Strijkbout

Dat geloof ik zeker. Ik zou het risico dan ook echt niet durven nemen. Ja, die ene keer vorige week zaterdag dan. Maar toen zat de vork qua spiegel nog wel even anders in elkaar dan nu. Nu zou ik dat echt niet durven.

Zou ik nu wel trouwens, nu ik een spiegel heb opgebouwd, het om de 4 dagen of zo kunnen gaan slikken? Dat vraag ik mij wel af. Al durf ik dat ook nog ff niet helemaal. Straks komt er dan weer zo'n moment dat ik het risico wil wagen of zo. Misschien beter nog ff doorgaan zo, totdat ik op een maand zit en het niet-drinken en blowen écht meer normaal voelt.

Vorige week donderdag (19 jan) ben ermee begonnen, ook toen met een kwart bruistablet. Vrijdag toen niet genomen. En zaterdag toen nog gedronken (voor het laatst). Toen ging dat nog wel goed. Al had ik wel wat fysieke sensaties die enigszins afwijkend en verdacht waren. Nu zal het denk ik echt helemaal verkeerd vallen denk ik ook ja. Heb nu inmiddels wel een spiegel opgebouwd. Zou het niet durven... en ook niet willen gelukkig. Dan wéér vanaf 0 moeten beginnen, pfff nee dank je. En zou het ook gewoon nu echt niet meer durven. Heb me er goed in verdiept. Maar toch benieuwd: wat gebeurde er bij jou dan precies?

De weegschaal vanmorgen maakte me weer blij: geen 8 en een 5 meer, maar nu een 8 en een 4! Kijk, daar worden we weer weer blij van. Ook gisteravond weer gezwommen. Gezond voor het lichaam. Alleen tijdens het zwemmen overviel ineens een heel depressief en eenzaam gevoel me, en dat bleef vervolgens hangen, en daar schreef ik gisteravond nog over hier. Gaat ook lekker nergens over hè..... ben je aan het zwemmen, overvalt ineens dat gevoel je. Het begon ermee dat ik me tijdens het zwemmen afvroeg of ik dat nou wel zo leuk vind om te doen. En vervolgens ineens dat eenzame, verloren gevoel tussen de andere zwemmers. Tja..... tijdens de gekste moment kunnen ze ineens toeslaan, die gevoelens..... Verder: zelfliefde, wat Bob hierboven noemt. Nee, daar loop ik, als ik er echt goed naar kijk, denk ik inderdaad niet van over. Ik maak mezelf graag wijs van wel soms, maar uit vele momenten blijkt toch duidelijk van niet. Zeker als er even minder prettige gevoelens zijn, of wanneer de dingen even minder lekker lopen. Kan soms behoorlijk exploderen in een bui van zelfhaat en 'het leven haten' (maar 'het leven', dat ben je zelf!). Dus geen gekke tip daar eens iets mee te gaan doen. Dat soort 'zoetsappige meuk' 'had ik nooit zo veel veel mee' toen ik me nog in spiritualiteit verdiepte en 's avonds mezelf volgooide.

In welke doseringen? Ik neem nu al anderhalve week iedere dag een kwartje. Zal inmiddels ook wel een spiegel hebben opgebouwd. En anders maar niet; als eventueel placebo werkt het voor mij ook prima. :D

Oh daar heb ik me al tot in den treuren in verdiept in hoor.. alleen die vorm van 'ontwikkeling' en toepassingen werkt niet echt op duurzame wijze als je daarnaast je verslaving volop blijft voeden, zoals ik jarenlang heb gedaan. Dus wellicht wordt het eens tijd voor me wat oude, allang gelezen boeken uit m'n kast te trekken de komende tijd, en het allemaal eens weer opnieuw een kans te geven met een frisse blik. Tegelijkertijd was ik de afgelopen 2 jaar echt helemaal klaar met dat soort onderwerpen. Maar wellicht is de situatie nu wel het goede moment het ook te gaan proberen meer in praktijk te brengen. Wie weet. Thnx voor het meedenken iig.

Een veel gehoorde uitspraak. Maar ergens zegt het me ook zo weinig. Wat betekent dat precies?

