schaffen in de biowinkel. Baadt het niet, dan schaadt het iig ook zeker niet.

Zijn jullie bekend met het kruid genaamd 'Mariadistel'? Is veel onderzoek naar gedaan, en het blijkt een fantastisch levermedicijn te zijn. Oók wanneer je al flinke schade hebt en bijvoorbeeld levercirrose hebt! https://www.sohf.nl/nutrienten/mariadistel En natuurlijk is een vitamine B-complex handig. Ook als je nog in gebruik bent; daar voorkom je een hoop ellende mee, zoals korsakov, neuropathie etc. Meer aanvullende tips uiteraard welkom.

Dat kun je ook anders aanpakken hè...... Zelf ben ik nooit echt een 'rot-gevoel-wegdrinker- geweest. Maar een rotgevoel is wel op een gezonde manier aan te pakken. Ten eerste, door te leren dat die gevoelens niet 'verboden' zijn of 'weg moeten' of zo. Het hoeft niet altijd feest in jezelf te zijn. Het gaat ook vanzelf weer weg. Maar nog beter: je kan ook heel bewust die gevoelens eens gaan observeren. Er naar kijken, vragen bij te stellen: 'wat is het waardoor ik me hierdoor nou zo kut voel?' 'wat had ik anders kunnen doen/zeggen?' 'hoe het de volgende keer beter aan te pakken'. Gewoon eens in je lijf te voelen waar in je lijf precies dat gevoel zit etc. Gewoon BEWUSTE AANDACHT geven dus, ipv de kop in willen drukken met drank. Dan ga je er veel gezonder mee om, en gaat het op een veel gezondere manier vanzelf weer weg. Noem het aandacht voor je emotionele hygiëne. Met drank stuur je het alleen maar je onderbewuste in, en daar gaat het juist gisten en rotten... Succes. Hopelijk heb je hier wat aan!

