Klassement

Kanarie, wat mij betreft ben je ontsnapt uit de handen van Bigpharma en zijn discipelen. En ik lees al wat meer strijdlust in je verhaal! Je hebt vandaag een grens getrokken en dat is goed. Ik hoop dat je een beetje rust krijgt nu en ik hoop ook dat je jouw omgeving laat zien dat je stapjes vooruit gaat. Zodat je later kunt laten zien dat het de juiste beslissing was. Je kunt maar beter niet meer gaan twijfelen en nu je stuur recht houden om de juiste koers te varen: recht vooruit.

Ik heb ontroerd de verhalen / ervaringen gelezen over opnames, huiveringwekkend ook en komt in grote lijnen overheen met mijn ervaring van gelukkig maar 1 week. Net als jij Kanarie deed ik geen oog dicht, stond als strak van de stress door overspannenheid en daar kwam deze stress nog bovenop. Ik ben toen aan lorapezam gegaan na hele lange tijd nauwelijks geslapen te hebben dus ik moest iets. Jij hebt het al afgebouwd ben regelmatig een venster, houd je hieraan vast! En verhaal Gaba, bij hem is ook goed gekomen. Laat je geen nieuwe pillen aanpraten, jou gezondheid is belangrijkst. Lees wat Benzo slachtoffer zegt, vind ik persoonlijk heel mooi geformuleerd. @Ellendig, fijn dat beter gaat, hoop dat dit aanhoud en periode van opgaande lijn inluidt!

Kanarie, Dat jij veel stres hebt momenteel is helemaal normaal je staat reeds weken onder zware druk. Als ik goed tussen de lijntjes lees heb ik het gevoel dat jij thuis (zoals ze bij ons zeggen) onder de sloef ligt. Dit is allemaal goed en wel om de vrede te bewaren en kan in sommige situaties heel positief uitkomen. Maar in jou geval ga je toch zelf een beslissing moeten nemen. Er staat hier veel op het spel het gaat hier wel om jouw gezondheid en daar kunnen of mogen anderen niet over beslissen. Je vrouw bedoeld het zeker goed maar zij moet toch ook inzien dat dit niet de goede oplossing is. Wij kunnen je wel zoveel mogelijk aanmoedigen en steunen maar de beslissing ligt enkel en alleen bij jou, jij alleen kan de weg vinden om je ontwenning zo goed mogelijk te doen verlopen. Heb jij rust nodig en geen gezaag dan moet je dat zeggen, je moet voor je eigen opkomen. Momenteel kan je niet voor anderen zorgen alle energie gaat nu naar je eigen persoontje. Het is een éénzame strijd met vallen en opstaan, met ruzie en zonder ruzie. Ik heb dit ook mogen meemaken hoor, ontwennen is super lastig en het onbegrip van anderen is heel zwaar. Maar voor anderen is dit ook niet gemakkelijk. Mijn zoon had het hier ook moeilijk mee om zijn moeder zo te zien veranderen in een wrak en voelde me hierdoor zo schuldig. Tot de dag dat ik besefte dat ik mij helemaal niet schuldig hoefde te voelen tenslotte ben ik het slachtoffer en niet hij of anderen. Tenslotte verandert hun leven geen 100% maar dat van ons wel voor 200% in negatief. Neem een beslissing en ga ervoor. Weet niet meer wat te zeggen ga misschien eens langs bij een homeopaat dit heeft mij geholpen. In elk geval we zijn hier om je op te vangen. Sterkte. Ellendig leuk dat je goed bent opgestaan dit geeft hoop om de dag door te komen. Het zonnetje is vandaag ook van de partij en is goed voor onze vitamine D reserve aan te maken. Liefs. Aan alle anderen hier een goede zaterdag gewenst.

