Fruitvlieg

Maar ik verveel mij niet....

Wat Lieke schrijft kan ik alleen maar onderschrijven. Die ene keer dat het goed gaat is wel een onderdeel van de volgende keer als het fout gaat. Drinken gaat vaak niet over het drinken.

Misschien komt het anders over dan hoe jij het bedoeld @ikkanhet. Maar wat mij bijvoorbeeld te binnen schiet is dat je tijdens carnaval meld dat je aan het drinken bent en daar helemaal geen probleem mee hebt. Dat komt op mij laconiek over.

Hier heb ik ook mee te maken. Het vervelende ervan vind ik dat er dan meteen gezegd wordt dat je niet van elkaar houdt. Ik hier best wat gesprekken thuis over gehad maar dan merk ik eigenlijk steeds dat ik mij aan het verdedigen ben omdat ik ook ruimte voor mezelf nodig heb.

Ik voel mij niet de persoon om anderen te gaan leren hoe mijn brein werkt zodat iemand anders kan leren om met mij om te gaan. Ik voel dat niet omdat ik juist het idee heb nog veel te kunnen leren en het juist mijn valkuil was om anderen uit te leggen hoe ze met mijn tekortkomingen om moeten gaan. Ik kan anderen alcoholisten mijn verhaal vertellen en misschien wat beter snappen waar ze tegen aanlopen maar daar houdt het op. Mijn ervaring ligt op een ander vlak dan partner van een alcoholist zijn. Ik snap alle beste intenties van Violet en het zegt wat over haar dat ze opzoek gaat naar antwoorden. Het straalt ook liefde naar haar partner uit maar ik denk dat dit de verkeerde plek is. Mijn advies voor partners van verslaafden zou zijn: Eis dat er een einde aan komt of ga weg bij je partner.

Ik wil niet zo graag beoordeeld worden als alcoholist en alleen onder mensen met hetzelfde probleem kan ik open over mijn verslaving praten. Ik wil ook geen vergelijkingsmateriaal zijn of studiemodel. Als ik hier schrijf wil ik met lotgenoten kunnen praten waarbij ik direct op hetzelfde niveau zit en op dezelfde golflengte. Dat doe ik alleen hier zelfs niet thuis of met familie. De rede daarvoor is dat ik hier heel veel dingen niet uit hoef te leggen; dingen die je wel moet uitleggen aan mensen die geen alcoholprobleem hebben. Dat zegt niets over de partners van verslaafden en ik snap heel goed dat zij opzoek gaan naar antwoorden en hulp. Maar voor mij is dit nu net de plek waar ik even geen hulp wil geven aan mensen die niet met hetzelfde probleem als ik te maken hebben.

Ik voel mij er wel door geremd. Niks naars trouwens naar Violet toe. Er kan toch wel ergens een plek zijn waar je met lotgenoten te praten en alleen lotgenoten?

Van harte @Bob! En ja, de taart is lekkerder geworden sinds ik gestopt ben met ik heb elk jaar moeite met de kaarsjes doorslikken.

Depri gedoe? Over het algemeen lees ik depri gedoe juist bij mensen die nog niet gestopt zijn of juist worstelen met een terugval. Als ik naar mezelf kijk, en dat is het makkelijste, ben ik een stuk minder depri sinds ik niet meer drink. De worsteling was er ook niet nadat ik gestopt was maar ervoor of ik wel wilde stoppen en of ik het wel kon. Als je eenmaal de keuze hebt gemaakt is het even een paar maanden wankel maar een stuk minder vermoeiend dan wanneer je nog drinkt. Ik vind het juist depri gedoe als je jarenlang met hetzelfde onderwerp bezig bent, een onderwerp wat enorm veel schade in je leven heeft aangericht en tijd inneemt, maar geen keuze maakt en juist doorgaat met leven.

Ik over de hele periode. Ervoor, tijdens erna. 1 dag, een week soms een maand. Dit zijn periodes waar de emoties de overhand kunnen nemen en ik vind het dan sterk als iemand zegt: Ik drink niet want ik heb dat zo met mezelf en het jaarpact afgesproken.

En daarna?

Wat Bolletje ook schrijft of doet, Bolletje krijgt van mij altijd gelijk ook al ben ik het er niet mee eens maar gewoon omdat het Bolletje is.

Het zal wel met een interpretatie van de termen te maken hebben. Voor mij is een terugval als je gestopt bent en daarna weer opnieuw beginnen. Binnen de perken houden betekend voor mij nog steeds drinken en zelfs dan is het een ruim begrip. Het is zo wazig. Daarom is het zo lekker duidelijk als iemand stopt en dan ook helemaal niks drinkt, dat snap ik. Al het andere houdt ruimte voor discussie ( met anderen of jezelf). Maar iedereen moet natuurlijk doen waar die zich prettig bij voelt. Ik hoop dat je je weer herpakt.

@Remi1, jij bent toch nooit helemaal gestopt. Hoe kan je dan een terugval hebben?

Als ik een mening heb en iemand anders heeft toevallig dezelfde mening is het nog geen collectief.

Ja, alleen volgens mij zijn er nog coronamaatregelen want de tribunes waren leeg.

Ik ben net gaan kijken bij ouwe mannen voetbal. Op een half veldje 40 plussers met net iets te dikke buikjes die achter een bal aan rennen. Ziet er niet uit. Ik heb mij aangemeld en volgende week doe ik mee.

Volgens mij vloeken ze heel veel worden alles wordt weg gepiept.

Balen Spirit.

Naast ons woont een Oekrains gezin. Aardige mensen maar ik heb er niet zoveel contact mee behalve de standaard dingen als je elkaar toevallig tegenkomt. Alle moed bij elkaar geschraapt om aan te bellen gewoon om te vragen hoe het gaat. Ik zat daar enorm over te twijfelen of ik dat wel moest doen, komt het niet hijgerig over, waarom doe ik het eigenlijk uit eigen nieuwsgierigheid of om medeleven te tonen, zitten ze er wel op te wachten etc. gewoon twijfelgedrag. Toch maar gedaan en het bleek dat haar man naar Polen was gereden om zijn familie op te halen. Haar familie blijft in de Oekraine. We hebben bijna een uur in de deuropening staan praten en ze liep helemaal leeg. Vanmorgen kwam hij terug in een propvolle auto inc. imperial vol. Wat een opluchting voor iedereen maar ik besefte toen pas hoe dichtbij alles is. 1 muurtje en 2 dagen rijden.

Je kan het beter loslaten. De trek is er maar het is maar een gevoel en een gevoel zelf kan je niks aan doen. Hoe je er mee omgaat wel. Volhouden klinkt zo hard en als een gevecht terwijl je eigenlijk blij zou moeten zijn dat je de keuze hebt gemaakt om er niet meer over te twijfelen. Tot zover de zweverige theorie in de praktijk zijn de eerste dagen gewoon ploeteren en worstelen. Sterkte, het gaat weer over.

JA!