En tegelijk voelt het ook allemaal zwaar zinloos de laatste dagen bij tijd en wijlen, ook dat hele stoppen. Misschien komt de onderliggende oorzaak bovendrijven van het gebruik: het leven eigenlijk ergens maar niks vinden. Wat moet je er mee op zulke momenten........

Vanochtend intake gehad bij Trubendorffer. Was wel grappig want had precies dezelfde intake-afnemer als vorig jaar. Een hele fijne gast, dus dat was wel prettig. Was wel even een verschil met vorig jaar, toen ik uiteraard een dag daarvoor (of twee, want dat was vroeg op de ochtend) nog gezopen had, en toen meer een instelling had van 'even een poosje stoppen, voor een paar maandjes', met volgens mij nauwelijks echt geloof erin. Nu kwam ik al bijna anderhalve week abstinent aan, en zat ik volgens mij heel anders in de stoel. De term 'flitsende start' kwam voorbij. Wat gesprekken gehad, afspraak alvast ook met de verslavingsarts m.b.t. de antabus (waar we zeker mee doorgaan). Ik denk dat het nu al met al allemaal vele malen meer kans van slagen heeft. Het spreekwoordelijke knopje is gewoon om. Ik ben de afgelopen tijd alcohol gaan zien voor wat het werkelijk is. En het is van binnenuit helemaal duidelijk hoe kansloos deze weg verder volgen is. Zoiets wordt nooit 'vanzelf wel een keer beter'. Het is een glijdende schaal naar ziekte & dood. Langzame zelfmoord. Dan kun je beter kiezen voor een snelle, pijnloze zelfmoord óf gewoon je keuze maken voor het leven en alles dat daarbij hoort. Dat werd me ook aantal keren glashelder duidelijk in m'n roesjes 's nachts het afgelopen jaar. Pijnlijke momenten waren dat trouwens...

En hoelang al gestopt? Heb zelf juist ff zo'n dag vandaag waarbij ik het gevoel heb dat het allemaal maar weinig verschil maakt en qua gevoel niet zo veel uitmaakt of je nou wel of niet drinkt en blowt.

Ja, zit nu pas eigenlijk écht op een week. En dat voelt eigenlijk nog zo onbevredigend kort. Dinsdag zou ik nu eigenlijk op 2 weken hadden kunnen zitten. Zo zonde eigenlijk... Het is natuurlijk wel gewoon zo: als je het dan op zo'n zaterdagavond weer doet, maakt het voor je lijf verder niet uit. Die krijgt gewoon weer troep te verwerken en begint weer op 0. Voel me ook verder niet heel anders of zo. Behalve dat dat brakke, gare gevoel er niet is. En dat eeuwige gevoel van 'ik heb een probleem, en ik moet er eens wat aan gaan doen', wat vervolgens jaren en jaren zich voortsleept zonder dat er ook eens werkelijk aan einde aan komt... Morgenochtend eerste afspraak bij Trubendorffer. Goed om zo ook aan de oorzaak achter de verslaving te gaan werken denk ik. Want ja, dat is er natuurlijk ook...

Nou, zit nu op een week! Want had natuurlijk vorige week zaterdag na 4 dagen alcohol/wiet-vrij m'n slippertje Vannacht echt fenomenaal lekker geslapen!!! Of zoals Jacqueline van Lieshout (youtube-motivator) het noemt: 'spectaculair goed geslapen'. Ik weet niet of dat nu lag aan het feit dat ik de afgelopen weken m'n huis tochtvrij heb gemaakt én zo stom was meer dan een week lang m'n ventilatieroosters dicht te houden, terwijl dat helemaal niet gezond is en je zo een slechte luchtkwaliteit krijgt met allerlei gevolgen van dien (had geen idee!), en ze vannacht helemaal open heb gehad óf dat ik nu een week van de drank af ben weer. Misschien wel allebei. Maar wat kan dat heerlijk zijn! En nu weer even een antabusje nemen.

Doe ik ook allemaal wel. Maar goed, zal wel ff tijd nodig hebben. Merk toch ook dat ik nog best vrij snel en vaak die vermoeidheid heb. Vroeger had ik dat nooit als ik een poosje stopte. Maar ben natuurlijk ook wel wat vlieguren overmatig alcoholgebruik verder.

