Fruitvlieg

Naast ons woont een Oekrains gezin. Aardige mensen maar ik heb er niet zoveel contact mee behalve de standaard dingen als je elkaar toevallig tegenkomt. Alle moed bij elkaar geschraapt om aan te bellen gewoon om te vragen hoe het gaat. Ik zat daar enorm over te twijfelen of ik dat wel moest doen, komt het niet hijgerig over, waarom doe ik het eigenlijk uit eigen nieuwsgierigheid of om medeleven te tonen, zitten ze er wel op te wachten etc. gewoon twijfelgedrag. Toch maar gedaan en het bleek dat haar man naar Polen was gereden om zijn familie op te halen. Haar familie blijft in de Oekraine. We hebben bijna een uur in de deuropening staan praten en ze liep helemaal leeg. Vanmorgen kwam hij terug in een propvolle auto inc. imperial vol. Wat een opluchting voor iedereen maar ik besefte toen pas hoe dichtbij alles is. 1 muurtje en 2 dagen rijden.

Je kan het beter loslaten. De trek is er maar het is maar een gevoel en een gevoel zelf kan je niks aan doen. Hoe je er mee omgaat wel. Volhouden klinkt zo hard en als een gevecht terwijl je eigenlijk blij zou moeten zijn dat je de keuze hebt gemaakt om er niet meer over te twijfelen. Tot zover de zweverige theorie in de praktijk zijn de eerste dagen gewoon ploeteren en worstelen. Sterkte, het gaat weer over.

JA!

Dit is geen kibbel wat mij betreft maar gewoon je mening en dat is prima.

Ik denk dat ik het wel snap en volgens mij is het er geen wedstrijdje van maken maar pure frustratie dat je slechts de beperking hebt om als individu zo weinig te kunnen doen terwijl je zo veel meer zou willen. Als je dan je gevoel uit en het blijkt dat vervolgens bij de meeste mensen het leven gewoon doorgaat en het avondeten beschreven wordt en een sneetje in de vinger dan kan dat enorm frustreren. Ik kan zo'n uitbarsting eigenlijk alleen maar waarderen want hij zit vol met passie en in dit geval voor iets goeds.

Ruimte zat hier op het forum Bumperjim, we zitten pas bovenaan pagina 6.

Een maand aan de zuip begint ook met een uitglijdertje Spirit.

Waar ik moeite mee heb om doorheen te lezen is als iemand op het ene moment schrijft dat ze willen stoppen met alcohol en dat het soms lukt voor een korte periode maar daarna toch weer terugvalt en het volgende moment als diegene gedronken heeft er heel nonchalant over doet en zegt dat er niks aan de hand is. In welk gedeelte van het verhaal ben je dan eerlijk?

Laat ik voorop stelllen dat iedereen moet doen waar die zich prettig bij voelt. Het maakt mij echt niet uit of je drinkt of niet. De enige vraag die ik mijzlef stel is om je werkelijk meent wat je schrijft en dat komt doordat je op je eerste pagina bij wie is wie eigenlijk omschrijft wat er nu gebeurd en daar vraag je jezelf af of je het "ooit gaat leren of snappen".

Vliegen was voor mij ook een drama maar ik heb altijd wel doorgezet en mij niet overgegeven aan mijn angst omdat ik wel wist dat het niet rationeel was. Nu doet het mij echt niks meer maar het is wel wat Remy zegt, alcohol vergroot angstgevoelens ( en het enige wat op die momenten de angst oplost is alcohol...).

Ik wist niet dat meer mensen dat hadden. Ik hou van autorijden maar toen ik dronk was het soms verschrikkelijk. Ik schrok overal van, durfde amper in te halen laat staan op de linkerbaan, was bang voor tunnels en bruggen en als het harder dan 80 ging was ik bijna panisch om de controle te verliezen of out te gaan. Ik kwam soms nat van het zweet uit de auto terwijl er niks aan de hand was. Zodra ik stopte met drinken was het over. Zelfde gold voor vliegen.