Ik zit nu op de vierde dag dat ik nuchter ben. Het was alweer een lange tijd geleden dat ik eens 4 dagen achter elkaar geen alcohol heb gedronken en wiet heb gerookt. Ik deed dit altijd in de avond. Rond 22:00 begon ik pas. Gordijnen dicht, en de bier tevoorschijn. Later over op de wijn, en een paar hijsjes wiet, want alleen alcohol op den duur vind ik dan weer niks. Ik had al eerder een topic aangemaakt, in zoals een ander forumlid zei 'daar niet veel gelezen en gereageerd wordt'. Ff kopietje daarvan naar hier: 'Ik heb het al sinds 29-11-2021 in huis, maar ik stopte met de behandeling, en dacht: in het nieuwe jaar (2022) neem ik gewoon die pillen wel een keer, en dan kijk ik of ik zo zelf kan stoppen. Maar dat werd vervolgens uitstellen, uitstellen, en het eigenlijk gewoon niet aandurven. En zo nog vrolijk meer dan een jaar weer doorgezopen.... Antabus dus, ofwel: disulfiram! Maar nu net een paar minuten geleden het dan eindelijk aangedurfd een kwart bruistablet te laten oplossen. Vervolgens het nog een tijdje te hebben laten staan. Even nog een grote boodschap op de wc, en daar de knoop doorgehakt. Meteen het glas water ingenomen. EINDELIJK! Nu kan ik iig de komende dagen echt gewoon ff niet meer zuipen, en heeft de discussie 'wel doen/niet doen vanavond?' (en uiteindelijk altijd verliezen) ff totaal geen zin meer. Dit al die tijd niet aangedurfd uit angst er spijt van te krijgen. Ik ken mezelf dan: 's avonds als de zin toeslaat haat ik mezelf dat ik 'zo stom ben geweest die *zooi in te nemen' en zoeken naar een antigif of zo desnoods. Om dat te voorkomen al die tijd het uiteindelijk nooit gedaan. Wel heel vaak het mezelf voorgenomen. Dan neem ik het mee naar m'n werk bijvoorbeeld, voornemens het op een bepaald tijdstip in te nemen, maar uiteindelijk zakte de zin daarin steeds weer, en groeide het verlangen naar 's avonds weer lekker onder invloed raken.' Diezelfde avond heb ik ook meteen maar een AA-meeting bijgewoond. Ook dát stelde ik al die tijd uit, samen met de antabus...... Nog een citaat van het vorige topic: ' Ik heb gisteren geen discussie in m'n hoofd gehad. Wel 2 of 3 kleine momentjes van flitsen in m'n hoofd van 'vanavond' (met drank en wiet), maar die waren gelukkig heel kortstondig, want ja, dat kon nou eenmaal niet. Logisch dat die flitsen zich wel ff voordoen denk ik; mijn hersenen zijn nu eenmaal erg gewend eraan de avond daarmee te associëren. Zeker het laatste jaar is de weerstand echt haast volledig weggeraakt; alleen vroege diensten de volgende dag, waarbij ik om 7:00 's ochtends moet beginnen, konden me soms nog een dag of een paar dagen in de maand/week redden. Maar die vroege diensten heb ik door de tijd steeds meer proberen weg te werken (met ook wel een oprechte hekel daaraan, als avondmens) De AA-meeting was best wel vreemd om mee te maken. Beetje ongemakkelijk ook wel voor mij, zo'n groep. Best veel wat oudere mensen ook, maar ook wel van eigen leeftijd. Maar zeker hele lieve mensen, die me echt heel warm welkom heette en me echt met veel tact en liefde op m'n gemak wilde stellen. Ook heel vrij gelaten in of ik mee wilde praten of meer 'gewoon eens kijken'. Was best zenuwachtig als ik dreigde aan het woord te komen, maar eenmaal aan het woord, vloeiden de woorden eigenlijk vrij makkelijk m'n mond uit. Wel heb ik het gevoel dat mijn verslaving anders is dan een gemiddelde pure drankverslaving. Ik herken niet zo die echte drankzucht, gevoelig zijn voor drankreclames, totaal me helemaal de tyfus zuipen en zo (natuurlijk wel door de haren heen geregeld gedaan, maar niet met sterke drank en zo) etc. Het is bij mij wel echt die combi wiet en drank samen. Maar wel áltijd samen. En zeker niet weinig drank... standaard wel een literfles wijn(13%), en dan vaak nog 2 halve liters bier, en soms nog een blikje van 33cl erbij, of nog een restje wijn dat over is. En dat minstens 3x per week, maar vaker denk ik zo'n 5-6 keer per week, en soms ook periodes echt gewoon dagelijks of daar tegenaan. Dus matig drankgebruik zeer zeker niet! En dat ga je op den duur merken... Maar de hunkering is wel naar die combinatie van het euforische 'gezellige' van drank én het meer naar binnen gerichte, licht-psychedelische van wiet. Dus wellicht is de NA net iets herkenbaarder... aan het einde van de meeting vroeg een mevrouw me ook: 'gebruik je naast alcohol ook nog andere middelen?' ja, blowen' , 'oh ja, dat komt ook heel veel voor; op woensdagavond is in dit gebouw ook altijd een NA-meeting; een iets grotere groep en gemeleerder gezelschap, met ook wat meer jonge mensen en zo'; dat spreekt mij wel aan. Ga ik zeker woensdag heen. Het voelt voor het eerst na al die jaren eindelijk alsof ik nu echt serieus ben in m'n voornemen te breken hiermee! Mijn ziel komt daardoor weer helemaal naar boven voel ik. Er komt weer iets naar boven, wat zich lang heeft terug getrokken, en de laatste tijd veel te weinig naar boven is gekomen....' Voor de rest zal ik nu iedere dag een beetje de boel bijhouden hier. Omzo de vorderingen bij te houden, en natuurlijk om mezelf bij de les te houden en gemotiveerd te blijven