FF een vroagie... Ik heb het laatste jaar best wel serieuze wallen onder m'n ogen gekregen. Niet alleen donkere kringen (ook), maar echt van die zakjes. Ik hoop iedere dag dat het een beetje minder wordt En volgens neemt het ook al wel iets af. Maar ben er niet helemaal zeker van. Hadden sommigen onder jullie dat ook? En hoe lang duurde het voordat die krengen verdwenen? Niet dat dat nou zo'n enorme ramp is, maar toch. Ben wel benieuwd.

Standaardglazen Een standaardglas alcoholhoudende drank bevat rond de 10 gram alcohol (ca. 12 ml). Dit zit ongeveer in 250 ml bier, 100 ml wijn en 35 ml sterke drank. In de praktijk kan de grootte van de glazen nogal verschillen. Een groot glas speciaalbier van 330 ml bevat bijvoorbeeld twee standaardglazen bier en dus 20 gram alcohol. Een groot wijnglas van 250 ml bevat zelfs tweeëneenhalf standaardglas. https://www.trimbos.nl/kennis/alcohol-en-kanker/drinkadvies-alcohol/#:~:text=Een standaardglas alcoholhoudende drank bevat,en 35 ml sterke drank. Ik zie hier dus dat ze 100 ml als een standaardglas rekenen. Dus 1 liter wijn=dan 10 standaardeenheden, toch? Een halve liter bier= dan 2 eenheden

Lijkt mij sterk overdreven. Ik dronk zelf altijd zo rond de 14-15 eenheden (Literfles wijn + 2 halve liters bier), vanaf 22:00 's avonds (niet IEDERE dag, maar in vakanties of zo, ging het wel aardig die richting op, of was het soms periodes gewoon ronduit dagelijks), en ben voor een delerium nou eerlijk nooit bang geweest. Zelf heb ik het vermoeden dat zoiets sowieso al niet zo heel erg vaak voorkomt, maar áls het dan gebeurt, dit eerder de types betreft die er bijna letterlijk mee opstaan en mee naar bed gaan. Of in ieder geval de hele dag door hun drankgebruik onderhouden. Dan went het lichaam eraan er de hele dag door gevoed te worden, en als dat dan even niet gebeurt... Als jij van 20:30 drinkt tot 23:30, dan leef je van, laten we zeggen 06:30 tot aan 20:30 de hele dag zonder drank toch. Waar is dán dat delirium een keer? Of denk ik nu heel dom?

Vanavond weer lekker wezen zwemmen sinds 3 eeuwen terug of zo volgens mij. Heerlijk vervullende avondinvulling, en nog gezond ook! Nu lekker moe en voldaan. Goed om dit soort dingen te doen in deze fase merk ik! Geeft een heerlijk gevoel!

En aan de andere kant... mooie praatjes en vol overtuigd zijn in het huidige moment dat het 'deze keer écht' gaat lukken, ken ik natuurlijk ook ook maar al te goed, en verdient ook zeker de nodige nuchtere zelfrelativering. Ik weet maar al te goed hoe in een klein moment alles als sneeuw voor de zon kan verdwijnen en je er zo weer maanden of jaren in zit. Mooie gedachtes en leuke states of mind zijn niets waard. Die komen en gaan... Daarom ook echt ff nog een flinke tijd antabus voor mij. Ik vertrouw mezelf nog steeds voor geen cent, ondanks de mooie praatjes en oprechte gevoelens. Dat heeft tijd nodig. Tijd is alles daarin.