Mijn eerste week zit er op. Ik reis 2 tot 3 x per week naar Utrecht voor behandeling. T gebouw is klein, intiem, de mensen lief, t voelt goed. De groeps sessie was heftig, en dan was dit nog maar een informatie bijeenkomst. De man die de groep leidt vertelde zijn verhaal, daar waar hij was geweest. Het is confronterend, enerzijds de herkenning, anderzijds t realiseren dat mijn weg niet kort zal zijn. En ook niet makkelijk. Maar wel noodzakelijk en zo waardevol.... Ik had nog contact met de man waar t om draaide, dacht met hem nog een vriendschap te kunnen hebben maar t verhaal daar deed me beseffen dat afkicken en de verleiding zo dicht bij je houden, slechts een kwelling kan zijn. Ik liep de kliniek uit en Appte: ik wil graag afscheid van je nemen. Hij kwam. En dat hebben we gedaan. Hij zei: ik ben niet weg, denk maar dat ik op wereldreis ben. Ga aan jezelf werken, ga sterk worden, ga voor jezelf leren kiezen. Wil je , als je sterk genoeg bent, contact, dan ben ik er. En is t beter voor je van niet, dan is dat ook oke, alles voor jouw herstel. Een laatste knuf, tranen. Ik zei hem: sla deze anette op in je geheugen, zodat je t verschil gaat zien. Want deze anette zul je niet meer terug zien. Mochten we ooit nog elkaar ontmoeten, dan zal t met een andere anette zijn. Mijn reis is begonnen, mijn eerste stap gezet. T komt goed, ik voel t ...

Zo...deze dag ook weer doorgekomen, maar wel met een duiveltje in mijn hoofd zeg. Op dag twee begint de ellende dus al. Steeds zo ineens de gedachten: - ach...vanavond twee glaasjes kan toch wel, het is vakantie! (yeah right, alsof ik ooit twee glazen drink) - ik kan natuurlijk ook gewoon overstappen op bijvoorbeeld Jillz, daar wordt ik niet zo dronken van - misschien toch liever geen Refusal, want af en toe moet toch gewoon kunnen. En dat allemaal op de gekste momenten, als je er helemaal niet mee bezig bent. Gewoon ineens, uit het niets. Ik kan dus wel zeggen, dat ik héél blij ben dat ik niets heb meegenomen op vakantie, want ik had er met de grootste waarschijnlijkheid niet vanaf kunnen blijven. Ik klets, ik weet wel zeker dat ik zou hebben gedronken. En nu zit ik met een glaasje cola light (oké oké...plus een stuk of vijf crackers) achter de pc i.p.v. met een volgegoten lijf vol wijn. En ik ben blij, heel erg blij, dat deze dag weer nul op de teller staat. Ik heb net de presentatie van Els Noorlander bekeken en dat is dus één "feest der herkenning". De triggers, de terugval, steeds meer, steeds vaker. Ook het goed praten...ik functioneer toch nog? Ik doe mijn huishouden, werk, verzorg mijn kind en heb nog nooit een dag verzuimd. Tuurlijk doe ik dat, maar vraag niet hoe. Want wat kost het herstel van die avonden drinken een tijd zeg. Natuurlijk breng ik mijn kind op tijd naar school, haal ik de boodschappen, stofzuig en was. In een razend tempo zelfs, zodat ik nog een uur of twee lamlendig op de bank kan liggen tot ik haar weer van school kan halen. Zet zekerheidshalve wekkers want stel je voor, je verslapen om drie uur 's middags! Daarna door naar de zwemles, eten koken, spul voor morgen weer klaar zetten, kind in bad en naar bed en dan...dan ben ik toe aan het volgende avondje met wijn. Soms ook niet, omdat ik nog op mijn tandvlees loop van de dag ervoor, maar meer dan twee dagen zit er nooit tussen. En dan de ochtend..hoofd vol watten, alles op de automatische piloot, nog maar wat koffie, extra pepermunt voor onderweg en hopen dat niemand te dichtbij komt. Die schaamte, die vind ik ook zó erg. En dan de stellige gedachte "ik drink nooit meer" (die halverwege de middag vaak dan al gelijk een stuk minder stellig is). Ik tik dit even uit, vooral voor mezelf om af en toe eens terug te lezen. Ik moet me blijven beseffen dat ik verslaafd ben en helemaal niet "normaal" functioneer alhoewel dat voor de buitenwereld misschien best zo lijkt. Het mezelf blijven beseffen dat ik echt een leukere moeder ben zonder drank. Een betrouwbaarder mens wordt. Iemand zonder schaamte over haar eigen gedrag. Een gelukkig mens. Ik wil nog even bedanken voor de tips en de reacties die ik krijg. Ik heb er veel aan. Het is leuk om ook te zien dat je gelezen wordt, ook al doe ik dit natuurlijk vooral voor mezelf. Ik heb "angst" (het is niet echt angst, maar ik heb er geen ander woord voor) hoe ik de weken door ga komen tot mijn afspraak bij de huisarts. Ik wil toch echt ook in eerste instantie laten zien dat ik zelf de eerste stap al heb gezet door al een paar weken niet gedronken te hebben. Maar op dag twee al wéér die duiveltjes in mijn hoofd, maken we ook wat onzeker. Aan de andere kant: vandaag heb ik die duiveltjes uit mijn hoofd verbannen, dus de eerste stap is gezet. En laat ik op die manier mijn posting met een positieve gedachte afsluiten. Ik ga nuchter naar bed, dag twee zit erop! Ik meld me morgen vast wel weer, ik merk dat ik het toch prettig vind om zo even in het wilde weg mijn gedachten eruit te typen. Fijne avond nog iedereen