Nou, lachen gieren brullen zeg...

Is wel de veiligste manier van vreemdgaan tijdens carnaval. Bovendien als je lam bent en verkleed maakt het allemaal niet meer uit. Wordt je de volgende ochtend wakker naast een ijsbeer blijkt het je partner te zijn.

@nancy, smaakt de Cola Light?

Ik weet niet of een stopdatum instellen altijd goed werkt, bij mij in ieder geval niet. Ik denk dat je eigen overtuiging om te stoppen eerst groot genoeg moet zijn en dan komt de rest wel. Ik merkte bij mezelf dat stopdatums plannen meer een rede was om niet direct te stoppen omdat ik eigenlijk nog niet wilde stoppen. Het was een buffer om mezelf en mijn omgeving zoet te houden. Het gaf ook een druk omdat ik beloofd had iets te doen wat ik diep van binnen misschien nog niet wilde of mentaal niet aan toe was. De keren dat ik succesvol gestopt ben gingen vrij radicaal en ongepland.

@nancy je hoeft je niet te verontschuldigen en spijt te betuigen. Dat maakt het alleen maar moeilijker voor jezelf, nog meer druk nog meer schaamte en een nog slechter gevoel. Ieder mens doet goede en verkeerde dingen en voor ieder mens gelden er ook andere definities voor goed en verkeerd. Allemaal dingen waar je later misschien een keer over kan denken maar wat op dit moment een verspilling van energie is. Denk alleen aan jezelf en hoe je hier weer uit kan komen. Vraag hulp waar dat nodig is, huil als je het wilt en schreeuw als het helpt.

Hoe vond je de hondensleeen? Ik heb dat 2 jaar geleden gedaan maar had er toch een andere verwachting bij. Het was meer alsof je door een vers spoor hondenstront werd getrokken die vers voor je gekookt werden op nog geen halve meter afstand. Tsja ook dat is natuurlijk de natuur maar ik genoot er niet echt van.

Ik heb geloof ik 4 keer naar het plaatje moeten kijken voordat ik er een bierglas in zag.

We landen gisteravond om 23:00 op Schiphol na een weekje Spanje. Dat ging eigenlijk prima. Ja het vliegtuig ging flink heen en weer maar na alle nieuwsberichten van die dag had ik het idee dat half Nederland was vergaan. Het vliegtuig was bijna leeg omdat veel mensen hun vlucht hadden omgeboekt. Al met al vind ik het allemaal nogal meevallen voor Apocalyps die voorspelt was. Nu ga ik de was even buiten drogen; kijken of ik er vanavond nog zo over denk.

Het gaat over een baby hertje dat zijn moeder kwijt is en alleen moet leren lopen op ijs.

Bijzonder verhaal en wat een gave vrouw aan het einde! Maar om eerlijk te zijn had ik er wel een dubbel gevoel bij. De eerste was ook wel echt een goldigger. Natuurlijk is het vreselijk als het je overkomt maar sommige zoeken het ook wel op. Ik probeer niet het verhaal te verklappen voor wie hem nog niet gezien heeft.

De scrollebollekes.

Ik ben daar juist een beetje mee gestopt. Na 2 kansen ben je af bij wijze van spreken. Ik heb geen zin meer in energie steken in mensen die mij steeds weer teleurstellen. Dat heeft wel even moeite gekost om dat te kunnen want van nature het tegenovergestelde ben. Maar het scheelt wel heel veel nutteloze verbranding van energie.

Ik merk juist het omgekeerde. Sinds mijn partner en ik veel meer thuis zijn wordt ik steeds onrustiger. Ik kan er helemaal niet tegen om de hele dag iemand om mij heen te hebben.

Ik weet niet in welk jaar ik hier terecht ben gekomen maar een driver installeren voor een muis gebeurde volgens mij in 2000 ofzo. na de millennium bug is het gewoon plug en play via je usb aansluiting of via blauwe tanden.