Ik weet niet zo goed hoe ik dat voor mezelf moet zien. Strikt genomen is het wel zo wat je zegt natuurlijk ja. Maar gevoelsmatig is er toch meer en voor en na dat begint bij dinsdagavond vorige week, waarbij zaterdagavond niet helemaal in het rijtje thuis hoort. Er is een soort andere state of mind sindsdien, en zaterdagavond sloeg wat dat betreft eigenlijk helemaal nergens op. Was ook eigenlijk heel geforceerd. Echt om 0:20 pas aan m'n eerste blik bier zitten net na m'n werk, eigenlijk al helemaal over de zin heen, maar had het nu eenmaal gehaald, en tja, blablabla. Het sloeg werkelijk nergens op allemaal. Maar het is wel gebeurd. En de vermoeidheid en nachtelijk zweten hielden mogelijk ook door die zaterdagnacht ook nog ff aan (verlenging na-effecten). Maar ja, of ik nu het verhaal tegen mezelf vertel 'ik ben 5 dagen gestopt' of 'ik ben 9 dagen gestopt' maakt ook eigenlijk ergens geen reet uit. Belangrijkste is dat het gevoel er klaar mee te zijn nog nooit zo oprecht heeft gevoeld voor mij, en het besef nog nooit zo groot is geweest wat een totale gifrommel alcohol is, dat ik dat niet meer in m'n lijf wil en te goed weet dat het alleen maar in cirkeltjes draaien is zolang je in gebruik bent. Ik heb de bodem en de put en alle ellendige gevoelens en stilstand in m'n leven nu al bijna 15 jaar onafgebroken ervaren in alle mogelijke vormen en het is gewoon genoeg geweest. Bij eerdere stoppogingen stelde ik toch op z'n minst wat uitzonderingsdagen in het verschiet, of een tijd in het vooruitzicht wanneer ik weer 'mocht' van mezelf. Nu wil ik vooral gewoon de rest van m'n leven er vrij van worden. En toch zeg ik niet 'nooit'. Wie weet dat ik het nog eens doe op een zomers BBQ. Het zou zomaar kunnen. Je weet van tevoren nooit hoe het leven loopt. Het idee van een 'ik' dat 'de controle' heeft is m.i. een illusie. Als er iets is wat een verslaving me leert is het dat wel. Maar het verlangen naar vrijheid van deze donkere verslaving is iig oneindig veel groter nu dan het verlangen het voort te zetten. Ik blijf iig de komende tijd m'n 'beveiligingstabletjes' iedere dag braaf innemen. Het helpt mij goed. En op den duur dat natuurlijk ook weer keer loslaten, als de kust helemaal veilig voelt.

Jeetje...18 maart vorig jaar heb ik hier gepost, en zat nog in de uitstelfase. Nu 17 januari dit jaar, vorige week dinsdag pas voor het éérst het ook echt daadwerkelijk ingenomen. Tot die tijd nog 'vrolijk' doorgegaan dus. Maar nu zit ik er dus aan. En ik had het veel eerder moeten doen (alhoewel, je moet er echt klaar voor zijn natuurlijk) Werkt voor mij tot nu toe super! Half uurtje geleden weer een kwart bruistablet genomen. Ik heb nauwelijks de discussie in m'n hoofd (die ik vrijwel altijd verlies). Het werkt dus echt. Dat heb ik toch goed ingeschat toen ik de verslavingsarts er anderhalf jaar geleden om vroeg

Nou het lijkt vandaag wel alsof ik er overheen ben. Zit top in m'n energie nu! Maar ook wel vrij vandaag en nog geen reet gedaan

Pfff, ook echt niet goed voor de darmen idd, die alcohol. Bij mij begint de ontlasting eindelijk weer een beetje vaste vorm te krijgen. Echt slecht idd daarvoor. Fijn dat ook dat weer veel beter gaat!

Top!! Dat zijn prachtige voordelen toch? Allemaal redenen om vooral lekker zo door te gaan dus. En inderdaad hè, wat gaan die kilo's er lekker af. En herkenbaar ook dat je in de spiegel kijkt (in tijden dat je veel zuipt) en je echt zo'n opgezet en pafferig gezicht ziet. Walgelijk haha... Dat gaat dan allemaal lekker weg idd, en je gaat er veel gezonder en vitaler uitzien, en je voelt het ook nog eens. Super bezig!

Van de weegschaal vanmorgen werd ik ook niet al te verdrietig! Heb me al lang niet meer gewogen (want die ik hun huis had, was kapot). Maar zat toch altijd wel op een bepaald gewicht richting de 90. En nu mooi 85! Dus ook dat lijkt voor mij de goede kant op te gaan. Allemaal leuke zaken voor de motivatie.

Ik ervaar vandaag voor het eerst dat ik weer echt lekker in m'n energie zit en me werkelijk uitgeslapen voel! Whoehoe! Ben nu ongeveer anderhalve week gestopt (met één uitglijder), en heb me echt veelal een partij vermoeid gevoeld zeg. Helemaal nog niet waar je op hoopt als je stopt. Ben ik ook niet gewend van eerdere keren dat ik gestopt ben geweest (niet dat dat er enorm veel zijn). Zal ut de leeftijd wezen?