Voor allen hier nog vele toekomstige : Hopelijk een goede nachtrust voor ons allemaal.

Terug... heb met het .... gefietst. Conditie is niet best.. nu douchen en vroeg naar bed. Daar beetje tv kijken.

In mijn carrière als alcoholist heb ik zeeën alcohol leeggedronken! Nou ja slootjes dan. Tegenwoordig verstouw ik bergen chocolade. Maar wel het Dagpact gehaald Welterusten voor later

Ik sluit mij aan bij anderen, de juiste beslissing Kanarie! Hopelijk zakt de stress wat komende tijd! Tenenkrommend hoe je bent behandeld, helaas is niet uniek wat je schrijft, zo'n opname is iets om ver van weg te blijven. Sterkte man! @Ellendig, @Benzoslachtoffer, mooi bericht van jullie dat beter gaat.

Ik ga je advies gewoon opvolgen. Heb er geen zin in maar als ik advies krijg is het misschien ook handig om het op te volgen

Super Kanarie je mag fier zijn op jezelf en zeker en vast je hebt de goeie beslissing genomen. Je zal ondertussen wel al weten dat de dokters niks weten of onvoldoende over ontwenningsverschijnselen en de ontwenningsduur. Op internet vindt je honderden verhalen over ontwenning. Zijn wij dan allemaal leugenaars ? Kom zeg je weet nu wel beter hé, laat je niet meer bang maken. En ja het gaat over, bij mij gaat het ook al veel beter. Heb zelfs vandaag een hele leuke dag gehad. Kijk naar Gaba die is er toch ook door. Spijtig dat er zo weinig mensen terugkomen op het forum, maar ik snap het maar al te goed. Zo iets wilt men namelijk zo vlug mogelijk vergeten daarna. Maar je zit nu in je vertrouwde omgeving en dit zal wel helpen. Laat de vensters nu maar afkomen hé. Veel sterkte Kanarie.

Kanarie, Niet veel tijd nu, maar in mijn ogen heb je de juiste beslissing genomen! Tuurlijk is de angst nu wat groter, wat een stress situatie waar je doorheen gegaan bent! Als je terug wat rustiger bent, zullen je vensters zeker weer komen! Hou je daar aan vast. Dit was even een terugval door enorme stress. Iets wat in een ontwenning nefast is! Ik stuur later meer. Goed gedaan van jou! Moed houden nu, je gaat er komen! Ben nog altijd redelijk goed. Tot later, Liefs, Ellendig

Myriam, Nancy en Fruit onze drie musketiers

@ Arie Door mijn ontwenning heb ik ook veel last van mijn ogen, heb zelfs een tijdje maar uit één oog kunnen kijken (zeer bangelijk). Ik draag nu ook een bril om normaal te kijken en ook één om te lezen. Daarvoor had ik geen bril nodig. Zie soms heel erg troebel en andere momenten niet, krijg ook af en toe pijn in de ogen en ook hoofdpijn. Maar stilletjes aan is het wel aan het verbeteren. Hoop dat je hiermee iets kan doen. Veel sterkte. @ Gaba Het verlies van vertrouwen in politici, artsen, advocaten, rechters, notarissen, enz... heet ONTWAKEN. Onze wereld waarin wij leven is één en al leugen. Daar hoort ook Bigpharma bij. Beetje bij beetje komt de stront naar boven drijven en worden mensen gelukkig meer en meer bewust. Een aanrader van informatiebron http://www.beyondthematrix.nl/ Liefs