Klassement

Dank jullie wel!!!! Jeetje, een jaar!!!!! En wat is het feitelijk omgevlogen. Wel ben ik mezelf behoorlijk tegengekomen, stoppen was 1 ding, toen kwam er nig een vervolg. Met name het aanwennen van andere gewoonten, het leren omgaan met emoties en moeilijke situaties, en zo kan ik nog wel even doorgaan... Ik ben er nog niet, ben nog dagelijks met alcohol in mijn hoofd bezig, maar de basis is nu weer stevig. Ik ga voor weer een jaar aloholvrij, droog zijn en blijven is het mooiste wat er is.

Tine en Marc! Wat doen jullie nou met die arme Pumpkin??

Marc, 2 maanden? Tine 7 inmiddels? Van Pumpkin weet ik het zeker; 4 maanden meis, you rock

gisteren was ik Jan kwijt....................stond ie achter een lantaarnpaal

wat ben je toch een bikkel meid!♥

Gesprek met psycholoog gehad Geestelijke mishandeling,tot diep in mijn ziel vernederd en gekwetst. Ik wist het..daarom voelde het ook niet oke. Nu erkenning De man is getraind hierop Vraag me af wie zo'n baan wil uitoefenen Dat zegt al meer over de man zelf 24 sept emdr Waren vandäag weer een hoop traantjes maar ze zijn het waard Komt goed

Dank Jootje Monster.....haha! Ik heb smaller gezicht hoor ik om mij heen, verder nog steeds te dik, maar hoop toch met twee weken onder de 90 te zitten. Ziet er in de spiegel wel beter uit, dan trots op het resultaat tot nu toe! Eet nu twee keer per week iets warms ipv de avondshake. Blijf toch nog steeds afvallen, maar wel uit de ketose soms. Ketose is het aanspreken van de lichaamseigen vetten doordat voor de 'verbranding' van voedsel geen nieuwe koolhydraten meer voorradig zijn en dus uit de lichaamseigen vetten wordt geput, waar je dan van afvalt. Na drie dagen geen koolhydraten eten en alleen shakes heb ik geen honger en meer energie. Met het plassen verlies je de vetten dus heel veel drinken, dat stopt ook de honger. Hoop deze week weer een kilo kwijt te zijn en over 2 weken onder de 90 en te starten met een dieet. ' s morgens een shake, dan rond 12 lichte maaltijd en in de avond ook. Verder starten met meer bewegen. Ik heb de lat op 82 staan dus moet nog even, maar tot nu toe gaat het inderdaad goed. Het is beetje vergelijkbaar met stoppen met drinken, alleen lijkt dat in het begin onmogelijk en afvallen mogelijk. Zelf ervaar ik inmiddels dat je aan niet drinken went, aan niet eten nooit!

Ronja Hier weer geslikt

Ronja, was het moeilijk om jezelf rust te gunnen? Vond je het raar van jezelf? IK VIND HET HEEL KNAP VAN JOU DAT JE OEFENT MET ZACHT ZIJN VOOR JEZELF. Een ander kan niet invullen wat jij nodig hebt, alléén jij kunt weten wat goed is voor jou. Geniet van je zachte momenten .

Nu even iets anders. Vader komt thuis vandaag na operatie waar ze een tumor weggehaald hebben en 3 weken ZH. Onverwacht gaat het nu heel snel en de manier waarop is typisch ons gezin weer. Vader werd op de hoogte gehouden door ZH en hij neemt zelf de regie en deelt niet met mijn moeder. Moeder heeft fragmenten aan info en laat dingen gebeuren. Ik zie het al weken en denk enerzijds van loslaten ik ben niet met ze getrouwd en anderzijds praat ik met mijn moeder van jij bent degene die het straks thuis moet regelen en je laat het gebeuren dat de verpleging niet met jou praat en nu te beperkt info hebt en het buiten je om gaat. Vader kan zich helemaal niet overgeven, zelfs mijn moeder mag niet mede de regie bepalen, hij wil alles zelf in de hand hebben en vertrouwd mijn moeder daar zelfs niet in. Laat zich niet helpen door verpleging, zelf meteen wassen, zelf oefenen en laten zien dat hij helemaal naar beneden kan lopen (ook al is dat te zwaar) neemt een rol aan dat hij alles perfect zelf kan, geen ondersteuning nodig heeft. Ja dan ontslaat een ZH je heel snel en dit terwijl mijn moeder nog nooit een arts of verpleging gesproken heeft. En ik heb al mijn info via mijn moeder en ik kan geen chocolade bakken van die losse fragmenten. Nu ook in de transfer, spreekt hij met de aankomende wondverleegkundige in de thuissituatie en zij heeft plannen over douchen en wond uit douchen.....nee niet nodig dat kan ik allemaal zelf. En ik weet hoe ze bezuinigen in de zorg. Ik ken de hulpverleners kant, als je iets laat blijken dat hulp overbodig is en je in verhalen alleen vertelt over je top dag dat alles lukt en nooit over de dag met pijn dat het minder gaat.....ben bang dat hij de aangeboden hulp zo kwijt is en dan komt het op mijn moeder. En mijn rol is en is altijd geweest om in de driehoek vader, moeder zoon, beschermend te zijn naar mijn moeder. Mijn stem te gebruiken waar zij niet durft. Maar dat helpt niet want als mijn vader het van iemand niet kan hebben is het van mij wel. Collega zei gisteren van wil je niet ruilen zodat je morgen vrij kan zijn en kan ondersteunen thuis. Aanvankelijk dacht ik JA maar nu zag ik wel meteen mijn valkuil. Daar ben ik best trots op, dat ik niet dom elke keer in dezelfde patronen schiet maar anders kan reageren. Ik ga nu zo wel helpen maar in de middag heb ik avonddienst en ga ik niks ruilen. Heb mijn moeder mijn visie gegeven en dat moeten ze maar even samen oppakken. Het is beter als ik nu loslaat ook al jeuken mijn handen.......echt loslaten dus ook als het verkeerd loopt met hulp dat dit zo is en niet toch probeer om te interveniëren. Zo ervaar ik het de laatste maanden dat ik van de ene naar de andere erg belangrijke les schiet. Alles tegelijk en nooit even rust. Waarom niet 1 levensles tegelijk, waarom nu de afgelopen maanden zoveel......maar ja leer er wel snel veel van.